دسته ها
جمعه ۵ اردیبهشت ۱۴۰۴

بدترین حالت نشستن برای بدن و عوارضی که دارد!

  • شیوا فهیمی
  • ۹ مرداد ۱۴۰۲
  • ۰

ارتباط طرز نشستن با سلامتی استخوان لگن و رگ های پا مدت هاست که ثابت شده است. مدل های مختلفی برای نشستن افراد مشاهده می شود که هر یک بنا به عادت روزانه تکرار می شود. در این مطلب پیرامون بدترین حالت نشستن برای بدن صحبت می کنیم.

باید بدانید که طرز نشستن نامناسب می تواند فرد را به واریس، افزایش فشار خون، فلج عصب پارانوئال و برخی عارضه های دیگر می گردد. دقت در طرز نشستن رابطه نزدیکی با حفظ سلامتی خواهد داشت. اگر مایلید تا بدانید بدترین حالت نشستن برای بدن چه حالتیست با ادامه مطلب همراه ما باشید.

بدترین حالت نشستن برای بدن

سال هاست که ارتباط طرز نشستن با سلامتی استخوان لگن و رگ های پا ثابت شده است. مدل های مختلفی برای نشستن وجود دارد که هر یک از افراد بنا به عادت هر روز آن را تکرار می کنند. مانند نشستن روی زانو، نشستن روی ساق پا، حالت w یا قورباغه ای و … . باید بدانید که فرم نشستن اشتباه ممکن است فرد را به واریس، افزایش فشار خون، فلج عصب پارانوئال و … مبتلا کند.

انداختن پاها روی هم موقع نشستن با عوارضی همراه است. باید بدانید قرار گیری پاها روی هم موقع نشستن یک عادت غیر ارادی می بشد. گاهی وقتی از نحوه نشستن معمول خسته می شوید، یا احساس سرما می کنید، ممکن است به این حالت بنشینید. نشستن در این حالت برای کوتاه مدت ضرری ندارد ولی در طولانی مدت می تواند پیامدهای نامطلوب و گاه جدی را به همراه داشته باشد.

قابل ذکر است طرز نشستن ارتباط نزدیکی با حفظ سلامتی بدن دارد. در حالتی که فرد روی زمین می نشیند، بهتر است پاها دراز بوده و تکیه گاه داشته باشد. وقتی فرد چهار زانو یا دو زانو بنشیند، فشار زیادی به مفصل زانو و قوس کمر وارد می شود. و البته در حالت دو زانو علیرغم موارد ذکر شده، وزن بدن نیز روی زانو افتاده و بدترین حالت نشستن برای بدن محسوب می شود.

وقتی فرد روی صندلی می نشیند، انتخاب صندلی مناسب و نشستن صحیح روی صندلی اهمیت زیادی دارد. صندلی مناسب باید به گونه ای باشد که ارتفاع پاشنه پا تا زانو، همچنین اندازه نشیمن گاه مناسب فرد بوده و این مورد در افراد با قدهای مختلف، تفاوت دارد.

متخصصان طب فیزیکی و توانبخشی توصیه می کنند ایجاد یک مثلت زیر پنجه پاها با زاویه ۳۰-۴۵ درجه خیلی مطلوب است. همچنین وجود دسته صندلی برای قرارگیری آرنج ها به صورت قائم و تکیه گاه پشت صندلی که با بخش استخوان های کتف همپوشانی داشته باشد، توصیه می شود.

عوارض انداختن پاها روی هم به مدت طولانی

این حالت نشستن با عوارض زیر همراه است:

بر هم زدن تعادل لگن

یکی از عوارض انداختن پاها روی هم موقع نشستن، به هم خوردن تعادل لگن است. در حقیقت با کوتاه تر شدن عضلات بخش داخلی ران و بلندتر شدن بخش بیرونی ران، حالت تعادل لگن از بین رفته در نتیجه ممکن است جابجایی مفصل به وجود آید.

فلج عصب پارانوئال

عصب پارانوئال که شاخه ای از عصب سیاتیک است در این حالت نشستن ممکن است دچار فلج شود. از نشانه های آن سختی در حرکت دادن کف پا در بخش قوزک به دلیل ایجاد تداخل در عصب پارانوئال و کشیدگی عصب و فشرده سازی در بخش زانو، مفصل، لگن یا قوزک می باشد. این تداخل در عصب می تواند به دلیل نشستن به یک حالت همچون قرار دادن پاها روی هم ایجاد شود.

افزایش فشار خون

برخی مطالعات در سل ۲۰۱۰ نشان می دهد که انداختن پاها روی هم موقع نشستن می تواند موجب افزایش فشار خون شود. برای پیشگیری از بروز این مشکل بهتر است از نشستن به این حالت صرف نظر شود.

ایجاد درد در بخش تحتانی کمر

نتایج برخی بررسی ها نشان می دهد قرارگیری پاها روی هم به مدت سه ساعت در روز می تواند موجب قوز، درد گردن و درد در بخش تحتانی کمر و ناراحتی لگن گردد.

ایجاد واریس

بروز واریس علل متعددی دارد و یکی از علل آن می تواند قرار گرفتن پاها روی هم به مدت طولانی باشد. زیرا به عصب های پا فشار وارد شده و به تدریج باریک و ضعیف تر می شوند در نتیجه جریان خون معکوس شده و خون در پاها تجمع می یابد.

نشستن به حالت w

شایان ذکر است نشستن کودکان به حالت w یا قورباغه ای بسیار مضر است، زیرا سبب تغییر فرم زانو به حالت ضربدری می شود. به طور کلی بدترین حالت نشستن برای بدن به صورت w گزارش شده است. نشستن به فرم دبلیو حالتی است که در آن برخی کودکان زانوهای خود را موقع نشستن به فرمی قرار داده که به سمت جلو خم شده اما مچ ها و ساق پاها در دو سمت باسن قرار دارد.

به طوری که حالت نشستن از بالا به صورت حرف انگلیسی w دیده می شود. این حالت نشستن ممکن است از دید بزرگسالان خیلی سخت و دردناک به نظر برسد ولی در حقیقت چرخش داخلی لگن و دامنه حرکتی این استخوان ها در کودکان از بزرگسالان بیشتر بوده و این فرم نشستن موجب بروز درد و ناراحتی در آن ها نمی شود.

از آنجا که این فرم نشستن در کودکان موجب شده تا برای ایستاندن به عضلات و استخوان های میانی بدن نیاز نداشته باشند و در حین بازی و کارهای نشسته دامنه حرکتی وسیعی داشته باشند. این نوع نشستن در بچه ها و نوپایان خیلی رایج می باشد. نشستن به حالت w  به خودی خود موضوع نگران کننده نبوده و اغلب در سنین ۳ سالگی مشاهده می شود.

اگر کودک تنها برخی مواقع به حالت w می نشیند احتمالا تنها یک راه راحت برای بازی یا استراحتش را انتخاب کرده است ولی اگر این عادت نشستن طولانی مدت بوده یا به طور عمده کودک موقع نشستن به این حالت نشستن تمایل دارد و نشستن به اشکال دیگر برایش آزار دهنده است خطرناک بوده و ممکن است با عوارض زیر همراه باشد:

  • در رفتن مفصل ران

نشستن در فرم w می تواند به لگن و مفاصل فشار وارد کرده و احتمال دررفتگی استخوان های این ناحیه بالا رود.

  • توقف رشد استخوان های میانی بدن و ضعف تنه

یکی دیگر از عوارض نشستن به حالت w این است که سبب شده بدن در حالت عمودی قرار گیرد. کودکی که در حالت دبلیو می نشیند، موقع نشستن از عضلات مرکزی بدن به اندازه معمول استفاده نمی کند و به علت پایین تر آمدن مرکز ثقل، برای نشستن و حرکت بیشتر روی پاها متکی است و این موضوع سبب توقف یا کندی رشد در این نواحی می گردد.

  • عدم حرکات متقارن بدن

حالت w سبب شده کودک موقع نشستن نتواند بخش بالایی بدن را بچرخاند و چرخیدن در این وضعیت می تواند به ستون فقراتش آسیب بزند. همچنین نشستن در این حالت موجب می شود کودک از هماهنگی یا حرکت مستقل در سمت راست و چپ بدن خودداری کند.

  • تشدید اختلال دیسپلازی هیپ

در اختلال دیسپلازی هیپ مفصل ران در مراحل ابتدایی رشد به طور طبیعی تکامل پیدا نمی کند و این اختلال در استخوان های ران موجب بروز مشکلاتی در چرخش بخش فوقانی این استخوان می گردد. اگر فرزند به شکل مادرزادی به این اختلال دچار است بایستی از نشستن به فرم w کودک جلوگیری شود زیرا این موضوع سبب تشدید این ناهنجاری در استخوان های او می شود.

  • فقدان ترجیح در انتخاب دست

به طور معمول تمام افراد برای انجام کارها به یکی از دست ها به طور عمده بیشتر متکی هستند و این امر سبب راست یا چپ دست بودن افراد می شود. اینکه فرد کدام یک از دست ها را موقع انجام کارها ترجیح می دهد موضوعی است که از همان ابتدای کودکی با گرفتن قاشق یا مداد در دست مشخص می گردد ولی در حالت نشستن w کودک کنترل و ثبات زیادی روی بالاتنه دارد و استفاده از هر دو دست برای انجام وظایفش برای او خیلی آسان است. در صورتی که ترجیح یکی از دست ها برای توانایی نشستن در آینده حائز اهمیت است.

  • گرفتگی عضله ها

در صورتی که کودک مستعد گرفتگی عضله ها یا هیپرتونی باشد، نشستن به فرم دبلیو سبب افزایش سفتی لگن، زانو و مچ پاها می گردد.

در این مطلب با بدترین حالت نشستن برای بدن آشنا شدید. همچنین پیشنهاد می شود در صورت تمایل برای آشنایی با نحوه نشستن صحیح کودکان و خطرات نشستن طولانی  روی لینک ها کلیک کنید.

منبع : آرگا

مطالب مرتبط
مطالب داغ
همچنین ببینید
مشاهده دیدگاه های این مطلب
دیدگاه های مطلب
۰ دیدگاه برای این نوشته

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *