آشنایی با عادت های خواب کودکان

خوابیدن کودکان همیشه آن طور که به نظر می رسد آرام و آسوده نمی باشد. آنها به طور معمول در خواب ناله و گریه می کنند اگر چه این امر کاملا نرمال می باشد، می تواند برای کسانی که تازه پدر و مادر شده اند کمی نگران کننده باشد. ولی برخی مواقع نیز رفتار های کودکان در خواب نشان دهنده یک مشکل جدی تر می باشد. هم اکنون در این مطلب برخی از عادت های خواب کودکان را به شما معرفی می کنیم.

معرفی عادت های خواب کودکان

یکی از مسائل چالش برانگیز مربوط به کودکان، تنظیم خواب و به وجود آوردن عادت های سالم می باشد. مشکلات خواب در میان نوزادان و کودکان نوپا رایج می باشد و کودک و والدین را تحت تاثیر قرار می دهد. عادت های خواب کودکان در هر نوزاد و طفلی متفاوت می باشد ولی تقریبا همه والدین با یک سری مشکلات شبیه به هم روبرو هستند. با این وجود اگر به موقع اقدام شود می توان آنها را فوری کنترل کرد و از وقوع مشکلات در آینده خودداری کرد. هم اکنون برخی از عادت های کودکان را در این مطلب به شما معرفی می کنیم.

خروپف و خرناس

در صورتی که کودک در حین خواب برخی مواقع خروپف می کند یا صداهای خرناس مانندی تولید می کند، ممکن است جایی برای نگرانی نباشد. خیلی از کودکان در صورت گرفتگی بینی خروپف می کنند که در طی چند هفته اول تولدشان شایع می باشد. ولی خروپف دائم گاهی می تواند علت وجود یک مشکل باشد، بنابراین بهتر می باشد برای احتیاط با پزشک کودکتان تماس بگیرید و به خروپف کودکتان اشاره نمایید. پزشک دلایل احتمالی را بررسی می کند و امکان دارد شما را به یک متخصص ارجاع دهد تا ضرورت انجام آزمایش یا معالجه مورد بررسی قرار بدهد.

وقفه تنفسی و آپنه

شما هم شاید به این موضوع دقت کرده باشید که ریتم تنفس کودکتان زمانی که می خوابد تغییر می کند. او امکان دارد در ابتدا سریع تر نفس بکشد، سپس کمی آهسته تر و قبل از سرگیری تنفس سریع به مدت ۵ تا ۱۰ ثانیه تنفسش قطع می شود و به همین صورت ادامه پیدا می کند. پزشکان به آن تنفس دوره ای یا تنفس پریودیک می گویند و این نوع تنفس تا هنگامی که به شش ماهگی می رسند امری طبیعی و معمول می باشد. متخصصین اطفال می گویند نفس کشیدن کودک احتمالا در حداکثر ۵ درصد از زمان خوابشان بر اساس همین الگو باشد.

ولی برخی از نوزادان آپنه مرکزی در خواب تجربه می کنند که موجب می شود  تنفس آنها برای حداکثر ۲۰ ثانیه متوقف بشود. دوره های توقف تنفس طبیعی امکان دارد از نابالغ بودن ساقه مغر ناشی باشد که تنفس را کنترل می کند ولی اگر وقفه تنفسی طولانی تر از ۲۰ ثانیه باشد، پزشک فرزند شما امان دارد از شما در خواست کند او را معاینه نماید و برای ارزیابی بیشتر به یک متخصص ارجاع بدهد که در بیشتر موارد، این تنفس نامنظم نوزاد جایی برای نگرانی ندارد.

البته غیرمعمول نیست که دست و پای نوزادان برخی مواقع کبود به نظر می رسد. به طور مثال اگر نوزاد شما در حال گریه یا سرفه باشد یا اگر کمی احساس سرما کند، این حالت می تواند اتفاق بیفتد. ولی اگر پشتیبانی، ناخن ها، زبان، لب ها یا بدن او به صورت متداوم به کبودی می زند، امکان دارد فرزند شما در دریافت اکسیژن کافی به مشکل بخورد. در چنین شرایطی فورا نوزاد را بر روی پشتش بخوابانید و او را لمس نمایید یا تکان بدهید تا عکس العمل او را ببینید و اگر کودکی به شما پاسخی نداد، سریعا با اورژانس ۱۱۵ تماس بگیرید.

البته اگر تنفس کودک شما متوقف شده است و نمی توانید او را بیدار کنید، سریعا احیای قلبی تنفسی نوزاد را آغاز کنید و از کسی درخواست کنید با اورژانس تماس بگیرد. اگر تنها هستید، سریع خودتان با اورژانس تماس بگیرید و همزمان عملیات احیای قلبی تنفسی نوزاد را آغاز کنید تا کمک برسد یا نوزاد شما مجددا نفس بکشد. چیزی که مهم می باشد این است که باید عملیات نجات و CRP کودکان را فرا بگیرید تا در مواقع ضروری شاید بتوانید جان هر بچه ای را نجات بدهید. به خاطر داشته باشید که یادگیری مانورهای نجات کودک از خفگی بسیار مهم و اساسی است و باید حتما زیر نظر افراد متخصص فرا گرفته شود.

عرق کردن زیاد

یکی از عادت های خواب کودکان عرق کردن زیاد می باشد. بعضی از نوزادان در طول عمیق ترین بخش از چرخه خواب شبانه خود عرق می کنند و در نهایت خیس عرق می شوند. از آنجایی که کودکان زمان زیادی را در عمیق ترین مرحله خواب می گذرانند، به احتمال زیاد در طول شب از بزرگسالان یا حتی کودکان بزرگ تر بیشتر عرق می کنند.

اگر چه عرق کردن کودکان امری رایج می باشد ولی تعریق بیش از اندازه ممکن است نشان دهنده وجود یک مشکل باشد. به عنوان مثال تعریق بیش از اندازه، به خصوص در زمان غذا خوردن ممکن است نشانه بیماری قلبی مادرزادی و عفونت های مختلف و آپنه خواب باشد. گرمای بیش از اندازه یک عامل خطرناک برای عرق کردن و سندروم مرگ ناگهانی نوزاد است، پس از گرم کردن زیاد نوزاد و محل خواب او اجتناب کنید. دمای اتاق را در محدوده ای تنظیم نمایید که یک فرد بزرگسال با لباس های سبک در آن احساس راحتی نماید. به نوزاد خود اندازه ای لباس بپوشانید که خودتان قادر باشید در آن میزان لباس و بدون پتو راحت بخوابید.

در برابر وسوسه خیلی گرم کردن او مقاومت کنید و پتو و لحاف را در تخت یا محل خواب او نگذارید. به عنوان یک قاعده کلی به خاطر داشته باشید که اگر شما خیلی گرمتان است، احتمالا نوزاد شما دارای همین احساس می باشد و اگر خانه شما سرد است و نوزاد با وجود لباس های سبکی که پوشیده است هنوز هم عرق می کند، لازم می باشد با پزشک درباره این موضوع صحبت کنید.

دندان قروچه

بیشتر از نصف کودکان دندان های خود را به خصوص در خواب به هم می سابند یا به اصطلاح دندان قروچه می کنند. دندان قروچه می تواند در هر سنی اتفاق بیفتد، ولی در کودکانی که اولین دندان های خود را در می آورند بیشتر اتفاق می افتد و به طور معمول در حدود شش ماهگی نیز رایج تر است اما به دندان های او آسیبی نمی رساند.

البته دندان قروچه در کودکان می تواند ناشی از درد باشد مانند دندان قروچه ناشی از گوش درد یا حتی گرفتگی بینی باشد. توصیه می شود این رفتار را به پزشک کودک اطلاع بدهید و یادتان باشد که اولین ویزیت دندان پزشکی نوزاد باید در حدود یک یک سالگی کودک شما باشد. پزشک و دندان پزشک قادر هستند دلیل دندان قروچه را ارزیابی می کنند و صدمه به مینای دندان را بررسی کنند.

تکان و تاب دادن بدن

یکی از عادت های خواب کودکان تکان و تاب دادن بدن می باشد. کودکان زیادی با حرکت ریتم داری مانند حرکت ملایم یک صندلی گهواره ای آرامش پیدا می کنند. تاب دادن بدن از حدود شش تا ۹ ماهگی شروع می شود و امکان دارد با سر کوبیدن یا چرخاندن سر همراه باشد. این کار به طور معمول نشان دهنده هیچ گونه مشکل رفتاری یا عاطفی نمی باشد و توصیه می شود شما نیز با این کار کودکتان مدارا کنید و رویکرد آرامی را در پیش بگیرید، چون اگر کودک شما حس کند شما مانع تاب خوردن او شوید امکان دارد بر این کار بیشتر اصرار بورزد. اگر تاب خوردن کودکتان پر از سرو صدا باشد، تخت کودک را از کنار دیوار دور کنید و پیچ و مهره های تختش را به صورت منظم سفت نمایید، چون آن همه حرکت امکان دارد آنها را شل کند.

سر کوبیدن

یکی دیگر از عادت های خواب کودکان کوبیدن سر به اشیا نیز مانند تاب خوردن، یک رفتار رایج است که بعضی از کودکان شیرخوار برای آرامش دادن به خود این کار را انجام می دهند. البته برخی مواقع امکان دارد کودک در طول دندان در آوردن یا عفونت گوش، سر خودش را به چیزی بکوبد تا حواس خودش را از درد منحرف کند. سر کوبیدن اکثرا بعد از شش ماهگی کودک شروع می شود و امکان دارد ماه ها یا حتی سال ها ادامه پیدا کند، ولی بیشتر کودکان تا سه چهار سالگی آز آن رهایی پیدا می کنند و این رفتار خیلی کم پیش می آید که نشان دهنده مشکلی عاطفی یا رشدی باشد.

در موارد نادر، به خصوص اگر کودک شما در رشد تاخیر داشته باشد ممکن است نشان دهنده وجود یک مشکل در کودک شما باشد که پیشنهاد می شود با پزشک فرزندتان صحبت کنید. بهتر است پیچ و مهره های تخت کودک را به صورت منظم سفت کنید و از بالش، پتو یا ضربه گیر برای گرفتن ضربه سر کودک استفاده نکنید، چون بالش ها و ملافه های اضافه و پتوهای شل در تخت خطر سندروم مرگ ناگهانی نوزاد را بالا می برد.

برای مطالعه مطالب مرتبط با کودکان همچون بی خوابی کودکان و کیست دندان در کودکان می توانید بر روی لینک ها کلیک نمایید.

منبع : آرگا