ریشه یابی علت ترس از صمیمیت و راه های غلبه بر آن

به طور کلی صمیمیت امری پیچیده است و آن را می توان احساسی به شمار آورد که با به اشتراک گذاشتن آن با دیگران می توان ارتباطی عمیق ایجاد کرد. همچنین آن را می توان فکری معرفی کرد که با به اشتراک گذاری ایده ها و افکار همراه است. صمیمیت در نوع فیزیکی نیز بدین صورت است که نه تنها با تماس جنسی، بلکه با تماس غیر جنسی و تجاربی که در حین به اشتراک گذاشتن آن ها برای افراد به وجود می آید، لذت بخش است. در ادامه این مطلب با ما همراه شوید تا به خوبی با علت ترس از صمیمیت و عوامل موثر بر ایجاد آن آشنا شوید.

ترس از صمیمیت به چه معناست؟

وحشت از صمیمی شدن اغلب به طور ناخودآگاه است و بر توانایی فرد برای ایجاد یا حفظ روابط نزدیک تأثیر می گذارد. برخی افراد به این صورت اند که عمدا عشق دیگری را رد نمی کنند اما در عوض ممکن است به گونه‌ای رفتار کنند که باعث ایجاد استرس در یک رابطه شود و در نتیجه قبل از ایجاد صمیمیت عمیق‌تر، به پایان زود هنگام منجر شود. این نه تنها بر روابط عاشقانه بلکه بر روابط دوستانه و خانوادگی نیز تأثیر می گذارد.

این ترس می تواند به دلایل زیادی ایجاد شود. اما برای بسیاری از افراد، این ممکن است ناشی از رابطه دوران کودکی آن ها با والدین باشد. همان طور که می دانید نوزادان برای بیان نیاز های خود گریه می کنند و برخی از والدین ممکن است پاسخی بی احساس داشته باشند و یا اصلا پاسخ ندهند. این اولین وابستگی اجتماعی است که نوزادان دارند و به الگویی تبدیل می شود که از آن درس می گیرند.

در طول سال‌ها، این دلبستگی اولیه به شیوه‌ای که ما روابط را درک می‌کنیم شکل می‌گیرد و بر نحوه رفتار ما در روابط بزرگسالان تأثیر می‌گذارد. وحشت از صمیمی شدن همچنین می تواند به دلیل آسیب های دوران کودکی باشد، مانند از دست دادن والدین یا بدرفتاری آن ها که در دراز مدت بر شخصیت روانی افراد تاثیر منفی می گذارد. این باعث می شود که فرد در اعتماد به دیگران دچار مشکل شود و همچنین ممکن است به دلیل یک اختلال شخصیت، مانند اختلال شخصیت اجتنابی باشد. به طور کلی افراد مبتلا به اختلالات شخصیتی، الگوهای تفکر و رفتار متفاوتی با آنچه جامعه انتظار دارد دارند، که ایجاد روابط نزدیک را برای آن ها دشوار می کند.

• این نگرش های منفی از کجا می آیند؟

این باورهای اصلی منفی مبتنی بر احساسات عمیقی است که ما در اوایل کودکی به وجود آوردیم که اساساً بد، دوست‌ داشتنی یا کمبود هستند. اگرچه این نگرش ها ممکن است دردناک یا ناخوشایند باشند، در عین حال برای ما آشنا هستند و عادت کرده ایم که در ناخودآگاه خود باقی بمانند. به عنوان بزرگسالان، ما به اشتباه تصور می کنیم که این باورها اساسی هستند و بنابراین اصلاح آن ها امری غیرممکن است.

• ترس از صمیمی شدن چگونه بر ما تأثیر می گذارد؟

ما عمداً عشق را رد نمی کنیم تا هویتی آشنا را حفظ کنیم. در عوض، در مواقع صمیمیت و صمیمیت، با رفتارهایی واکنش نشان می دهیم که باعث ایجاد تنش در رابطه می شود و عزیزمان را از خود دور می کند.  چند روش متداول همچون خود داری از محبت، واکنش بی تفاوت یا منفی به محبت یا تصدیق مثبت، پارانوئید یا مشکوک شدن به شریک زندگی، از دست دادن علاقه به روابط جنسی، انتقاد بیش از حد از شریک زندگی و احساس محافظت یا مقاومت در برابر نزدیک بودن وجود دارند که افراد به دلیل وحشت از صمیمی شدن از نظر عاطفی فاصله می گیرند.

• با این احساسات مقابله کنید

با ترس ها و احساسات خود مقابله کنید این در ابتدا احساس ناراحتی می کند، اما مهم است که شروع به بیان احساسات و ترس های خود کنید. آنچه را که احساس می کنید بگویید و نه آنچه فکر می کنید باید بگویید. یادگیری کلمات احساسی می تواند به شما کمک کند تا خود را به خوبی معرفی کنید. اگر با کسی رابطه دارید که از صمیمیت می ترسد، یاد بگیرید که به آرامی به شریک زندگی خود بگویید که ممکن است چه احساسی داشته باشد و چرا فکر می کنید چنین احساسی دارد. این می تواند به آن ها کمک کند تا از احساسات خود آگاه تر شوند.

همچنین اگر کمی به گذشته خود نگاه کنید و یک قدم مهم در ایجاد روابط صمیمی بخواهید که ایجاد نمایید، باید به روابط اولیه خود با خانواده توجه نمایید. تحقیقات نشان داده است که تجربیات دوران کودکی با والدین یا مراقبان اصلی ما با انتظارات و باور های ما در مورد روابط بزرگسالان مرتبط است. اگر گذشته خود را درک نکنیم و با آن مقابله نکنیم، در نهایت الگوهایی را تکرار خواهیم کرد که منجر به این ترس شده است.

علائم ایجاد این اختلال

علائم ترس از صمیمی شدن چندین علامت می تواند نشان دهد که شما یا کسی که می شناسید ممکن است از صمیمی شدن ترس داشته باشید. در اینجا چند نشانه وجود دارد که باید به آن ها توجه خوبی داشته باشید.

• خرابکاری در روابط کسی که وحشت از صمیمی شدن دارد ممکن است روابط خود را با دیگران خراب کند.
• برخی ممکن است از حفظ روابط خودداری کنند.
• از درگیری ها عقب نشینی کنند.
• از نزدیکی عاطفی به طرف مقابل خودداری کنند.
• همچنین برخی از افراد ممکن است به موقعیت‌هایی مانند کنترل‌کننده یا بیش از حد انتقادی، استفاده از احساس گناه در شریک زندگی‌شان برای ابراز رنجش یا چسبندگی واکنش نشان دهند.

برخی از افراد ممکن است ارتباط این دسته از افراد را معاشرت سریال بنامند، چرا که در آن پس از چند قرار به نظر می‌رسد که فرد علاقه خود را از دست می‌دهد و رابطه به پایان می‌ رسد. اما اصل موضوع این می‌تواند باشد و به کسی اشاره داشته باشد که دوستان زیادی دارد اما هیچ‌کس واقعاً آن ها را نمی‌شناسد.

همچنین کمال گرایی و ایجاد روابط صمیمانه برای افراد کمال گرا دشوار است. آن ها مطالبات زیادی از خود و گاهی از دیگران دارند. آن ها در مورد اینکه دیگران چگونه او را می بینند بسیار نگران هستند. همچنین این دسته از افراد ممکن است شریک خود را به عنوان انتظارات غیر ممکن از رابطه ببینند که منجر به خشم و درگیری می شود.

نحوه درمان به چه صورت است؟

درمان می تواند فضای امنی را برای بحث در مورد مسائل و شناسایی چالش ها به شما ارائه دهد. یک درمانگر می تواند به شما در درک احساسات پشت رفتارهایتان کمک کند و تکنیک های مقابله را به شما آموزش دهد. انواع مختلفی از درمان های مفید وجود دارد به شرح زیر می باشند:

• گفتار درمانی
• روان درمانی
• مشاوره زناشویی
• شناخت درمانی

برای غلبه بر ترس خود از صمیمیت، باید نگرش منفی خود را به چالش بکشیم و عزیزانمان را از خود دور نکنیم. این امکان وجود دارد که مقاومت اصلی خود را در برابر عشق به چالش بکشیم. ما می توانیم با تصور منفی از خود مقابله کنیم و تحمل خود را برای یک رابطه عاشقانه افزایش دهیم. ما می توانیم بر وحشت خود از صمیمیت غلبه کنیم و از روابط محبت آمیز و صمیمانه تر لذت ببریم.

نکات قابل توجه در مورد ترس از صمیمی شدن

بیشتر در مورد وحشت از صمیمیت عشق نه تنها یافتن آن سخت است، بلکه هر چند عجیب به نظر برسد، پذیرش و تحمل آن حتی دشوارتر است. بسیاری از ما می گوییم که می خواهیم یک شریک عاشق پیدا کنیم، اما بسیاری از ما ترس عمیقی از صمیمیت داریم که برقراری رابطه نزدیک را دشوار می کند. تجربه عشق واقعی اغلب دفاع از خود ما را تهدید می‌کند و با آسیب پذیر شدن و باز شدن خود در برابر شخص دیگری، اضطراب ما را افزایش می‌دهد. این منجر به وحشت از صمیمیت می شود.

عاشق شدن نه تنها هیجان و رضایت را به همراه دارد. همچنین باعث ایجاد اضطراب و وحشت از طرد شدن و از دست دادن احتمالی می شود. به همین دلیل بسیاری از افراد از روابط عاشقانه دوری می‌کنند. وحشت از صمیمیت در اوایل زندگی شروع می شود. در کودکی، وقتی طرد و یا درد عاطفی را تجربه می کنیم، اغلب بی حس می شویم. ما یاد می گیریم که به عنوان مکانیزم مقابله به دیگران تکیه نکنیم.

ما حتی ممکن است شروع کنیم به ارضای فانتزی و تعاملات واقعی با افراد دیگر. بر خلاف مردم، فانتزی ها نمی توانند به ما صدمه بزنند. در طول زمان، ممکن است این فانتزی‌ ها را بر تعاملات شخصی واقعی و تأیید یا محبت واقعی مثبت ترجیح دهیم.

شرایطی که برای هیچکس دلخواه نیست!

بعد از اینکه در اولین روابطمان صدمه دیدیم، می ترسیم دوباره آسیب ببینیم. ما تمایلی نداریم که فرصت دیگری برای دوست داشته شدن داشته باشیم. اگر در کودکی احساس می‌کردیم که دیده نمی‌شویم یا سوء تفاهم می‌شویم، ممکن است به سختی باور کنیم که کسی واقعاً می‌تواند ما را دوست داشته باشد و برایمان ارزش قائل باشد. احساسات منفی که در سال‌ های اولیه زندگی نسبت به خود داشتیم، به بخشی عمیق از آنچه فکر می‌کنیم هستیم تبدیل شد. بنابراین، وقتی کسی دوست دارد و نسبت به ما واکنش مثبت نشان می دهد، در درون خود دچار تعارض می شویم.

نمی دانیم دیدگاه مهربان و دوست داشتنی این فرد جدید نسبت به خودمان را باور کنیم یا حس آشنای قدیمی خود را نسبت به هویت خود. بنابراین، وقتی کسی ما را دوست دارد، اغلب با سوء ظن و بی اعتمادی واکنش نشان می دهیم، زیرا وحشت ما از صمیمیت برانگیخته شده است.

در صورتی که مطالعه این مطلب برای تان موثر واقع گشت می توانید با کلیک به روی دیگر مطالب مرتبط همانند ترس از دست دادن و نشانه های ترس از موفقیت باری دیگر با تیم روانشناسی مجله آرگا همراه شوید.

منبع : آرگا