پدیده جنین در جنین، یک اختلال بسیار کمیاب است که از هر ۵۰۰.۰۰۰ تولد زنده، یکی از آن ها دچار این مشکل می شود. در این پدیده جنین اصلی میزبان جنین فرعی است. جنین فرعی که خودش توانایی تأمین غذا و اکسیژن مورد نیاز خود را ندارد، پس از طریق چیزی مانند بند ناف به سیستم گردش خون جنین اصلی متصل شده و از این راه به زندگی اش ادامه می دهد. این مقاله به بررسی پدیده جنین در جنین می پردازد.
پدیده جنین در جنین چیست؟
بند ناف جنین فرعی با بند ناف واقعی تفاوت هایی دارد که اساسی ترین آن ها تعداد رگ های درون آن است. می توان گفت بند ناف جنین فرعی تنها ۲ رگ دارد، در صورتی که بند ناف طبیعی دارای ۳ رگ است. این مسئله موجب می شود تا در تئوری دو قلو بودن دو جنین تو در تو تردیدهایی صورت بگیرد. البته معمولا جنین فرعی برای جنین اصلی نمی تواند مشکلی ایجاد کند، مگر اینکه رشد کرده و به اندازه ای بزرگ شود که به عنوان یک توده بتواند به دیگر اعضای جنین اصلی فشار وارد کند. در این مواقع است که جنین اصلی که باید آن را نوزاد تلقی کرد، با احساس علائمی نظیر تهوع، استفراغ و یبوست افراد بزرگسال را متوجه مشکل خواهد کرد.
در نهایت پزشکان از طریق روش های تصویربرداری پیشرفته پزشکی، وجود جنین فرعی در بدن نوزاد را کشف و افراد دیگر را متوجه مشکل می کنند. به طور معمول جنین فرعی در شکم، به خصوص پرده صفاقی نوزاد قرار دارد، یعنی جنین فرعی لا به لای روده ها و احشای درون شکم از طریق همان بند ناف ۲ رگه، به عروق صفاقی جنین اصلی متصل شده است. اما در موارد محدودی از این پدیده نادر، جنین فرعی در دهان، کمر و حتی جمجمه و بیضه نوزاد میزبان نیز قرار می گیرد. تا به امروز ۹۲ جنین در جنین گزارش داده که آخرین آن ها در شیلی بود. این پدیده نخستین بار در سال ۱۸۰۶ میلادی گزارش شد.
امیدواریم از مطالعه این مطلب نهایت استفاده را برده باشید. در پایان پیشنهاد می کنیم مقالات سندرم جنین الکلی، سندرم الکل جنینی و نشانه های پایین آمدن جنین را نیز مطالعه فرمایید.
منبع : آرگا