دسته ها
شنبه ۲۷ بهمن ۱۴۰۳

همه چیز درباره پرخوری عصبی (اختلال بولیما) و نحوه درمان آن

  • ساناز براتی
  • ۲۸ خرداد ۱۳۹۹
  • ۰

پر خوری عصبی نوعی بیماری پنهان است که در دوران نوجوانی بیشتر دیده می شود. در این بیماری فرد با خوردن بی اندازه و بی رویه غذا به خود صدمه می زند و بعد از خوردن همواره احساس گناه و شرمندگی دارد. روش های مختلفی برای شناسایی و درمان این بیماری وجود دارد که در این مطلب به بررسی آن پرداخته ایم.

 پرخوری عصبی نوعی بیماری است که افراد مبتلا به آن برای چندین مرتبه در هفته برای رفع احساسات منفی خود به سمت غذا رفته و بعد از خوردن بی اندازه حس گناه و شرمساری دارند. این افراد با وجود حس گناه و شرمساری باز هم بارها و بارها به سمت غذا رفته و پرخوری می کنند که در نتیجه چاق شده و افزایش وزن پیدا می کنند. بولیمیا فقط در مواقع ناراحتی اتفاق نمی افتد و ممکن است در زمان شادی نیز این مشکل پیش بیاید.

پرخورری عصبی چیست؟

بیماری پرخوری عصبی یا همان Bulimia Nervous  نوعی اختلال عصبی در خوردن غذا است که خطر ناک بوده و امکان به خطر انداختن زندگی فرد را دارد. بسیاری از افراد مبتلا به این اختلال به طور مخفیانه به خوردن بی اندازه غذا می پردازند و برای رهایی از کالری اضافه شده به بدنشان روش های نا مناسب مثل استفاده از ملین ها و یا وادار کردن خود به استفراغ و یا استفاده از برخی داروهای ادرار آور را بکار می بندند. همچنین از روش های دیگری مثل روزه گرفتن و رژیم و ورزش های سخت استفاده می کنند. بیماران دارای پرخوری عصبی همیشه درگیر وزن و شکل بدن خود بوده و به خاطر اینکه تصور اغلب افراد در مورد شکل ظاهری این بیماران است نه در مورد زیاد خوردن، این مشکل سخت کنترل می گردد. ولی برخی از درمان ها کمک می کند تا بیماران حس بهتری نسبت به خودشان داشته باشند و از غذاهای سالم تری استفاده نموده و در نهایت از عوارض مهم این اختلال در امان بمانند.

درمان اختلال عصبی بولیمیا

علائم و نشانه های بولیمیا

بولیمیا عصبی نشانه ها و علائمی دارد که در ادامه به آن می پردازیم:

  • افرادی که با وزن و شکل اندام خود بیش از حد مشکل دارند.
  • افرادی که همواره ترس از چاق شدن دارند.
  • افرادی که کنتری در خوردن غذا ندارند و نمی توانند به غذا خوردن پایان بدهند.
  • افرادی که در برخی از وعده های غذایی به تکرار بیش از حد غذا می خورند.
  • افرادی که بعد از خوردن خود را مجبور به استفراغ کردن می کنند تا چاق نشوند.
  • افرادی که بعد از غذا از داروهای ملین، ادرار آور و یا تهوع آور می خورند.
  • افرادی که بیش از حد روزه می گیرند و یا از غذاهای خاص و پر کالری دوری می کنند.
  • افرادی که بی اندازه از داروهای لاغر کننده و مکمل های گیاهی کاهش وزن استفاده می نمایند.

بیماری بولیمیا

مواردی که ابتلا به بولیمیا را بیشتر می کنند

مشکل پرخوری عصبی در زنان و دختران از مردان و پسران بیشتر بوده بعلاوه این مشکل بیشتر در دوران پایان نوجوانی و یا آغاز بزرگسالی شروع می یابد. عواملی که خطر مبتلا شدن به پرخوری عصبی را بیشتر می کنند شامل موارد زیر می شود.

  • ژنتیک: کسانی که بستگان درجه یک آنها مثل والدین یا خواهر و برادر مشکل در خوردن داشته باشند. ممکن است دچار اختلال پرخوری عصبی شوند که ارتباط ژنتیکی باعث آن می شود.
  • موارد روان شناختی و عاطفی: یک سری از مشکلات عاطفی و روانی مثل استرس و اضطراب با اختلال در خوردن رابطه دارند. اکثر کسانی که به این بیماری مبتلا هستند در رابطه به خود احساسات منفی داشته و همچنین در بعضی از موردها حوادث و استرس های محیطی امکان ایجاد این اختلال را دارد.
  • رژیم غذایی: کسانی که رژیم غذایی میگیرند بیشتر ممکن است به بولیمیا دچار شوند. چون محدود کردن برخی مواد غذایی پر کالری تمایل به خوردن مجدد غذا را ایجاد می کند و فرد از راه های نادرست برای دفع آن استفاده می نماید.

درمان اختلال پرخوری عصبی

عوارض جانبی اختلال بولیمیا

بولیمیا عوارض خطرناک و جدی به همراه دارد. از جمله این عوارض می توان به کاهش اعتماد به نفس و مشکل در ارتباطات اجتماعی، از دست رفتن آب بدن که باعث نارسایی کلیه می شود، بیماری های قلبی مثل ضربان نامنظم و نارسایی قلبی، پوسیدگی و خرابی شدید دندان ها، اختلال در قاعدگی و یا قطع آن در بانوان، خودسوزی و افکار خودکشی، اعتیاد به الکل یا هر نوع ماده مخدر، مشکلات در گوارش و اضطراب و اختلال شخصیتی یا اختلال دوقطبی اشاره کرد.

مشکل بولیمیا و کمک به درمان آن

روش های درمان

برای مقابله با بولیمیا باید به دنبال روش های برای کاهش استرس باشید. از جمله روش های مقابله با استرس و پرخوری عصبی ورزش کردن، مدیتیشن، درست کردن یک دفترچه غذایی، به کار بردن یک رژیم غذایی سالم، غذاهایی را که در مواقع پرخوری عصبی بیشتر به سراغشان می روید را حذف نمایید، حجم غذا را در نظر داشته باشید بیشتر بشقاب کوچک را برای کشیدن غذا استفاده کنید، تنها نمانید و با اطرافیانتان وقت بگذارید و احساسات خود را بیان کنید، مواردی که باعث حواس پرتی شده را در زمان غذا خوردن حذف کنید و بیشتر روی خوردن تمرکز کنید و احساس گناه را از خود دور کرده و مثبت باشید.

روش های درمانی اختلال بولیمیا

زمان مراجعه به پزشک

توجه نداشتن به خوردن غذا و پرخوری عصبی و به دنبال ریشه یابی و درمان آن نبودن سبب مشکلات بیشتری در فرد شده و اختلال پرخوری به اختلالات تغذیه ای تبدیل خواهد شد. پس زمانی که دیدید الگوی غذا خوردن از کنترلتان خارج شده باید سریعا با پزشک مشورت کرده و در صورت نیاز یه متخصص تغذیه مراجعه نمایید. درمان این بیماری به تنهایی امکان پذیر نبوده و نیاز به کمک خانواده بیمار، پزشک، روانشناس و متخصص تغذیه دارد.

نشانه های بیماری پرخوری عصبی

روان درمانی

روان درمانی یا همان مشاوره روانشناسی که با صحبت کردن درباره پرخوری عصبی و مواردی مثل بهداشت روان، باعث بهبود بیمار می شود.

اختلال استرس و بولیمیا

رفتار درمانی شناختی

این نوع از درمان باعث می شود تا فرد بیمار الگوهای غذایی خود را عادی کرده و رفتارها و باورهای غلط را از خود دور نماید و رفتارهای صحیح و سالم را جایگزین آن نماید.

درمان مبتنی بر خانواده

خانواده می تواند با مداخله در مقابل رفتارهای نادرست و ناسالم به فرد کمک کرده تا او بتواند دوباره کنترل در غذا خوردن داشته باشد.

علائم بیماری بولیمیا

روان درمانی فردی

این روش کمک میکند تا فرد ارتباطات نزدیک خود را بهتر کرده و مشکلات خود را حل نمایید.

بیماری پرخوری عصبی

داروها

استفاده از برخی از داروهای ضد افسردگی همراه با روان درمانی باعث می شود تا پرخوری عصبی کمی بهبود یابد. یکی از این داروها که اداره غذا و دارو آمریکا آن را تایید نموده است فلوکستین بوده که یک نوع مهار کننده با جذب سروتونین انتخابی است که در مواردی که بیمار افسرده نباشد باز هم تاثیر گذار است.

اختلال عصبی پرخوری عصبی

بستری شدن در بیمارستان

مشکل پرخوری عصبی بیشتر در خارج از بیمارستان درمان می گردد. ولی در مواردی که شدید تر شود و سلامتی فرد را به خطر بیاندازد پزشک ممکن است تشخیص به بستری شدن بیمار در بیمارستان را بدهد.

منبع : آرگا

مطالب مرتبط
مطالب داغ
همچنین ببینید
مشاهده دیدگاه های این مطلب
دیدگاه های مطلب
۰ دیدگاه برای این نوشته

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *