از بین بردن گوشت اضافه با چه روش هایی ممکن است؟

گوشت های اضافه، اسکار هایی با رشد بی رویه هستند که در برخی اوقات به صورت اسکار کلوییدی بروز پیدا می کنند. این اسکار های سفت و ضخیم به یک باره از پوست سر به بیرون می آورند که در اکثر مواقع به رنگ ارغوانی و صورتی هستند. همچنین گفتنی می باشد که این گوشت های اضافه شکل مرتبی را دارا نیستند و به طرز پیش رونده ای با گذشت زمان بزرگ تر می شوند.

برای اطلاع از روش های از بین بردن گوشت اضافه و علائم آن در ادامه این مطلب با ما همراه شوید.

گوشت های اضافه به روی بدن

هنگامی که پوست آسیب می بیند در محل صدمه، بافت فیبروزی به نام اسکار زخم تشکیل می گردد که وظیفه ترمیم و رفع آسیب ها را بر عهده دارد. هنگامی که این فرایند با اختلال مواجه شود و به شکل بسیاری رشد کند، توده هایی نرم و سخت به روی محل پدید می آید که کلویید نام می گیرد. گفتنی است که کلویید ها می توانند از زخم اولیه بزرگ تر باشند و در اکثر مواقع نیز به روی قسمت هایی از بدن همچون قفسه سینه، شانه، لاله گوش و گونه بروز پیدا کنند.

گفتنی است که گوشت اضافه برای سلامتی افراد تهدیدی به شمار نمی آید و تنها زیبایی و ظاهر فرد را کمی ناخوشایند می کند که فرد مبتلا ممکن است از وضعیت خود ناراضی باشد.

• چه افرادی بیش از دیگران به این عارضه مبتلا می شوند؟

سطح ابتلا به این عارضه در بین مردان و زنان به یک صورت می باشد. همچنین بروز آن در کودکان و سالخوردگان نیز بسیار کم و نادر می باشد. گفتنی است که ابتلا به گوشت اضافه در بین افراد دارای پوست تیره بسیار بیشتر است که با این حال باز هم دیگر دیگر نژاد های پوستی را تحت تاثیر خود قرار می دهد. قابل به ذکر است که ایجاد برخی از گوشت اضافه ها مربوط به وراثت می باشد که به طور طبیعی در DNE آنان وجود دارد.

• چه عواملی در بروز گوشت اضافه نقش دارند؟

برخی از زخم و آسیب های گفته شده در ادامه مطلب می تواند زمینه ساز بروز کلویید گردد.

1. جای جوش و آکنه
2. سوختگی
3. جای آبله مرغان
4. خراش های سطحی
5. برش های تیغ جراحی
6. جای واکسیناسیون

طبق تحقیقات انجام شده توسط محققین این بیماری، این چنین مشخص شد که حدود ۱۰ درصد از افراد، عارضه گوشت اضافه را تجربه می کنند که استعداد ابتلا به آن در مردان و زنان به یک صورت است. گفتنی است که دیگر عوامل زمینه ساز در بروز احتمالی این اختلال می تواند موارد زیر را شامل شود.

1. دارا بودن نژاد آسیایی
2. دارا بودن نژاد لاتین
3. بارداری
4. افراد کمتر از ۳۰ سال سن

همان طور که مطالعه کردید، کلویید ها می توانند به عوامل وراثتی نیز مرتبط باشند، به این صورت که اگر شخصی به این عارضه مبتلا باشد، به احتمال بسیار زیاد فرزندش نیز عارضه کلویید را تجربه می کند. همچنین مطالعات صورت گرفته در این رابطه ثابت می کند که وجود ژنی به نام AHNAK در DNE می تواند زمینه ساز بروز باشد.

• نشانه های بروز گوشت اضافه

طبق گفته های ابتدای مطلب؛ گوشت اضافه به علت رشد بیش از حد بافت ها به روی زخم ها ایجاد می گردد که به صورت بروز در شکل گوشت اضافه می تواند نشانه های گفته شده در ادامه را دارا باشد.

1. ناحیه مورد نظر به روی پوست، دچار بر افروختگی، رنگ صورتی و قرمز می شود.
2. این قسمت از پوست در مقایسه با دیگر نواحی کمی کشیده تر و مقداری برجسته تر به نظر می آید.
3. به روی زخم بافت هایی رشد می کند که در طی زمان ظاهری بزرگ تر به خود می گیرند.
4. پوسته پوسته شدن و احساس خارش آزار دهنده نیز از دیگر نشانه های بروز است.

قابل به ذکر است که زخم کلوییدی از زخم اصلی بزرگ تر می باشد و افزایش حجم و شکل آن می تواند، هفته و یا ماه ها به طول بی انجامد. طبیعی است که کلوئید ها نشانه های گفته شده را دارا باشند، اما ضرر و تهدیدی برای سلامتی به شمار نمی آیند و می توان با کمک برخی روش های ساده از گسترش آن جلوگیری کرد.

همچنین در برخی مواقع این بافت ها در قسمت هایی از بدن تشکیل می شوند که برای فرد کمی آزار دهنده به حساب می آیند. از این رو باید به فکر روش هایی در جهت از بین بردن گوشت اضافه و یا در اصطلاحی کلویید ها بود، چرا که ممکن است در طولانی مدت عوارضی را به دنبال داشته باشند.

معرفی روش های از بین بردن گوشت اضافه

در ادامه مطلب روش های موثر در رفع این گوشت های اضافه را برای شما معرفی کرده ایم که با به کار گیری هر یک می توانید، نقش موثری در زیبایی پوست خود ایفا کنید.

• تزریق کورتیکاستروئید و دیگر داروهای درمانی

تزریق دارو در بافت های کلوییدی در اکثر مواقع می تواند بخشی از روند درمان به حساب آید. با تزریق این دارو ها به بافت پوست؛ کم کم مراحلی در جهت رفع کلویید ها و سپس ترمیم و بهبود بافت ها صورت می گیرد. به طور معمول هر یک از بیماران مبتلا به این عارضه هر ۳ الی ۴ هفته به دفعه ۱ مرتبه از این تزریق برای درمان گوشت اضافه انجام می دهند. گفتنی است که این تزریقات برای مدت زمان مشخصی صورت می گیرد که از علائم اولیه تاثیر آن؛ نرم تر شدن بافت کلویید ها می باشد.

نتیجه این درمان به صورت ۵۰ الی ۸۰ درصد است، چرا که پس از تزریق و طی مدت کوچک و کوچک تر از قبل می شوند. در برخی مواقع نادر در پس از ۵ سال، رشد این زائده ها دوباره صورت می گیرد که باید به پزشک مربوطه برای به کار گیری روش های درمان موثر تر مراجعه کنید.

• لیزر درمانی

لیزر درمانی نیز می تواند سطح برجستگی این بافت های کلوییدی را کاهش دهد و رنگ آزار دهنده آن را کم تر کرد. قابل به ذکر است که از لیزر درمانی به همراه دیگر روش های درمان همانند وارد کردن فشار به روی زخم و یا تزریق کورتیکاستروئید استفاده می کنند.

•  جراحی با تیغ

از دیگر روش های از بین بردن گوشت اضافه می توان به جراحی، بریدگی و برداشتن کلویید اشاره کرد. گفتنی است که برای کاهش عوامل خطر زا در این روش می بایست؛ دیگر روش های کلوئید را با توجه به نظارت پزشک انجام دهید. در این شرایط تزریق کورتیکاستروئید و انجام کرایوتراپی می تواند احتمال بازگشت کلویید را کاهش دهد و اگر این گوشت های اضافه به روی لاله گوش ایجاد شده باشد، می بایست از گوشواره های فشاری برای کاهش علائم استفاده کنید.

در ادامه روند های درمان نیز پروتو درمانی پس از جراحی می تواند احتمالات بازگشت دوباره این عارضه را به مقدار بسیاری کاهش دهد.

• استفاده از گوشواره های فشاری، بانداژ و یا لباس های کشی

از این وسایل در اکثر مواقع پس از جراحی بافت های کلوییدی استفاده می کنند. قرار دادن جسم فشاری به روی زخم ها می تواند جریان خون را کاهش دهد که در برخی مواقع احتمال بازگشت عارضه را کاهش دهد. آماری بر طبق ۹۰ الی ۱۰۰ درصد از افراد مبتلا با دستور پزشک از این محصولات استفاده کرده اند، و توانسته اند در کاهش احتمال بازگشت و ابتلای دوباره به این عارضه تاثیر به سزایی ایفا کنند.

گوشواره های فشاری از راحت ترین وسایل مورد استفاده برای افراد هستند که پس از جراحی لاله گوش تجویز می گردند.

• استفاده از ورقه و ژل های سیلیکونی

از دیگر روش های درمان و جلوگیری دوباره از بروز این عارضه می توان به استفاده از ورقه های سیلیکونی اشاره کرد که با اعمال فشار می تواند نقش به سزایی در از بین بردن گوشت اضافه در برخی از نواحی بدن ایفا کند. برخی مواقع این روند درمان به تنهایی می تواند تمامی عوامل کلویید را از بین ببرد.

طبق تحقیقات انجام گرفته، ۳۴ درصد از زخم های برجسته پس از ۶ ماه استفاده این ورقه و ژل ها به خوبی صاف و رفع شده اند.

• کرایو تراپی

در روش کرایو تراپی می توان بافت های کلوییدی را از درون فریز کرد تا پوست زیرین این زخم ها سالم بماند. از این روش برای کاهش میزان تراکم و سختی کلویید ها و در نتیجه کوچک تر شدن آن استفاده می کنند. این روش تاثیر به سزایی در کاهش سایز زخم ها دارد که با انجام چند جلسه می توان تغییرات به سزایی در روند درمان مشاهده کرد.

طبق تحقیقات انجام گرفته در این رابطه، پزشکان دریافتند که با انجام ۳ الی ۴ جلسه کرایو تراپی می توان نتایج مثبتی در جهت بهبود روند درمان مشاهده کرد.

• پرتو درمانی

با پرتو درمانی می توان از بازگشت مجدد این گوشت های اضافه آزار دهنده به روی پوست جلوگیری کرد. امکان دارد بیماران بسیاری، پرتو درمانی را پس از جراحی به مدت ۱ هفته بعد، انجام دهند. پرتو درمانی به صورت کثیر در رابطه با کاهش سایز کلویید و در نهایت از بین رفتن گوشت اضافه انجام می شود که نتایج بسیار خوبی را پس از جراحی در پی دارد.

• بستن کلویید ها به وسیله نخ

در برخی مواقع ممکن است پزشک این طور تشخیص دهد که به وسیله نخ های بخیه و دیگر نخ های معمولی به رفع این گوشت های اضافه بپردازید. به این صورت که نخ را دور گوشت محکم ببندید و از جریان خون در بافت ها جلوگیری کنید. نخ در طولانی مدت بافت کلویید را برش می دهد که در نهایت از گسترش آن جلوگیری و به رفعش منجر می شود.

در این رابطه می بایست هر ۲ الی ۳ هفته ۱ بار به پزشک برای تجدید نخ مراجعه کنید تا اقدام دوباره ای در رابطه با تعویض نخ و بررسی وضعیت انجام گیرد.

عواقبی که کلویید ها در پی دارند

گفتنی است که در برخی مواقع نادر، گوشت های اضافه عوارضی برای فرد در پی دارند که به شرح زیر می باشد.

1. گوشت اضافه ظاهری نا مطلوب برای فرد به وجود می آورد که از نظر زیبایی می تواند وجه ناخوشایندی داشته باشد.
2. کلویید ها احساس خارش بسیاری به روی پوست به وجود می آورند که در این شرایط به ایجاد زخمی بزرگ تر می انجامد.
3. با خاراندن محل امکان دارد آلودگی و عفونت به روی کلویید ها ایجاد شود که در نهایت دیگر عوارض نا خوشایندی در پی داشته باشد.
4. بازگشت دوباره این عارضه می تواند جراحی سخت را به دنبال داشته باشد که در نهایت روند درمان را با اختلال مواجه کند.

تشخیص به چه صورت انجام می گیرد؟

متخصصان کلوئید را می توانند با روش های گفته شده در ادامه انجام دهند.

1. در کنار معاینه های فیزیکی، تاریخچه پزشکی فرد به صورت کامل بررسی می شود.
2. بررسی نمونه های بیوپسی توسط پاتولوژیست ها بر زیر میکروسکوپ می تواند ایجاد بافت های کلوییدی و گسترش آن ها را نشان دهد.
3. با انجام بررسی های پاتولوژی می توان در بسیاری از موارد، کلویید های اسکار هایپرتروفیک را تشخیص و درمان کرد.
4. بسیاری از شرایط بالینی می تواند نشانه های این بیماری را دارا باشد؛ از آزمایش های مربوطه برای تشخیص قطعی تجویز می گردد.

• پیشگیری از ابتلا امکان پذیر است؟

1. گفتنی است که افراد مستعد ابتلا به این بیماری باید از انجام عمل های زیبایی اجتناب کنند.
2. پیش گرفتن سبک زندگی سالم با پیروی از رژیم غذایی متناست می تواند عوامل خطر زا را کاهش دهد.
3. لباس های گشاد و دارای نخ طبیعی که از سایش با پوست جلوگیری می کند، روشی مناسب به شمار می آید.
4. استفاده از پودر بچه برای جلوگیری از سایش پوست و ایجاد اصطکاک در بین آنان نیز می تواند از شرایط پیشگیری برای ابتلا به شمار آید.

این شرایط برای چه دسته از افراد سخت تر است؟

گفتنی است که گروه های خطر زا در رابطه با کلوئید شامل موارد گفته شده در ادامه می باشند.

1. دارا بودن نژاد های آفریقایی، آمریکایی، اسپانیایی و آسیایی می تواند ریسک ابتلا را افزایش دهد. چرا که در ژنتیک این افراد ژن هایی مبنی بر بروز این اختلال وجود دارد.
2. دارا بودن سابقه خانوادگی که در گذشته به آن مبتلا بوده اند.
3. همچنین افراد مبتلا به بیماری های خود ایمنی همچون؛ آسم و آلرژی می توانند بیش از دیگران در معرض ابتلا قرار گیرند.
4. گفتنی است که کلوئید در دوران بارداری می تواند وخیم تر بروز پیدا کند که این شرایط وابسته به تغییر هورمون ها است.

منبع : آرگا