چشم دریچه ای به روح انسان است. شاید برای شما پیش آمده باشد که در یک محیط شلوغ نگاهتان به یک نفر گره خورده است. در واقع این صحنه مانند یک فیلم می باشد. در چنین وضعیتی تمام اطراف در نظر شما محو می گردند.
البته تماس چشمی همیشه حالت هیجانی ندارد. بلکه در بیشتر گفت و گوها یک موضوع عادی می باشد. ما از طریق همین تماس چشمی حدس و گمان های زیادی درباره شخصیت فرد مقابل می زنیم. اگر در مکان های عمومی با کسی تماس چشمی نداشته باشیم، ممکن است احساس طرد شدن کنیم. 
در طی تحقیقات همه جانبه در مورد تماس چشمی، یافته های زیادی پیرامون این قدرت کشف شده و گاهی آن چه که در ذهن می گذرد را برملاء می سازد.
نگاه خیره افراد، توجه ما را جلب می کند. در چنین وضعیتی توجه ما نسبت به محیط کم می شود. گره خوردن نگاه دو نفر بخشی از مغز را به چالش می کشد. در چنین موقعیتی فرد با ذهن طرف مقابل رابطه برقرار می کند. ضمن اینکه در چنین رابطه ای درک بیشتری از ذهنیت افراد خواهیم داشت.
۱۰ دقیقه به چشمان طرف مقابل خیره شوید، در این صورت چیزهای عجیبی می بینید. این موضوع در نگاه عمیق به یک میمون نیز مشخص می شود. حیوانات نیز در چینن وضعیتی نگاه کنجکاوانه شما را درک می کنند. این موضوع در تماس چشمی با یک نقاشی نیز اعمال می شود و می تواند بخش شناخت اجتماعی مغز را به چالش بکشاند. این منطقه از مغز به تفکر درباره دیگران و خود اختصاص دارد. زمانی که شخصی از دور به ما نگاه می کند، حواسمان پرت خواهد شد.
پژوهشگران ژاپنی همزمان با پخش ویدیویی از یک صورت از شرکت کنندگان خواسته بودند که برای نام های مختلف فعل مناسب بیابند. به عنوان مثال کلمه «شیر» که پاسخ مناسب برای آن «نوشیدن» است. شرکت کنندگان در زمان تماشای این ویدیو برای پیدا کردن اسم و فعل صحیح دچار اشکال بودند.
تحقیقات دیگری نیز نشان می دهد که فرد در هنگام تماس چشمی در بخش تصورات، کنتزل ذهنی و حافظه کاری (قدرت استفاده فرد از اطلاعات در دوره کوتاه مدت) دچار اختلال می شود. وقتی تماس چشمی ندارید، بهتر می توانید صحبت کنید.
با برقراری تماس چشمی یک نظر در رابطه با طرف مقابل در ذهن شکل خواهد گرفت. در فرهنگ غرب کسانی که بیشتر تماس چشمی برقرار می کنند، وظیفه شناس، باهوش و راستگوتر می باشند. تماس چشمی در طولانی مدت خوشایند نیست و احساس بدی به طرف مقابل می دهد.
پژوهشگران مدت زمان مفید برای برقراری تماس چشمی را حدود ۳ ثانیه معرفی کرده اند و این مدت بیش از ۹ ثانیه تاثیر معکوس نیز خواهد داشت. وقتی نگاه دو نفر به هم گره می خورد، نوعی ادغام بین دو طرف ایجاد می شود.
گاهی این موضوع سبب اشتراکات زیادی بین دو نفر خواهد شد. این موضوع در مورد غریبه ها نیز صدق می کند. به طوری که ارتباط چشمی بین دو فرد غریبه نیز باعث بروز احساسات مشترک بین آن ها خواهد شد.
افراد به غیر از تماس چشمی از طریق تقلید مردمک نیز با هم ارتباط برقرار می کنند. در واقع در چنین موقعیتی مردمک شما و طرف مقابل تان هر دو گشاد خواهد شد. این یک نوع تقلید اجتماعی ناخودآگاه و یک رقص چشم است.
در رابطه با این موضوع نظرات مختلفی وجود دارد. عده ای این موضوع را تنها یک واکنش به متغیرهای موجود در روشنایی قلمداد کرده اند. با گشاد شدن مردمک، سیاهی چشم بیشتر و این موضوع گشاد شدن مردمک چشم طرف مقابل را نیز به دنبال دارد.
زنان قدیم برای گشاد شدن مردمک و زیبایی بیشتر صورت از عصاره گیاهان کمک می گرفته اند. با خیره شدن به چشم طرف مقابل، نه تنها پیام مردمک چشم بلکه احساسات پیچیده ای از سایر عضلات چشم به دست می آوریم. به عنوان مثال در هنگام تنفر چشم ها صورت ریز پیدا می کنند.
حلقه‌ی لیمبال (Limbal Ring) نیز از خصوصیات چشم می باشد. این حلقه اطراف عنبیه قرار دارد. در افراد سالم و جوان به شکل بارزی دیده می شود. حس فوق العاده ای در نگاه دو نفر وجود دارد. با گره خوردن نگاه ها، ارتباط روحی بین دو نفر بیشتر می شود. اگر نور اتاق را بگیرید و در فضای تاریک به چشمان طرف مقابل ۱۰ دقیقه نگاه کنید، پس از این مدت احساس می کنید چیزهای عجیب و غریبی در حال اتفاق افتادن می باشد.
منبع : آرگا
