کودکان با اختلالات طیف اوتیسم به طور معمول در تصمیم اینکه در هر زمان به کدام یک از اطلاعات توجه نشان دهند دچار مشکل می شوند. در زمانی که معلم و دیگر دانش آموزان همراه یکدیگر می خواهند نقاشی انگشتی بکشند و یا در حال خواندن سرود صبحگاهی هستند و در تزئینات کلاس کمک کنند، ممکن است این کودکان به آرام کردن خود برای دانش احساس راحتی در کلاس مشغول شوند. تمرینات ذهنی اوتیسم باعث بهبود مهارت های ذهنی کودکان اوتیسم و درمان آن و ایجاد ارتباط اجتماعی درست در کودک می شود. اگر می خواهید اطلاعات کامل تری در مورد تمرینات ذهنی اوتیسم به دست آورید، با ادامه مطلب همراه ما باشید.
نگاهی به تمرینات ذهنی اوتیسم
اوتیسم یک اختلال رشد مغزی است که معمولا تأثیر خود را بر رفتارهای اجتماعی و شکل گیری ارتباطات شخص نشان می دهد. تراپیست هایی که روی کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم کار می کنند به طور معمول از تمرین های ذهنی و رفتاری به عنوان ابزارهای درمانی استفاده می کنند. تمرینات ذهنی در هر شخص مبتلا به اوتیسم به کمک دو شیوه توانبخشی ذهنی و بازی درمانی یا فلورتایم صورت می گیرد.
توانبخشی ذهنی در کودکان طیف اوتیسم
مداخلات زودهنگام توسط یک گروه از متخصصین برای درمان کودک مبتلا به اختلال اوتیسم بسیار مهم است. این تیم متخصص شامل گفتار درمانگر، کار درمانگر و یک متخصص فیزیوتراپ است. این متخصصین به کمک مراقبت های ویژه و خاص به کودک در کسب مهارت های رفتاری، زبانی، اجتماعی متناسب با سن شان کمک می کنند. بیشتر کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم، تحت یک برنامه درمانی هدفمند با تمرکز بر کمبودهای زبانی و رفتاری شناختی قرار می گیرند. این برنامه شامل آموزش – درمانی، گفتار و زبان درمانی، بازی برای کودکان اوتیسم، رشد مهارت های حرکتی و ایجاد ارتباط با همسن و سال های خودشان است.
آموزش های ساختار یافته، خاص و زود هنگام به آموزش نحوه صحبت و ارتباط، بازی با دیگران و مراقبت از خودشان به کودکان کمک می کند. برنامه توانبخشی ذهنی درست برای هر کودکی که مبتلا به اوتیسم است شامل یک یا چند مورد از موارد زیر می شود:
مدل زود هنگام دنور
مدل زود هنگام دنور به یک رویکرد مداخله زود هنگام در کودکان یک تا چهار ساله اطلاق می شود که به دنبال تقویت و رشد مهارت های اجتماعی، زبانی، شناختی و احساسی در کودکان و کاهش علائم اوتیسم در کودکان است. کاردرمانگرها، والدین یا اعضای خانواده آموزش دیده می توانند این نوع روش درمانی را در کلینیک یا در زمان بازی های روزانه در خانه انجام دهند. مدل زود هنگام دنور یک شیوه درمانی مبتنی بر شواهد است که تحت پژوهش قرار می گیرد و نتایج مثبتی را به دنبال دارد.
درمان پاسخ محور
امکان استفاده از درمان پاسخ محور یا PRT (یک شکل بازی درمانی از تحلیل رفتار کاربردی) توسط گفتار درمانگر یا کاردرمانگر وجود دارد. این شیوه درمانی به آموزش مهارت های زبانی به کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم می پردازد. این شیوه با تأکید بر واکنش ها و رفتارهایی که طیف وسیعی از رفتارهای دیگر شخص را متأثر می سازد، به رفتارهای مخل کمتر و بهبود مهارت های ارتباطی، آموزشی و اجتماعی منجر خواهد شد. رفتارهای محوری در کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم شامل ایجاد انگیزه و شکل گیری ارتباط با دیگران می شود. هدف این نوع درمان ایجاد تغییرات مثبت در رفتارهای محوری است که موجب پیشرفت مهارت های ارتباطی، بازی کردن و رفتارهای اجتماعی خواهد شد.
لازم است بدانید درمان پاسخ محور به طور معمول در خانه یا مطب انجام می شود و کارشناسان مرکز مطالعه کودک به شما در یادگیری اصول درمان پاسخ محور کمک می کنند تا بتوانید در منزل نیز این کار را انجام دهید. هر فردی که در زندگی کودک حضور دارد، تشویق می شود که هر روزه از این روش های درمانی استفاده کند.
درمان ادغام حسی
درمان ادغام حسی، سومین روش توانبخشی ذهنی به دنبال تقویت قوه حساسیت بیمار در مقابل موارد تحریک کننده ای است که ممکن است کودک را گیج و سردرگم کند. اگرچه کاردرمانگر به مشکلاتی نظیر نور زیاد، صدای بلند، مشکلات حسی و لمسی می پردازد و تلاش می کند محدودیت های کودک را کاهش دهد، اما به هیچ عنوان نباید اجباری در کار باشد. درمان ادغام حسی به جلسات طولانی ویزیت نیاز ندارد و اگر این تمرینات درست اجرا شود، نتیجه سریع تر حاصل خواهد شد.
مداخلات ارتباطی
چهارمین روش رفتار درمانی مهم برای افراد مبتلا به اوتیسم، مداخلات ارتباطی است. برای این منظور از مدل های مختلفی استفاده می شود اما تمرکز بیشتر افراد در یک نقص بزرگ در تمام افراد مبتلا به اوتیسم است: کمبود ارتباطات مؤثر. اگر شخصی نتواند ارتباط مؤثری با محیط پیرامون خودش برقرار کند، علائم ناامیدی و برداشت های اشتباه را در او مشاهده می کنید. آموزش مهارت های ارتباطی چه به شکل شفاهی و چه با استفاده از ابزار کمکی نظیر آیپد، زمینه های بروز خواسته ها و نیازهای شخص را فراهم می کند و وقوع این موضوع تغییر قابل توجهی برای کودک به شمار می رود. یادگیری های اجتماعی به کمک مدل سازی، آموزش از دوستان همسن و سال ، بازی و سایر موارد قابل انجام است.
مداخله رشد ارتباط
گزینه دیگری که برای توانبخشی ذهنی وجود دارد، استفاده از مداخله رشد ارتباط است. والدین در مقایسه با کاردرمانگرها در استفاده از روش RDI نقش مهمی تری را ایفا می کنند. اهداف مد نظر برای کودکان مبتلا به اوتیسم پس از ارزیابی اولیه توسط کارشناس تعیین می شود. کودکان برای آشنایی با نحوه اجرای درمان باید در یک کارگاه ویژه حضور داشته باشند یا یک ویدئوی پنج ساعته را تماشا کنند. علاوه بر این والدین فیلم هایی از خودشان در حال کار با کودکان شان را برای پزشک ارسال کنند تا نظرات آن ها را در مورد نیاز به اجرای هر نوع تغییر یا ادامه پروسه درمانی بدانند. به طور معمول مشاهده شده که RDI برای کودکانی که در سنین پایین هستند مناسب تر است. اما امیدواریم که روزی برای کودکان بزرگتر نیز این روش انجام شود.
بازی درمانی فلورتایم
بر عکس تمرینات ذهنی اوتیسم، بازی درمانی فلورتایم بر ایجاد ارتباطات عاطفی به جای سیستم پاداش به منظور تقویت رفتار مثبت متمرکز است. این نوع شیوه درمانی مستلزم بازی با کودک اوتیستیک است تا به ایجاد پیوند والدین با کودک کمک کند و سایر مهارت های ضروری مورد نیاز برای تبدیل شدن کودک به یک فرد مستقل در آینده را فراهم کند. بازی فلورتایم به طور خاص به ایجاد تعامل میان کودکان و بزرگسالان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم از طریق بازی یا تعامل روی زمین اشاره می کند. فلورتایم یک روش مؤثر برای گسترش مهارت های عاطفی فرد اوتیستیک است. این درمان برای ترویج بخشیدن به مهارت هایی نظیر زبان، توجه، خلاقیت، شناخت، ارتباط و حل مسئله استفاده می شود و برای کودکانی که به اوتیسم مبتلا هستند بسیار مفید است. در بازی درمانی شش مرحله بسیار مهم و دارای اهمیت بالا وجود دارد:
- ایده های احساسی
- خود تنظیمی و علاقه بیشتر به محیط پیرامون
- ایجاد ارتباطات دو طرفه
- پیدا کردن دوست و حضور در روابط جدید
- تفکرات احساسی
- ارتباطات پیچیده
بهتر است بدانید کاردرمانگرها نحوه جهت دهی به فرزندان برای رفتن هرچه بیشتر به سمت روابط پیچیده را به والدین آن ها به طور منظم و دقیق آموزش می دهند. “باز کردن و بستن دایره روابط” نام این پروسه درمانی است و هسته رویکرد فلورتایم یا بازی درمانی را شکل می دهد. فلورتایم گفتار، مهارت شناختی و حرکتی را تقویت نمی کند، بلکه بر روش احساسی تمرکز دارد. این شیوه به طور کلی، کودکان مبتلا به بیماری اوتیسم را تشویق کرده تا از حداکثر توانی که دارند استفاده کنند و این رویکرد موجب می شود تا “اینکه چه افرادی هستند” جایگزین “نتیجه تشخیص پزشکی این کودکان” شود.
منبع : آرگا