نشانه‌ های اوتیسم در سنین مختلف و آنچه والدین باید جدی بگیرند

علائم و نشانه‌ های اوتیسم معمولا در اوایل کودکی ظاهر می شوند و کودکان زیر یک سال نیز ممکن است این علائم را خود نشان دهند. در چند سال اخیر نیز اغلب پزشکان در پی کسب مهارت هایی برای تشخیص بهتر بیماری اوتیسم هستند اما با این وجود والدین اولین کسانی هستند که متوجه می شوند کودکشان در برخی مواقع با کودکان دیگر متفاوت است و البته که این رفتار ممکن است در هر کودکی منحصر به فرد باشد و این بیماری گاهی اوقات نیاز به تشخیص پزشک دارد.

آشنایی با عملکرد و نشانه های اوتیسم

بهتر است بدانید که اوتیسم یکی از انواع اختلالات عصبی رشد محسوب می شود که از طریق راه هایی مختلف بر روی پردازش انسان تاثیر خواهد گذاشت و افراد مبتلا به این بیماری مشکل ارتباطی دارند و به راحتی نمی توانند که با دیگران ارتباط برقرار کنند.

همچنین در این دسته از افراد ممکن است نقص های حسی و ناهماهنگی های عضوی نیز در افراد مبتلا به اوتیسم وجود داشته باشد که باعث می شود فرد علایق خیلی محدودی داشته باشد و رفتارهای تکراری از خود نشان دهد. بهتر است بدانید که بییمار اوتیسم از دو سالگی در افراد آغاز می شود و معمولا شیوع آن در میان زنان بیشتر می باشد. براساس شواهدی که به دست آمده عوامل ژنتیکی می توانند در ایجاد این بیماری تاثیرگذار باشند و همچنین وجود یک سری بیماری های خاص در مادر باردار ممکن است با بیماری اوتیسم نیز همراه باشد. همچنین علل دیگری نیز برای این بیماری وجود دارند که در ادامه به بیان آن پرداخته ایم:

• تغییرات مجرای گوارشی
• مسمومیت با جیوه
• رژیم غذایی
• عدم استفاده از ویتامین ها و املاح
• حساسیت بدن به واکسن ها

شناسایی نشانه های اولیه اوتیسم در سنین مختلف:

بهتر است بدانید که شدت و زمان بروز بیماری اوتیسم در کودکان متفاوت است و ممکن است برخی از کوکان این عالئم را از همان اول تولد بروز دهند برخی نیز ممکن است تا سه سالگی هیچ گونه علائم این بیماری درونشان نباشد. گاهی اوقات امکان دارد این بیماری بدون هیچ گونه علامتی در کودکتان ایجاد شود که لازم است تا با پزشک مشورت کنید. برای آشنایی بیشتر شما با بروز بیماری اوتیسم در سنین مختلف در ادامه به بیان علائم و  نشانه‌ های اوتیسم در مراحل اولیه پرداخته ایم:

نشانه‌ های اوتیسم در ۶ ماهگی:

نداشتن ارتباط چشمی یا ارتباط چشمی محدود

کمبود لبخند و یا دیگر حالت های چهره ارتباطی گرم و خوشایند

نشانه‌ های اوتیسم در ۹ ماهگی:

کمبود تعاملی صدا،لبخند و یا دیگر بیانات چهره

با ورود کودک به ۱۲ ماهگی اوتیسم را جدی بگیرید:

کمبود و یا عدم توانایی در پاسخ به نام

کمبود و یا نداشتن غان و غون

انجام ندادن حالت تعاملی مثل دست تکان دادن،اشاره کردن و یا نشان دادن

نشانه‌ های اوتیسم در ۱۶ ماهگی:

به کار نبردن کلمات و یا استففاده از کلمات بسیار کم و محدود

نشانه‌ های اوتیسم در ۲۴ ماهگی:

عدم استفاده از کلمات معنادار و یا استفاده از حجم کلمات بسیار کم

نشانه‌ های اوتیسم در تمام سنین:

• ایجاد مشکل در شناخت احساسات دیگران
• ترجیح دادن تنهایی
• از دست دادن مهارت های اجتماعی کسب شده
• تکرار مستمر کلمات و یا عبارات دیگران
• امتناع از برقراری تماس چشمی
• تاخیر در زبان تحول
• مقاومت در برابر تغییرات کوچک زندگی
• انجام رفتارهای تکراری مثل بال بال زدن و عقب و جلو رفتن
• داشتن علایق بسیار محدود
• واکنش های سریع و غیر عادی به صداها،بوها و مزه ها

ویژگی های کوکان مبتلا به بیماری اوتیسم:

بهتر است بدانید افرادی که به بیماری اوتیسم دچار هستند دارای ویژگی های متفاوت با سایر افراد هستند که همین نشانه و ویژگی ها باعث شناسایی آن ها خواهد شد.

کودک مبتلا به اوتیسم قدرت تکلم خوبی دارد:

بهتر است بدانید کودکانی که بیماری اوتیسم دارند تکلمشان با تاخیر مواجه است و به مرور که بزرگ تر می شوند درک بیانی بالاتری نسبت به مفاهیم و سخن ها دارند. توجه داشته باشید که یک کودک در سن یک سالگی تنها می تواند یک کلمه را بازگو کند و در سن ۱.۵ سالگی سعی می کند تا ۲ الی ۳ کلمه را در هم ترکیب نماید اما کودکان مبتلا به اوتیسم در سخن گفتن تاخیر دارند و دیرتر کلمه مورد نظر را ادا خواهند کرد اما معنی دار نیست و تنها آن را به زبان می آورند. متاسفانه والدینی را مشاهده می کنیم که اوتیسم فرزند خود را انکار خواهند کرد و چون کودکشان در سنین پایین جملات و کلمات سنگین را طوطی وار بیان می کند او را باهوش می دانند اما این چنین نیست و این دسته از کودکان تنها صحبت های اطرافیان را تکرار می کنند و درکی از محیط اطراف خود ندارند.

ارتباط کودک مبتلا به اوتیسم یک طرفه می باشد:

کودک کبتلا به اوتیسم اگر توانایی سخن گفتن داشته باشید اما نمی تواند با این وجود با هم کلمه را به درستی ادا نماید و ارتباط خوبی را با سایر افراد برقرار کند. در این مواقع ممکن است کودک تنها در مورد سلایق و علایق خود سخنی بگوید و این حرف ربطی به موضوع جمع نداشته باشد. به طور کلی می توان گفت که این کودک توان تبادل اطلاعات را ندارد و به لبخند و یا خستگی دیگران نیز بی توجهی خواهد کرد و همچنین در رعایت کردن نوبت هیچ تلاشی نمی کند. این کودکان همواره ارتباط یک طرفه برقرار می کنند و به همین علت اغلب ارتباطاتشان موثر نمی باشد.

کودک مبتلا به نشانه‌ های اوتیسم من نمی گوید:

همانطور که می دانید در روند طبیعی رشد کودکان به محض اینکه کلمه من را درک کردند دیگر از آن نام خود برای خواسته شان استفاده نمی کنند و این در حالی که کودک اوتیسم دار درکی از کلمه من ندارد و خود را با نام صدا می زند مثلا می گوید به سارا آب بدهید! و بایستی توجه داشته باشید که این نشانه خوبی نیست و حتی کودک در مواردی ضمیرها را نیز اشتباه تلفظ خواهد کرد.

واژه سازی کودک مبتلا به اوتیسم غیرطبیعی می باشد:

بهتر است بدانید که واژه سازی در کودکان عادی می تواند به صورت بازی نیز انجام گیرد اما جایگزین کردن واژه ها تنها مختص کودکان اوتیسمی می باشد و برای مثال ممکن است به باب اسفنجی بنگی نیز بگوید.

کودک مبتلا به اوتیسم ساعت ها سرگرم یک وسیله می شود:

همانطور که می دانید یک کودک عادی مدت توجه کوتاهی دارد و پس از ۵ دقیقه بازی کردن با یک وسیله آن را رها می کند و به سراغ چیز های جدید می رود و چون محرک های مختلفی را مورد آزمایش قرار می دهد خیلی زود پیشرفت خواهد کرد اما کودک مبتلا به اوتیسم اینگونه نیست و ساعت ها مشغول بازی کردن با یک وسیله می شود و به دنیای بیرون توجهی ندارد.

کودک مبتلا به اوتیسم ساعت ها محو پنکه و یا لباسشویی می شود:

بهتر است بدانید که این دسته از کودکان به وسایلی که چرخش دارند علاقه و رغبت زیادی نشان می دهند و ممکن است ساعت ها خود را با آن سرگرم کنند و همچنین احتمال دارد که زنجیری را تکان دهند و خود را برای چندین ساعت با آن مشغول کنند.

کودک مبتلا به اوتیسم مانند کودکان دیگر بازی نمی کند:

کودکان عادی از سن ۱.۵ الی ۲ سالگی وارد بازی های نمادین خواهند شد و ممکن است تا از یک تکه پازل به عنوان لیوان چای استفاده کنند و یا عروسکشان را بر روی پاهایشان قرار بدهند و قصد خوابانیدن او را داشته باشند و این بازی به روند رشد طبیعی آن ها کمک شایانی خواهد کرد.

اما کودکان مبتلا به اوتیسم چنین توانایی ندارند و حتی با اسباب بازی چنین بازی هایی نمی کنند و ممکن است به جای راه بردن ماشین ها بر روی زمین آن ها را پشت سر هم قطار کنند و به پشت هم بپیچند، این ها از دسته علایم اوتیسم محسوب می شود.

منبع : آرگا