نگاهی به کشور ولز و دانستنی های جالب درباره این کشور

به طور کلی ولز یک کشور محسوب نمی شود بلکه منطقه کوچک و خودگردانی در جنوب غرب بریتانیا خواهد بود که به وسیه مجلس ملی اداره می شود. این منطقه زیبا با جاذبه های بکری که دارد مقصد بسیار از گردشگران و گلف بازان جهان به شمار خواهد.

آشنایی با تاریخچه کشور ولز

بهتر است بدانید ولز در واقع کشوری کاملا مستقل در سمت جنوب غرب انگلستان می باشد که بخشی کاملا متفاوت از انگلستان خواهد بود. البته که سبک زندگی، فرهنگ و ویژگی های آن کاملا متفاوت از مستقلانه و جداگانه ای برای خود داشت. این کشور از شرق با بریتانیا هم مرز است از شمال و غرب نیز به دریای ایرلند می رسد.

کاردیف بزرگ ترین شهر ولز و البته پایتخت این کشور محبوب می شود که در جنوب شرقی آن مستقر شده است. حدود ۲۵ درصد از کل مساحل این کشور را جاذبه های طبیعی تشکیل داده اند که پارک ملی و ۵ ناحیه طبیعی را شامل خواهد شد. به صراحت می توان گفت که ۸۰ درصد کشور ولز را فعالیت های مربوط به کشاورزی تشکیل می دهند.

کشور ولز در واقع یک کشور مستقل در جنوب غربی بریتانیای کبیر خواهد و می توان آن را از پادشاهی های پیشین دانست که امروزه به همراه انگلستان و اسکاتلند و ایرلند شمالی کشور بریتانیا را تشکیل می دهند. همچنین مرکز آن نیز شهر کاردیف خواهد بود.

مردم این سرزمین زبان ویژه خود را دارد که از ریشه سلتی بوده و منطقه ای است خودگردان با پرچم جداگانه خود اما اداره امور خارجه آن در دست بریتانیا خواهد بود. بنابراین ولز در معنای واقعی کلمه یک کشور نیست اما یک واحد سیاسی به شمار می آید که در امور داخلی خود خودگردانی دارد.

به طور کلی از مهم ترین شهر های ولز می توان به سوانزی، نیوپورت، پمبروک، ابریستویت و هالی هد اشاره کرد. شمال و مرکز ولز را رشته کوه های کامبرین فراگرفته، باقی نقاط نیز عموما تپه ای خواهد بود. بلند ترین نقطه این کشور را می توان قلمه اسنودون با ارتفاع ۱۰۹۰ متر در قسمت شمالی کشور دانست که وجود سواحل صخره ای، کوه های زیبا و قلعه های بی شمار آن را به یک جاذبه گردشگری ایده آل در انگلستان تبدیل کرده است بنابراین این کشور زیبا گردشگران زیادی را به خود جذب خواهد کرد.

آب و هوای کشور ولز:

سرزمین ولز دارای تابستان های کوتاهی است که در آن هوا عموما نیمه ابری خواهد بود. زمستان های ولز سرد هستند و نسبت به تابستان طولانی تر خواهند بود و بیشتر شامل باد و باران می شوند. آب و هوای این کشور اصولا در دسته آب و هوای معتدل اقیانوسی به شمار می رود. دقیقا مانند سایر نقاط انگلستان رطوبت در این کشور بالا بوده و بیشتر روز های سال شامل بارش باران، مه و هوای ابری خواهد بود.

پرچم کشور ولز:

یکی از موضوعات مربوط به ولز که ممکن است در نگاه اول توجه شما را جلب نماید پرچم جالب کشور ولز است. در واقع پرچم این سرزمین از سه رنگ تشکیل شده که در آن یک اژدهای قرمز رنگ در زمینه ای ساده از رنگ های سفید و سبز دیده می شود.

اگرچه در گذشته اژدها در پرچم کشور های گوناگونی دیده می شد اما امروزه تنها سه کشور ولز، بوتان و مالت در پرچم خود تصویر اژدها دارند. اژدها قرن های زیادی است که نماد این کشور بوده اما در سال ۱۹۵۹ تصویر آن در پرچم این کشور نقش بسته است.

پرچم پادشاهی متحد بریتانیا در واقع ترکیبی از پرچم تمام کشور های ایرلند شمالی، اسکاتلند و امگلیس خواهد بود و هیچ اثری از پرچم ولز در آن دیده نمی شود و دلیل آن این است که به هنگام طراحی پرچم پادشاهی بریتانیای کبیر، ولز و انگلیس یک کشور محسوب می شدند.

فرهنگ و اداب و رسوم مردم:

به صراحت می توان گفت که مردم ولز، کشور خود را کاملا جدا از انگستان می دانند و اصلا مایل نیستند که آن ها را انگلیسی صدا بزنید. ولزی ها عموما افرادی خون گرم و مهربان خواهند بود که از بروز احساسات خود دریغ نمی کنند. برای مثال گریه کردن یک مرد برای باخت در مسابقات ورزشی امری کاملا عادی در میان مردم خواهد بود.

از آنجایی که کشور ولز در تاریخ حرف های زیادی برای گفتن دارد، موزه ها، تئاتر ها و مراکز فرهنگی بسیاری در سطح آن دیده می شوند. یکی از جالب ترین رسوم مردم ولز، هدیه دادن قاشق عشق به افرادی است که فرهنگ و آداکه دوستشان دارند. بر این قاشق چوبی یک قلب نقش بسته است

جالب است بدانید مذهب پروتستان که از سال ۱۶۲۴ در ولز رواج یافت تاثیر زیادی در شکل دهی فرهنگ این کشور ایفا کرد. همچنین شعر و ادبیات در تاریخ و زبان این کشور از اهمیت ویژه برخوردار خواهد بود به گونه ای که حماسه ها و اسطوره های زیادی در میان نسل های این کشور سینه به سینه نقل شده و باقی مانده اند.

زبان رسمی:

بیشتر مردم این کشور به زبان انگلیسی صحبت می کنند و تنها ۲۰ درصد آن ها به زبان ولزی یا ولش تکلم دارند. البته که جمعیت تمام افرادی که زبان ولزی را متوجه می شوند تقریبا به ۵۰۰.۰۰۰ نفر خواهد رسید اما این آمار امروزه رو به کاهش است. همچنین ریشه زبان ولزی به زبان سلطی باز خواهد گشت.

جاذبه های گردشگری کشور ولز:

ولز دارای دو منطقه شمالی و جنوبی است که بخش شمالی این منطقه از طبیعت سرسبزی برخوردار بوده و جاهای دیدنی آن در یونسکو ثبت شده اند. آب و هوای منطقه شمالی ولز فوق العاده بوده و در فصل تابستان بهترین جا برای گردش، تفریح و گذراندن تعطیلات محسوب خواهد شد. در ادامه به بیان معروف ترین مکان های دیدنی ولز پرداخته ایم:

• کلیسای جامع سنت دیوید:

کلیسای جامع ولز را می توان از مهم ترین دیدنی های این کشور دانست که در شهر سنت دیوید قرار دارد. این شهر در منطقه ای به نام پمبروک شایر واقع شده و معماری آن با شیوه معماری مذهبی رایج در قرون وسطی بنا گردیده است. حاکم ولز به نام سنت دیوید کلیسای کاتولیک را در دهه ۱۱۸۰ میلادی با ماسه سنگ در شهر بنا نمود.

اکنون آثاری که در کلیساهای دیگر ولر بوده در این کلیسا نیز نگهداری خواهد شد. جام نقره قرن ۱۳ و نسخه ای از کتب مقدس ولز از ای دست آثار خواهند بود.

• پورتماداگ:

پورتماداگ یک شهری بندری و ساحلی است که در کنار رودخانه گلسلین واقع شده است. این شهر و شهر ترماداگ را می توان دو شهر صنعتی دانست که به خاطر بندرگاهی که دارند شناخته شده اند. به این دو شهر که در کنار هم واقع شده اند، شهر های دو قلو گفته خواهد شد.

این دو امروزه به ریزوت های کنار دریا تبدیل شده اند که برای گردشگرانی که علاقه مند به دریا و. گذراندن اوقاتشان کنار ساحل هستند بسیار مناسب خواهد بود به ویژه مناظر طبیعی زیبا و بی نظیری که دارد تفاوت آن را با ریزوت های ساحلی دیگر به خوبی نشان خواهد داد.

• قلعه کانوی:

قلعه کانوی در ولز در واقع یادگاری از قرون وسطی در این منطقه به شمار خواهد آمد. تاریخ بنای این قلعه به سال های ۱۲۸۳ تا ۱۲۸۹ می رسد. برای ساخت قلعه کانوی از حدود ۲۰۰۰ نفر کارگر استفاده شده است. قلعه کانوی را می توان از زیباترین دژ های دنیا دانست که بسیار خوش منظره بوده و بالاتر از سط شهر خواهد بود. این ویژگی موجب شده تا دیوار های قلعه از داخل شهر به خوبی مشاهده شوند و چشم اندازی زیبا را به شهر بدهند.

• پارک ملی پمبروکشیر:

پارک ملی پمبروکشیر در واقع یک پارک ملی ساحلی زیبا در جنوب شرقی ولز می باشد که مساحت حدودی آن تقریبا ۵۸۲ کیلومتر مربع خواهد بود. این پارک ملی شامل ساحل پمبروکشیر و جزایر و مرداب های آن است. این سواحل صخره ای خانه پرندگان آبی بسیاری هستند و برای افرادی که به تماشای پرندگان و صخره نوردی علاقه مند هستند نیز حکم بهشت را خواهد داشت.

• آشیانه قایق دیلن تامس:

آشیانه قایق دیلن تامس در واقع نام خانه ای در لارن است که شاعر معروف دیلن تامس بین سال های ۱۹۴۹ تا ۱۹۵۳ یعنی ۴ سال پایانی عمرش را به همراه خانواده اش در آن زندگی کرد. تامس در آشیانه قایق بیشتری ار های اساسی خود را نوشت که از آن جمله می توان (بر حذر باش از آرام خزیدن در آن شب فریبنده) و (بر فراز تپه سنت جان) را نام برد.

همچنین امروزه نیز آشیانه قایق دیلن به عنوان موزه برای عموم قابل بازدید است و شامل یادگار های تامشو برخی اثاثیه او مانند میز تحریر اش می باشد. در کنار خانه نیز اتاقک نوسیندگی تامس قرار گرفته که او بیشتر اوقات خود را در آن می گذراند.

• قلعه پنرین:

قلعه پنرین را می توان قصری کوچک و زیبا دانست که قدمت آن را قرن نوزدهم میلادی تخمین می زنند. این قلعه زیبا از لحاظ موقعیت بین تنگه منا و اسنودیا قرار گرفته است. همچنین معماری قلعه پنرین شباهت زیادی به قلعه نورمن ها خواهد داشت. جالب است بدانید که این قلعه در ابتدا بخشی از یک قصر قرون وسطایی بوده است.

منبع : آرگا