ادرار نکردن نوزاد چه دلایلی دارد و چه زمانی باید آن را جدی گرفت؟

پرورش نوزادان برای مادران همیشه با دغدغه و نگرانی هایی همراه بوده است و یکی از نگرانی های مهم در این زمینه ادرار نکردن نوزادان است که می تواند زنگ هشدار جدی از ایجاد بیماری های مختلف برای نوزادان باشد. با این مقاله از آرگا همراه ما باشید تا بدانید ادرار نکردن نوزادان چه دلایلی دارد و چه زمانی باید آن را جدی گرفت؟

برخی دلایل ادرار نکردن نوزاد

به طور میانگین هر نوزادی در طول روز ۸ تا ۱۰ بار ادرار می کند. اگر نوزادی کمتر از این عدد، عمل ادرار را انجام دهد آن را هشداری جدی تلقی کنید چرا که ممکن است ناشی از ایجاد برخی بیماری ها یا سندرم های مختلف باشد. البته ممکن است این موضوع ناشی از نقایص مادرزادی قلبی نیز باشد که زندگی نوزاد را تهدید نماید. در مراحل اولیه مشاهده ادرار نکردن نوزادتان در تایم معمولش به پزشک مراجعه کنید تا با انجام آزمایشات مربوط به ادرار، دلیل بی قراری ها و ادرار نکردنش در ساعات معمول مشخص شود. با پیگیری به هنگام و شناخت علت ادرار نکردن نوزادتان و شروع روند درمان تا حد زیادی می توان از شدت آسیب های احتمالی بکاهید. در ادامه این مقاله شما برخی دلایل ادرار نکردن نوزاد و روش های درمان آن آشنا خواهید شد.

۱- انسداد محل اتصال مجاری ادرار به کلیه

اگر قسمتی از مجرای ادرار که به کلیه اتصال می یابد انسداد یابد به به اصطلاح علمی UPJ رخ دهد، سبب متورم شدن کلیه می گردد. عامل UPJ به طور معمول تنها در یک کلیه اتفاق می افتد. برای درمان این بیماری که در آن به اصطلاح کلیه نوزاد باد کرده، ابتدا سونوگرافی های مداوم صورت گرفته و در صورت نگرانی بیشتر، به اسکن های هسته ای مکرر پرداخته شود. این مشکل کاملا ناگهانی بوده و غالبا در ۱۸ ماهه اول زندگی نوزاد درمان شده و اگر بهبود حاصل نشد به عمل جراحی نیاز است.

۲- نواقص مادرزادی قلب

نواقص قلبی در نوزادان از شدت های بسیار پایین تا شدت های زیاد و مرگبار متغیر بوده که این نوزادان از مشکلات مربوط به دستگاه ادراری بیشتر از عموم نوزادان رنج می برند. برخی نواقص قلبی و ادراری ممکن است دارای یک علت زنتیکی مشترک نیز باشند. برای درمان این بیماری بسته به نوع نقص یا مشکل قلبی، عمل جراحی ، کانتریزاسیون قلب، پیوند قلب و … صورت می گیرد.

۳- فتق میزنای به داخل مثانه

اگر قسمت انتهایی مجرای ادرار به طور طبیعی رشد و تکامل نیابد سبب تولید برآمدگی و فتق میزنای شده که انسداد قسمتی از مجرای ادرار یا مثانه را به همراه دارد. این عارضه می تواند عامل زنتیکی نیز داشته باشد. برای درمان جهت پیشگیری از عفونت تا زمان جراحی، پزشک آنتی بیوتیک تجویز می کند. جراحی سبب بازشدن مسیر گرفتگی شده و بیشتر مواقع شخص بعد از جراحی بهبود کامل پیدا می کند. با توجه به سن نوزاد، سلامت کلی و شدت انسداد نوع جراحی نیز متفاوت می باشد.

۴-سندرم پرون پلی

نشانگان یا سندرم پرون پلی که اصطلاح علمی آن PBS می باشد با  حجیم شدن مجرای ادرار و مثانه، فرورفتگی بیضه ها به داخل بدن به جای آویزان بودن آن ها و ضعف ماهیچه های شکمی همراه است. این عارضه بیشتر در نوزادان پسر اتفاق می افتد و اکثر نوزادان مبتلا به PBS دچار UPJ و VUR نیز هستند. توصیه پزشک برای بهبود مشکلات عضلات شکم، دستگاه تناسلی و مثانه عمل جراحی است و برای درمان و جلوگیری از عفونت مجرای ادرار نیز انتی بیوتیک تجویز می شود. در بیماران مختلف طول دوره درمان نیز متفاوت است.

۵- بازگشت یا ریفلاکس ادرار

منبع : آرگا