این دارو در انواع قرص های ۲۰۰ و ۴۰۰ میلی گرمی وجود دارد. این دارو یک نوع آنتی بیوتیک است که در درمان بعضی بیماری ها تجویز می شود. سفیکسیم، در حدود ۵۰ درصد توسط دستگاه گوارش جذب می شود. همچنین ۵۰ درصد از میزان این دارو توسط ادرار دفع می شود.
موارد مصرف قرص سفیکسیم
عمده دلیل تجویز این دارو برای جلوگیری از اثر باکتری ها بر بدن است و به عنوان یک داروی ضد باکتری عمل می کند. برای درمان بیماری هایی مانند پنومونی، عفونت مجاری ادراری و درمان برونشیت مزمن نیز از این دارو استفاده می شود. همچنین برای درمان سینوزیت، عفونت باکتری های سالمونلا و شیگلا، عفونت گوش میانی، تانسیلیت، فارنژیت و سوزاک نیز این دارو تجویز می شود.
یکی دیگر از موارد تجویز این قرص ها برای درمان های بعد از جراحی است. افرادی که تحت جراحی قرار گرفته اند باید طی یک مدت معین از این دارو استفاده کنند.
نحوه و مقدار مصرف
این قرص ها را می توان همراه غذا یا قبل از غذا مصرف کرد. توصیه می شود که در فواصل زمانی مناسب مصرف شود تا سطحی از دارو در خون باقی بماند. دارو باید سر وقت خورده شود و حتی در صورت احساس بهبودی باید مصرف آن را تا اتمام دوره درمان ادامه داد زیرا در صورت قطع کردن مصرف این دارو ممکن است بیماری عود کند.
اگر یک نوبت مصرف دارو را فراموش کردید بلافاصله بعد از به خاطر آوردن آن را مصرف کنید البته در صورتی که تا زمان مصرف بعدی مدت کمی مانده باشد صبر کنید و در همان زمان تعیین شده دارو را مصرف کنید و از دو برابر کردن مصرف دارو بپرهیزید.
مقدار دوز مصرفی قرص سفیکسیم در گروه های سنی مختلف متفاوت است. بزرگسالان در حدود ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلی گرم در طی روز می توانند استفاده کنند. به این صورت که می توانند در دو نوبت از قرص ۲۰۰ میلی گرمی استفاده کنند و یا در یک نوبت فقط یک قرص ۴۰۰ میلی گرمی مصرف شود.
مقدار مصرف در میانسالان
در افراد مسن نیز با توجه به قدرت بدنی ممکن است دوز مصرفی متغیر باشد. اگر فرد سالمند اختلال کلیوی نداشته باشد می تواند همان دوز تجویز شده برای بزرگسالان را نیز مصرف کند ولی در صورتی که فرد بیماری کلیوی داشته باشد مقدار دوز این دارو کمتر می شود.
مصرف در کودکان و بزرگسالان
مقدار مصرف این دارو در کودکان با بزرگسالان متفاوت است. برای گروه سنی زیر دوازده سال این دارو باید به صورت خوراکی تجویز شود زیرا دوز ۲۰۰ میلی گرم برای آنها مناسب نبوده و ممکن است خطراتی برای سلامتی ایجاد کند. مقدار دوز پیشنهادی برای کودکان در حدود ۸ میلی گرم به ازای هر یک کیلو گرم وزن بدن آنان است.
نکته ایی که باید به آن توجه داشت این است که این دارو بهتر است که به کوکان زیر ۶ ماه داده نشود و همچنین در کودکان بالای ۱۲ سال نیز مقدار مصرف آن همانند بزرگسالان است.
مصرف در دوران بارداری و شیر دهی
معمولا مصرف قرص سفیکسیم در دوران بارداری و شیردهی ممنوع است به همین خاطر توصیه می شود که تحت نظر پزشک و صلاح دید او مصرف شود. به طور کلی مصرف دارو در دوران شیردهی باعث ترشح مقداری از آن در شیر مادر می شود که به بدن نوزاد نیز منتقل شده و ممکن است باعث بوجود آمدن عوارضی شود.
تداخلات دارویی
مصرف همزمان این دارو با داروی وارفارین باعث بالا رفتن زمان پروترومبین می شود. همچنین مصرف همزمان داروهایی مانند آسپرین و ایبوپروفن ممکن است باعث بی اثر شدن تاثیرات این داروها شود. همچنین در صورت مصرف داروی پروبنسید که برای افراد مبتلا به نقرس تجویز می شود نیز باید از عدم تداخل آن با قرص سفیکسیم اطمینان حاصل کنید.
ممکن است مصرف این قرص باعث خطا در نتیجه بعضی آزمایشات مانند تست قند خون شود و نتیجه آن را مثبت نشان دهد. از دیگر موارد خطا در نتایج آزمایش، مثبت نشان دادن نتیجه تست کومبس و تست کتونوری است که نتایج آنها را مثبت نشان می دهد.
در صورت وجود هر گونه حساسیت دارویی یا غذایی باید قبل از مصرف این دارو با پزشک مشورت کنید. همچنین مصرف همزمان این دارو با سفالوسپورین یا پنی سیلین ممکن است باعث بی اثر شدن این دارو ها شود.
عوارض جانبی
مصرف این قرص ممکن است باعث بوجود آمدن عوارضی مانند خونریزی غیر عادی، مشکلات گوارشی مانند دل درد، اسهال، حالت تهوع و استفراغ، کبودی بدن، ترشحات غیر عادی واژن همراه با خارش، درد مفاصل و بوجود آمدن زخم هایی در دهان و زبان شود.
در مواردی نیز ممکن است باعث بوجود آمدن تورم در لب ها و اطراف چشم شود. همچنین حساسیت های پوستی مانند کهیر یا ورم پوستی نیز از دیگر عوارض مصرف این دارو می باشد.
مشکلات تنفسی مانند خس خس سینه و تنگی نفس نیز ممکن است در اثر مصرف این دارو به وجود آید.
ممکن است در بعضی افراد مصرف قرص سفیکسیم باعث بوجود آمدن عوارضی مانند تب، افزایش ضربان قلب و بیهوشی شود. گفتنی است در صورت مشاهده علائم گفته شده با پزشک مشورت کنید.
عوارض خاص و مهم دارو
اگر علائمی همچون خارش و قرمزی پوست، تنگی نفس و ورم صورت و لب ها را بعد از مصرف دارو مشاهده کردید، دارو را قطع کرده و به پزشک یا یک مرکز درمانی مراجعه کنید.
عوارض مصرف این دارو اگرچه نادر بوده و احتمال وقوع آن بسیار کم می باشد، اما توجه به این نکات و پیگیری آنها بسیار مهم است، بنابراین در صورتی که با علایمی مثل سرفه و گلودرد، خشکی و التهاب چشم و بروز لکه های پوستی قرمز مواجه شدید، حتما سریعا به پزشک خود یا یک مرکز درمانی مراجعه کنید.
اگر دو یا سه هفته بعد از مصرف دارو دچار اسهال ادامه دار شدید، حتما به نزد پزشک خود مراجعه کنید.
توصیه ها
مصرف این دارو را تا پایان طول دوره درمان ادامه دهید و از قطع خودسرانه آن بپرهیزید. این قرص را دور از تابش مستقیم آفتاب، گرما، رطوبت، حرارت و دسترس کودکان نگه دارید. از مصرف داروی تاریخ مصرف گذشته خودداری کنید.
مصرف قرص سفیکسیم به عنوان یک داروی پیشگیری کننده ممکن است باعث رشد باکتری های مقاوم در بدن شود که در برابر داروها نیز مقاومت می کنند و باعث آسیب رسیدن به سلامتی می شوند.
افرادی که سابقه هرگونه بیماری مانند اختلالات کبدی یا کلیوی، بیماری زخم معده، التهاب روده بزرگ، کمبود پلاکت بدن و هموفیلی هستند بهتر است که قبل از مصرف این دارو با پزشک مشورت کرده و او را در جریان بیماری ها و روند درمانی قرار دهند. در اکثر موارد مصرف این دارو باعث تشدید بیماری های گفته شده می شود.
مکانیسم اثر دارو
داروی سفکسیم همچون دیگر آنتی بیوتیک های این دسته از ایجاد دیواره سلولی در باکتری جلوگیری می کند؛ دیواره سلولی در باکتری نقش حفاظت سلول در برابر عوامل محیطی را دارد و اگر این دیواره به صورت کامل تشکیل نشده باشد، سلول باکتری در محیط آبکی با جذب آب خواهد ترکید، سفکسیم در آخرین مرحله ایجاد پپتیدوگلیکان به جای عوامل تشکیل دهنده پپتیدوگلیکان قرار گرفته و موجب ایجاد دیواره سلولی ناقص می شود.
فارماکوکینتیک سفیکسیم
تنها مقدار ۴۰ تا ۵۰ درصد از دوز خوراکی داروی سفیکسیم به آهستگی جذب خواهد شد، ضمن اینکه جذب دارو در کنار غذا کمتر شده و کاهش می یابد.
بیشتر غلظت سرمی سفیکسیم نیز ۲ تا ۶ ساعت پس از مصرف خوراکی آن حاصل شده و نیمه عمر پلاسمایی دارو ۳ تا ۴ ساعت می باشد که موجب بیشتر شدن عیب کار کلیه می شود. برای متابولسیم دارو چیزی ذکر نشده و لازم است بدانید که تقریبا ۲۰ درصد دارو بدون اینکه تغییری پیدا کند از طریق کلیه ها و حدود ۶۰ درصد آن از راه هایی غیر از کلیه دفع می شود.
اگر سابقه حساسیت به انواع پنی سلین ها، سفالوسپورین ها، پنی سیلامین داشته و یا مبتلا به پورفیری هستید باید از مصرف قرص های سفیکسیم خودداری کنید.
منبع : آرگا
