انسان ذاتاٌ اجتماعی است و در نتیجه نسبت به اطرافیان خود وابستگی هایی دارد. این وابستگی تا حدی قابل قبول است که فرد در زندگی شخصی خود با مشکل مواجه نشود. برای تشخیص درست نوعی از اختلال شخصیت یعنی اختلال شخصیت وابسته؛ باید حداقل چند نوع از نشانه های این اختلال در فرد دیده شود و وابستگی به تنهایی نشان دهنده ی وجود این اختلال در فرد نخواهد بود. در ادامه با علائم و نشانه های این اختلال شخصیتی و روش درمان آن بیشتر آشنا خواهید شد.
نشانه های اختلال شخصیت وابسته:
- اینگونه افراد بدون حمایت و نظر دیگران نمی توانند درست و به موقع تصمیم بگیرند و حتی در انجام امور کوچک مثل خرید لباس باید از دیگران نظر بگیرند.
- از انجام مسئولیت های خود دوری می کنند و در این مواقع احساس درماندگی می نمایند.
- نسبت به انتقادات و نظرات دیگران بسیار حساس می باشند.
- دارای خود کم بینی و عزت نفس پایینی هستند و به خودشان و توانایی های خود ایمان ندارند.
- به دلیل ترس از ترک شدن توسط دیگران از به ندرت نظرات خود را بیان می کنند.
- از انجام دادن کارهای بزرگ و پذیرش مسئولیت های سنگین دوری می کنند.
- افراد دارای اختلال شخصیت متکی به شدت از تنهایی می ترسند.
- نیازهای دیگران را مهم تر از نیازهای خود می دانند.
- از جانب دیگران مورد سوءاستفاده قرار می گیرند و نسبت به آن اعتراضی نمی کنند.
علت بروز اختلال شخصیت وابسته:
این نوع اختلال شخصیت علت مشخص و دقیقی ندارد. اما به اعتقاد برخی از پژوهشگران عوامل مختلفی می تواند موجب بروز این اختلال در فرد شود. عواملی چون شیوه ی تربیتی سخت گیرانه والدین و عوامل زیستی و روانی می توانند از علت های بروز این اختلال باشند.
درمان اختلال شخصیت وابسته:
بیش تر افرادی که دارای این اختلال شخصیتی هستند زمانی برای درمان پیگیری می کنند که دیر شده است و این اختلال زندگی آن ها را تحت الشعاع خود قرار داده است. افرادی که دچار این اختلال می شوند در معرض ابتلا به بیماری های اضطراب و افسردگی نیز قرار می گیرند.
روان درمانی:
یک روش اصلی برای درمان این اختلال، روان درمانی است که در آن بیمار به شکل فعال باید در روند درمان مشارکت کند تا با کمک درمانگر به شکل گیری رفتارهای سالم و دور از وابستگی بپردازند. در این روش درمانی، درمان به شکل کوتاه مدت و هدفمند انجام می شود. باید توجه داشت که در درمان این اختلال چون افراد شخصیتهای وابسته ای دارند روابط میان بیمار و درمانگر باید به نحوی باشد که وابستگی در بیمار به وجود نیاید.
علاوه بر روان درمانی می توان از درمان شناختی نیز استفاده کرد و موجب تغییر نگرش بیمار نسبت به خود شد همچنین با این درمان می توان میزان اعتماد به نفس را در فرد بالا برد.
اگر این وابستگی ها ریشه در کودکی فرد بیمار داشته باشد باید از دوره های درمانی بلند مدت و درمان های روان کاوی استفاده کرد. در مواقعی که بیمار علاوه بر اختلال شخصیتی وابسته، دچار اضطراب و افسردگی می باشد می توان از درمان های دارویی استفاده کرد.
عوارض اختلال شخصیتی وابسته:
افرادی که دچار اختلال شخصیتی از نوع وابسته می گردند به دلیل ترس و عدم اعتماد به نفس، دچار اضطراب، افسردگی، مصرف مواد و انزوا طلبی می گردند.
اختلال شخصیتی وابسته در افراد غیر قابل پیش بینی است. اما افرادی که به این اختلال مبتلا هستند با درمان به موقع می توانند از عواقب این بیماری پیشگیری کنند
منبع : آرگا
