نوعی عفونت پوستی که با برجستگی های کوچک خوش خیم در سطح پوست ایجاد می شود، زگیل آبکی نام داردد، که توسط ویروسی به نام مولوسکوم ایجاد می شوند. این برجستگی ها معمولا بدون درد می باشند و پس از درمان با دارو یا سایر روش ها ردی از خود به جا نمی گذارند. بیماری پوستی مولوسکوم می تواند، از طریق تماس با جسم آلوده به افراد سالم منتقل شود. در ادامه می توانیدف اطلاعات بیشتری از این بیماری کسب کنید و با نحوه درمان آن آشنا شوید.
زگیل آبکی از طریق تماس با پوست فرد مبتلا یا اجسام آلوده مانند البسه قابل انتقال می باشد. در صورتی که فرد مبتلا سیستم ایمنی ضعیفی داشته باشد، ممکن پروسه درمان کمی سخت شود یا با عوارض شدیدتری مواجه شود. ماندگاری این ویروس بر سطح پوست در افراد مختلف متفاوت می باشد، ممکن است، این برجستگی ها ۲ ماه تا ۴ سال بر روی پوست باقی بمانند. ضایعات به وجود آمده، معمولا به رنگ پوست یا سفید مرواریدی می باشند. شکل ظاهری آن ها گرد و گنبدی می باشد و داخل آن ها ماده ای ژله ای و سفید وجود دارد.
بیماری پوستی مولوسکوم
تماس سایر نقاط پوست با این ضایعه ها موجب سرایت بیماری به سایر نقاط بدن می شود. ضایعات حاصل از مولوسکوم در اندازه های متفاوتی ایجاد می شوند و در بیشتر مواقع خارش پوستی و ناراحتی با خود به همراه ندارند. این ویروس بیشتر در بین کودکان رایج است و در بزرگسالان ممکن است، از طریق تماس جنسی گسترش یابد و می تواند در افراد با سیستم ایمنی در معرض خطر هم رخ دهد.
در افراد مبتلا به اگزما، ایدز و سایر بیماری ها که سیستم ایمنی بدن را هدف قرار می دهند، زگیل های پوستی مرتبط با مولوسکوم کنتاژیوزوم می تواند، از حداکثر اندازه معمول خود یعنی ۵ میلی متر نیز بزرگتر شود، به این حالت مولوسکوم کنتاژیوزوم بزرگ گفته می شود. این بیماری پوستی در افراد با سیستم ایمنی سالم با گذشت ۶ تا ۱۲ ماه بدون نیاز به درمان خاصی از بین خواهد رفت.
علائم بیماری Molluscum Contagiosum
علائم اولیه بیماری پوستی مولوسکوم ظاهر شدن ضایعات کوچک و بدون درد روی پوست می باشد. در برخی موارد ممکن است در صورت تماس با ویروس حتی تا ۶ ماه علائم عفونت در فرد ظاهر نشود. مدت زمان کافی برای بروز علائم چیزی حدود ۲ تا ۷ هفته می باشد. این ضایعات که به شکل گروهی یا تکی روی پوست ظاهر می شوند، دارای ویژگی های زیر می باشند:
- بسیار کوچک و براق هستند
- ظاهری صاف و مسطح دارند
- در برخی موارد بهشکل گنبد با یک فرورفتگی در مرکز آن هستند
- رنگ گوشتی، سفید یا صورتی
- محکم و سفت هستند
- هسته مرکزی آنها از مواد مومی شکل پر شده است
- قطر هر برجستگی بین ۲ تا ۵ میلیمتر است
- این دانهها در هر قسمتی از بدن دیده میشود، ولی بروز آنها در کف دست و کف پا کمتر است.
نحوه تشخیص
تشخیص بیماری پوستی مولوسکوم معمولا با مشاهده و معاینه فیزیکی صورت می گیرد. در صورتی که برای کسب اطمینان نیاز باشد، نمونه برداری و ارزیابی بافت شناسی انجام می گیرد.
شیوه درمان
این بیماری در افراد با سیستم ایمنی سالم خود به خود درمان می شود و چندان خطرناک نمی باشد. روش های دارویی و جراحی برای درمان در دسترس است. رایج ترین شیوه های درمان شامل موارد زیر می باشد.
استفاده از پماد: یکی از روش های درمان این بیماری که توسط دکتر پوست تجویز می شود، روش موضعی می باشد. در این روش پماد های اسیدی تجویز می شوند. برخی از پماد های پیشنهاد شده از جانب پزشک می تواند، حاوی سالیسیک اسید، ید و ترتینوئین یا ایمی کوییمود باشند. استفاده از پماد های که دارای این مواد باشند، کمک می کند تا بلند شدن زگیل تحریک شود و پوست به ندرت صاف شود. پماد های ترتینوئین، تری کلرواستیک اسید و کانتاریدین از جمله پماد های مورد تجویز بیشتر پزشکان می باشند.
مصرف قرص: برای افراد مبتلا به بیماری های نقص سیستم ایمنی تجویز دارویی هایی که ویروس را متوقف کند و گسترش آن ها را محدود کند، بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد. برای مثال داروی مورد تجویز برای افراد مبتلا به HIV داروی های ضد ویروسی می باشند.
سرما درمانی: پزشک با استفاده از نیتروژن مایع ضایعات به وجود آمده بر سطح پوست را منجمد می کند.
تراشیدن برجستگی: در این روش پزشک برای درمان بیماری پوستی مولوسکوم ضایعات پوستی را سوراخ می کند و با کمک یک ابزار کوچک آنها را از روی پوست می تراشد.
زینک اکساید: بعد از لیزر تراپی می توان از زینک اکساید برای پیشگیری از سوختن بیشتر پوست استفاده کرد.
بهترین درمان: یک روش قطعی برای درمان این بیماری استفاده از دارو های ضد ویروس است، همچنین استفاده از دارو های موضعی یا کرایوتراپی برای برطرف کردن ضایعات مفید می باشد. استفاده از این دو روش در کنار هم کمک می کند، تا ضایعات به وجود آمده و ویروس از بین بروند. آشنایی با کاربرد های کرایو تراپی می تواند، در زمینه درمان برای شما مفید واقع شود.
روش های درمان خانگی
برای استفاده از سایر روش های خانگی برای درمان بیماری مولوسکوم قبل از اقدام لازم است، تا با پزشک مشورت کنید، پس از دریافت توصیه های لازم از جانب پزشک می توانید، از این روش ها برای درمان استفاده کنید.
سرکه سیب: استفاده از محصولات اسیدی کمک می کند، تا پوست بلند شود. سرکه سیب ماده ای اسیدی می باشد، که می تواند پوست را تحریک کند، این روش در رفع ضایعات اسیدی موثر می باشد.
بتادین: استفاده از دارو های دارای ید می تواند، در این زمینه موثر واقع شوند. بتادین نوعی داروی ضدعفونی کننده حاوی ید می باشد. در استفاده از این دارو به یاد داشته باشد، که با استفاده از بتادین امکان دارد پوست خشک شود، چنانچه این ماده جذب پوست شود سمیت ایجاد می کند.
سیر: گفته می شود، استفاده از سیر در درمان این بیماری موثر است. چرا که سیر خاصیت ضد ویروسی دارد. می توانید سیر را به شکل ضماد روی پوست قرار دهید، نکته قابل ذکر در این میان این است، که قبل از استفاده از این روش ها باید حتما با پزشک خود مشورت کنید.
راه های پیشگیری
امکان انتقال این بیماری از راه های مختلفی امکان پذیر است، با شناخت روش های انتقال می توانید، در پیشگیری از ابتلا موثر عمل کنید. در صورتی که ضایعات بیماری پوستی مولوسکوم را لمس کنید، به این بیماری مبتلا می شوید. تماس پوستی از شایع ترین روش های ابتلا به این بیماری می باشد و معمولا کودکان این بیماری را در حین بازی و از طریق تماس پوستی به سایر همبازی های خود منتقل می کنند.
تماس با اشیا و سطوح آلوده نیز یک دیگر از راه ابتلا می باشد. این ویروس تا مدت ها بر روی سطوح باقی می ماند و در صورت تماس با حوله، وسایل ورزشی و اسباب بازی ها قابل انتقال است. استفاده از تجهیزات ورزشی که فرد مبتلا با آن ها در تماس بوده می تواند سبب انتقال شود، بنابراین در استفاده از وسایل فرد مبتلا باید بسیار محتاط باشید.
در صورتی که فرد به این بیماری مبتلا شده باشد، با لمس یا خراشیدن ضایعات به وجود آمده به گسترش اخلی این ویروس کمک می کند. محیط های مرطوب برای انتقال ویروس مکان های مناسبی به نظر می آیند، این محیط ها شمال استخر و سونا نیز می باشند. توجه به توصیه هایی که در ادامه می خوانید، ممکن است از ابتلا به این ویروس پیشگیری کند.
- شستشوی مرتب دست ها با آب گرم و صابون به مدت کافی.
- آموزش شیوه صحیح شستن دست ها به کودکان.
- رعایت استفاده نکردن از وسایل شخصی دیگران و عدم اجازه برای استفاده دیگران از وسایل شخصی خود.
- چنانچه به بیماری مبتلا شده اید محل برجستگی ها را تمیز و پوشیده نگه دارید، تا سایرین به آن مبتلا نشوند.
- قسمت هایی از بدن را که دچار ضایعات پوستی شده اند، اصلاح نکنید تا از گسترش آن جلوگیری شود.
- چنانچه در ناحیه تناسلی ضایعات پوستی مشاهده کردید، از تماس جنسی پرهیز کنید.
عوارض بیماری
هرچه این بیماری بیشتر خوش خیم باشد، احتمال بروز عوارض آن کمتر خواهد بود. باید گفت این بیماری در بیشتر موارد بدون عوارض است و در مواردی نیز می تواند، دارای عوارضی چون ایمپتیگو باشد. ایمپتیگو به معنای التهاب و عفونت پوست در اثر خارش می باشد، چنانچه پوست دچار آسیب دیدگی یا زخم شود احتمال دارد عفونت به وجود آید.
کونژکتیویت یکی دیگر از عوارض بیماری پوستی مولوسکوم می باشد، اگر زگیل های آبکی بر روی پوست پلک ایجاد شوند، احتمال دارد، عفونت ملتحمه چشم را در پی داشته باشد.
اگزما نیز از دیگر خطرات احتمالی می باشد و برای کسانی اتفاق می افتد، که سیستم ایمنی بدن آن ها نسبت به ویروس واکنش شدید نشان دهد. البته درمان جای اگزما از روی صورت و بدن امکان پذیر است و می تواند، در رفع این عارضه سودمند باشد. زگیل زیاد و ماندگار در صورت ابتلا برای افراد با سیستم ایمنی ضعیف محتمل می باشد. در صورتی که این ضایعات با جراحی از روی پوست برداشته شوند، نیز باقی ماندن اسکار روی پوست امکان پذیر می باشد.
منبع : آرگا
