مجسمه سازی، هنری تجسمی و از کهن ترین هنرها می باشد که پیشینه تاریخی آن به دوران غارنشینی بر می گردد و مجسمه ها(تندیس ها) در دوران ماقبل تاریخ و در برخی مذاهب به منظور بهره مندی از کمک های معنوی و الهی و یا منظورهای خاص دیگر مورد استفاده قرار می گرفتند.
تعریف مجسمه سازی
ساخت مجسمه هنری است که با تکنیک های خاص و با هر مصالحی اشیای را به وجود می آورد و به این فرآورده، معمولا پیکره، مجسمه یا تندیس گفته می شود. تعریف دقیق تر این هنر که به آن پیکر تراشی یا تندیس گری نیز می گویند، شکل دادن یا ریخت دادن به اشیا می باشد.
البته هر شکل دادنی به منزله این هنر نیست و به عنوان مجسمه نمی توان آن را در نظر گرفت و البته تمامی مجسمه ها اغلب با فکر، نوآوری و یا خلاقیت به وجود می آیند.
پیشینه پیکر تراشی
هنر پیکرتراشی یا تندیس گری در ادوار تاریخی از دوران غارنشینی تا دوران حال حاضر، تحولات زیادی را پشت سر نهاده است و بعد از ظهور تمدن، یونانیان پیکره های به وجود آمده را به عنوان خدایان می پرستیدند.
بعدها، تندیس ها در کلیسای مسیحیان به عنوان نماد شیطان شناخته شدند. در ایران نیز، پس از حمله اعراب، به منزله کفر و بت پرستی شناخته گردیدند و در آثار متعدد به جای مانده از دوره های اشکانیان و ساسانیان می توان تمامی خصوصیات و شیوه های پیکر تراشی در ایران را مشاهده کرد.
هنر مجسمه سازی در سده پانزدهم میلادی بیشتر برای ساخت تندیس قهرمانان جنگ به کار گرفته شد.
این هنر در حال حاضر، حضوری متفاوت و کارکردهای مختلفی در زندگی مان دارد و بسیاری از هنرمندان این رشته با پرپایی گالری یا نمایشگاه های مختلف، آثار خود را به نمایش می گذارند و در کنار لذت بردن از این هنر، بدین وسیله امرار معاش نیز می کنند.
روش های ساخت مجسمه
ساخت مجسمه یا تندیس تا چند سال گذشته، سبک و سیاقی متفاوتی داشت و اکثر مجسمه ها به صورت گچی، چوبی و یا پلی استر به وجود می آمدند و پیش تر از آن و در دوران قدیم مجسمه ها سنگی و یا برنزی بودند و خبری از ساخت مجسمه به شیوه نوین یعنی استفاده از تکنولوژی سه بعدی وجود نداشت.
امروزه با استفاده از نرم افزارهای سه بعدی و ابزار مختلفی می توان انواع مجسمه یا تندیس را با کیفیت بهتر و جزئیات بیشتر در مدت زمان کوتاه تر خلق کرد.
مهارت های دستی، مدل سازی و مغارکاری یا حکاکی از جمله مهارت های لازم برای هنر مجسمه سازی می باشد. مغار، قیچی و انبردست ابراز مورد استفاده و پر کاربرد در این رشته است که به هنگام کار بیشتر با آن ها سرو کار خواهید داشت.
در اینجا می توانید با ساخت مجسمه با استفاده از کچ آشنا شوید.
ساخت مجسمه گچی
برای درست کردن مجسمه های گچی و مخلوط کردن گچ با سیلیس نیازی به اندازه گیری خیلی دقیق نیست بلکه با پیروی از یک قاعده کلی می توان ترکیب گچ را برای مراحلی همچون قالب گیری و یا ریخته گری آماده کرد. لازم به ذکر است که این قاعده برای تمامی انواع گچ یکسان می باشد.
برای شروع باید ابتدا مقدار سیلیس و گچی که به آن نیاز دارید را تخمین بزنید که این مقدار از مخلوط ۱/۳ گچ، ۱/۳ پودر سیلیکا و ۱/۳ پیمانه آب تشکیل می شود.
افراد خبره در این کار میزان دقیق ترکیب مواد اولیه را می دانند، توصیه ما به افراد مبتدی این است که به مقداری که برآورد کرده اند، گچ و پودر سیلیکا را با هم مخلوط کنند و در صورت احتیاج می توانند، مجددا مقداری مواد اولیه به آن بیافزایند.
شما می توانید درون یک سطل انعطاف پذیر(با گنجایش ۷/۵ لیتر) آب ولرم و تمیز بریزید. آنگاه باید ترکیب گچ و پودر سیلیکا را الک کنید و مخلوط الک شده را کم کم به آب اضافه کنید و با سرعت مناسب مواد را با هم کاملا ترکیب نمایید.
ترکیب بدست آمده رنگ خاکستری خواهد داشت و می توانید با استفاده از این مخلوط خمیری مانند، مجسمه مدنظر خود را بسازید.
نکات مهم در مجسمه سازی با کچ
- به هنگام اضافه کردن مخلوط بهتر است آن را از میان انگشتانتان داخل آب بریزید، تا توده های به هم چسبیده از هم جدا گردند.
- دقت کنید که این کار نباید آهسته صورت بگیرد و همچنین ریختن یکباره مخلوط به درون آب اشتباه می باشد.
- به وسیله یک قاشق چوبی مخلوط را به هم بزنید و با حرکت دادن قاشق به سمت چپ و راست می توانید مواد را کاملا مخلوط کنید. این کار مانع از به وجود آمدن حباب در سطح مخلوط خواهد شد.
- هیچ گاه به وسیله دستتان خود این عمل را انجام ندهید، زیرا موجب آسیب جدی به پوست می شود.
برای مطالعه مطالب مفیدتر و بالاتر بردن اطلاعات عمومی می توانید کلیک نمایید.
منبع : آرگا