اختلالات روانی در بیش تر موارد در حین داشتن اضطراب و استرس ایجاد می شوند. در ادامه یکی از اختلالات روانی را برای شما مطرح می کنیم.
اختلال اضطراب جدایی
یکی از اختلالات اضطرابی اختلال استرس جدایی می باشد. این نوع اختلال در افراد به دلایلی مانند جدا شدن از خانواده و یا جدا شدن از مکانی که به آن دلبستگی عاطفی دارد ایجاد می شود. فردی در حین جدا شدن استرس و پریشانی بسیار زیادی دارد. این اختلال می تواند جنبه های گوناگون زندگی را در بر بگیرد که شامل جنبه های عملکرد تحصیلی، عملکرد شغلی و روابط میان فردی می باشد و می تواند کیفیت زندگی اجتماعی افراد را کاهش دهد. تا کنون ممکن است کودکان بسیار زیادی را دیده باشید که نمی توانند از والدینشان دوری کنند و به سختی به مدرسه می روند و گاها ممکن است در اتاق های جداگانه ای نخوابند. این کودکان زمانی که والدینشان از آن ها دور می شوند می ترسند و استرس زیادی دارند. ممکن است در پی این استرس ها دچار سردرد های عصبی و حالت تهوع شوند. باید بدانید که این اختلال تنها کودکان را در بر نمی گیرد و بزرگسالان هم به آن دچار می شوند.
فرق اختلال اضطرابی با استرس جدایی
باید بدانید که اضطراب جدایی با اختلال آن تفاوت های بسیاری دارد و این دو بر خلاف تصور عموم دو موضوع کاملا متفاوت می باشند. اضطراب جدایی در صورتی که یک اختلال نباشد یکی از مراحل رشدی محسوب می شود که در کودکان سالم و کودکانی که در دلبستگی ایمن به سر می برند روی می دهد. این مرحله از رشد در سنین بین ۱۲ تا ۱۸ ماهگی رخ می دهد و بعد از آن کاهش می یابد و از بین می رود. اضطراب جدایی یک موضوع کاملا طبیعی می باشد ولی در صورتی که این اضطراب به اختلال تبدیل شود نیازمند روان درمانی است تا درمان شود. در گزارشات آمده است که نرخ شیوع اختلال استرس جدایی و بزرگسالان آمریکایی حدودا ۰.۹ تا ۱.۹ درصد است و نرخ شیوع این بیماری در کودکان ۶ الی ۱۲ ماهه حدود ۴ درصد است. باید بدانید که میزان شیوع این اختلال در بزرگسالان به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. باید بدانید که این اختلال بیش تر گریبان گیر زنان می شود. اختلال استرس جدایی ممکن است در هر سنی ایجاد شود و بیش تر در نوجوانی و جوانی دیده می شود. باید بدانید که این اختلال با اختلالات دیگری همایندی دارد و بیش تر افرادی که به این اختلال دچار می شوند در آینده ممکن است اختلالاتی مانند اختلال ADHD، اختلال وحشت زدگی، اختلال دوقطبی و اختلالات روانی دیگر دچار شوند.
علامت های اختلال استرس جدایی
باید بدانید که تشخیص این اختلال توسط روانشناسان می باشد و افراد عادی نمی توانند این کار را انجام بدهند. باید توجه داشته باشید که اگر برخی از این نشانه ها را در افراد دیدید نمی توانید این اختلال را به آن ها نسبت بدهید. اگر فکر می کنید که دچار این اختلال هستید می توانید از روانشناسان کمک بگیرید.
ترس از جدایی
ترس زیاد و غیر طبیعی با مرحله رشد افراد در ارتباط است. باید بدانید که این ترس در رابطه با جدا شدن افراد از کسانی که به آن ها دلبستگی عاطفی دارند ایجاد می شود. در ادامه نشانه های این نوع ترس را برای شما بیان می کنیم.
- وقتی فرد از خانه یا افرادی که به آن ها دلبستگی عاطفی دارد جدا می شود احساس دلتنگی می کند و دچار استرس بسیار زیادی می شود.
- همیشه نگران این موضوع است که به طور ناگهانی یکی از عزیزان و افرادی که به آن ها دلبستگی دارد را از دست بدهد. می توان به زخمی شدن و تصادف کردن اشاره کرد.
- این افراد همیشه نگران رویداد هایی هستند که می تواند آن ها را از دلبستگی هایشان جدا کند. می توان به گم شدن و آدم ربایی و تصادف اشاره کرد
- دوست ندارد از خانه بیرون برود و دور شود. برای مثال دوست ندارد به مدرسه و محل کار برود و برای مدتی از خانه دور باشد.
- همیشه می ترسد و بدون افرادی که به آن ها دلبسته است در مکان های نا شناس حضور پیدا کند.
- در هیچ خانه ای جز خانه خودش نمی خوابد یا اصولا می توان گفت بدون حضور یکی از افرادی که به آن ها وابسته است نمی خوابد.
- کابوس هایی درباره افرادی که به آن ها دلبستگی دارد می بیند.
- اگر از افرادی که به آن ها لبستگی دارند جدا می شوند در موارد بسیار زیادی دچار حالت های فیزیکی مانند سر درد، معده درد و حالت تهوع می شوند.
ترس همیشگی
- این ترس ها همیشه وجود دارد و به صورت پیوسته صورت می گیرد.
- در کودکان می توان گفت حداقل ۴ هفته و در بزرگسالان معمولا ۶ ماه یا بیش تر ادامه پیدا می کند.
اختلال در عملکرد ها
- این اختلال در عملکرد های اجتماعی، تحصیلی، شغلی و خانوادگی مشکلات بسیار زیادی ایجاد می کند.
- استرس مزمن می تواند نابسامانی های عملکردی شدید و بالینی برای افراد ایجاد کند.
قابل توجیه نبودن با اختلالات دیگر
- در واقع یکی دیگر از نشانه های اختلال اضطراب جدایی این است که این اختلال با هیچ یک از اختلالات دیگر قابل توجیه نیست.
- می توان به پرهیز از ترک خانه به دلیل مقاومت بسیار زیادی افراد اوتیسمی، دیلوژن ها مرتبط با جدایی در اختلالات سایکوتیک، پرهیز از بیرون رفتن از خانه بدون وجود یک فرد دلبسته در آگورافوبیا اشاره کرد.
درمان
در اختلال اضطراب جدایی اولین نوع درمانی که انجام می شود روان درمانی می باشد. این روش بسیار ایمن است و نیازی به مصرف دارو نیست. اگر مشکل آنچنان حاد باشد و نشود آن را با روان درمانی درمان کرد می توان از دارو درمانی کمک گرفت. در دارو درمانی از دارو هایی استفاده می شود که با استرس مقابله می کند. این روش بیش تر با دارو های SSRI انجام می گیرد. البته در حین دارو درمانی فرد باید به روان درمانی هم ادامه بدهد تا بهبودی کامل شود. در حین روان درمانی، روان درمانگر از شیوه های مختلفی برای این کار استفاده می کند که بستگی به نگرش روانشناس دارد. روانشناسی که به رفتارگرایی معتقد است از حساسیت زدایی سیستم سمپاتیک، یادگیری مشاهده ای و شرطی سازی استفاده می کند و روانشناسانی هم هستند که درمان شناختی رفتاری را استفاده می کنند که به آن CBT می گویند. این روش با بهره گیری از CBT تلاش می کند تا باور ها و پنداره های غلط را از ذهن افراد دور کند. این کار زمینه کاهش این اختلال را فراهم می کند. در واقع CBT یکی از روش های شناخته شده در سطح جهان می باشد و بسیاری از روانشناسان برای درمان این اختلال از این روش استفاده می کنند. البته نحوه درمان کودکان خردسال متفاوت می باشد و برای آن ها از بازی درمانی استفاده می شود. آخرین روش درمان این اختلال روانکاوی می باشد و برای درمان این اختلال بسیار سود مند و مفید می باشد.
سخن آخر
باید بدانید که استرس و اضطراب یکی از عوامل اصلی در بوجود آمدن اختلالات روان شناسی می باشد. اختلالات روانی ممکن است افراد را به زوال عقل یا آلزایمر دچار کند. در نظر داشته باشید که برخی از اختلالات مانند شیدایی ممکن است آسیب های جانی بسیار زیادی داشته باشد و باید بدانید که در این حالت فرد کار هایی که بسیار ترسناک هستند را بدون واهمه انجام می دهد. می توانید با حذف کردن استرس از زندگی خود خود را از آلزایمر و بیماری های سایکوتیک در امان نگه دارید. در ادامه می توانید با کلیک کردن بر روی لینک مقابل سایر مقالات مرتبط با اختلالات روانشناسی را در سایت آرگا مشاهده کنید.
منبع : آرگا