داروی ایورمکتین جهت درمان عفونت برخی کرم های انگلی و درمان انگل در حیوانات تایید شده است. ضمنا این دارو به عنوان داروهای ضد کرم شناخته می شود. با این مطلب همراه باشید تا اطلاعات دارویی بیشتری به دست آورید.
موارد مصرف و هشدار داروی ایورمکتین
ایورمکتین دارویی می باشد که جهت درمان عفونت برخی کرم های انگلی و همچنین درمان انگل ها در حیوانات تایید شده است. در مواردی نیز به مبتلایان کرونا تجویز شد. این دارو برای درمان عفونت های انگلی در انسان شامل شپش سر، کوری رودخانه، کرم شلاقی، اسکاریازیس، جرب، فیلاریاز لنفاوی و … استفاده می شود.
داروی ایورمکتین یک دارو ضد انگلی بدون نسخه بوده که در دهه ۱۹۷۰ تولید شد. و با توجه طیف وسیع کاربرد آن در برابر انگل های داخلی و بیرونی سبب بهبود سلامت حیوانات می شود و سریعا به یک داروی پرفروش در زمینه دامپزشکی مبدل گشت.
موارد مصرف ایورمکتین
ایورمکتین برای درمان برخی عفونت های انگلی کرم کاربرد دارد. این دارو در برخی عفونت های انسانی که پیشتر اشاره شد مورد استفاده قرار می گیرد همچنین در حیوانات برای پیشگیری و درمان کنه زدگی، انگل های خونی، کرم قلب سگ و گربه و … کاربرد دارد.
ایورمکتین به دسته ای از داروها تعلق دارد که به عنوان داروهای ضد کرم شناخته شده و مکانیسم آن فلج کردن و نابودی انگل ها می باشد. موارد مصرف ایورمکتین در ذیل اشاره شده است.
- کرم ایورمکتین یک درصد برای استفاده روزانه تایید شده است.
- ایورمکتین جهت درمان عفونت های انگلی نظیر کرم روده، شپش و کنه کاربرد دارد و برای درمان طیف گسترده ای از داروها تحت مطالعه است.
- ایورمکتین در نظر گرفته شده برای حیوانات به هیچ وجه نباید توسط انسان مصرف شود.
- ایورمکتین هم اکنون یک دارو مورد تایید سازمان غذا و دارو برای درمان کرم روده و استرانگلوئید است.
- درمان آسکاریازیس، فیلاریازیس و انکوسرسازیس
- عفونت های مانسونلا
- درمان انواع کرم های قلابدار
شیوه مصرف و دُز مصرفی ایورمکتین
این دارو باید از طریق دهان به همراه یک لیوان پر آب، یک ساعت پیش از غذا با معده خالی استفاده شود و میزان مصرف آن بسته به وزن بیمار ، وضعیت پزشکی و پاسخ به درمان متغیر است. همچنین در صورت مصرف دارو و بدتر شدن اوضاع بیمار سریعا به پزشک معالج مراجعه کنید. ایورمکتین به طور معمول تک دُز یا دوره ای و طبق دستور پزشک باید مصرف شود. در ضمن ایورمکتین به سه صورت خوراکی، موضعی و تزریقی موجود است.
عوارض ایورمکتین
از عوارض ایورمکتین می توان به گردن یا کمردرد، درد قفسه سینه، تورم صورت, پا, دست , بازو، افزایش ضربان قلب، تشنج، گیجی، تب، از دست دادن هوشیاری، سرگیجه، اسهال، تهوع، لنفادنیت اشاره کرد.
همچنین عوارض هماتولوژی و انکولوژی آن افزایش سطح ائوزینوفل، کاهش گلبول های سفید و افزایش هموگلوبین است و عوارض کبدی آن افزایش سطح سرمی آلانین آمینوترانسفراز و افزایش سطح سرمی آسپارت آمینوترانسفراز می باشد.
تداخل دارویی
تاثیر مصرف همزمان برخی داروها می تواند خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را بالا ببرد. یا سبب اختلال در عملکرد داروها شود. در هنگام استفاده از این دارو، دُزهای مصرفی سایر داروها را نباید بدون تایید پزشک شروع، تغییر یا متوقف کنید.
از برخی محصولاتی که ممکن است با ایورمکتین تداخل داشته باشند شامل بنزودیازپین(کلونازپام و لورازپام)، باربیتورات، سدیم اکسیبات و والپروئیک اسید هستند.
هشدار و واکنش آلرژیک خیلی جدی ایورمکتین
ایورمکتین در افرادی که به هر علتی سد خونی مغزی آن ها صدمه دیده است، نباید استفاده شود. همانند بیماران مبتلا به مننژیت که عبور ایورمکتین از سد خونی احتمال بروز سمیت عصبی را دارد.
شایان ذکر است واکنش آلرژیک خیلی جدی به این دارو نادر می باشد با این وجود در صورت دیدن علائم واکنش آلرژیک زیر سریعا به پزشک مراجعه شود.
- بثورات پوستی مانند ادم و راش کهیری
- خارش و تورم به ویژه در صورت، زبان و گلو
- سرگیجه شدید
- مشکلات تنفسی
- مشکلات چشمی با واکنش های آلرژیک و التهابی
منبع : آرگا