بهترین سن جدا کردن اتاق خواب کودک چه زمانی است؟ باید گفت بسیاری از والدین نگران هستند تا با این حرکت، برای کودک آسیب و مشکلاتی پیش آید. که با این نگرانی به کودک دلبند خود فرصت می دهند در آغوش و به کنار آن ها به خواب برود. اما باید بدانید که همیشگی سازی این حرکت، اصلا به نفع کودک نیست چرا که هم والدین از این بابت خسته می شوند و هم کودک به هیچگونه استقلالی در زندگی اش نمی رسد. هدف ما مجله آرگا از بیان این مقاله، ارائه راهکار هایی است که آهسته کودک با جدا خوابیدن عادت کند.
اگر شما والدین عزیز هنوز درگیر این موضوع هستید که چه زمان و شرایطی برای جداسازی اتاق خواب کودک مناسب است، نگران نباشید و تا پایان مقاله همراه ما بمانید.
هدف از جدا کردن اتاق خواب کودک چیست؟
عموما همه والدین به دنبال این مسئله هستند که کودکانی مستقل، سالم و مسئولیت پذیر بزرگ کنند و کم کم با درک بالایی به جامعه وارد شوند. اما با خوابیدن کودک به کنار آن ها برای زمانی طولانی این احساسات استقلال، مسئولیت پذیری، سلامت روحی روان و دیگر رفتار های شخصیتی را از او دور می کند. در نهایت کودک با بزرگسالی به دور از روحیه ایده آل وارد عصر واقعی جامعه می شود.
شاید به دیدگاه شما پر و بال دادن به موضوع بهترین سن جدا کردن اتاق خواب کودک کمی اغراق باشد اما این موضوع بسیار اهمیت برانگیز بوده و اگر توجهی به آن صورت نگیرد موجب دخالت پیشآمد های ناگواری خواهد شد اما اگر به آن توجه شود، کودکی با روح و روان سالم به جامعه وارد می شود.
خواب کودک در اتاق والدین چه نتایجی دنبال دارد؟
وابستگی شدید کودک به والدین خود:
اگر تمام والدین به کودک خود فرصت دهند که همه شب به کنار آن ها بخوابد دیگر نه تنها احساس استقلال در وجود کودک شکل نمی گیرد، بلکه دیگر هیچگونه شرایط مطلوبی برای انتخاب یک تصمیم درست وجود نخواهد داشت.
کودک با ترس های همیشگی چون تنهایی، تاریکی، هیولا و… از پا گذاشتن به اتاق خواب خود فرار می کند و به دنبال فضایی امن چون اتاق خواب والدین خود می گردد اما وظیفه والدین با مشاهده این ترس چیست؟ والدین باید به خوبی با قدرت و توانایی بالا در بهترین حالت ممکن این آسیب را کنترل کنند تا خطر وابستگی کودک به خود را دور کنند.
کاهش وابستگی و صمیمیت میان دو والد:
والدین برای با هم بودن به تنهایی نیاز دارند اما اگر پای کودکی به میان باشد دیگر معنایی به نام خلوت دو نفره وجود نخواهد داشت چرا که اگر همیشه کودک در اتاق خواب آن ها بماند برنامه عشق بازی و برقراری صمیمیت های عاطفی از بین می رود.
در نهایت این اختلال تاثیرات منفی به روی روابط عاطفی آن ها می گذارد. شاید در حال حاضر با خود فکر کنید که آسودگی کودک در زندگی برای شما مهم تر است اما باید بدانید که زمانی یک زندگی خانوادگی پا بر جا می ماند که والدین با یکدیگر رابطه خوبی داشته باشند.
حتی می توان این گونه بیان کرد که اهمیت برقراری روابط جنسی به اندازه ای اهمیت دارد که راحتی کودک حائز اهمیت است، پس ساده از این مسئله گذر نکنید.
بهترین سن جدا کردن اتاق خواب کودک چه زمانی است؟
برای جدا سازی کودک به هنگام خواب عجله ای در پیش نداشته باشید چرا که بسیار کار پیچیده ای است و نیاز به بالا اندازی و پایین اندازی های عامیانه دارد.
اما در نهایت چه سنی مناسب است؟
بر اساس تحقیقاتی که به روی کودکان صورت گرفته است باید بدانید که بهترین سن برای جدا کردن اتاق خواب کودک از والدین، زمان یک سالگی تا یک سال و نیمی می باشد.
پیش از رسیدن به این سن، توصیه می شود کودک به کنار والدین به خواب رود چرا!؟
کاهش ابتلا به سندروم مرگ ناگهانی:
هنوز علت خاصی برای شکل گیری مشکل سندروم مرگ ناگهانی کودک بیان نشده است اما حقیقت بیان می کند که اگر نوزاد تا پیش از یک سالگی به کنار والدین خود به خواب رود، خوابی آسوده تر را تجربه کرده در نتیجه از ابتلا به این مشکل برای ۵۰ درصد در امان می ماند.
حتی اگر برای هر زمان از شبانه روز، نوزاد مرتب از شیر مادر تغذیه نماید تا ۷۰ درصد از خطر سندروم مرگ ناگهانی کاسته می شود.
بهبود روابط میان کودک و والدین:
نوزاد برای گذشت ۹ ماه درون رحم مادر زندگی کرده در نهایت وابستگی شدیدی به آن دارد اما پس از تولد فرصت نیاز دارد تا با فضای جدید آشنا شود و کم کم به آن عادت کند.
در نهایت توصیه می شود تا پیش از رسیدن سن کودک به یک سالگی، والدین او را تنها نگذارند و با خوابیدن به کنار او، آرامش را به نوزاد القا دهند.
راهکار های اصولی برای انتخاب بهترین سن جدا کردن اتاق خواب کودک کدام اند؟
والدین بهتر است به جای بیان سرزنش و واژه های تند با کودک، او را به بیان واژه های مثبت عادت دهند چرا که این روش تحت هیچ شرایطی اصلا کارآمد نبوده و نتیجه ای جالب به دنبال ندارد.
اما اگر کودک را تعریف و تمجید کنید در این حالت به او احساس قدرت دیگر ویزگی های رفتاری ایده آل هدیه می دهید.
گاهی والدین از روی علاقه بی نهایت خود به کودک، از برنامه تصمیم کیری شده خود دست می کشند تا کودک سختی ای در زندگی اش احساس نکند.
درست لحظه ای که والدین انتخاب می کنند که سن دو سالگی بهترین زمان برای جدا کردن اتاق خواب او است نباید تحت هیچ شرایطی برنامه خود را تغییر دهند.
با این وضعیت کودک آهسته با رفتار استقلال آشنا می شود و می تواند بدون حضور والدین هم از پس برآورده سازی نیاز هایش بر آید.
برای عادی سازی روش جدا کردن اتاق خواب کودک بهتر است راهکار های زیر را به کار بگیرید:
برای شروع کار عادی سازی، به کنار او روی تخت بنشینید.
حتی به کنار او روی صندلی یا زمین بنشینید.
صندلی را با فاصله ای دور تر از کودک قرار دهید.
در خارج از چارچوب در به کودک فرصت دهید تا آهسته به خواب رود.
در نهایت با گذشت زمان به کودک فرصت دهید که بدون حضور شما به خواب برود.
شاید این راهکار های کمی زمان‌بر باشد اما بدانید که حتما نتیجه بخش خواهد بود.
اگر تصمیم به این جدا سازی دارید تمامی جوانب را در نظر بگیرید و به سرعت مهر را به پای برگه تصمیم گیری خود هک کنید چرا که اگر سن کودک بیشتر شود، جدا سازی مشکل تر خواهد شد و این شرایط اصلا به نفع شما و کودک نیست.
در تربیت اصولی کودک، تشویق و تنبیه اهمیت بالایی دارد چرا که با کمک این دو روش می توانید به نتیجه ایده آلی دست پیدا کنید.
برای خوابیدن جداگانه کودک او را تشویق به دریافت هدیه هایی چون اسباب بازی، عروسک، تماشای برنامه، خوراکی و… کنید تا او برای دریافت این هدایا تمام سختی ها را تحمل کند.
در پایان مقاله توصیه می شود تا برای دریافت آگاهی از موضوعات آگاهی از فواید جدا خوابیدن کودک، مقابله با ترس شبانه کودکان و پیامد های منفی خواب کودک به کنار والدین
به مطالعه مقالات پیشین بپردازید.
منبع : آرگا
