والدینی که کودکان خود را بیش از حد تشویق می کنند می توانند آن ها را خود شیفته کنند. در واقع عمل به دستورات بی چون و چرای کودکان و انتقاد نکردن از کار های آن ها کار خوبی نمی باشد و ممکن است مشکلات روحی و روانی بسیار زیادی برای آن ها ایجاد کند. از این رو به شما توصیه می کنیم که در زمان مناسب و با لحن مناسب کار های کودک را نقد کنید.
خودشیفتگی کودکان
خودشیفتگی یکی از مشکلات بزرگ جامعه می باشد. این اختلال یکی از مشکلاتی می باشد که والدین بسیار زیادی را به خود مشغول کرده است زیرا تربیت نا درست، تحسین بیش از حد و عدم انتقاد باعث ایجاد خودشیفتگی در کودکان شده است. باید بدانید که این اختلال یکی از محصولاتی می باشد که در محیط خانوادگی ایجاد می شود. در واقع می توان گفت همه کودکان نیاز به تایید خانواده خود دارند تا اعتماد به نفس خود را افزایش بدهند از این رو اگر معقول ترین انتطباق با شرایط خانه رخ دهد یک شخصیت خود شیفته ایجاد می شود. این اختلال در خانواده هایی بیش تر می باشد که والدین مقایسه گر هستند، فقط به کار ها و مقام های بالا پاداش می دهند و یکی از والدین دارای خود شیفتگی نمایشی می باشد. در سال های اخیر خود شیفتگی در میان کودکان افزایش چشم گیری داشته است و طبق تحقیقات انجام شده نشان داده شده است که افرادی که خود شیفته اند درک غیر واقع بینانه از خود دارند و خودشان را بزرگ تر از آن چه که هستند می بینند.
ویژگی کودک خود شیفته
باید بدانید که کودکان خود شیفته خود را بیش تر از آن چه که هست می دانند و فکر می کنند که خاص و بی همتا هستند و کسی مانند آن ها وجود ندارد. در واقع نباید اعتماد به نفس بالا را به خودشیفتگی تعبیر کنید. در ادامه به صورت خلاصه ویژگی این کودکان را برای شما بیان می کنیم تا آن را با اعتماد به نفس بالا اشتباه نگیرید.
تحسین افراطی
یکی از ویژگی های شخصیتی کودک خود شیفته این است که نیاز بسیار افراطی به تحسین شدن دارد. این کودک فکر می کند که قابلیت های منحصر به فرد و خاصی دارد از این رو همه باید او را تحسین کنند. باید بدانید که این موضوع برای کودکان خوب نیست و می تواند یک اشتغال ذهنی کاذب برای آن ها ایجاد کند و این اشتغال ذهنی می تواند منجر به عقب افتادگی درسی و …. در آن ها شود.
محق بودن
افرادی که خود شیفته هستند فکر می کنند حق همیشه با آن ها می باشد و هرچه که آن ها بگویند درست است. این کودکان رفتار مناسبی با اطرافیان خود ندارند و اطرافیان ندارند ولی انتظار دارند که دیگران به خوبی با آن ها رفتار کنند و همیشه خواسته هایشان را انجام بدهند.
سوء استفاده گری
یکی دیگر از ویژگی های خود شیفتگی در کودکان سوء استفاده گر بودن آن ها می باشد. باید بدانید که کودک خود شیفته معمولا از دیگران برای رسیدن به اهدافش استفاده می کند. این افراد خود شیفته تنها در صورتی با دیگران رابطه برقرار می کنند که می دانند افراد طرف مقابل آن ها را به خواسته هایشان می رساند و حتی در این روابط ممکن است از دیگران بیگاری بکشند.
عدم همدلی
کودک خود شیفته نمی تواند با دیگران همدلی کنند و در واقع تمایلی به این کار ندارند زیرا فقط خودشان را می بینند و در تلاش اند تا بتوانند خودشان را به اهدافشان برسانند. این افراد در برابر غم و غصه های دیگران واکنشی نشان نمی دهند و اگر کسی بخواهد با آن ها صحبت کند و مشکلش را در میان بگذارد نسبت به این حرف ها بی صبر و بی حوصله اند ولی از دیگران توقع دارند تمام کار هایی که خودشان انجام نمی دهند را انجام دهند و در برابر آن ها از خودشان صبر و شکیبایی نشان بدهند. افرادی که خود شیفته اند نقض بسیار شدیدی در برقراری روابط صمیمانه، سردی هیجانی و فقدان علاقه متقابل دارند.
آزرده می شوند
افرادی که خود شیفته اند به سرعت آزرده خاطر می شوند و بیش تر زمانی این مشکل برای افراد ایجاد می شود که عزت نفس کاذب آن ها از بین می رود و یا در خطر می افتد.
حسادت شدید
خودشیفتگی کودکان باعث بروز حسادت بسیار زیاد آن ها می شود. یکی از ویژگی هایی که می توانید کودک خود شیفته خود را تشخیص بدهید حسادت بی نهایت آن ها است. این کودکان سعی می کنند محسنات دیگران را نادیده بگیرند و فقط خوبی های خود را بزرگ جلوه بدهند. اگر فردی در رسیدن به موفقیت به آن ها کمک کند بی رحمانه وی و کمک هایش را نادیده می گیرند و او را بی ارزش جلوه می دهند.
تکبر شدید
افرادی که خود شیفته اند غرور بسیار زیادی دارند و رفتار های متکبرانه بسیار زیادی از خود نشان می دهند و سعی می کنند بین روابط افراد دیگر را خراب کنند. از این رو می توانید کودک خود شیفته را از سایر کودکان تشخیص بدهید.
عزت نفس بالا ولی شکننده
کودکی که خود شیفتگی دارد می داند که بسیاری از ویژگی هایش را بدون دلیل بزرگ جلوه می دهد ولی نمی خواهد آن را قبول کند از این رو اعتماد به نفس کاذب وی بسیار شکننده می باشد. این کودک در برابر انتقاد افراد دیگر احساس حقارت می کنند و ممکن است در برابر انتقاد ها واکنش های نامناسب نشان بدهند. البته برخی دیگر از این کودکان دچار انزوای اجتماعی می شوند یا سعی می کنند فروتنی کاذب از خود نشان بدهند. باید بدانید که این کار را صرفا برای محافظت از عزت نفس کاذب خود انجام می دهند.
عوامل ایجاد خود شیفتگی در کودکان
یکی از بزرگ ترین عوامل خانواده می باشد. در واقع خانواده و نگرش های آن می تواند تاثیرات بسیار زیادی روی روان کودک داشته باشد. در عصر امروزی دیگر خبری از اجبار ها و انتقاد های اسبق والدین وجود ندارد و والدین نمی توانند کودکان را مجبور کنند تا کار های خاصی انجام بدهند از این جهت تغییراتی که در جامعه ایجاد شده آسیب های بسیار زیادی را برای فرزند پروری ایجاد کرده است و مشکلات امروزی را بوجود آورده است.
جا به جایی قدرت
در نسل امروز از قدرت والدین بسیار کم شده است و این قدرت به کودکان رسیده است و همین امر موجب بروز خودشیفتگی کودکان شده است. کودکانی که درکی از قدرت والدین ندارند و والدین بیش از حد با آن ها صمیمی می شوند و مرز ها را از بین می برند ممکن است دچار این اختلالات شوند. این تفاوت نسل جدید با نسل قبلی منجر شده است تا فرزندان نتوانند به راحتی به اسقلال عاطفی دست پیدا کنند زیرا در مواقع لزوم نمی توانند اشتباهاتشان را متوجه شوند و والدین به دلیل دلسوزی بیش از حد از اشتباهات آن ها چشم پوشی می کنند.
ستایش افراطی کودکان
والدینی که بیش از حد کودکان خود را ستایش می کنند اختلال نارسیسیسم را در کودکان ایجاد می کنند. اگر می خواهید فرزندان خود را درست تربیت کنید تا دچار اختلالات روحی و روانی نشوند باید در مواقع لزوم از آن ها تعریف کنید و در مواقع لزوم از آن ها انتقاد کنید. البته سعی کنید از جمله های مخرب برای کودکان استفاده نکنید زیرا این کار می تواند نتایج منفی دیگری را به دنبال داشته باشد.
آزادی شدید
در نظر داشته باشید که شما به عنوان یک والد باید آزادی فرزندان خود را کنترل کنید. باید بدانید که کودکان نمی توانند خوب و بد را تشخیص بدهند بنابراین آزادی شدید می تواند مشکلاتی مانند بی بند و باری، ایجاد روابط ناسالم و بیماری های روحی و روانی را برای کودک بوجود بیاورد و حتی ممکن است منجر به افسردگی آن ها شود. به طور کلی می توان گفت اختلال خود شیفتگی تنها در صورتی برای افراد ایجاد می شود که والدین توجهی به کودک نداشته باشند و یا بیش از حد به آن ها توجه کنند. در این حالت باید در نظر داشته باشید که کودک نمی تواند درک مناسبی از خود پیدا کند و سعی می کند آن چه را که هست بزرگ تر کند.
کمبود توجه
هر کودکی دوست دارد مورد توجه و تحسین والدین خود باشد از این رو برای کار هایی که انجام می دهد انتظار تشویق دارد. اگر کودکی بازخورد مثبت را از والدین دریافت نکند دو راه دارد یا نا امید می شود و دچار افسردگی در دوران کودک و یا حتی در بزرگسالی می شود و یا سعی می کند با خود بزرگ بینی این کمبود های را که دارد جبران کند. در صورتی که کودک راه دوم را انتخاب کند خود شیفته می شود.
خود شیفتگی والدین
یکی از عواملی که سبب ایجاد خود شیفتگی در کودک می شود والدین خود شیفته می باشند. باید بدانید که والدین یکی از اولین الگو هایی هستند که کودک آن ها را سر لوحه زندگی خود قرار می دهد بنابراین تقلید از والدین خود شیفته می تواند کودک را نیز خود شیفته کند. اگر این توالی ادامه دار شود ممکن است اثرات مخربی برای جامعه ایجاد شود.
رفتار با کودک خود شیفته
در نظر داشته باشید که همواره پیشگیری بهتر از درمان می باشد ولی شما می توانید با استفاده از تکنیک هایی که در ادامه بیان می کنیم با کودکان خود رفتار کنید تا از خود شیفتگی آن ها بکاهید.
تقویت روابط
روابط دوستانه در حد اعتدال با کودک خود برقرار کنید. سعی کنید محیط هایی را ایجاد کنید تا کودک شما با کودکان هم سن خودش رابطه برقرار کند و بتواند تعامل اجتماعی را یاد بگیرد.
آموختن هم دردی
بهتر است به کودکان خودتان همدردی و همدلی را بیاموزید تا با استفاده از همدلی بتوانند دوست های بیش تری پیدا کنند و از خود شیفتگی دور شوند. کودک با هم دلی کردن می تواند نکات بسیار زیادی را یاد بگیرد و شما هم باید او را در این راه تشویق کنید. تشویق کودک می تواند منجر به شاد شدن و رضایت وی شود و در نتیجه کودک سعی می کند با کار های خوب و کمک کردن به دیگران رضایت شما را جلب کند. بهتر است کودک را وادار به انجام کاری نکنید و بگذارید خودش این کار را به صورت داوطلبانه انجام بدهد.
توضیح دهید
هر انسانی با انسان دیگر فرق می کند و توانایی های بالقوه ای دارد. در نظر داشته باشید که کودک شما باید بداند که هر فرد با فرد دیگر فرق می کند از این رو بهتر است تفاوت ها را به کودکان خود توضیح بدهید. می توانید برای شروع این کار استعداد ها و ارزش های اصیل هر فرد را برای کودک توضیح دهید و با کودک خود هم صحبت شوید و او را به چالش دعوت کنید. این کار شما می تواند برای رشد ذهنی آن ها مفید باشد و خود شیفتگی آن ها را تا حدودی درمان کند.
تحسین بیش از حد ممنوع
کودک خود را بیش از حد نیاز تحسین نکنید. این کار شما باعث می شود کودک شما خود را بشناسد و هر آن چه که هست را قبول کند. با این کار به کودک خود یاد می دهید که خودش را بزرگ نبیند و دیگران را هم سطح خودش بداند. در واقع تحسین بی جای برخی از والدین و غلو کردن در حین تعریف کردن از کودک به او القا می کند که چیزی فراتر از دیگران است از این رو بهتر است این کار مضر را انجام ندهید زیرا کودک توانایی انتقاد پذیری را از دست می دهد و بسیار شکننده می شود.
دوست بدارید
والدین کودک خود را دوست دارند ولی کودکان نمی توانند این دوست داشتن ها را درک کنند از این رو بهتر است دوست داشتن خود را متناسب با سن آن ها نشان بدهید.
الگوی خوبی باشید
اولین الگوی هر کودک، والدین وی می باشند. بنابراین برای جلوگیری از بروز خودشیفتگی کودکان و درمان آن ها باید الگوی مناسبی برای آن ها باشید و سعی کنید با همدردی برای دیگران این ویژگی را به آن ها یاد بدهید.
خدا را بزرگ کنید
می توانید خدا را برای فرزندان خود تعریف کنید و از خوبی ها و بخشندگی های خداوند متعال برای فرزندانتان بگویید. در واقع می توانید در قالب داستان این کار را انجام بدهید و فرزندان خود را با خداوند آشنا کنید. با این کار می توانید به درمان خودشیفتگی کودکان بپردازید زیرا آن ها درمی یابند که هر آن چه دارند از آن خداست و به آن مغرور نمی شوند همچنین در ادامه می توانید با کلیک بر روی لینک های مقابل سایر مقالات آرگا را در زمینه اختلالات یادگیری و ایده پردازی در کودکان را مطالعه کنید.
منبع : آرگا
