افراد مبتلا به سندروم دکوروان هنگام چرخاندن مچ دست یا گرفتن اجسام و مشت کردن دست درد آزار دهنده ای را حس می کنند. در این مطلب قصد داریم شما را با علائم، علت و درمان سندروم دکوروان آشنا نماییم.
علائم و علت ابتلا به سندروم دکوروان
در صورتی که با چرخاندن مچ دشت یا هنگامی که دست های خود را مشت می کنید، احساس درد و ناراحتی ایجاد شود، ممکن است به سندروم یا نشانگان دکوروان دچار شده و خودتان از آن بی اطلاع هستید. این سندروم وضعیت دردناکی می باشد که تاندون های داخلی مچ دست را مبتلا می کند.
علت اصلی سندروم دکوروان شناخته شده نبوده ولی هر نوع فعالیتی که به حرکت دادن مکرر دست یا مچ دست نیاز داشته باشد همچون باغبانی، ورزش راکتی، گلف، فعالیت های سنگین، برداشتن و بلند کردن نوزاد و موارد این چنینی در طول روز می تواند سبب وخامت بیشتر اوضاع گردد. در ادامه با علائم و درمان سندروم دکوروان آشنا می شوید.
دکوروان با چه علائمی همراه است؟
بیشتر افراد از بیماری مچ دست رنج می برند. دکوروان یا شست بلک بری یکی از بیماری های رایج مچ دست می باشد و مشابه هر عارضه ای با علائمی همراه است که در صورت تشخیص به موقع می توان از عوارض و تبعات این عارضه پیشگیری نمود. از مهمترین علائم سندروم دکوروان می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- حس درد و تورم در نزدیکی مفصل انتهای انگشت شست دست
- حس چسبندگی و عدم حرکت مچ دست هنگام حرکت دادنش
- بروز مشکل در حرکت دادن دست هنگام انجام برخی فعالیت های روزمره حتی بلند کردن اجسام
- تورم در مجاورت قاعده انگشت شست
- ایجاد صدای تکان دهنده موقع حرکت تاندون ها در غلاف های تورم یافته
در صورتی که درمان این سندرم برای مدت زیادی به تعویق بیفتد، درد ممکن است به انگشت شست یا ساعد یا هر دوی آن ها برسد. نیشگون گرفتن، در دست گرفتن وسیله یا در حالت کلی حرکت مچ دست و انگشت شست، سبب تشدید درد می شود.
دکوروان به چه علتی بروز می کند؟
پیشتر نیز اشاره شد علت دقیقی برای این سندروم گزارش نشده است. به عبارت دیگر درد مچ دست و حتی ماهیچه انگشت شست غالبا دلیل مشخصی ندارد. اما برخی موارد زیر ممکن است از دلایل بروز دکوروان باشند:
- ضربه ناگهانی و محکم به انگشت شست
- فعالیت های سنگین و تکراری در محل کار
- سابقه بیماری خاصی مثل آرتریت روماتوئید
- فعالیت های باغبانی یا ورزش های راکتی
- بکارگیری بیش از حد یک عضو بدن
به طور کلی سندروم مذکور در زنان نسبت به مردان رایج تر می باشد. به ویژه در دوران بارداری یا سنین بالای چهل سال این عارضه ممکن است بروز کند. رایج ترین علت بروز بیماری دکوروان استفاده بیش از اندازه از مچ دست می باشد. انجام برخی حرکات تکراری در طی روز نیز درد را بیشتر تحریک می کند.
تاندون ساختاری طناب مانند می باشد که سبب اتصال عضله به استخوان می شود. هنگامی که جسمی را در دست گرفته و دست را مشت می کنید یا چیزی را در دست فشار می دهید دو تاندون مچ دست و انگشت شست، توسط تونلی کوچک که آن ها را به قاعده انگشت شست متصل می کند، به نرمی کنار یکدیگر می لغزند.
تکرار هر روز یک حرکت مشخص ممکن است سبب آسیب به غلاف اطراف تاندون گردد و تورم و ضخامت تاندون را افزایش می دهد. در نتیجه حرکت آن را محدود می سازد.
چه فاکتورهایی در بروز دکوروان موثر هستند؟
فاکتورهای متعددی در بروز عارضه مذکور دخالت دارند که شناخت آن ها تا حد زیادی کمک می کند که علائم این بیماری را تشخیص بدهید و به موقع به پزشک مراجعه نمایید. بعضی از مهمترین فاکتورهای موثر در بروز نشانگان دکوروان عبارتند از:
-
سن:
به طور معمول افراد بین ۳۰-۵۰ سال ممکن است این عارضه را تجربه کنند.
-
جنسیت:
بیماری دکوروان در زنان بالای چهل سال شایع تر می باشد و جالب است بدانید زنان بین ۸-۱۰ برابر بیشتر از مردها به این عارضه دچار می شوند.
-
بارداری:
درد انگشت شست هنگام بارداری یا پس از بارداری با بلند کردن نوزاد به طور مکرر ممکن است بروز کند.
-
حرکت بیش از اندازه مچ دست:
تفاوتی ندارد که در حال بازی باشید یا فعالیت روزمره. در صورتی که مچ دست بیش از اندازه حرکت داده شود؛ احتمال بروز این عارضه وجود دارد.
-
مشاغل یا ورزش هایی که با حرکت مکرر مچ دست همراه است:
در صورتی که در ناحیه مچ دست احساس درد دارید یا در حرکت دادن انگشت شست با مشکل مواجه شده اید و موارد زیر نتیجه بخش نبود به پزشک مراجعه نمایید.
- عدم استفاده از انگشت شست مبتلا با استفاده از دستکش های مخصوص
- در معرض سرما قرار دادن ناحیه مبتلا
- مصرف داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مثل ایبوپروفن یا ناپروکسن
دکوروان چگونه تشخیص داده می شود؟
به طور معمول نخستین گام برای تشخیص بیماری دکوروان این است که پزشک مچ دست و شست فرد را معاینه نموده تا متوجه گردد که آیا دست وی هنگام فشار دادن به طرف انگشت شست با درد همراه می شود یا نه؟ بعضی از متخصصین طب فیزیکی به کمک تست کنشتاین به تشخیص این عارضه می پردازند.
اجرای این تست بسیار ساده بوده و برای انجام آن ابتدا انگشت شست خود را خم نموده تا در کف دست بماند. بعد دست را مشت نموده و انگشتان را روی انگشت شست می بندید. در نهایت مچ دست را به طرف انگشت کوچک خم نموده و اگر در پایه انگشتان دست درد احساس شود احتمال ابتلا به دکوروان وجود دارد.
شایان ذکر است برخی آزمایشات تصویری نظیر اشعه ایکس در بیشتر مواقع برای تشخیص بیماری دکوروان لازم نیست. در ضمن عدم درمان این سندروم ممکن است استفاده مناسب از دست و مچ را دشوار نماید و دامنه حرکتی مچ دست را محدود سازد.
درمان دکوروان
معمولا هدف از روش های درمانی تسکین درد و التهاب ناحیه شست و حتی پیشگیری از بروز دوباره آن می باشد. نخستین کاری که باید صورت گیرد این است که صبر کنید انگشت شست و مچ دست استراحت نماید و حتی الامکان از فعالیت هایی که سبب بدتر شدن درد می گردد، اجتناب کنید. ولی در مواردی مصرف داروهای خاص توسط پزشک تجویز می گردد.
از جمله داروهایی که برای نشانگان دکوروان تجویز می شود شامل ایبوپروفن، ناپروکسن که ضد التهاب می باشند، به طور معمول برای تسکین درد تجویز می گردد. در صورتی که داروها موثر واقع نشدند، تزریق بی حسی موضعی و استروئید می تواند کمک کننده باشد. در مواردی بیش از یک تزریق نیاز می شود.
همزمان با مصرف دارو می توان برخی فعالیت های فیزیوتراپی را برای درمان این سندروم به کار بست. فیزیوتراپیست ها به طور معمول تمرینات مختلفی برای تقویت مچ دست و بازو به فرد مبتلا ارائه می دهند. برخی از مهمترین روش های درمانی فیزیوتراپی شامل موارد زیر می باشد:
-
درمان های دستی:
این تمرینات با کاهش درد و افزایش عملکرد مفاصل، یک روش موثر در درمان درد مچ دست و ناحیه شست محسوب می شوند.
-
مگنت تراپی:
این درمان با تحریک بافت ها و سلول های بدن در بهبود همه دردهای بدن به ویژه دست، کمر و پا موثر می باشد.
-
لیزر درمانی:
به کمک روش های پیشرفته مانند تکارتراپی و لیزر درمانی نیز این سندرم تسکین می یابد.
-
سرما درمانی:
به کمک سرما درمانی التهاب مچ دست و شست کاهش و تسکین می یابد.
-
سوزن خشک:
این تکنیک درمانی نیز در بهبود دردهای مزمن و طولانی مدت مچ دست و شست می تواند موثر واقع شود.
به طور کلی این سندروم یک عارضه موقتی بوده و عموما به خوبی به روش های درمانی پاسخ می دهد. مهم این است که در مراحل اولیه بیماری به درمان آن اقدام کنید.
در پایان از همراهی شما با این مطلب از آرگا سپاسگزاریم و امیدوارم مورد استفاده شما واقع شده باشد. همچنین پیشنهاد می شود در صورت تمایل برای آشنایی با سندرم های کوشینگ، کاپگراس و آنجلمن روی لینک ها کلیک کنید.
منبع : آرگا
