خود شیفتگی یا نارسیسم نوعی اختلال شخصیتی است که همانند دیگر تمام اختلالات دارای یک سری نشانه ها و ملاک ها می باشد، که وجود این نشانه ها در شخصیت یک فرد نشان دهنده ابتلا به بیماری خود شیفتگی می باشد که در ادامه بیشتر با این اختلال آشنا می شویم.
بیماری خودشیفتگی چیست؟
اختلال بیماری خودشیفتگی، در واقع از انواع اختلالات هیجانی در جهت بزرگنمایی خود می باشد، که این افراد دارای یکسری اخلاق های به خصوص می باشند، به طور مثال هیچ وقت با نظرات دیگران همراه نیستند، توانایی اینکه دیگران از او انتقاد کنند را ندارد، به هیچ عنوان شکست های خود را قبول نمی کنند، در واقع ویژگی شخصیتی آنها به گونه ای می باشد که همیشه در هر موقعیتی دوست دارند نقش رهبر را بازی کنند تا در توجه دیگر افراد باشند، همچنین این گونه افراد مدام در وسط حرف دیگران می پرند و اجازه حرف زدن به آنها را نمی دهند اگر در یک کلام بخواهیم افراد خودشیفته را تعریف کنیم که افرادی هستند به هیچ عنوان قابلت انعطاف پذیری را ندارند. که در بیشتر آن ها ویژگی های زیر به چشم می خورد:
- فکر کردن بیش از حد به خود و صحبت کردن درباره خود در جمع
- نیازمند بودن به توجه، نگاه، و تحسین دیگران
- بیهوده گویی درباره موفقیت ها و استعداد هایی که دارند
- داشتن یکی سری هدف های غیر عاقلانه
- معتقد بودن به اینکه فردی خاص هستند
- خود بزرگ پنداری
- استفاده از دیگران برای رسیدن به اهداف خود
- داشتن تغییرات اخلاقی شدید
- دست زدن به هر کاری برای پیروز شدن
- خیالبافی های مداوم در مورد پول و قدرت
زمانی که شما این ویژگی ها را در فردی مشاهده کردید نشان دهنده آن است که فرد به بیماری خودشیفتگی دچار شده است که ظاهرا دچار عزت نفس کاذبی شده اند، در واقع یک فرد خودشیفته در خود یک احساس بسیار عمیقی از ناایمنی دارد و دوست دارند که دیگران به او حسودی کنند به همین دلیل در هنگام بر قراری ارتباط با دیگران به دلیل داشتن دیدی منفی به آنها باعث می شود عمر روابط اجتماعی و دوستانه او بسیار کوتاه و سطحی باشد.
این افراد همانگونه که می توانند به راحتی به احساسات دیگران لطمه وارد کنند به همان میزان به سرعت خودش هم لطمه می خورد، به همین دلیل دوست ندارد که دیگران احساس کنند که فردی شکست خورده است به همین دلیل خود را در مقابل دیگر بسیار قوی نشان می دهد.
نحوه تشخیص خودشیفتگی در افراد
علت ایجاد خودشیفتگی در افراد چیست
چگونه خودشیفتگی را کنترل کنیم
در واقع باید گفت که تقریبا هیچ راهی برای درمان بیماری خودشیفتگی وجود ندارد چراکه اختلال مقاومی می باشد و فقط می تواند از یک سری روش ها برای کنترل آن اقدام کرد، این روش های درمانی بیشتر بر روی تقویت عزت نفس فرد خود شیفته کار می کنند، زیرا این گونه افراد دارای عزت نفس پایینی هستند به همین دلیل باید میزان این خصوصیت را در این گونه افراد بالا برد.
ما برای کمک به اینگونه افراد باید کاری کنیم که انتظارات عاقلانه و واقع بینانه ای در ارتباط با افراد داشته باشند، همانگونه که عنوان کردیم هیچ گونه دوا و دارویی برای درمان این اختلال وجود ندارد، اما در مواردی بیماری خودشیفتگی می تواند همراه با افسردگی و یا دیگر اختلالات همراه باشد که در این مواقع پزشک برای فرد یک سری دارو ها تجویز می کند.
بیشتر افراد خودشیفته به دلیل ویژگی های شخصیت خاصی که دارند قبول نمی کنند که برای درمان خود به مراکز درمانی مراجعه کنند و یا از یک روانشناس کمک بگیرند و اگر هم این گونه افراد برای درمان خود به این مراکز مراجعه کنند باید از روش های روانشناختی طولانی مدت استفاده کرد که ممکن است از ۱ تا ۴ سال به طول انجامد.
علائم افراد خود شیفته
نداشتن همدلی: این نشانه از اصلی ترین ملاک ها برای شناسایی افراد خودشیفته می باشد، در واقع این گونه افراد نمی خواهند از درد و رنج دیگران چیزی بفهمند و ذره ای درک در وجود خود ندارند.
خودمحور بودن: خود محوری در افراد خود شیفته بدان معنا است که نمی تواند جز خودش کسی دیگر را ببیند و همیشه باید دنیا بر روی محور او بچرخد، این گونه افراد در جمع فقط می خواهد که دیگران به نظرات او گوش دهند و از او پیروی کنند.
خود بزرگ پنداری: کسانی که به خودشیفتگی دچار شده اند، احساس می کنند که علت همه رویداد های مثبت هستند از این رو خود را خیلی خاص می دانند که در مواقعی هم می تواند باعث خیال بافی فرد شود.
پیروی نکردن از قوانین: از دیگر نشانه های افراد خود شیفته این است که نمی توانند قوانین و مقررات رعایت کنند زیرا برای آنها کار سختی است، اینگونه افراد با خود فکر می کنند که آنقدر خاص و مهم هستند که نیازی نیس تا مقررات را رعایت کنند.
تحقیر کردن دیگران: یکی از خصلت های زشت افراد خودشیفته این است که با افراد هم سطح و پایین تر از سطح خود رفتاری تحقیرانه ای دارد و مدام در حال طعنه زدن به صورت زبانی می باشند.
نیازمند تشویق دیگران: این افراد دوست دارند به خاطر انجام کوچکترین کارهایی که انجام می دهند دیگران از او تشکر و قدردانی کنند.
حسود بودن: حسادت هم یکی دیگر از ملاک های تشخیص افراد افسرده می باشد که البته این نوع حسادت با دیگر حسادت های افراد عادی فرق می کند، بیشتر این افراد حس می کنند تا دیگران به او حسودی می کنند و یا حسادت آن ها می تواند به گونه ای باشد که به افرادی که از او جایگاه بالاتری دارند باشد.
باید گفت که افراد خودشیفته بیشترین تجربه ها را در زمینه کینه، نفرت و خشم دارند و دنیای آنها خالی از هر گونه ویژگی و اتفاق مثبت می باشد، از این رو حس می کنند که افرادی که مطابق میل آنها رفتار نمی کنند در واقع به او توهین می کنند.
همچنین شما می توانید برای آشنایی با نکاتی در برخورد با افراد خود شیفته و کسب اطلاعات بیشتر در زمینه روانشناسی بر روی لینک کلیک نمایید.
منبع : آرگا