ایبوپروفن، توسط گروهی به سرپرستی استوارت آدامز در دهه ۱۹۶۰ در کشور انگلیس اختراع شد و در سال ۱۹۶۹ به عنوان یک دارو برای درمان آرتریت روماتوئید وارد داروخانه های آمریکا و بریتانیا شد. شرکت سازنده این قرص در سال ۱۹۸۷ جایزه ملکه دستاورد های فنی برای ساخت این دارو را دریافت کردند. اغلب ما با شکل دارویی این قرص آشنایی داریم. با ابن حال کسب اطلاع از فواید و عوارض قرص ایبوپروفن می تواند اهمیت فراوانی در زندگی روزمره هر یک از ما داشته باشد.
این قرص یک نوع داروی ضد التهاب غیر استروئیدی است که به عنوان یک مسکن برای تسکین علائم قاعدگی دردناک، آرتریت یا التهاب مفصل، تب بر، ، ضد درد به ویژه دردهای ناشی از التهاب، آسیب های حین ورزش و حملات نقرس استفاده می شود. نام اصل این دارو ژنریک بروفن است که به ایبوپروفن، تغییر یافت، اگر شما نیز از آن دسته افرادی هستید که اطلاعات کافی در مورد این دارو ندارید بهتر است تا پایان مطلب همراه ما باشید.
همه چیز در مورد قرص ایبوپروفن
سازمان بهداشت جهانی ایبوپروفن، را به عنوان یک داروی مهم در فهرست داروهای اساسی قرار داد که این فهرست دارویی باید در هر مرکز درمانی موجود باشد. قرص ایبوپروفن همچنین می تواند درد ناشی از کشیدگی رباط ها، پیچ خوردگی مفاصل، درمان دندان درد ، کمر درد و خشکی و تورم ناشی از روماتیسم مفصلی و آرتروز را کاهش و بهبود دهد.
نکات قبل از مصرف
- قبل از تجویز این دارو، در صورتی که از دارو های دیگر حتی دارو های گیاهی استفاده می نمایید، حتما به پزشک خود بگویید. زیرا ممکن است داروی ایبوپروفن، با این داروها تداخل اثر داشته باشند و منجر به عوارض جانبی بدی در بدن شما گردند.
- اگر قصد باردار شدن دارید و یا باردار هستید به پزشک خود اطلاع دهید. مصرف قرص ایبوپروفن در بارداری به ویژه در سه ماه اول مضر و خطرناک است.
- اگر به دارو های ضد التهاب آلرژی و حساسیت دارید، این موضوع را با پزشک خود مطرح سازید.
- این قرص را همراه با دارو های دیگر ضد درد مصرف نکنید مگر اینکه تحت تجویز پزشک باشد.
- اگر مشکلات نارسایی قلبی، پولیپ بینی، زخم معده، بیماری های کبد یا کلیه، سابقه سکته قلبی یا مغزی، فشار خون، لوپوس سیستمیک، آسم، کشیدن سیگار، مشکلات لخته شدن خون و یا خونریزی زیاد را دارید به پزشک خود اطلاع دهید.
- اگر در هنگام مصرف ایبورپوفن، می خواهید کار دندان پزشکی یا جراحی انجام دهید به پزشک خود اطلاع دهید.
نحوه مصرف
مدت تاثیر این دارو در بدن بسته به دوز ۲۰۰ تا ۴۰۰ گرمی آن بین ۴ تا ۸ ساعت متغیر است. دوز مصرفی و مقدار مصرف را پزشک با توجه به وزن بدن و شدن علائم بیماری تعیین می کند. معمولا در کودکان ۵ تا ۱۰ سال قرص ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلی گرم هر ۴ تا ۶ ساعت مصرف می شود. البته این نیز قطعی نیست و باید طبق نظر پزشک مصرف شود. این دارو به دلیل خاصیت ضد التهابی که دارد می تواند برای درمان آکنه نیز موثر باشد.
عوارض جانبی
همه ی دارو ها به موازات اثرات درمانی مطلوبی که بر روی بدن می گذارند، برخی عوارض نا خواسته را نیز همراه خود به وجود می آورند. این عوارض در همه ی افراد رخ نمی دهد. در صورت بروز هر یک از موارد زیر با پزشک خود تماس بگیرید.
- خونریزی بینی
- درد قلبی
- تشنج
- آنژیوادما
- آنافیلاکسی و اسپاسم برونش
- خونریزی گوارشی و اختلالات خونی
تداخل دارویی
مصرف ایبوپروفن، به همراه دارو های مهار کننده آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین باعث می شود تا اثرات این دارو بر روی بدن معکوس شوند و منجر به خطرات فشار خون، نارسایی کلیوی و احتمال افزایش پتاسیم خون را افزایش دهد. همچنین مصرف ایبوپروفن، با دارو های ضد میکروبی از دسته کیتولون ها خطر بروز تشنج را افزایش می دهد. از آنجایی که این قرص یک داروی غیر استروئیدی است، بهتر است با قرص مفنامیک اسید به طور همزمان مورد استفاده قرار نگیرد، زیرا خطر زخم گوارش را افزایش می دهد. این دارو همچنین با قرص هیدروکلروتیازید واکنش می دهد و بهتر است همزمان استفاده نگردد.
نکاتی که در مورد ایبوپروفن باید بدانید
۱. بیش از مقدار تجویز شده از دارو استفاده نکنید.
۲. در صورتی که به منظور درمان آرتریت از این دارو استفاده می کنید باید دوره درمان را کامل کنید که امکان دارد حداقل به مدت دو هفته زمان ببرد.
۳. در صورت مشاهده هر نوع اختلال در بینایی به پزشک تان اطلاع دهید.
۴. اگر مصرف یک نوبت از دارو را فراموش کره اید به محض به یاد آمدن آن را مصرف کنید اما اگر زمان نوبت بعدی نزدیک است دوز فراموش شده را مصرف نکنید و همچنین از دو برابر کردن دوز دارو نیز خودداری نمایید.
۵. در طول مدت درمان مراجعه به پزشک به منظور بررسی پیشرفت درمان ضروری می باشد.
۶. به دلیل اینکه مصرف ایبوپروفن باعث خواب آلودگی، تاری دید و گیجی می شود لذا از انجام کارهایی که نیاز به دقت و هوشیاری دارند خودداری نمایید مانند رانندگی، کار با ماشین آلات و …
۷. در طول استفاده از این دارو از مصرف الکل و ماری جوآنا پرهیز نمایید زیرا سبب تشدید عوارض آن می شود.
۸. ممکن است مصرف ایبوپروفن سبب خونریزی معده شود که استفاده روزانه از الکل و دخانیات به همراه این دارو سبب افزایش خطر خونریزی معده خواهد شد.
۹. مصرف ایبوپروفن باعث حساس تر شدن پوست تان در برابر نور خورشید می شود لذا در محیط بیرون از کرم های ضد آفتاب و لباس پوشیده استفاده کنید.
۱۰. سالمندان نسبت به این دارو حساسیت بیشتری از خود نشان می دهد بنابراین باید در مصرف این دارو احتیاط کرد.
۱۱. از اشتراک گذاشتن این دارو با دیگران خودداری نمایید.
۱۲. در صورت زیاده روی در مصرف این دارو فرد دچار علائمی مانند استفراغ، حالت تهوع، خواب آلودگی، درد معده، مدفوع سیاه یا خونی، تنفس سطحی، غش، سرفه خون آلود و کما می شود که باید بلافاصله با اورژانس تماس حاصل نمایید.
۱۳. استفاده از ایبوپروفن امکان دارد سبب افزایش فشار خون شود به همین دلیل در طول مصرف این دارو فشار خون را به صورت مرتب چک کنید و در صورت بالا بودن به پزشک تان اطلاع دهید.
۱۴. اگر داروی ایبوپروفن را بدون تجویز پزشک مصرف می کنید قبل از استفاده از آن طریقه مصرف آن را که روی بسته بندی دارو نوشته است را به دقت مطالعه نمایید.
۱۵. در صورتی که در دوران شیردهی به سر می برید پزشک تان را در جریان بگذارید.
۱۶. از مصرف داروی تاریخ گذشته خودداری کنید.
۱۷. دارو را در دمای اتاق و به دور از حرارت و رطوبت و همچنین دسترس کودکان نگهداری نمایید.
ایبوپروفن، یک نوع داروی مسکن و بر طرف کننده انواع درد های بدن است. در این مقاله با اطلاعات، کاربردها و عوارض قرص ایبوپروفن آشنا شدید. پیشنهاد می کنیم برای داشتن اطلاعات کافی در زمینه انواع داروها و همچنین تمام نکات و عوارض آن ها به بخش اطلاعات دارویی مراجعه نمایید.
منبع : آرگا
