دسته ها
دوشنبه ۲۹ بهمن ۱۴۰۳

با کودک منزوی چه رفتاری داشته باشیم؟

  • سمیه نیک فرجام
  • ۱۸ مهر ۱۴۰۱
  • ۰

کودک منزوی کودکی است که نمی تواند با اطرافیان خود به خوبی ارتباط برقرار کند و به همین دلیل از آن ها فاصله می گیرد. این دسته از کودکان از اعتماد به نفس پایینی برخوردار هستند که علت آن نوع رفتار والدین و فرزندپروری اشتباه آن ها است.

نشانه های کودکان منزوی چیست؟ چرا کودکان دچار انزواطلبی می شوند؟ چگونه می توان کودکان را از دنیایی تنهایشان خارج کرد؟ تمام این سوالات برای والدینی ایجاد شده است که دارای کودک منزوی هستند و این موضوع در آن ها نگرانی های زیادی را ایجاد می کند. مهم ترین نشانه ای که می توان در این کودکان مشاهده کرد غمگین بودن  در خود فرورفتگی است این کودکان به دیگران نزدیک نمی شود و در جمع از افراد فاصله می گیرند. طبق نظرات بسیاری از روانشناسان علت های متعددی برای انزواطلبی در این افراد وجود دارد که باید مورد بررسی قرار بگیرد و با پی بردن به این علت ها می توان راهکارهای اصولی پیشنهاد کرد.

  کودکان منزوی

نحوه رفتار صحیح با کودک منزوی

با توجه به اینکه نوع برقراری روابط کودکان از همان ابتدا دارای اهمیت است و شکل دهنده روابط اجتماعی گسترده آن ها در آینده است می توان خاطر نشان کرد که انزواطلبی در کودک می تواند مسئله ای جدی برای بررسی و حل باشد. تحققات نشان می دهد که نوع روابط افراد می تواند تاثیرگذاری های مختلفی داشته باشد و بسیار در موفقیت آن ها تاثیرگذار است. در اینجا بهتر است به این نکته نیز توجه داشته باشید که کودکان به طور کلی اجتماعی یا گوشه گیر هستند که در ذات کودک نهفته است.

برخی از موارد ممکن ست حساسیت های بیش از حد والدین موجب شود تا کودکشان را منزوی تلقی کنند و این به دلیل عدم آگاهی از ویژگی های کودک منزوی است. اما باید بیان کرد که کودکان به طور معمول به دلیل خجالت یا کمرویی ممکن است کمی در برقراری رابطه خود تردید کنند و این به معنای انزواطلبی آنها نیست. در صورتی که کودکان منزوی توانایی برقرار رابطه با دیگران را ندارد و در تمام شرایط و موقعیت ها خود را از دیگران دور نگه می دارند.

نشانه های کودک منزوی

پی بردن به نشانه های انزوا:

با عنایت به توضیحات فوق بهتر است برای تشخیص این مشکل در کودکان و درمان آن به روانشناس و مشاوره در این زمینه مراجعه کنید تا به درستی این نشانه ها را در کودک شما تشخیص دهد و راه های درمانی مناسب ارائه دهد. اگر کودک شما دارای وابستگی بیش از حد به شما است، دچار ترس و عدم اعتماد به نفس است، در منزل کمتر بازی می کند و کمتر حرف می زند می توان نشانه هایی از انزواطلبی را در او مشاهده کرد.

 کودک گوشه گیر

یکی از روش های جالب در این زمینه که بسیاری از روانشناسان از آن استفاده می کنند و کمک می کند تا روحیات کودکان را با رنگ های به کار برده در نقاشی اش بشناسید استفاده از روانشناسی رنگ در کودکان است.

درک کردن کودک:

نباید در مواجه با کودک گوشه گیر، او را تنبیه و تحقیر کرد بلکه باید به این امر پی برد که کودک به دلیل مشکلاتی دچار این رفتار است بنابراین سعی کنید بیشتر او را درک کنید و با محبت و تشویق بیشتر او را وارد جمع کنید.

 کودک انزواطلب

تشویق کردن:

شرایط های مختلفی را برای کودک ایجاد کنید تا جذب دوستان و همسالان شود همچنین می توانید بازی های جذب کننده را برای تحریک او در برقراری ارتباط با دوستان تهیه کنید. در اینجا برای حفظ این رفتار باید او را تشویق کنید تا از برقراری رابطه با دیگران بیشتر احساس خوشحالی و موفقیت داشته باشد.

رابطه خود را با کودک تقویت کنید:

یکی دیگر از راهکارهای مقابله با کودک منزوی برقراری ارتباط والدین با کودک است باید سعی کنید بیشتر با کودک حرف بزنید بیشتر با او بازی کنید و همچنین سعی کنید فرزند پسر با پدر ارتباط قوی تر داشته باشد و فرزند دختر نیز با مادر بیشتر هم صحبت شود.

رفتارهایی که در برخورد با کودکان منزوی پیشنهاد نمی شود :

اگر کودک وابستگی شدید به والدین دارد به طوری که حتی لحظه ای از آنها جدا نمی شود و برای خوابیدن در کنار پدر و مادرش پافشاری می کند، باید حتما به پزشک اطفال مراجعه شود.

بچه منزوی

ترس و اضراب کودکتان را درک کرده و بدانید که اضطرابش واقعی است، ضمن اینکه هیچگاه به دلیل جمع گریزی و عدم برقراری ارتباط با دیگران وی را سرزنش نکنید، چون انجام این کار اعتماد به نفس کودک را می گیرد و وی را بیشتر از جمع دور می کند.

کودکتان را با کودکان دیگر که روابط عمومی بالایی دارند، مقایسه نکنید.

زمانی که کودک شما در مهمانی دوستانی پیدا می کند و با آنها بازی می کند از شما جدا خواهد شد و شب را به تنهایی در اتاقش می خوابد، حال می توانید وی را تشویق به این کار کنید، البته تشویق باید کلامی و بدون هیچ هزینه ای باشد؛ مثلا ” آفرین چقدر رسا سلام دادی”، “مامان بزرگ! علیرضا دیشب تنها در تختخواب خودش خوابیده است” و …

توقع تغییر ناگهانی و یک شبه از کودکتان نداشته باشید و از وی به خاطر تلاش های کوچکش قدردانی نمایید.

در صورتی که کودکتان مرتبا روی پای شما می نشیند و از شما آویزان است، به او بگویید که می تواند کنارتان بنشیند اما نباید روی پایتان بنشیند، می توانید وی را تشویق کنید در صورت گوش دادن به حرفتان، بعد از مهمانی وی را به پارک می برید.

کودک گوشه گیر

کودکتان را تشویق به ارتباط بهتر با پدرش کنید، زیرا ارتباط بیشتر با پدر به کودک پسر کمک می کند تا تطابق و همانندسازی بهتری با هم جنس خود داشته باشد و برای ایفای نقش مردانه آماده شود.

بعد از آموزش مهارت های لازم به کودک خود، باید بتوانید اضطراب تان را کنترل نمایید؛ باید مهارت های لازم را به او آموخته و با وی تمرین کنید، سپس آرام آرام به کودک فرصت دهید تا بتواند خودش به تنهایی آنها را انجام دهد.

منبع : آرگا

مطالب مرتبط
مطالب داغ
همچنین ببینید
مشاهده دیدگاه های این مطلب
دیدگاه های مطلب
۰ دیدگاه برای این نوشته

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *