به طور کلی ماهی پیرانا یک نوع ماهی درنده و مهاجم محسوب می شود که بایستی با احتیاط فراوان در فضای آکواریوم نگه داشته شود زیرا ممکن است با دندان های غیر عادی خود در روند پرورش صاحبانش را گاز بگیرد.
آشنایی با نحوه پرورش ماهی پیرانا
بهتر است بدانید از معروف ترین ماهی های خانواده کاراسین ها، انواع ماهی پیرانا است که اغلب جزوجنس Serrasalmus ها بوده و بیشاز ده گونه از آن در آب های آمریکای جنوبی یافت می شود. بیشتر گونه های این ماهی دارای بدنی پهن مشابه ماهی سیم می باشند که از معروف ترین آن ها می توان به پیرانای شکم قرمز اشاره کرد که طول آن به طور تقریبی تا ۲۵ سانتی متر می رسد.
بسیاری از گونه های این ماهی در آب های قسمت شمالی آمریکای جنوبی به ویژه حوزه رودخانه آمازون زندگی می کنند. همچنین این نوع ماهی بسیار خطرناک و سبع بوده و حتی برای انسان ها نیز مخاطره آمیز می باشد. نگهداری ماهی های پیرانا در آکواریم های خانگی همراه با ماهی های دیگر و حتی به صورت مجزا چندان عملی نخواهد بود زیرا این ماهی ها به هر جنبنده ای درون آب حمله می کنند و گاهی دست افراد را نیز هنگام غذا خوردن گاز می گیرند.
با این حال بدون شک در صورت تامین دائمی و مرتب غذای این ماهی در فضای آکواریم از میزان سبعیت آن ها تا حد زیادی کاسته خواهد شد. در بیشتر مناطق پرورش ماهی پیرانا ممنوع است و یا اینکه طی مجوز خاصی صورت می گیرد. علت این ممنوعیت امکان راه یابی آن ها به آب های گرم داخلی و تولید مثل و در نتیجه از بین بردن ماهی های بومی منطقه می باشد.
در طبیعت نیز گله های بزرگ و گرسنه این ماهی با سرعت زیاد می توانند خود را به نقاطی از رودخانه که هر نوع حرکت با بوی خون نشان از وجود طعمه و غذا در آنجا می باشد، برسانند. در واقع بوی خون و رنگ آن درون آب به شدت این ماهی را هیجان زده کرده و او را وادار به جستجو برای غذا می نماید.
جالب است بدانید که اندازه طعمه برای این ماهی مطرح نبوده و گاهی اوقات ممکن است به حیواناتی به بزرگی گاو حمله کند و در مدت زمان کوتاهی با دندان های قیچی مانند خود از حیوان تنها یک اسکلت غرق در خون بر جای بگذارد.
جالب اینکه در همان هنگام خوردن طعمه عده ای از آن ها ممکن است طعمه همجنسان درنده خود قرار بگیرند. به طور کلی غذای اصلی این ماهی ها را می توان ماهی های کوچک دانست اما با این حال صید طعمه های بزرگ کاملا اتفاقی بوده و از آنجایی که این ماهی جنگنده های خوبی می باشند یکی از بهترین ها برای صید ورزشی به حساب می آیند. نکته قابل توجه این است گوشت سفید و نسبتا محکم این ماهی مصرف غذایی خواهد داشت.
به طور کلی ماهی های پیرانا به خاطر قدرت تایید شده شان در بلعیدن حیوانات بزرگ و ماهیان بزرگ و حتی انسان ها در زمانی کم شناخته شده هستند. این ماهی ها معمولا تحت شرایط معین به ویژه اگر در یک دریاچه ی خشک به دام بیافتند به هر نوع حیوان دیگری که اشتباها در آب بیفتد حمله خواهند کرد.
همچنین گونه های گوشتخوار نیز در قالب دسته های بزرگ ماهی به سوی خون و همچنین حرکت در آب جذب می شوند. لازم به ذکر است که ماهی پیرانا مخصوصا انواع بالغ آن برای یک آکواریوم خانگی انتخابی ایده آل نخواهد بود. البته که یک گروه از ماهی های جوان پیرانا را می توان چندین ماه در فضای یک آکواریوم ۱۵۰ لیتری نگهدار کرد اما وقتی که ماهی ها بالغ شدند به طور قطع به افزایش فضای زیست احتیاج پیدا می کنند.
توجه داشته باشید که به طور متوسط برای هر پیرانای بالغ به اندازه ی ۱۰۰۰ لیتر حجم باید در نظر گرفته شود که این به معنای ۶۰۰ لیتر برای شش پیرانای بالغ کافی خواهد بود. در واقع این ماهی های قوی دارای بدنی به رنگ نقره ای و طوسی و شکمی به رنگ قرمز هستند که وقتی دندان های تیر و برنده شان را به نمایش می گذراند بسیار تهدیدآمیز به نظر می رسند.
چگونگی تغذیه ماهی پیرانا:
ماهی پیرانا گوشتخوار می باشد و معمولا از طعمه های زنده مانند کرم خاکی یا ماهی های کوچک دیگر تغذیه می کند. همچنین تکه های گوشت گاو و یا قلب آن نیز توسط این ماهی مصرف می شود. نکته ای که در روند پرورش ماهی پیرانا بایستی به آن توجه داشته باشید این است که در هنگام غذا دادن به هیچ وجه دستتان را داخل آکواریوم نبرید.
جنسیت و تولید مثل:
بهتر است بدانید که جنسیت پیرانا پیش از رسیدن به بلوغ از نظر ظاهری به هیچ وجه قابل تشخیص نخواهد بود. اما در هنگام بلوغ پیرانای نر دارای پوستی تیره تر و پیرانای بالغ ماده دارای شکمی بزرگتر می شود که از این می توانید نوع نر و ماده را از یکدیگر تشخیص دهید.
ماهی های پیرانا بر خلاف دیگر اعضای خانواده خود یعنی کاراسین ها، تخم های خود را نمی خورند بلکه از آن ها مراقبت می کنند. همچنین نحوه تولید مثل این ماهی به گونه ای است که پس از جفتگیری ماهی ماده تخم ریزی می کند و ماهی نر وظیفه مراقبت از تخم ها را بر عهده می گیرد.
در طول مدت زمان مراقبت از تخم ها، ماهی نر نیز بسیار پرخاشگرانه رفتار می کند و به هیچ ماهی دیگری اجازه ی نزدیک شدن به توده ی تخم ها را نمی دهد.
نکات و توصیه های مهم در پرورش پیرانا:
پیرانای شکم سرخ در مواقعی که نتواند به قلمروی قابل قبولی برای خود دست پیدا کند و از لحاظ حرکت و انتقال در محدودیت قرار بگیرد رفتار اجتماعی خود را از دست می دهد و به یک ماهی درنده و مهاجم تبدیل می شود. این حالت به ویژه در آکواریوم هایی که فضای کافی برای نگهداری این ندارند بیشتر به وجود می آید و اگر ادامه پیدا کند موجب می شود تا ماهی به یکدیگر حمله کنند و صدمات جدی و غیر قابل برگشتی در ناحیه باله ی دمی یا بدن به یکدیگر وارد کنند.
توصیه می شود که در هنگام خرید ماهی پیرانا برای آکواریوم و پرورش آن ها بایستی یک دسته جوان که در آن هر ماهی اندازه ی کوچکی داشته باشد، انتخاب نمایید. همچنین دقت کنید که تمام ماهی ها باید در یک نوبت وارد آکواریوم شوند.
پس از جایگزین شدن این ماهی ها در فضای آکواریوم نباید هیچ ماهی دیگری از آن گونه به آکواریوم اضافه کرد.
ماهی های پیرانا در فضای آکواریوم خیلی زود در برابر شرایط نامساعد از خود واکنش نشان می دهند و د مقابل شوک های احتمالی نیز دچار استرس می شوند.
بهترین و زیباترین حالت این ماهی را می توان هنگامی رویت کرد که نور خورشید به صورت مستقیم به آکواریوم بتابد. در این حالت ماهی های بالغ در انعکاس نور بسیار زیبا به نظر می رسند و لکه های نقره ای بدن ان ها در نور آفتاب به شدت می درخشد.
همچنین در ادامه پس از اتمام مبحث پرورش ماهی پیرانا، پیشنهاد می کنیم که با کلیک بر روی لینک های مقابل با خواص ماهی هوکی و تغذیه ماهی فایتر نیز آشنا شوید.
منبع : آرگا
