اکثر کودکان روحیه لطیف و طبع حساسی دارند که در دنیای پر شور و شوق خود زندگی می کنند. آن ها در برخی مواقع دیگر دوست ندارند در جمع بقیه هم سن و سالان خودشان باشند به همین علت با ناراحتی و پرخاشگری خود را از دیگران دور می کنند. با نشان دادن این رفتار از خود زنگ هشداری به وجود می آید که زمینه ساز یکسری اختلالات در آینده خواهد شد. در همین رابطه ما امروز در مجله آرگا به موضوع گوشه گیری کودکان می پردازیم باشد که مورد رضایت شما همراهان عزیز قرار بگیرد.
علت گوشه گیری کودکان بیان کننده چیست؟
خیلی از کودکان هستند که از احساسات خود سخن نمی گویند و گاهی اوقات حالت دفاعی و پرخاشگری دارند که همین امر و کم حرفی و گوشه گیری در آن ها نشانه چیزی است. سکوت همراه با رفتار غریزی و محافظه کاری آن ها که با نتیجه پیش بینی احساس دردناکی به وجود می آورد. وقتی که کودکان احساس شرمساری و خشم دارند در مواقعی که از انتقاد ترس دارند ترجیح داده ساکت بمانند. این کودک ها فکر می کنند حرف زدن تغییری در احساس آن ها ایجاد نمی کند که موجب بدتر شدن هم می شود.
فرزند شما با توجه به این که اگر او را به حال خودش رها کنید از بین می رود در موقعی هم که هیچ مشکلی ایجاد نشده باشد فقط با یک سوال کردن کودک برداشت اشتباه می کند. کودک در واقع پیامد و تاثیرات سوال را پیش بینی کرده و مشکوک شده که بسیاری از پرسش های ما در واقعیت معمولی نیست. مثلا از او بخواهید از مدرسه بگوید؟ فرزندتان با خود سوال کرده که چرا این سوال را می پرسد؟ بعضی از آن ها احساس خود را بیان نمی کنند و گاهی اوقات با حالت دفاعی و پرخاشگری برخورد می کنند.
راه حل هایی برای مقابله با انزوا طلبی کودک
زمانی که با انزوا طلبی کودکان روبرو شدید چه کاری می توان انجام داد؟ ما در این مقاله از مجله آرگا به کمک والدین آمدیم تا بهتر و زودتر از علایق فرزندان خود با خبر شوند و چگونه با آن ها ارتباط برقرار کنند؟
-
به علاقه فرزند خود اشتیاق نشان دهید
شما می توانید از بهترین روش برای مقابله با کناره گیری و خجالتی بودن در کودکان با برقراری ارتباط با آن ها در تمام سن استفاده کنید. با اشتیاق داشتن نشان دادن نسبت به علاقه آن ها حتی اگر علاقه شما نباشد یکی از روش های مطمئن برای ارتباط گرفتن است.
-
منصفانه از او انتقاد کنید
هنگامی که با کودک خود به صحبت می پردازید به او بگویید در چه مواردی درست می گوید که پس از آن موارد اشتباه را بازگو نمایید.
-
او را با خبر کنید که از سرخوردگی و ناامیدی هایش اطلاع دارید
هنگامی که با کودک گوشه گیر خود ارتباط برقرار می کنید از او درباره زندگی منصفانه بپرسید. این روش می تواند از بهترین راه های شروع کننده گفت و گوی شما باشد. به او بگویید که احساس سرخوردگی و خشم اش را می شناسید و می دانید که در شرایط مختلف چه احساسی از خود نشان می دهد. با کمک گرفتن از این متد می توانید به کودک خود کمک کنید که چگونه درباره احساس خود حرف بزند. حتی ناامید شدن او بخشی از زندگی می باشد که دائمی و ماندگار نیست.
-
از تجربیات و اشتباهات خود بگویید
چیزهایی که در زندگی تجربه داشتید را برای فرزند خود بگویید مخصوصا در شرایطی که ناامیدی و اضطراب و غم را تجربه می کردید. آن ها باید بدانند که شما با چنین احساساتی آشنا هستید. اگر اشتباهی را تجربه ردید می توانید بگویید کودکتان از شما می آموزد که مسئولیت اشتباه خودش را برعهده بگیرد.
-
به او فرصت و زمان بدهید
وقتی که درباره مشکلات و مسائل گفت و گو می نمایید باید به او فرصت حرف زدن دهید. با تلاش در این رابطه که همان لحظه به شما پاسخ دهد از او اصرار نکنید. این روش برخورد مخصوصا برای پسر بچه ها دارای اهمیت است. با از بین رفتن حالت دفاعی نیاز به زمان بیشتری دارند با درک کردن احساس کودک به او بگویید که چه حسی دارد.
-
از کودک برای حل مشکلات درون خانواده کمک بگیرید
با پرسیدن و ایده گرفتن از آن می توانید درباره روند آماده شدن برای مدرسه رفتن نظر خود را بگویید و از او در این رابطه راهکار بخواهید. اگر آن ها متوجه شوند که به نظرشان اهمیت می دهید و برای حس شان ارزش قائل هستید با اشتیاق در روند حل مشکلات شرکت خواهند کرد. شک نکنید که در مواقعی از پیشنهاد های فوق العاده آن ها شگفت زده می شوید.
-
درباره دیگران مراقب باشید اظهار نظر نکنید
اگر جزو آن دسته افراد هستید که دائما از دیگران انتقاد می کنید و آن ها را مورد قضاوت قرار می دهید کودک شما مضطرب شده که نکند مورد انتقاد و قضاوت دیگران قرار بگیرد که یکی از علت های گوشه گیری در کودکان است.
-
پیش خواب با کودک در رابطه با مسائل و نگرانی های روز صحبت کنید
شاید حرفی برای گفتن نداشته باشد ولی شما با تعریف کردن از اتفاقات روز از او بپرسید که از کدام برنامه فردایش موجب اشتیاق و یا موجب نگرانی می شود. آن ها منتظر همچنین لحظه ای هستند که در بیشتر مواقع اگر زمانی را به حرف زدن به کودک اختصاص دهند با تغییر چشمگیری در انگیزه و روحیه او مشاهده می کنید.
تمایل نداشتن به حرف نزدن و کناره گیری در کودکان یک نگرانی بزرگی برای والدین است که اگر صبور باشید و تحمل کنید و این احساس را می توانید درک کنید و بشناسید. ولی اگر از تجربه فرسودگی خود بگویید مهم تر از آن هم اگر با اشتیاق به علایقش بپردازید برای نگرانی های آن ارزش قائل می شوید که با گوشه گیری کودکان از بین می رود.
گوشه گیری در کودکان به چه شکل بروز می کند؟
بی میلی اجتماعی : کودک برای بازی با همسالان خود اشتیاقی ندارد و زمانی که با کودکان است تنهایی بازی کردن را ترجیح می دهد و در واقع می توان گفت شی گرا است تا اینکه مردم گرا باشد و از تعامل با همسالان خود ترس دارد.
ناظر و تماشا چی : کودک به بازی با کودکان و همسالان خود تمایل دارد اما به دلیل اضطراب اجتماعی از نزدیک شدن به کودکان خودداری می کند و ترجیح می دهد گوشه ای بیایستد و فقط تماشاچی بازی کودکان باشد.
انزوا اجتماعی : کودک علاوه بر اینکه به بازی کردن به تنهایی تمایلی ندارد از بازی با دیگران نیز گریزان می باشد و رفتارهای او از نظر بالینی با خجالت شروع و با خشم و گاهی افسردگی همراه می باشد.
نکات قابل توجه در بهبود کودک گوشه گیر
- استفاده نکردن از واژه های تمسخر آمیز مانند ترسو، خجالتی، دست و پا جلفتی و بی عرضگی
- پرهیز از سرزنش کودک به دلیل بازی نکردن با همسالان
- مقایسه نکردن کودک با دیگران و به رخ نکشیدن اجتماعی بودن اطرافیانش
- ایجاد حس امنیت در کودک و نترساندن او از دیگران
- خودداری از برچسب خجالتی زدن به کودک
- مسئولیت کوچک دادن به کودک و تقویت اعتماد به نفس او
- برجسته کردن رفتار مثبت و واقعی در کودک و تشویق آن
- بردن کودک دو بار در هفته به محل بازی
- نداشتن توقعات و انتظارات بی مورد از فرزند
- صحبت کردن در مورد تجربیات خوب فرزندتان با همبازی هایش
- آموختن یکی دو هنر و تردستی به کودک متناسب با سن و توانایی کودک به منظور نشان دادن خودش به همسالانش
- خواندن داستان های مفهومی و مشارکتی برای کودک
برای کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با دسته کودک و والدین می توانید با کلیک بر روی لینک از موضوع تاثیرات منفی و مثبت سخت گرفتن به کودکان و حسادت کودکان بیشتر بدانید.
منبع : آرگا