قرص کلوفازیمین و دوز مصرفی این دارو برای سنین مختلف

به طور کلی قرص کلوفازیمین از دسته داروهای مفید در زمینه درمان جذام مقاوم به دایسون می باشد که همچنین در جذام لیپرماتو و جذام لپروماتو و جذام لپروماتوزی که توسط اریتماندوزوم لپروزوم عارضه دار باشد نیز تجویز می شود. در واقع این نوع دارو بر اساس نوع کارایی و درمان کنندگی که دارد مورد توجه افراد قرار گرفته است.

آشنایی با قرص کلوفازیمین

بهتر است بدانید که این دارو در واقع اثر باکتری کش خود را بر روی مایکوباکتریوم به آهستگی از طریق مهار رشد بیشتر باکتری و اتصال به DNA اعمال خواهد کرد. همچنین جذب این دارو پس از مصرف خوراکی کمی متغیر است و با مصرف غذا نیز افزایش می یابد. معمولا کلوفازیمین پس از جذب در بافت های چربی، لنف، صفرا و سایر بافت ها منتشر می شود.

به صراحت می توان گفت که نیمه عمر این دارو پس از مصرف یک مقدار واحد تقریبا ۱۰ روز و با مصرف طولانی مدت با مقادیر زیاد حدود ۲ الی ۳ ماه می باشد. همچنین اوج غلظت آن نیز پس از ۱ تا ۶ ساعت البته در مصارف طولانی مدت به دست خواهد آمد. دقت داشته باشید که دفع این دارو از طریق کلیه تا ۵۰ درصد به صورت تغییر نیافته از طریق مدفوع دفع خواهد شد.

قرص کلوفازمین دارای خاصیت باکتریسیدی آهسته ای بر مایکوباکتروم لپره عامل جذام دارد که معمولا با مهار رشد مایکوباکتریوم و باند شدن به DNA اینکار را انجام می دهد. همچنین برخی از متخصصان عقیده دارند که این دارو با ناقل های پتاسیمی باکتری نیز پیوند برقرار کند در کار آن ها اختلال ایجاد نماید.

موارد مصرف کلوفازیمین

همانطور که متوجه شدید این دارو معمولا در ترکیب با سایر داروها و درمان اریتم نودوزوم مرتبط با جذام مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین از نظر متخصصان در زمینه درمان سل و مقاومت دارویی تاکنون تایید نشده است.

دوز مصرفی دارو کلوفازیمین

دقت داشته باشید که مقدار مصرفی این دارو در افراد بزرگسال و کودکان و حتی افراد سالمند متفاوت است و به همین منظور در ادامه مقادیر و دستورالعمل مصرف قرص کلوفازیمین را به صورت کامل شرح داده ایم.

• افراد بزرگسال:

برای درمان جذام بایستی ۵۰ میلی گرم روزانه در ترکیب با داپسون و ریفامپین تا دو سال مورد استفاده قرار گیرد.

در درمان مقاومت دارویی سل حدود ۱۰۰ میلی گرم هر روز به عنوان بخشی از یک رژیم ترکیبی مناسب خواهد بود.

در اریتم ندوزوم مرتبط با جذام بایستی حدود ۱۰۰ میلی گرم هر ۸ ساعت تا مدت ۳ ماه استفاده شود. سپس دوز مصرفی را به صورت ۱۰۰ میلی گرم هر ۱۲ ساعت  در مدت ۳ ماه کاهش دهید. پس از این مدت زمان می توانید ۱۰۰ میلی گرم روزانه به مدت زمان ۳ الی ۶ ماه مصرف نمایید.

• کودکان:

دقت داشته باشید که در کودکان کمتر از ۵۰ کیلوگرم دارو بایستی به صورت یک روز در میان و به مدت ۲۴ ماه مورد استفاده قرار گیرد.

اما در کودکان بالاتر از ۵۰ کیلوگرم بایستی دارو به صورت یک روز در میان به مدت ۲۴ ماه استفاده شود.

• سالمندان:

در مصارف دارویی در سالمندان شرایط خاصی بیان نشده ولی می توانید مقدار دوز مصرفی بر اساس مصرف بزرگسالان پیش بروید.

تداخل های دارویی کلوفازیمین

بهتر است بدانید قرص کلوفازیمین چنانچه با داروی دیگری مصرف شود ممکن است در بدن اختلالاتی ایجاد نماید. معمولا توصیه می شود برای جلوگیری از بروز اختلال ها حتما داروهای مصرفی خود را به پزشک متخصص نشان دهید. در ادامه برخی از داروهای تداخلی با کلوفازیمین را بیان کرده ایم:

• آناگریلید
• داپسون
• منیزیوم هیدروکساید
• فنی توئین
• آلومینیوم و منیزیم هیدروکساید
• مزوریدازین
• وندتانیب
• اسیمرتینیب
• هالوفانترین
• گرپافلوکساسین
• زیپراسیدون
• پکسیدارتینیب

عوارض جانبی مصرف کلوفازیمین

به صراحت می توان گفت که در روند مصرف این دارو نگرانی در مورد عوارض جانبی آن وجود دارد که در ادامه سعی داریم به بیان آن ها بپردازیم:

• مشکلات قلبی عروقی:

مواردی از آریتمی با طولانی شدن QT در بیمارانی که بیش از ۱۰۰ میلی گرم در طول روز از این دارو با سایر داروهای افزایش دهنده QT  مصرف کرده اند گزارش شده است. در واقع چنانچه طولانی شدن TDB یا QT در بیماران رخ دهد بیمار بایستی مانیتورنیگ نوار قلب بلافاصله انجام دهد.

• مشکلات گوارشی:

همچنین ممکن است دارو به صورت کریستال در مخاط روده، طحال و کبد تجمع پیدا کرده و موجب انسداد آن گردد. در واقع انفارکتوس طحال و خونریزی دستگاه گوارش حتی نوع کشنده نیز گزارش شده است. دقت داشته باشید که این عارضه می تواند وابسته به دوز آن نیز باشد. معمولا دوزهای بالای ۱۰۰ میلی گرم در طول روز بایستی برای کوتاه ترین زمان یعنی کمتر از ۳ ماه و تحت نظارت دقیق دکتر متخصص استفاده کنید. همچنین اگر بیمار از درد شکمی، حالت تهوع، استفراغ یا اسهال شکایت داشته باشد قطعا کاهش دوز، افزایش فاصله مصرف و یا قطع دارو مصرف توصیه خواهد شد.

• مشکلات پوستی:

از آنجایی که مصرف قرص کلوفازیمین می تواند باعث حساسیت به نور شود بایستی به خوبی از پوستتان محافظت کنید و از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید خودداری نمایید.

• تغییر رنگ پوست و مایعات بدن:

توجه داشته باشید که تغییر رنگ پوست شامل قرمز تا قهوه ای مایل به سیاه، مایع های اشکی، عرق، خلط، ادرار و مدفوع و حتی ملتهب شدن پوست ممکن است در حدود ۷۵ تا ۱۰۰ درصد بیمارانی که از این دارو استفاده می کنند رخ دهد. البته لازم به نگرانی نیست چون تغییر رنگ پوست پس از پایان روند درمان قابل برگشت است و با این حال ممکن است چندین ماه تا چندین سال این روند طی بکشد.

• افکار مربوط به خودکشی:

نکته جالب این است که در چندین سال اخیر خودکشی با استفاده از این دارو رواج پیدا کرده و اغلب عقیده دارند ناشی از افسردگی به وجود آمده از تغییر رنگ پوست باشد. به همین خاطر پزشکان هنگام تجویز بیمار را از تغییر رنگ تدریجی پوستشان آگاه خواهند کرد.

توصیه های دارویی کلوفازیمین

• از آنجایی که دوره درمان با این دارو ممکن است چندین سال زمان ببرد توصیه می شود روند درمان را قطع نکنید.
• این دارو را حتما با غذا شیر مصرف کنید تا تاثیر بیشتری داشته باشد.
• دارو را حتما در وقت تعیین شده مصرف کنید و حتی الامکان از فراموش کردن نوبت های دوز مصرفی خودداری نمایید.
• پس از مصرف این دارو احتمال حساس شدن پوست بیمار به نور وجود دارد به همین خاطر بهتر است از قرارگرفتن در معرض نور مستقیم خورشید خودداری نمایید.

منبع : آرگا