بیماری آمپیم را می توان از دیگر عارضه هایی به شمار آورد که در بین لایه های بیرونی ریه و دیواره های قفسه سینه ایجاد می شود که به طور معمول در اصطلاح پزشکی به این قسمت پلورال نیز می گویند. به طور کلی این فضا ها برای انبساط و انقباض ریه تاثیر به سزایی قائل می شوند. در ادامه این مطلب برای آشنای با علائم و علت های ابتلا به آن تا مطالعه روش های درمان منحصر این بیماری با ما همراه شوید.
گفتنی می باشد که فضای پلورال از مقداری مایع برخوردار است و این بیماری زمانی به وجود می آید که مایعات موجود در این قسمت اضافه و انباشته شود. در این شرایط انواعی از باکتری ها در این نواحی به بروز مایع و چرک منجر می شوند که در شرایط حاد نیز می توانند بیماری ذات الریه را برای فرد به وجود آورند.
آشنایی با بیماری آمپیم
به طور کلی این بیماری را می توان در سه مرحله شرح داد. در مراحل اول این بیماری یک عارضه بسیار ساده و آسان است که در زمانی رخ می دهد که مایع های اضافی در پلورال بیشتر شوند. به طور کلی این مایعات در بروز عفونت و چرک در این نواحی تاثیر گذار هستند.
در مرحله دوم این بیماری پیچیده می شود و آن به صورتی است که فضای پلورال به مرور زمان در ضخیم شدن و ایجاد کیسه به انجام اقداماتی می پردازند.
و در مرحله پایانی از ابتلا به بیماری آمپیم این مایع های عفونی شده به بروز زخم در لایه های داخلی شکل دهنده های پلورال در ریه تاثیر می گذارند. همانطور که تا به کنون متوجه شده اید این می تواند در بروز عارضه های تنفسی تاثیر به سزایی قائل شود و این انبساطات در ریه باز نگه داشته می شوند.
در ادامه با ما همراه باشید تا علائم آن را به همراه روش های درمان و تشخیص مطالعه نمایید.
نشانه های آن
به طور کلی از علائم ابتلا به بیماری آمپیم می توان به موارد زیر اشاره داشت.
- مبتلا شدن به ذات الریه های دردناک
- بروز تب
- احساس درد در قفسه سینه
- بروز سرفه
- ایجاد خلط
- ایجاد عارضه های تفسی
- بروز صداهای غیر طبیعی از قفسه سینه
- کم شدن صدای نفس ها
- گرفتگی صدا در هنگام بروز آسیب و ضربه به قفسه سینه
- آب آوردن ریه
از این رو در صورت بروز هر یک از علائم به صورت متعدد بایستی هر چه سریع تر به پزشک مراجعه کرده و علائم را با او در میان بگذارید تا در نهایت از تشدید این بیماری به مراتب جلوگیری کنید.
علت ابتلا
به طور کلی بیماری ذات الریه از علل های شایع در ابتلا به آمپیم به شمار می آید. کسانی که تحت عمل های جراحی قفسه سینه و توراکوتومی بوده اند، در ادامه می توانند شرایط ابتلا به این عارضه را هم دارا شوند که با برو عفونت در این نواحی نیز به مراتب آن تشدید می یابد.
شرایط هشدار دهنده
از بزرگ ترین شرایط هشدار دهنده در دهه های اخیر می توان ذات الریه را معرفی کرد اما در ادامه دیگر ریسک های خطر زا را در ابتلا به بیماری آمپیم مطالعه خواهید کرد.
- بالا رفتن سن از ۷۰ سال
- بستری شدن در بیمارستان در طی سال های اخیر
- برخورداری از تجربه انجام عمل های جراحی قفسه سینه یا تروما
دیگر موارد از ابتلا به این بیماری تا حدودی در امان هستند و بیشتری کسانی که علائم آمپیم را تجربه کرده اند از این شرایط هشدار دهنده نیز برخوردار بوده اند. همچنین دیگر افراد مبتلا به عارضه های گفته شده در دیگر گروه های ابتلا به آن قرار گرفته اند.
- عارضه های قلبی
- دیابت
- سابقه ابتلا به سرطان
- اختلال های ریوی
- گرفتگی های مزمن ریه
- مصرف داروهای وریدی
چگونگی تشخیص
در ابتدا برای تشخیص ابتلا به این بیماری باید به انجام رادیولوژی قفسه سینه بپردازید. این می تواند در تشخیص پزشک برای مقدار مایع موجود در فضای لپورال کمک کند. در شرایطی که پزشک به انباشته شدن مایع در این فضا مشکوک شد به شما انجام سونوگرافی را تجویز می کند. به طور کلی سونوگرافی از رادیولوژی دقیق تر است و به مراتب می تواند به تشخیص مقدار این مایع به خوبی بپردازد.
همچنین سی تی اسکن نیز برای تشخیص این عارضه تاثیر گذار است که به پزشک برای بررسی کیست های مایع فضای پلورال دسترسی کامل را می دهد.
نحوه درمان
همچنین با روش های گفته شده در ادامه مطلب می توانید بیماری آمپیم را به مراتب درمان کنید.
-
مصرف آنتی بیوتیک
به طور کلی همه پزشکان در مرحله اول از روند درمان به شما آنتی بیوتیک تجویز می کنند. به طور کلی با توجه به انواع مختلفی از باکتری های منجر شده به بیماری آمپیم را می توان با مصرف آنتی بیوتیک ها تا حدودی کنترل کرد. به طور کلی روند درمان در این عارضه در طی ۲ تا ۶ هفته به طول می انجامد.
-
درناژ
درناژ را به خارج کردن مایع های درون لپورال می گویند که این روش در پیشگیری از تشدید بیماری تاثیر به سزایی برخوردار است. برای تخلیه این مایع با استفاده از لوله و قرار دادن آن در درون حفره های قفسه سینه با کمک سونوگرافی به خارج کردن این مایع ها می پردازند.
-
عمل جراحی
در مواقعی که این بیماری تشدید پیدا کرده است باید به انجام عمل جراحی بپردازید. طی پژوهش های انجام شده چنین مشخص شد که جراحی هایی تحت عنوان دکوراتیکیشن می توانند از نتیجه های بهتری در انجام دریناژ برخوردار باشند. این عمل با برداشتن کیست های چرکی و بافت های فیبری از پلورال به ریه ها در انبساط کامل و بهتر کمک می کند.
-
فیبرینولیتیک
در این روش درمان تحت نظر پزشک باید به مصرف داروهایی بپردازید که آن ها در تخلیه فضای پلورال بسیار تاثیر گذار هستند و به مراتب با کمک پزشک به توراکتومی با استفاده از لوله می پردازند.
همچنین در ادامه مطالعات چنین مشخص شد که بررسی های تاثیر بخش جراحی با کمک ویدئو در مقایسه با درمان های فیبرینولیتیک پس از توراکتومی با لوله از اثر بخشی بالا تری برخوردار هستند.
عوارض
همچنین در برخی موارد نادر این بیماری می تواند عوارضی را به وجود آورد که به شرح زیر می باشد.
- زمانی که بافت های آسیب دیده ریه به بروز عارضه های تنفسی می پردازند به مراتب بیماری فیبروز نیز پدید می آید که می تواند در کیفیت زندگی فرد تاثیراتی قائل سود.
- انجام جراحی های دکورتیکیشن که بعد از ادامه پیدا کردن عارضه های عفونی تا بعد ۶ ماه می تواند به بهبود علائم منجر شود.
- همچنین در برخی موارد نادر نیز این بیماری به صورت گسترده و حاد در دیواره های قفسه سینه و بافت های نرم به بروز عفونت منجر می شود که در نهایت باید هر چه سریع تر به پزشک مراجعه کنید.
سخن پایانی
و در آخر با انجام مراقبت های پزشکی در اسرع وقت می توانید از پیش رفتن بیماری آمپیم تا حد قابل توجهی جلوگیری کنید. همچنین نحوه درمان آن با توجه به ابتلا شدن علائم و نشانه های منجر شده، می توانند متفاوت باشد. در قدم های اوا باید به مصرف آنتی بیوتیک و انجام دریناژ بپردازید که در موارد پیشرفته و حاد نیز انجام جراحی از اهمیت به خصوصی برای درمان برخوردار می شود.
در صورتی که مطالعه این مطلب مجله آرگا برایتان موثر واقع گشت با کلیک به روی دیگر مطالب مرتبط به مانند بیماری مینینگوسل و بیماری لکودرما می توانید علاوه بر همراهی و حمایت از ما به افزایش اطلاعات خود در ادامه بپردازید.
منبع : آرگا