ویژگی های فرزند آخر از لحاظ شخصیتی شبیه ویژگی های فرزند اول است چون هر دو مغرور و جسور هستند. فرزندان آخر چون محبت و توجه بیشتری نسبت به سایر فرزندان دریافت می کنند به همین دلیل از نظر دیگر فرزندان، فرزند آخر بچه ای لوس و ننر است اگر والدین با خصوصیات رفتاری فرزند آخر آگاه باشند می توانند رفتار درست تری نسبت به سایر فرزندان و فرزند آخر داشته باشند.
آشنایی با ویژگی های فرزند آخر

برخی از خصوصیات شخصیتی فرزندان آخر
- خلاق
- خود محور
- به دنبال توجه
- ساده، بدون پیچیدگیهای شخصیتی
- زیرک
- ریسک پذیری
- خوشمشرب و خوشگذران
- برونگرا
کودکی فرزندان آخر
از سویی فرزندان اول همیشه لباس ها و اسباب بازی های نو دارند، اما آنچه نصیب فرزندان آخر می شود لباس ها و اسباب بازی دست دوم خواهران و برادرانشان است. مارتین درباره تجربیات خود از فرزند آخر می گوید:
“یادم میآید که در ۱۴ سالگی اولین شلوار نو را پدرم برایم خرید! تا پیش از آن من شلوارهای کهنه برادرم که ۱۱ سال بزرگتر از من بود را میپوشیدم! همه لباسها را بید زده بود و در فصل زمستان همیشه احساس سرما میکردم.”
مگان، که مادر دو دختر در سن های مختلف است، می گوید که دختر کوچکش کیسی که ۷ سال سن دارد تمایل زیادی به مورد توجه قرار گرفتن نشان می دهد و اکثر اوقات برای جلب توجه بیشتر با کودکان دیگر رقابت می کند. همچنین مگان می گوید:
“کیسی دوست دارد در حیاط خلوت اسکیت کند و نمایش بدهد. یک روز که کیسی و خواهر بزرگترش جسیکا در حیاط مشغول اسکیت بودند، جسیکا حرکات نمایشی خود را برای ما اجرا کرد. کیسی که نتوانست حرکات او را تکرار کند، خودش را عمدا به زمین انداخت تا توجه ما را جلب کند.”

بزرگسالی فرزندان آخر
جانیسی لی ۲۵ ساله به عنوان معمار در شهر نیویورک زندگی می کند. ماهیت ساده و بدون پیچیدگی یک فرزند آخر را در شخصیت خود دارد. او درباره خود این چنین می گوید:
“بیشتر زنان اگر همسرانشان هدیه تولد آنها را فراموش کنند، از غصه دق میکنند. اما من و همسرم در روز تولد یا سالگرد آشناییمان به یکدیگر هدیه نمیدهیم. آن شب برای شام بیرون میرویم و با هم اوقات خوشی را میگذرانیم. بدون اینکه اتفاق هیجان انگیزی بیفتد.”
او به زندگی در لحظه اعتقاد دارد و آماده هر سفری بدون برنامه ریزی است. او می گوید:
“من نیازی به احساس امنیت در زندگی ندارم. دوست دارم آزاد باشم. سال گذشته از تورنتو به آلمان رفتم بدون اینکه زبان آلمانی بلد باشم! “
چند توصیه تربیتی برای والدین

مستقل بودن را به او یاد بدهید
بچه های کوچکتر بیشتر اوقات به دلیل سن کمشان کمتر مورد توجه قرار می گیرند و در تصمیم گیری های خانوادگی شرکت داده نمی شوند. اگر چه دختر یا پسر ۴ ساله شما کوچکترین عضو خانواده است، اما به این معنی نیست که به او مانند یک نوزاد رفتار کنید. به او یاد دهید تا کارهای شخصی اش را خودش انجام دهد و مستقل باشد. والاس می گوید:
“حتی یک کودک نوپا هم میتواند در چیدن میز شام به شما کمک کند یا اسباب بازیها را از اطراف خانه جمع کنید. بدین ترتیب این باور در او تقویت میشود که فارغ از جایگاهش به عنوان کوچکترین عضو خانواده، او فردی با صلاحیت و توانمند است.”
منصف باشید
گاهی اوقات والدین آنقدر نگران وضعیت تحصیلی فرزند بزرگتر و خرابکاری های فرزند وسطی در خانه و مهدکودک می شوند که از فرزند آخر غافل می شوند. مری والاس، روانشناس کودک و خانواده، با ۲۰ سال تجربه کاری می گوید:
“حواستان باشد که فرزند کوچکترتان را به حساب بیاورید، اگر فرزندان بزرگتر برنامههای بازی و ورزش هفتگی دارند، فرزند کوچکترتان را فراموش نکنید و برنامهای برای سرگرمی او در نظر بگیرید. بدین ترتیب او در مییابد که به عنوان عضوی از خانواده مورد توجه پدر و مادر قرار دارد و نیازهایش در نظر گرفته میشود.”

برای هریک از فرزندان زمان خاصی را در نظر بگیرید
در شرایط نابرابر از او حمایت کنید
به عنوان پدر و مادر، شما نقش هیئت منصفه را در میان فرزندانتان دارید. فرزندان بزرگتر اکثر اوقات فرزندان کوچکتر را مورد آزار و اذیت قرار می دهند و به آن ها زور می گویند. زمانی که شرایط این طور پیش می رود، باید مداخله کنید و رفتار درست را به فرزند بزرگتر یاد بدهید. همچنین از فرزند کوچکتان حمایت کنید. میری والاس می گوید:
“برای مثال اگر فرزند بزرگتر اجازه ندهد که فرزند کوچکتر صحبتش را به اتمام برساند، شما باید به او بگویید یک دقیقه صبر کن. تو صحبت او را قطع کردی. صبر کن تا صحبت او تمام شود، بعد نظرت را بگو.”

نهادینه کردن مسئولیت پذیری
درست است که کوچکترین فرد خانواده است، اما اگر فرزندتان در وظایف منزل مشارکتی نداشته باشد، نه تنها مسئولیت پذیر نمی شود. بلکه باعث می شود تا خواهر و برادر بزرگترش هم در انجام وظایف کمکی نکنند. دکتر کویین لمان در کتاب The Birth Order Book: Why You Are the Way You Are می گوید:
یکی از ویژگی های فرزند آخر عدم تبعیت از قوانین و مقررات خانواده است و در امور منزل کمتر مشارکت می کنند.
منبع : آرگا