به گفته متخصص اورولوژی پروتز آلت تناسلی یکی دیگر از گزینه‌های درمانی برای مردان به منظور درمان اختلالات نعوظ است. این تجهیزات یا نرم (انعطاف پذیر) هستند یا قابل باد کردن و پف کردن. ساده‌ترین نوع پروتز متشکل از یک جفت طناب قابل انعطاف است که از طریق جراحی در اتاق‌های نعوظ در آلت کار گذاشته می‌شود. با کار گذاشتن این نوع ایمپلنت، آلت تناسلی همیشه در حالت نیمه نعوظ قرار دارد و در هنگام آغاز آمیزش تنها باید بلند شده و در حالت نعوظ قرار گیرد. این نوع پروتز انتخابی مناسب برای مردانی است که آسیب دیدگی طناب نخاعی و/یا قدرت دست محدودی دارند. امروزه، انتخاب بسیاری از مردان پروتزهای هیادرولیک، قابل باد کردن است که به آن اجازه می‌دهد، هر وقت که بخواهند به نعوظ برسند، و پنهان کردن آلت با این نوع پروتز راحت‌تر است. همچنین طبیعی‌تر به نظر می‌رسد.
پروتز آلت تناسلی آخرین گزینه برای رفع اختلالات نعوظ
پروتز آلت هنگامی استفاده می‌شود که دلیل واضح پزشکی برای اختلال نعوظ باشد، یعنی احتمال برطرف شدن، بهبود یافتن طبیعی یا درمان آن با سایر روش‌های درمانی وجود نداشته باشد. گاهی اوقات پروتز آلت را از طریق جراحی کار می‌گذارند تا ساختمان آلت را نیز که باعث نعوظ خمیده می‌شود، بازسازی کنند. (بیماری پیرونی ) جراحی‌های پروتز آلت حدود یک ساعت طوب می‌کشد و معمولاً در مطب و بصورت سرپایی انجام می‌شود. شخص میتواند شش هفته بعد از جراحی، زندگی جنسی خود را از سر بگیرد.
برای رفع اختلالت نعوظ لازم است به متخصص اورولوژی) مراجعه شود تا با تشخیص و تجویز روش مناسب این مشکل را رفع کند. برای درمان این اختلالات روش های مختلفی وجود دارد که میتوان به دارو و جراحی اشاره کرد اما در برخی موارد نیز لازم است از پروتز استفاده شود. دکتر …. به عنوان اورولوژیست متخصص در زمینه رفع اختلالات نعوظ میتواند در درمان این مشکل به شما کمک کند. برای دریافت مشاوره و یا مراجعه حضوری با شماره های …. تماس حاصل فرمایید.
پروتز آلت تناسلی چیست؟
پروتزهای آلت تناسلی، ابزارهایی هستند که داخل آلت تناسلی کار گذاشته می‌شوند تا به مردان مبتلا به اختلال نعوظ (ED) برای رسیدن به نعوظ کمک کنند. ایمپلنت‌های آلت معمولاً پس از شکست سایر روش‌های درمان اختلال نعوظ تجویز می‌شوند.
دو نوع اصلی از پروتزهای آلت تناسلی وجود دارد، نیمه نعوظ و قابل باد کردن. هریک از انواع پروتز عملکرد متفاوت و همچنین مزایا و معایب خاص خود را داراست.
کاشت ایمپلنت‌های آلت نیازمند جراحی است. پیش از انتخاب پروتزهای آلت، حتما در مورد فرآیند جراحی، از جمله خطرات احتمالی، عوارض جراحی و مراقبت‌های پس از جراحی اطلاعات کسب کنید.
هدف از انجام ایمپلنت آلت تناسلی چیست؟
برای اکثر مردان، میتوان اختلال نعوظ را با روش‌های درمانی نظیر پمپ آلت (دستگاه وکیوم فشار) بطور موفقیت آمیزی درمان کرد. شاید شرایط شما برای انجام سایر روش‌های درمانی مناسب نباشد یا نتوانید با وجود استفاده از این درمان‌ها به نعوظ کافی برای انجام آمیز جنس برسید، در آن صورت می‌توانید در مورد ایمپلنت‌های آلت تصمیم بگیرید.
پروتزهای آلت را میتوان برای درمان موارد شدید برخی بیماری‌های آلت تناسلی نیز به کار برد، مانند عارضه‌ای که باعث زخم شدن آلت از داخل شده که منجر به نعوظ خمیده و دردناک می‌شود (بیماری پیرونی).
استفاده از پروتزهای آلت برای همه توصیه نمی‌شود. در صورت وجود هریک از موارد زیر، پزشک میتواند شما را از انجام این عمل منع کند:
- اختلال نعوظ موقعیتی، در نتیجه مشکلات رابطه یا قابل بازگشت
- وجود عفونت، همچون عفونت ریوی یا عفونت مجاری ادراری
- ابتلا به دیابت کنترل نشده
به خاطر داشته باشید که اگرچه پروتزهای تناسلی به مرد اجازه رسیدن به نعوظ را می‌دهد، ولی باعث افزایش میل جنسی یا احساس آلت نمی‌شود. همچنین اکثر ایمپلنت‌های تناسلی باعث بزرگتر شدن سایز طبیعی آلت در زمان جراحی نخواهند شد. در حقیقت، با استفاده از ایمپلنت‌ها، سایز آلت کمی کوچکتر از سابق خواهد شد.
پروتز آلت تناسلی چه خطراتی دارد؟
خطرات ایمپلنت الت:
- عفونت.در هر جراحی، عفونت محتمل است. در صورت وجود آسیب دیدگی طناب نخاعی یا دیابت، شانس ابتلا به عفونت بیشتر است.
- مشکلات ایمپلنت.طراحی‌های نوین پروتزهای آلت تناسلی قابل اعتمادند، ولی در برخی موارد نادر امکان اختلال در ایمپلنت‌ها نیز وجود دارد. برای برداشتن، ترمیم یا تعویض ایمپلنت معیوب، نیاز به انجام جراحی است.
- فرسایش یا چسبندگی از داخل.در برخی موارد ممکن است پروتز به پوست داخل آلت بچسبد یا پوست را از داخل آلت بفرساید. در موارد بسیار نادر، ایمپلنت داخل پوست می‌شکند. معمولاً این مشکلات با عفونت همراه است.
درمان عفونت
عفونت‌های ناشی از پروتز آلت در چند هفته اول تا چند سال اول رخ می‌دهند. عفونت‌های اولیه می‌توانند باعث تورم در کیسه بیضه، ایجاد چرک و تب شود. عفونت‌های پیشرفته منجر به درد مزمن و طولانی مدت خواهد شد.
برای درمان عفونت، باید جراحی صورت گرفته و ایمپلنت را خارج نمود. تعویض ایمپلنت آلت میتواند پیچیده شده و منجر به ایجاد بافت زخم و کاهش طول آلت شود.
چطور برای جراحی پروتز آلت در مردان آماده شوید؟
در ابتدا باید با پزشک خود یا یک اورلوژیست در مورد ایمپلنت آلت صحبت کنید. در این جلسه، احتمالاً پزشک موارد زیر را انجام می‌دهد:
- بازبینی سابقه پزشکی.پزشک سوالاتی را در مورد وضعیت پزشکی کنونی و سابق، مخصوصاً در مورد اختلال نعوظ، خواهد پرسید. در مورد هر دارویی که مصرف می‌کنید یا در گذشته مصرف می‌کردید و همچنین جراحی‌هایی که داشته‌اید صحبت کنید.
- معاینه جسمانی.برای اطمینان از مناسب بودن پروتزهای آلت برای شما، پزشک از شما معاینه جسمانی به عمل خواهد آورد، از جمله معاینه کامل اورولوژی. با این معاینه، پزشک وجود و ماهیت اختلال نعوظ (ED) را تأیید کرده و از درمان‌ناپذیر بودن آن جز با روش جراحی اطمینان حاصل می‌کند.
همچنین پزشک سعی می‌کند، دلیل بروز هرگونه عوارض ناشی از پروتز آلت را بررسی و تعیین کند. همچنین پزشک توانایی شما را برای استفاده از دستانتان بررسی می‌کند، زیرا برخی ایمپلنت‌های آلت نیاز به مهارت دست بیشتری نسبت به سایر ایمپلنت‌ها دارند.
- بررسی انتظارات شما.از نحوه عمل و نوع پروتز آلت مناسب برای شما اطلاعات کاملی کسب کنید. همچنین باید در مورد دائمی بودن یا قابل بازگشت بودن جراحی نیز مطمئن شوید.
پزشک در مورد مزایا و خطرات جراحی، از جمله عوارض محتمل آن توضیحاتی ارائه خواهد داد. بهتر است همسر خود را نیز برای جلسه مشاوره با پزشک همراه خود بیاورید.
انواع ایمپلنت‌های آلت
ایمپلنت‌ها دو نوع عمده دارند:
ایمپلنت‌های قابل باد کردن
ابزار‌های قابل باد کردن، شایع‌ترین نوع پروتز آلت هستند، این نوع پروتزها می‌توانند با باد کردن ایجاد نعوظ کرده و در سایر موارد باد خود را تخلیه کنند. ایمپلنت‌های قابل باد کردن سه تکه، از یک محفظه پر از مایع استفاده می‌کنند که زیر دیواره شکمی کاشته می‌شود، همچنین دارای پمپ و یک شیر تخلیه است که داخل کیسه بیضه تعبیه می‌شود و همچنین دو سیلندر قابل باد کردن که داخل آلت کار گذار می‌شود.
برای رسیدن به نعوظ باید مایع داخل محفظه را به سیلندرها پمپ کنید. سپس باید شیر تخلیه داخل کیسه بیضه را آزاد کنید تا مایع دوباره به محفظه تخلیه شود. نوع دو تکه این پروتز نیز به همین شیوه کار می‌کند، با این تفاوت که محفظه مایع بخشی از پمپی است که داخل کیسه بیضه تعبیه می‌شود.
پروتزهای قابل انعطاف
پروتزهای قابل انعطاف همیشه سفت هستند. میتوان در هنگام آمیزش جنسی از آلت استفاده کرده و بعد از آن، آلت را با چسباندن به بدن پنهان کرد.
یک پروتز قابل تنظیم آلت یک وسیله قابل انعطاف با مجموعه‌ای از قطعات است که با فنر در هر طرف در کنار هم نگاه داشته شده‌اند. این وسیله میتواند بهتر از هر پروتز قابل انعطاف دیگری، وضعیت‌های رو به بالا و به پایین را حفظ کند.
سایر طراحی‌های مخصوص می‌توانند در آلت‌های کوچک یا آلت‌های بزرگتر از اندازه متوسط جا بگیرند. بعضی از ایمپلنت‌های آلت قابل باد کردن با روکش آنتی‌بیوتیک نیز وجود دارد، که احتمال عفونت را کاهش می‌دهند.
مقایسه انواع پروتز
در هنگام انتخاب نوع ایمپلنت مناسب، باید ترجیح شخصی و سابقه پزشکی خود را در نظر بگیرید. امکان دارد پزشک، بسته به سن، خطر عفونت و وضعیت سلامتی، آسیب‌دیدگی یا داروهای مصرفی شما، نوع طراحی خاصی را به شما پیشنهاد کند.
پیش از جراحی کاشت ایمپلنت آلت باید:
- از مصرف برخی داروهای خاص خودداری کنید.احتمالاً پزشک شما را از مصرف داروهایی همچون آسپرین و داروهای ضد التهاب منع می‌کند، زیرا میتواند ریسک خونریزی را افزایش دهد.
- با خود یک نفر را همراه داشته باشید.در مورد زمان ترخیص و مراجعت به منزل از پزشک خود سوال کنید. معمولاً جراحی کاشت پروتز آلت، نیاز به یک شب بستری دارد.
- غذا و مایعات کمتری مصرف نمایید.از هیچ غذا یا نوشیدنی‌ای، یک شب پیش از جراحی مصرف نکنید، مگر در صورت تجویز خاص پزشک.
چه انتظاری از جراحی میتوان داشت؟
ترجمه از بالا به پایین: مخزن – سلیندر – پمپ
پیش از جراحی
جراحی کاشت ایمپلنت آلت معمولاً در بخش جراحی بیمارستان انجام می‌شود. ممکن است پزشک برای شما داروهایی تجویز کند که در طول جراحی بیهوش شوید (بیهوشی عمومی) یا داروهایی که درد را در ناحیه کمر به پایین مسدود کند (بی‌حسی ستون فقرات).
پزشک برای شما داروهای آنتی‌بیوتیک تجویز خواهد کرد از به جلوگیری از عفونت کمک کند. محل جراحی مدت کوتاهی پیش از جراحی شیو می‌شود تا خطر عفونت را کاهش دهد.
حین جراحی
امکان دارد در حین جراحی یک لوله (میل جراحى بول) را از طریق آلت به داخل مثانه فرو کنند تا ادرار را خارج کنند. احتمالاً جراح یک شکاف را زیر کلاهک آلت، در قاعده آلت یا در قسمت زیرین شکم ایجاد می‌کند.
سپس جراح بافت اسفنجی داخل آن را می‌کشد که معمولاً در حالت طبیعی در هنگام نعوظ پر از خون می‌شود. این بافت در داخل هر یک از دو اتاق خالی آلت است که به آن اجسام غاری می‌گویند.
جراح سایز مناسب ایمپلنت را انتخاب کرده و سیلندرهای پروتز را داخل آلت قرار می‌دهد. تمام سایزها دقیقاً مطابق اندازه‌های بدن شماست.
اگر جراح از یک دستگاه قابل باد کردن دو تکه استفاده کند، پمپ و شیرتخلیه داخل کیسه بیضه تعبیه خواهند شد. در دستگاه سه تکه، پزشک باید مخزن مایع را زیر دیوار شکمی قرار دهد که با یک شکاف داخلی این کار را انجام می‌دهد.
وقتی دستگاه سر جای خود قرار گرفتن، جراح شکاف‌ها را بخیه خواهد کرد. جراحی پروتز آلت معمولاً ۴۵ دقیقه تا یک ساعت طول می‌کشد.
پس از جراحی
پس از جراحی شما باید برای تسکین درد، دارو مصرف کنید. ممکن است تا چند هفته درد خفیف ادامه داشته باشد. همچنین شاید نیاز به مصرف آنتی‌بیوتیک به مدت یک هفته باشد تا از عفونت پیشگیری کند.
شاید پزشک توصیه کند که آلت خود را رو به سمت بالا و چسبیده به شکم خود، یعنی رو به ناف، نگاه دارید و نگذارید در طی روند بهبودی رو به پایین بیفتد تا از خمیدگی رو به پایین آن جلوگیری شود.
پزشک در مورد زمان از سرگیری زندگی عادی نیز برای شما دستورالعمل‌های تجویز خواهد کرد. اکثر مردان می‌توانند ۴ تا ۶ هفته پس از جراحی، فعالیت‌های شدید جسمانی و امور جنسی خود را از سربگیرند. شاید نیاز باشد دو هفته بعد از جراحی برای کشیدن بخیه‌ها مجدداً به پزشک مراجعه کنید.
در این مراجعه، ممکن است پزشک به شما توصیه کند تا دو بار در روز پروتزهای قابل باد کردن را باد کنید و تخلیه کنید تا در استفاده از آنها ماهر شوید و همچنین بافت اطراف سیلندرها نیز کش بیاید.
نتایج
اگرچه پروتز آلت یکی از تهاجمی‌ترین روش‌هاست و خیلی افرادی کمی این روش درمانی را برای درمان اختلال نعوظ انتخاب می‌کنند ولی اکثر مردان و همسرانشان بعد از استفاده از این دستگاه‌ها رضایت بالایی داشته‌اند. دستگاه‌های ۱۰ ساله بین ۶۰ تا ۸۰ درصد دوام دارند.
آیا پروتز قابل دیدن است؟
اگرچه خود شخص میتواند محل جراحی کاشت پروتز را بصورت زخم‌های جراحی کوچکی در انتهای آلت جایی که به کیسه بیضه متصل می‌شود یا در قسمت زیر شکم کمی بالاتر از آلت ببینند، ولی دیگران نمی‌توانند وجود پروتز قابل باد کردن آلت را تشخیص دهند. بهمین خاطر، امکان ندارد که شخص در رختکن یا توالت عمومی خجالت زده شود.
آمیزش جنسی با این پروتزها به چه شکلی است؟
به نقل از کلینیک زیبایی رازی در هنگام باد شدن، پروتز باعث نعوذ و کلفت شدن آلت، به همان شکل طبیعی، می‌شود. اکثر مردان نعوظ کوتاهتری را نسبت به سابق تجربه خواهند کرد، اگرچه مدل‌های جدید پروتز می‌توانند باعث ضخامت، سفتی و بزرگ کردن طول آلت تناسلی شود.
پروتز آلت نمی‌تواند احساس شخص یا توانایی رسیدن به ارگاسم وی را تغییر دهد. انزال تحت تأثیر قرار نخواهد گرفت. هرچند وقتی این پروتزها کاشت شوند دیگر واکنش طبیعی نعوظ از بین خواهد رفت. یعنی مردان دیگر نخواهند توانست بدون ایمپلنت قابل باد کردن به نعوظ برسند. اگر ایمپلنت برداشته شود، شخص دیگر هیچگاه نخواهد توانست به نعوظ طبیعی برسد.
این پروتزها چه میزان موثرند؟
حدود ۹۰ الی ۹۵ درصد پروتزهای قابل باد کردن، نعوظی را ایجاد می‌کنند که برای آمیزش مناسب است. نرخ رضایت این پروتزها بسیار بالاست و معمولا ۸۰ تا ۹۰ درصد مردان از نتایج رضایت داشته و گفته‌اند که دوباره این جراحی را انجام خواهند داد.
منبع : آرگا
