سندروم آسپرگر نوعی از اختلالات اوتیسم است که درجه ای خفیف تر دارد در حال حاضر علت های اصلی و نشانه های دقیقی از این بیماری در دست نمی باشد اما تحقیقات نشان می دهد که در مورد افراد مبتلا به این سندروم باید به دو مورد توجه کلی داشت: نکته اول در مواجه با این دسته از افراد این است که این افراد می توانند به اندازه دیگران باهوش باشند همچنین مشکلاتی در برقراری روابط عمومی و عاطفی در این افراد دیده می شود که باید اطلاعات بیشتری را در این زمینه ها کسب کنید. یکی از نشانه های متداولی که در رفتارهای این دسته از افراد دیده می شود انجام دادن رفتارهایی است که وسواس گونه می باشند یعنی این دسته از کودکان رفتارهای پشت سر هم و تکراری را انجام می دهند. در تحقیقات موثری که بر روی این بیماری صورت گرفته است آن را به عنوان یک بیماری مجزا در نظر می گیرند و هیچ گونه نشانه علمی نیز برای آن در نظر گفته نمی شود و تنها نشانه های آن در طیفی از بیماری اوتیسم قرار می گیرد در ادامه این مقاله نیز به بررسی بیشتری نسبت به این اختلال می پردازیم و نشانه های رایج این بیماری و راه های درمانی آن را معرفی خواهیم کرد.
آشنایی با سندروم آسپرگر
برخی از بیماری هایی که در زیر شاخه این اختلال قرار می گیرند نشانه های مشابهی دارند درباره این اختلال در دی اس ام ۵ نیز توضیحاتی داده شده است در این نسخه ها نشان داده می شود که این اختلال ویژه افرادی است که دارای هوش متوسط هستند و در فعالیت های نوشتاری و صحبت کردن با مشکل مواجه می شوند. برخی از والدین با دیدن نشانه های وسواسی کودک تصور می کنند که اختلال وسواس شخصیت دارد در صورتی که علائم اختلال شخصیت وسواسی جبری با این اختلال متفاوت است.
علائم و نشانه های رایج این اختلال چیست؟
نشانه های این اختلال در دوران کودکی بروز می یابد و زمانی که والدین کودک نیز دارای این نشانه ها باشند امکان ابتلای کودک نیز بیشتر می شود. این کودکان در برقراری ارتباط های چشمی نیز دچار مشکل می شوند زمانی که این دسته از کوکان در گروه همسالان و دوستان قرار می گیرند به مشکلات برقراری ارتباط دچار می شوند او در این گروه ها نمی تواند نظرات خود را بیان کند. این اختلال نشان می دهد که کودکان مبتلا به آسپرگر نشانه های اجتماعی گروه همسالان خود را درک نمی کنند زبان بدن در این کودکان در سطح پایینی است و نمی توانند عواطف را از روی صورت تشخیص دهند. او نمی تواند درک درستی از زبان بدن داشته باشند یعنی زمانی که فرد مقابل دست خود را به نشانه ای تکان می دهد کودک متوجه آن نخواهد شد.
از دیگر نشانه های اختلال سندروم آسپرگر می توان به کاهش انتقال احساسات و بیان آن اشاره نمود این دسته از کودکان در مواقعی که باید بخندند واکنشی از خود نشان نمی دهند همچنین در زمان های بیان احساسات خود فردی بی تحرک و ثابت هستند و هیچ احساساتی نسبت به حرف زدن ندارد. کودکانی که دارای این اختلال هستند اغلب درباره خودشان با والدین صحبت می کنند و به موضوعات و مفاهیمی که مرتبط با خود آن ها است علاقه بیشتری نشان می دهد. او اغلب تعریف از خود را تکرار می کند دارندگان این نشانه ها تکرار کردن کارهای مورد علاقه را دوست دارند این افراد از تغییر کردن نیز تنفر دارند و ترجیح آن ها روزمرگی است به همین خاطر است که در محیط های آموزشی توصیه می شود تا کلاس کودک را تغییر ندهند زیرا در این صورت دچار افت تحصیلی خواهد شد.
چگونه این اختلال را تشخیص دهیم؟
والدینی که علائمی مشابه علائم ذکر شده در بالا را در فرزندان خود مشاهده می کنند بهتر است ابتدا به یک مشاور مراجعه کنند افرادی که در این حیطه کاری قرار دارند می تواند در این زمینه به شما کمک کنند. همچنین توصیه می شود تا برای تشخیص بهتر به چند پزشک در زمینه های تخصصی مختلف مراجعه کنید همچون روانشناس، متخصص اعصاب و پزشک اطفال می توانند در زمینه تشخیص سندروم آسپرگر کمک کنند سوالاتی که پزشکان در زمینه تشخیص بیماری از شما می پرسند شامل سوالات زیر می باشد:
- تمرکز فرد بر روی موضوع خاصی است؟
- ارتباطات اجتماعی او چگونه و در چه سطحی است؟
- حرف زدن کودک از چه زمانی آغاز شده است؟
- علائم مشهود کودک چیست؟
درمان اختلال آسپرگر:
برای درمان این اختلال راهکارهای متختلفی وجود دارد تمرین های رفتار اجتماعی درسته ای از این راهکارها است که می تواند مشکلات برقراری ارتباط اجتماعی کودک شما را کاهش دهد با او ارتباط چهره به چهره برقرار کنید او را رد گروه های دوستان قرار دهید و سعی کنید تا رفتارهای عمومی را به او آموزش دهید.
۱- کلاس های گفتار درمانی:
همانطور که اشاره شد این دسته از کودکان با مشکلات نوشتاری و گفتاری همراه هستند شما برای درمان این مشکل باید کلاس های گفتار درمانی را به طور دقیق طی کنید مدام با او ارتباط داشته باشید و کلمات را به او آموزش دهید. در این کلاس ها بر روی تن صدا کار می شود و مشکلات گفتاری کودک شما برطرف خواهد شد از سویی در این کلاس ها زبان بدن نیز به او آموزش داده می شود.
۲- درمان رفتار شناختی:
در این شیوه درمانی سندروم آسپرگر به کودک شیوه های تفکر کردن آموزش داده می شود او از این طریق می تواند احساسات خود را بروز دهد و بیان کند کنترل کردن رفتار نیز دسته ای دیگر از فعالیت های حاصل از این شیوه درمانی است. او بعد از این شیوه می آموزد که چگونه احساسات خشم و وسواس گونه خود را به کنترل در بیاورد.
۳- آموزش های والدین:
والدین در رشد این دسته از کودکان نقش بسیار مهمی را ایفا می کنند والدین با تمرین های پی در پی در قالب بازی می تواند به رشد کودک کمک کنند این تمرینات حتی در خانه می تواند اثربخشی بالاتری داشته باشد زیرا کودک در محیطی ایمن و با خیال راحت به تمرینات می پردازد از سویی در قالب بازی یادگیری برای او راحت تر خواهد بود.
از دیگر شیوه هایی که برای درمان این اختلال موثر هستند می توان به دارو درمانی اشاره نمود این شیوه حتما باید تحت نظر پزشک یا پزشکان معالج صورت بگیرد داروهای افسردگی، تحریک کننده و ضد روان پریشی از عمده داروهایی هستند که در این زمینه تجویز می شود و اغلب تاثیرگذار می باشند. همچنین روش هایی برای درمان و تشخیص اوتیسم وجود دارد که کمک می کند تا والدین این اختلال را از اختلال اوتیم جدا کنند.
منبع : آرگا