نشانه های آب آوردن قلب و عوارض مرتبط با این بیماری

گفتنی می باشد که قلب توسط یک دیواره عضلانی عمودی به دو نیم راست و چپ تقسیم می گردد. به طور کلی نیمه راست به خون سیاهرگ و طرف چپ نیز به خون سرخرگی مرتبط می باشد. همچنین هر یک از دو طرف های راست و چپ قلب نیز به کمک یک تیغه عضلانی که افقی و نازکتر از آن می باشد به دو حفره فرعی منتهی می گردد. این عضو حیاتی از بدن دارای قسمت های مختلفی می باشد که همچنین می تواند به انواعی از بیماری ها منجر گردد. با ما در ادامه این مطلب همراه شوید تا علت آب آوردن قلب را به همراه روش های درمان و نکاتی برای پیشگیری از ابتلا مطالعه نمایید.

معرفی بیماری آب آوردن قلب

به طور کلی اصطلاح آب آوردن قلب را به این صورت معرفی می کنند که تجمع مایع در فضای اطراف قلب در فرد بیمار شکل می گیرد. همچنین این عارضه از دیگر مشکلات جدی برای قلب به شمار می آید که در نهایت توانایی قلب را برای انجام عملکردهای منحصر با مشکل مواجه می کند. همچنین آن را در اصطلاحی دیگر افیوژن پریکارد نیز معرفی می کنند که به طور کلی علت ابتلا به آن یک بیماری، عفونت، صدمه یا عمل جراحی می باشد. همچنین بعضی از قرص های شیمیایی و انجام شیمی درمانی های برای سرطان نیز به مراتب می توانند تجمع مایعات در اطراف قلب را افزایش دهند.

همچنین در شرایط طبیعی مقدار مایع اطراف قلب می تواند چیزی کمتر از ۵۰ میلی لیتر نیز باشد. در صورتی که تجمع مایع ها در نواحی قلب به طور تدریجی انجام شود، پرده پریکارد در نواحی قلب به آرامی دچار کشیدگی می شود و از این رو می تواند چیزی در حدود ۲ لیتر مایع را در خود جای دهد و در نهایت نیز نشانه و علامت خاصی برای فرد مبتلا به وجود آورد.

در برخی از مواقع بیماران چنین تجربه کرده اند که احساس وجود یک فشار ثابت را در نواحی قفسه سینه خود تجربه می کنند و یا در حالتی دیگر نشانه هایی بر اساس وارد شدن فشار بر احشای مجاور در فرد را بروز می دهد و این می تواند بر نای نیز فشاری به نمانند وجود چیزی نوک تیز در آن باشد. قابل به ذکر است که این عضو حیاتی از بدن توسط یک لایه ای نازک دو طرفه به نام پرکارد نیز پوشیده شده است.

نشانه های ابتلا به آن

گفتنی می باشد که علائم افیوژن پریکارد وابسته به اندازه و سرعت تجمع مایع در آن بستگی خواهد داشت. همچنین  افیوژن هایی که به ارامی در این نواحی تجمع می کنند، در ابتدا علائمی از خود بروز نمی دهند اما جمع شدن مایع بیش از حد در این نواحی می تواند سبب ایجاد احساساتی به مانند فشار بر روی قفسه سینه و همچنین علائم مرتبط با فشار بر روی نواحی مجاور قلب به شمار آید.

گفتنی می باشد که در صورت بروز هر یک از علائم افیوژن پریکارد که در ادامه معرفی کرده ایم، باید هر چه سریع تر به دنبال روش هایی برای بهبود و درمان آن باشید.

• کوتاهی فرایند نفس کشیدن و یا دشواری در نفس کشیدن که در اصطلاحی آن را تنگی نفس نیز می نامند.
• بروز ناراحتی هایی در زمان نفس کشیدن به صورت دراز کشیده
• احساس درد در نواحی قفسه سینه که به طور معمول در پشت استخوان جناغ یا در سمت چپ قفسه سینه که به هنگام نفس کشیدن و به مرور زمان نیز تشدید می یابد، اما به دراز کشیدن و نشستن فرد می تواند این علائم بهبود یابد.
• سرفه
• ابتلا به تب خفیف
• تندی تپش قلب

علت ابتلا به این عارضه

در برخی موارد امکان ابتلا آب آوردن قلب می تواند به این علت باشد که راه پیدا کردن جریان مایعات پریکارد به مراتب دچار گرفتگی شده است و یا خون درون آن انباشته و به روی هم آمده است. به طور کلی علل های گفته شده در ادامه را می توان از علت های اصلی ابتلا به این عارضه به شمار آورد.

• نارسایی قلبی
• عفونت های ریه
• ابتلا به بیماری های نواحی قلب به مانند عفونت های ویروسی، باکتریایی و سل
• تومور ریه
• مصرف سیگار و دخانیات
• ایجاد تومور های اختصاص یافته به فضای اطراف قلب
• ابتلا به سرطان ریه
• بالا رفتن سن
• بروز برخی از بیماری های مزمن
• بروز هر یک از اختلال های ایمنی و استفاده از قرص های شیمیایی که در نهایت منجر به کاهش عملکرد های سیستم ایمنی بدن می شود.

همچنین در حالتی دیگر می توان چنین بیان کرد که این بیماری در اکثر مواقع از علت و علائم خاصی پیروی نمی کند.

چگونگی تشخیص

در ابتدا برای تشخیص این عارضه بایستی یک معاینه پزشکی در کلینیک های معتبر انجام دهید. توجه داشته باشید که دکتر با کمک گوشی پزشکی به گوش دادن ضربان قلب شما می پردازد. در صورتی که قلب توسط مایعات پوشیده شده باشند، صداهای غیر طبیعی به گوش می رسد که گوشش در یکدیگر می پیچند و پزشک به راحتی آن ها را تشخیص می دهد. در صورتی که مایع به مقدار بسیاری در اطراف قلب شما تجمع گردد، پس از بررسی های متعدد، آزمایشات منحصری نیز برای اطمینان در تشخیص این بیماری صورت می گیرد که در ادامه به معرفی آن ها پرداخته ایم.

• آزمایش خون

گفتنی می باشد که برای تایید وضعیت شرایط پزشکی بیمار نیز امکان دارد که پزشک برای تشخیص و بررسی علت اصلی این عارضه به تجویز انجام آزمایش خون برای شما بپردازد.

• الکتروکاردیوگرام

همچنین از این روش که به نام الکتروکاردیوگرام می باشد برای مطالعه الگوهای تغییر یافته سیگنال های الکتریکی که از روش قلب به دست می رسد، مورد برسی قرار می گیرد. همچنین الگوهای تشخیص و بررسی این عارضه به علت ایجاد فشارهایی بر روی قلب به علت بالا رفتن حجم سیال ایجاد می گردد.

• اکوکاردیوگرام

این روش نیز از رایج ترین تشخیص های بیماری به شمار می آید که در نهایت برای بررسی ابتلا به پریکارد ایفیوژن به کار می رود. دکتر به کمک این آزمایش، می توانند به بررسی تصاویر واقعی قلب بپردازد تا در نهایت علت ابتلا به آب آوردن قلب را معرفی کند. همچنین این عضو حیاتی بدن پوشیده شده توسط مایع در بین لایه های پریکارد است که در نهایت عملکرد قلب را پایین آورده و در برخی مواقع امکان دارد که حفره های آن نیز تغییر پیدا کند.

• اشعه ایکس

گفتنی می باشد که اولین آزمایش برای بررسی ابتلا به این بیماری اشعه ایکس می باشد که در این رابطه تاثیر بسیاری قائل است و از قدرت تشخیص بالایی نیز برخوردار است. در صورتی که قلب به کمک مایع پوشیده شده باشد به شکل کلی و اندازه قلب نیز بزرگ دیده می شود.

• سایر

به طور کلی موارد گفته شده در ابتدا می تواند از اصلی ترین روش های تشخیص آب آوردن قلب به شمار آید اما در حالتی دیگر از روش های گفته شده در ادامه نیز برخی از پزشک ها برای بررسی ابتلا به آن استفاده می شود.

1. تومورگرافی کامپیوتری
2. تصویربرداری روناس مغناطیسی

عوارض مرتبطه

همانطور که مطالعه کردید در پریکارد مقدار محدودی از مایع اضافی جای می گیرد و در نهایت نیز اختلال یا مشکلی برای فرد ایجاد نمی کند. به همین دلیل بسیاری از کارشناس ها بر این باورند که لایه های درونی پریکارد از لایه های منحصر به فردی تشکیل شده اند که در نهایت به قلب توانایی چسبندگی دارند. همچنین لایه های بیرونی قلب به مراتب ضخیم تر هستند و فقط از مقدار کمی کش سانی برخوردار هستند. هنگامی که مقدار بسیاری از مایع در این فضا تجمع می گردد، پریکارد به درون و در نهایت به سمت قلب اتصال پیدا می کند.

گفتنی است که هر هنگام افیوژن پریکارد به عضله های قلب فشار وارد کند، نواحی پمپاژ کننده قلب نیز به خوبی کامل نمی شوند که از این رو برخی از این نواحی به خوبی از خون پر نمی شوند و در نهایت به صورت ناقص بر روی یکدیگر انباشته می شوند.این شرایط را در اصطلاحی دیگر تامپوناد معرفی می کنند که در نهایت این عامل سبب بروز  ضعف هایی در فرایند گردش خون می شوند و از مقدار اکسیژن ناکافی به بدن نیز به مراتب برخوردار می شوند. و در پایان قابل به ذکر است که اگر اقداماتی در جهت درمان تامپوناد صورت نگیرد، می تواند برای فرد به حدی خطرناک باشد که به مرگ منجر شود.

معرفی روش های درمان

به طور کلی روش بهبود که برای عارضه آب آوردن قلب معرفی می شود به شدت بروز علائم بیماری، علت ابتلای تجمع مایع در اطراف این عضو حساس بدن بستگی دارد. به طور کلی برای آن از درمان های دارویی و در نهایت تخلیه مایع در نواحی اطراف قلب انجام می گیرد. همچنین برای بهبود علل های زمینه ای این بیماری به بر طرف کردن مشکلات موجود برای آن باید بپردازید.

• انجام عمل جراحی قلب باز

همچنین در صورت حاد شدن این عارضه باید اقدام به انجام عمل جراحی برای درمان نمایید. این در حالتی است که به علت بروز آسیب های ساختاری در اطراف قلب به بروز خونریزی قلب منجر گردید.

• چسبندگی لایه ها

همچنین در روشی دیگر از درمان های این بیماری از محلولی استفاده می کنن که در نهایت به درون فضای میان هر دو لایه پریکارد تزریق می گردد که در نهایت سبب چسبندگی لایه ها به یکدیگر می شود. این در حالی است که این عارضه به سرطان نیز منجر شده باشد و شرایط را برای فرد مبتلا سخت کرده باشد.

• دارو درمانی

این روش در حالتی کارساز است که تامپوناد به وجود نیامده باشد و یا تهدید فوری به علت آن وجود نداشته باشد. در این شرایط پزشک معاج امکان دارد که به تجویز یکی از داروهای زیر را برای بر طرف کردن التهاب پریکارد که در پی آب آوردن قلب به وجود می آید، تجویز کند.

1. قرص آسپیرین
2. برخی از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی به مانند ایندومتاسین یا ایبوپروفن

• کلیشیسین

در صورتی که بدن بیمار به روش دارو درمانی عکس العملی در جهت بهبود بروز ندهد و یا پس از درمان موفق به افیوژن پریکارد منجر گردد، از این رو پزشک روی به مصرف یکی از کورتیکوستروئیدها به مانند پردنیزون می آورد. همچنین در صورتی که استفاده از داروهای ضدالتهابی به درمان این بیماری منجر نشد و در ادامه نیز عارضه تامپوناد به وجود آمد یا احتمال ابتلا به آن شناسایی شده بود، در بسیاری از موارد پزشک شما به انجام دیگر روش های درمان که در این قسمت به آن ها اشاره شده است، می پردازد.

• از بین بردن پریکارد

این روش درمان در اصطلاحی دیگر از بین بردن کامل و یا یک قسمت از پریکارد می باشد. این روش به طور معمول برای بهبود افیوژن و پریکارد تاثیر دارد که در نهایت به کمک کاتر انجام می گیرد.

• خالی کردن مایعات

همچنین در برخی موارد دیگر امکان دارد که پزشک با کمک سوزن و یک لوله کوچک، اقدام به خارج کردن مایعات اطراف قلب نماید.

همچنین با کلیک به روی دیگر مطالب مرتبط به مانند علائم سکته خفیف و درمان روماتیسم قلبی می توانید اطلاعات خود را در رابطه با این عضو حساس بدن افزایش دهید.

منبع : آرگا