راکون یکی از پستانداران میان جثه می باشد که این نوع جیوان بومی آمریکا شمالی است. این حیوان از بزرگ ترین عضو خانواده های خرسکیان می باشد و حدودا ۴۰ الی ۷۰ سانتی متر قد دارد وزن آن حدودا برابر ۹ کیلوگرم می باشد. در ادامه بیش تر با حیوان راکن آشنا می شوید.
همه چیز درباره حیوان راکن
راکن یکی از حیوانات میان جثه می باشد که دارای خز و کرک های متراکم می باشد و می تواند در هوای بسیار سرد حیوان را زنده نگه دارد. راکن ها همه چیز خوار می باشند و عمدتا در شب فعالیت دارند و کمتر می توانید این حیوانات را در روز ببینید. غذای این حیوانات حدودا ۴۰ درصد از بی مهرگان، ۳۳ درصد گیاهان و ۲۷ درصد مهره داران می باشد. راکن ها تنها حیواناتی می باشند که مانند انسان غذا های خود را می شویند و سپس آن را استفاده می کنند.
شکل راکن ها
راکن ها همانند سگ ها می باشند که دارای لباسی از خز های خاکستری اند. این حیوانات دارای چشم های درست و سر بزرگ تری نسبت به جثه خود دارند و پوزه آن ها بزرگ تر از سگ ها می باشد. این حیوانات در اطراف چشم خود خز های مشکی دارند که باعث می شود برخی ها آن ها را حیواناتی دارای ماسک بشناسند. این ماسک راکن ها باعث می شود قرینه بودن صورت آن ها بیش تر نمایان شود. راکن ها بیش تر خاکستری می باشند و کم تر پیش می آید که شما راکن های قرمز و سیاه ببینید. راکن ها دم هایی برجسته و دارای ۵ الی ۷ حلقه دارند که وظیفه دم آن ها ذخیره چربی می باشد تا این حیوانات بتوانند در زمستان مانند سنجاب ها به خواب بروند و از چربی هایی که ذخیره کردند استفاده کنند و زنده بمانند. دم راکن ها در فصل تابستان بسیار سبک می باشد و توجه بسیاری را به خود جلب نمی کند. بهتر است بدانید که این حیوانات دارای پا هایی شبیه به دست انسان ها دارند که پوست آن کاملا نرم است و ناخن های پا راکن قابلیت جمع شدن دارد ولی ناخن های دستش چنین قابلیتی ندارد.
زیستگاه اصلی
راکن ها در جنگل هایی زندگی می کنند که دارای درختان برگ ریز می باشد اما امروزه آن ها انطباق پذیری بسیار بالایی با کوهستان ها و تالاب ها پیدا کرده اند و می توانند در کنار آب ها نیز زندگی کنند. راکن ها می توانند به راحتی از درختان بلند و تنومند بالا بروند و به شکار پردازند. خانه هایی که راکن ها برای خود می سازند الب در ارتفاعات می باشد زیرا آن ها یاد گرفته اند که این مکان ها بهترین جایی است که می توانند از خطر دشمنان دور باشند. راکن ها می توانند از پسماند های غذایی انسان ها استفاده کنند بنابراین سعی می کنند لانه های خود را در جنگل هایی که نزدیک به شهر می باشد بسازند. این حیوانات اهلی می شوند ولی شما نمی توانید خوی وحشی آن ها را از بین ببرید بنابراین گاهی با عصبانی کردن آن ها ممکن است آسیب های بسیار جدی به شما وارد کنند. در میانه قرن بیستم راکن ها به صورت گریزی و یا عمدی از زیستگاه خود انتقال یافته اند و در قفقاز، ژاپن، تالش، آستارا و پایگاه شکاری امیدیه ایران و همچنین در مغان پخش شده اند و مشکلات بسیار زیادی را برای زیستگاه خود ایجاد کرده اند.
تغذیه راکن ها
حیوان راکن زمانی که در طبیعت زندگی می کند از میوه های آبدار مانند بلوط و دانه های گیاهی استفاده می کنند و اگر آن ها در کنار رودخانه باشند سعی می کنند به شکار ماهی و خرچنگ و قورباغه بپردازند. این حیوانات بسیار باهوش می باند و اگر غذایی که می خواهند بخورند کثیف باشد ابتدا آن ها را می شویند.
چرخه زندگی راکن ها
حیوان راکن دارای چرخه بارداری ۶۵ روزه می باشد و بعد از این زمان می تواند ۲ الی ۵ توله بزاید. زمانی که راکن ها به اندازه کافی رشد کردند از والدین خود جدا می شوند و زندگی مستقلی را شروع می کنند. باید بدانید که این حیوانات تنها دو ماه از شیر مادر تغذیه می کنند ولی تا یک سال نزد مادر خود می مانند زیرا به مراقبت نیاز دارند. این حیوانات اگر در اسارت باشند تنها ۲۰ سال عمر می کنند با این حال طول عمر آن ها بین ۱۸ تا ۳۱ سال می باشد. هر راکن معمولا دارای ۳ الی ۴ بچه می باشد.
راکن پستانداری همه چیز خوار می باشد و قبلا در ایران زندگی نمی کردند با این حال بعد از ورشکست شدن شرکت های روسی که از خز و راکن ها لباس تهیه می کردند این حیوانات را آزاد کردند و این حیوان تا ایران هم آمده است. امروزه این حیوان در مناطقی مانند رضوانشهر، تالش و آستارا و ماسال مانند حیوانات دیگر همچون حیوان کفتار وارد مرغداری ها می شود و به خوردن مرغ ها می پردازد. این حیوان با توجه به جایگاه اکولوژیک خود بسیاری از پستاندارانی که در جنگل های گیلان زندگی می کنند را در خطر انقراض قرار داده است. در ادامه می توانید در بخش دانستنی های علمی مطالب شگفت انگیز و خواندنی درباره حیوان آهو را مشاهده کنید.
منبع : آرگا
