به طور کلی یکی از بزرگ ترین ساز های کوبه ای ساز تومبا می باشد که در حقیقا سازهایی هستند که به وسیله سایش، تکان و ضربه به صدا در می آیند و صدای خوش آهنگی را از خود تولید خواهند کرد و می توانید با گوش دادن آن نهایت لذت را ببرید.
آشنایی با ساز تومبا
بهتر است بدانید ساز تومبا که در اغلب موارد با عنوان کنگا نیز شناخته می شود رایج ترین ساز دستی کاربردی در میان موسیقی های مردمی محسوب می شود که ریشه آن از کنگوی آفریقا است اما ساز خمره ای شکل که پیش از این دیده اند در واقع سازی کوبایی است که از دل نواهای محلی و بومی بیرون آمده است. در واقع تومبا را می توان در موسیقی جاز، بلوز، راک، ورگا و آراندبی دید که در سال ۱۹۴۰ وارد آمریکا شد و به سرعت جایگاه خود را در سبک های موسیقی باز کرد.
تومبا را می توان از بزرگ ترین ساز های محموعه کوبه ای کنگا دانست. در واقع ساز کوبه یا پرکاشن به هر سازی گفته می شود که از طریق ضربه، تکان، سایش، خراش و یا هر عمل دیگری که باعث نوسان شود تولید صدا می کند. به صراحت می توان گفت که وظیفه اصلی ساز های کوبه معمولا اجرای ضرب در متن آهنگ است اما توانایی اجرای ملودی هم خواهد داشت. این ساز را می توان پس از صدای انسانی قدیمی ترین نوع ساز دانست. ساز های کوبه ای عمدتا به ۲ دسته شامل ساز های کوبه ای با کوک معین مانند زیلوفون و ساز های کوبه ای با کوک نامعین مانند انواعطبل تقسیم نمود.
تاریخچه ساز تومبا چیست؟
ساز های کوبه ای زیادی در حال حاضر وجود دارد که تومبا یکی از آن ها می باشد. ساز تومبا یک ساز آکوستیک است که بسیار بزرگ می باشد. این ساز باید توسط دو دست نواخته شود تا بتوان صدای خوبی را به گوش شنونده رساند. دامنه ی صدای این ساز بسیار عالی می باشد.از نظر تاریخچه این ساز باید بدانید که قدمت آن به هزاران سال پیش بر می گردد. بسیاری از افراد عقیده دارند که صدای شنیده شده از این ساز بعد از صدای انسان از جمله اولین صدا ها می باشد. انسان های اولیه با ضربه زدن به وسایل گوناگون به این نتیجه رسیدند که می توانند به وسیله ی آن صدا های دلنشینی را به وجود آورند.
در گذشته از تومبا تنها برای مراسم های خاص مانند عزاداری و یا جشن عروسی و شادی استفاده می شده است. اما در حال حاضر می توان از آن برای اجرای موسیقی ها در کنار ساز های دیگر استفاده کرد. همچنین این ساز در سبک ها مختلف کاربرد دارد که از جمله ی آن ها می توان به جاز، پاپ و … اشاره کرد.
ساز تومبا توسط کشور کوبا ساخته شده است. این ساز در ابتدای کار بیشتر برای موسیقی های آفریقایی مناسب بود. بعد از گذشت مدت زمانی این ساز توانست به کشور های لاتین راه پیدا کند و در آن جا نیز مورد استفاده قرار بگیرد. از نظر ظاهری این ساز ها بزرگ و کشیده می باشند. این ساز ها به حالت ایستاده هستند و ریتم های لاتین به میزان قابل توجهی از این ساز استفاده می کنند.
انواع سازهای تومبا:
ساز تومبا نیز مانند سایر ساز های معروف دارای انواع مختلفی است که در ادامه سعی داریم به منظور آشنایی بیشتر برخی از آن ها را شرح دهیم:
ساز کوینتو: در واقع کوینتو را می توان دومین ساز این محموعه دانست که دارای سایز ۱۱ می باشد.
ری کوینتو: به طور کلی کنگایی را که شامل چهار تکه مجزا باشد زیرا ری کوینتو می نامند و دارای سایز ۱۵ خواهد بود.
تومبادورا: تومبادورا بزرگ ترین ساز این محموعه با سایز ۱۲ است که به طور کلی در کشور ایران مجموعه این سازها را با عنوان تومبا می شناسند.
سی گاندو: سی گاندو نیز سومین ساز این مجموعه است که با سایز ۱۱ تا ۳.۴ درنظر گرفته شده است.
نحوه کوک کردن ساز:
درامز کنگا تنها بر روی نت های مختلفی قابل کوک کردن خواهد بود و درامز اصیل عمدتا با تنظیم گره ها و طناب های تنش بر روی سر درام یا در قسمتی که سرهای درام به بالای دیواره میخ یا پونز شده اند با گرم کردن و با دقت زیاد سر درام آماده نواختن خواهد شد. توجه داشته باشید که این نوع کوک مدرن منسوب به کارلوس پاتاتو والدس یکی از نوازندگان معروف تومبا خواهد بود و نامگذاری های آن نیز متنوع است.
در این ساز معمولا از سیستم نامگذاری استفاده می شود که ترکیبی از نام های قبلی به همراه نام گذاری هایی است که اکنون سازندگان تامبو به کار می برند. درامز به ترتیب از بزرگترین به کوچک ترین نواخته می شود و انداخته سر درام ها به میزان قابل توجهی توسط سازندگان، مدل و سبک متفاوت خواهد بود.
چگونگی آموزش تومبا:
جالب است بدانید که در کشور ما دوره های آموزشی کنگا و تومبا همه را با تومبا معرفی می کنند. عمدتا در کلاس های آموزشی پس از یادگیری حرکات پایه یک و شناخت اندام های ساز تمرینات از یک دهانه طبل آغاز خواهد شد و بعد از مسلط شدن بر تکنیک های طبل اول دوره های آموزشی با دو طبل ادامه خواهد یافت و همینطور به سه طبل و چهار طبل خواهد رسید و در پایان با نوازندگی پنج طبل اتمام می یابد.
تفاوت های ساز تومبا و پرکاشن:
بهتر است بدانید که صدای دیجتیال پرکاشتن تنها با آمپلی و باند پخش می شود در صورتی که صدای تومبا آکوستیک است و الزاما نیازی به مپلی و باند نخواهد داشت.
ساز تومبا یک نوع آکوستیک با دامنه صدایی نسبتا خوب در میان ساز های کوبه ای می باشد اما دیجیتال پرکاشن سازی الکترونیکی است و دامنه صدایی محدودی هم خواهد داشت.
صداهای مختلف پرکاشن توسط سمپل هایی که درون حافظه آن ریخته می شود به وسیله صفحه های حساس به ضربه دیجیتال اجرا می شود و تنها محدود به همان سمپل ها خواهد بود در حالی که صدای ساز تومبا از طریق قطعات مختلف ساز مانند بینگو و بانگو اجرا خواهد شد.
از آنجایی که ساز پرکاشن سازی دیجیتالی با صداهای سمپل است به همین خاطر می توان از انواع سمپل های درامز، تمبک، تابلا و تومباو در آن استفاده کرد اما ساز تومبا تنها از صدای خود ساز تشکیل خواهد شد.
دیجیتال پرکاشن به وسیله دو استیک یعنی چوب و در برخی از مدل ها به وسیله دست نواخته می شود اما تومبا تنها توسط دو س
منبع : آرگا
