درمان پای چماقی و شناسایی علل بروز این بیماری

کلاب فوت را در اصطلاحی دیگر پای چماقی می نامند که آن یک بیماری مادرزادی است که در بدو تولد وجود دارد و در نهایت باعث می شود که پای کودک به سمت داخل یا پایین بچرخد. این بیماری می تواند خفیف یا شدید باشد و در یک یا هر دو پا رخ دهد. گفتنی می باشد در نوزادانی که پای پرانتزی دارند، تاندون هایی که ماهیچه های ساق پای آن ها را به پاشنه پایشان متصل می کند خیلی کوتاه تر هستند. در نهایت این تاندون های سفت باعث می شوند که پا از فرم خارج شود. در ادامه این مطلب با ما همراه باشید تا علاوه بر درمان پای چماقی با علت و علائم بروز آن نیز آشنا شوید.

آشنایی با علت و درمان پای چماقی

پاچنبری نیز از دیگر اصطلاح های ابتلا به پای چماقی است که آن یک نقص مادرزادی به شمار می آید که پا و مچ پا را درگیر می کند. این بیماری مادرزادی به این معنی است که یک نوزاد با آن متولد خواهد شد که پاها به سمت داخل می چرخند. وقتی به پا نگاه می کنید، قسمت پایینی پا اغلب به طرفین یا حتی به سمت بالا است.

کلاب فوت به دلیل مشکل در تاندون ها، بافت هایی که ماهیچه را به استخوان متصل می کنند، اتفاق می افتد. تاندون های ساق و پای نوزاد کوتاه تر و سفت تر آن چیزی هستند که باید باشند که باعث پیچ خوردن پا می شود. جراحی های گسترده در گذشته درمان اصلی برای اصلاح پاچنبری بود. اما امروزه ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی معمولا ترکیبی از روش های غیر جراحی و یک روش جزئی استفاده می شود.

کلاب فوت را می توان یکی از شایع ترین نقایص مادرزادی معرفی کرد. این بیماری در حدود ۱ نوزاد از هر ۱۰۰۰ نوزاد متولد شده در ایالات متحده است و پسران را بیشتر از دختران مبتلا می باشند. در واقع، پسران دو برابر بیشتر احتمال دارد با پای پرانتزی متولد شوند. معمولا نوزادی که با پای پرانتزی متولد می شود، سالم است و هیچ مشکل دیگری برای سلامتی ندارد. در درصد کمی از تولدها، به عنوان بخشی از یک بیماری جدی تر مانند اسپینا بیفیدا رخ خواهد داد.

گفتنی می باشد که پای پرانتزی برای کودک یک وضعیت دردناک نیست. بیشتر اوقات، پای پرانتزی را می توان در حالی که کودک شما هنوز نوزاد است اصلاح کرد. درمان باید یک یا دو هفته پس از تولد شروع شود. روش های اصلاح از دستکاری دستی پا در طول زمان تا ثابت کردن پا با جراحی متفاوت است. درصد موفقیت بالایی برای درمان پای پرانتزی وجود دارد. پس از اصلاح، کودک شما باید بتواند در انواع فعالیت های بدنی شرکت کند و زندگی عادی داشته باشد. کودکانی که درمان پای پرانتزی دریافت نمی کنند، نمی توانند به طور عادی راه بروند و پای آن ها در دراز مدت تغییر شکل خواهد داد.

علائم این بیماری

به طور کلی علائم پاچنبری متفاوت است و برای پیش گرفتن روند درمان پای چماقی به آن نیاز خواهید داشت که به راحتی توسط متخصص تشخیص داده می شود. اگر برای اولین بار پدر و مادر هستید و اگر وضعیت شدید نباشد، تشخیص پای پرانتزی دشوارتر است. علائم این بیماری به شرحی از موارد زیر می باشد.

• پایی که به سمت داخل و پایین می چرخد ​​و انگشتان پا به سمت پای مخالف است.
• پاچنبری ممکن است کوچکتر از پای دیگر باشد.
• ممکن است پاشنه پای پرانتزی کوچکتر از حد معمول باشد.
• در موارد شدید، پای پرانتزی ممکن است وارونه شود.
• عضله ساق پا روی پا با پای پرانتزی کمی کوچکتر خواهد بود.

علل بروز آن

گفتنی می باشد که تا به حال علت مشخصی برای ابتلا به این عارضه معرفی نشده است اما به طور کلی موارد گفته شده در ادامه را می توان از برخی علل های دخیل در این رابطه به شمار آورد.

• وراثت

علل های ژنتیکی در بروز این عارضه نقش به سزایی دارند و بعضی تغییرات ژنتیکی خاص منجر به بروز ین عارضه خواهد شد. به نظر خواهد رسید که این عارضه ارثی است و موقعیت جنین در رحم تاثیری در چنبری شدن پاها نخواهد داشت.

• ناهنجاری استخوان ها

در برخی از مواقع پاچنبری به دلیل ناهنجاری های اسکلتی، مانند اسپینا بیفیدا کیستیک، عارضه رشدی مفصل ران به نام دیسپلازی هیپ یا دیسپلازی رشدی هیپ می باشد.

•  عارضه های عصبی

این بیماری را در برخی از مواقع می توان یک اختلال در گذرگاه عصبی و عضلانی که به مغز، نخاع، عصب یا عضله مرتبط است، معرفی کرد. توجه داشته باشید که برای درمان پای چماقی باید علت بروز آن را در نظر داشته باشید که برای جلوگیری از بروز دیگر عارضه ها به شما کمک کند.

• عوامل محیطی

عوامل محیطی نیز در این رابطه به شدت تاثیر گذار هستند. در طی مطالعات انجام شده نیز چنین مشخص شده است که ارتباط بین بروز عارضه پاچنبری و سن مادر، اعتیاد به سیگار در مادر و یا ابتلا به برخی عارضه های همچون دیابت به مراتب بیشتر وجود دارد. در ادام نیز مشخص شده است که آمنیوسنتز زودهنگام، قبل از هفته سیزدهم بارداری، احتمال ابتلا را بسیار بالا می برد.

نحوه تشخیص

در بیشتر موارد، پای پرانتزی پس از تولد نوزاد شما تشخیص داده می شود. پزشک شما می تواند پای پرانتزی را بر اساس ظاهر پای کودک شما تشخیص دهد. گاهی اوقات پس از معاینه بصری پا، ممکن است برای تایید تشخیص، عکس رادیوگرافی نیز تجویز کنند.

همچنین می توان پای پرانتزی را در داخل رحم به معنی اینکه نوزاد هنوز در رحم مادر است، در طی سونوگرافی کشف کرد. گفتنی می باشد که سونوگرافی نوعی تصویربرداری است که برای بررسی نوزادان در رحم استفاده می شود. انجام سونوگرافی برای یک زن در دوران بارداری برای تایید رشد و تکامل جنین معمول است.

حتی اگر پای پرانتزی در داخل رحم کشف شود، تا پس از تولد نوزاد نمی توان کاری برای اصلاح آن انجام داد. شما نمی توانید از ابتلا به این بیماری پیشگیری کنید زیرا هیچ کس مطمئن نیست که چه چیزی باعث آن می شود. اگر باردار هستید، ممکن است بتوانید خطر ابتلا به پای پرانتزی را با سیگار نکشیدن، عدم مصرف نوشیدنی های الکلی و داروهای خودسرانه پزشکی به مراتب کاهش دهید.

عوارضی که در پی دارد

در صورتی که درمان پای چماقی را به موقع و مناسب انجام دهید دیگر عوارضی در پی آن وجود ندارد و به مانند دیگر هم سن و سالان خود می تواند از زندگی سالمی برخوردار باشد. در ادامه عوارضی که در صورت عدم درمان برای کودک پدید می آید را معرفی کرده ایم.

• این دسته از کودکان به طور معمول تا زمان بلند شدن و راه رفتن از درد و ناراحتی خاصی برخوردار نیستند اما روند ایستادن بر روی پا برای آن ها با سختی بیشتری همراه است.
• در صورت عدم درمان چای چماقی مشکلات حرکتی در طولانی مدت به وجود خواهد آمد.
• این دسته از کودکان در ازای کف پا بر روی برجستگی پا، یعنی بیرون پا و در موارد حاد در بالای پا راه خواهند رفت.
• به احتمال بیشتر این که کودکان به بیماری های مفصلی از جمله آرتریت، مبتلا خواهند شد.
• به این دلیل که کودک به راحتی نمی تواند راه برود، بازی کردن و شرکت کردن در امور مختلف برای او سخت و پیچیده است.
• گفتنی است که حتی بعد از درمان پای چماقی نیز چیزی در حدود یک تا یک و نیم برابر کوچکتر از پای دیگری است و در نهایت توانایی حرکتی آن نیز اندکی کمتر است.
• از ساق پای کوچکتری نیز برخوردار است.

چگونگی درمان

به طور کلی برای درمان پای چماقی دو راه اصلی وجود دارد. یک راه شامل کشش برای تغییر شکل پا است. مورد دیگر شامل جراحی است. اکثرا موارد پاچنبری را می توان بدون جراحی با موفقیت درمان کرد. برای اکثر نوزادان، کشش و تغییر شکل پا بهترین گزینه درمانی است. چند تکنیک قابل اعتماد برای درمان پاچنبری با کشش وجود دارد. پرکاربردترین روش پونستی نام دارد. درمان معمولا در اسرع وقت پس از تولد در هفته اول شروع می شود.

• روش پونستی

با این روش از کشش در ترکیب با گچ استفاده می شود. پزشک شما یا متخصص ارتوپدی پای کودک شما را به سمت موقعیت صحیح کشیده و سپس یک گچ روی آن قرار می دهد تا آن را در آنجا نگه دارد. در طی یک هفته یا بیشتر، پزشک گچ را برمی دارد، پا را بیشتر به سمت موقعیت صحیح کشیده و دوباره گچ می گیرد. این کار تا زمانی که پا کاملا در موقعیت صحیح قرار گیرد ادامه خواهد داشت که معمولا در طی چند ماه می باشد.

گاهی اوقات، پزشک باید بخشی از تاندون آشیل را که پاشنه پای کودک شما را به عضله ساق پای او متصل می کند، ببندد. انجام این کار به تاندون اجازه می دهد تا به طول طبیعی رشد کند. اگر این مورد نیاز باشد، پزشک قبل از گذاشتن گچ نهایی نوزاد، برش را انجام می دهد. هنگامی که گچ نهایی بسته شد، کودک شما نیاز به پوشیدن کفش های مخصوص و احتمالا بریس دارد. آن ها مجبور نخواهند بود این وسایل را برای همیشه بپوشند. ممکن است چندین ماه یا حتی چند سال باشد. همچنین باید تمرینات کششی را با کودک خود ادامه دهید.

• عمل جراحی

هنگامی که پای پرانتزی شدید است، جراحی اغلب بهترین گزینه برای کودک شما است. جراح برای بلند کردن تاندون های پا اقدام می کند و همچنین ممکن است نیاز به تنظیم مجدد استخوان و مفاصل داشته باشد. پس از جراحی، پای کودک شما احتمالا برای چند ماه گچ گرفته می شود. همچنین ممکن است پس از برداشتن گچ، پزشک کفش های مخصوص و بریس برای نوزادتان تجویز کند. در موارد نادر، کلاب فوت به طور کامل قابل اصلاح نیست. اغلب اوقات، نوزادانی که پای پرانتزی داشتند و تحت درمان قرار گرفتند، می توانند با افزایش سن زندگی فعالی داشته باشند.

شرایط هشدار دهنده

همانطور که در ابتدا مطالعه کرید احتمال چماقی شدن پای پسران دو برابر دختران می باشد. در ادامه نیز برای آشنایی بیشتر و رعایت نکات مرتبط با درمان پای چماقی به شرایطی که ریسک ابتلا را افزایش می دهند، پرداخته ایم.

• وراثت

در صورتی که هریک از والدین یا فرزندان آن ها به پای چماقی مبتلا بوده ‌باشند، احتمال بروز این عارضه در پای فرزند بعدی به مراتب بیشتر است.

• شرایط محیطی

استعمال دخانیات در دوران بارداری، احتمال بروز این مشکل را در پای فرزند به طور قابل توجهی افزایش می دهد.

• کاهش مایع آمنیوتیک

همچنین کافی نبودن مایع آمنیوتیک در دوران بارداری که همان مایع موجود در رحم است که جنین را احاطه کرده است نیز در روند درمان پای چماقی می تواند چالش ایجاد کند و در نهایت ریسک ابتلا را به مراتب افزایش دهید.

اگر پای پرانتزی کودک شما درمان نشود، او نمی تواند به طور عادی راه برود. گاهی اوقات می توان با پای پرانتزی راه رفت اما بسیار سخت است. کودکانی که پای پرانتزی دارند، تمایل دارند در کنار های پای خود راه بروند. این می تواند باعث ایجاد پینه های بزرگ و درد مزمن شود. همانطور که کودک شما بزرگتر می شود، داشتن پاچنبری اصلاح نشده به معنای داشتن سبک زندگی کمتر فعال خواهد بود.

در صورتی که مطالعه روش درمان پای چماقی که یک بیماری مادرزادی و مخصوص نوزادان است برای شما تاثیر گذار و مفید واقع شد، پیشنهاد می کنیم با کلیک به روی دیگر مطالب منتشر شده آرگا همچون تومور ویلمز و بیماری مینینگوسل باری دیگر با ما همراه شده و اطلاعات خود را در رابطه با بیماری های نوزادان افزایش دهید.

منبع : آرگا