شکل گیری باور های غلط دوستی با عمیق تر شدن روابط بیشتر خود را نمایان می سازد. از جمله این که توقعات غیر منطقی از یکدیگر داشته مثلا وفاداری بیش از حد را خواهان هستند. در این مطلب به باورهای غلط دوستی می پردازیم.
آشنایی با باور های غلط دوستی
داشتن دوست و روابط دوستانه یکی از زیباترین و باارزش ترین دارایی های هر فردی به حساب می آید. دوست حقیقی کسی است که در تمام شرایط و لحظات سخت و دشوار و شادی ها در کنار ما باشد. گاه فرد باور های غلطی درباره روابط دوستانه خود داشته که می توانند مشکلاتی را به همراه آورند.
شکل گیری باور های غلط دوستی با عمیق تر شدن روابط بیش از پیش خود را نمایان می سازند. از جمله این که توقعات غیر منطقی از یکدیگر داشته مثلا وفاداری بیش از حد را خواهان بوده یا به ادامه رابطه برای همیشه اصرار دارند. افراد تمایل دارند درباره دوستی ها ساده حرف بزنند.
تصور می کنند دوستی امری ساده و پیش پا افتاده می باشد. حال آنکه دوستی قواعد خود را داشته و مستلزم آن است که هر دو نفر به صورت مداوم برای حفظ رابطه سرمایه گذاری نمایند. هیچ مدل کاملی برای یک دوستی خوب وجود نداشته و تغییر یا پایان دوستی هم اشکالی ندارد و بخشی از روند تکامل انسان ها و روابط شان به شمار می رود. در ادامه به برخی از باورهای غلط در مورد دوستی اشاره می شود.
۱. داشتن بهترین دوست یک ضرورت است.
قطعا داشتن دوستان نزدیک و صمیمی خیلی خوب است ولی الزامی هم ندارد. برخی افراد می خواهند هر طوری که شده دوستان خود را حفظ کنند و با این کار طرف مقابل را تحت فشار می گذارند. قطعا داشتن دوست خوب و صمیمی مزیت های زیادی دارد ولی به شرطی که این رابطه دوستانه سبب رنجش و آزار آن ها نشود.
۲. دوستی های حقیقی همیشگی هستند.
حقیقت این است که روابط ما با افراد ممکن است در طی زمان بسیار تغییر کند و این امری کاملا طبیعی می باشد. به نوعی دوستی یک تعامل انسان های پیچیده با نیازهای پیچیده در حال تغییر می باشد. گاهی مواقع به علت برخی مشکلات و گرفتاری ها و شرایط زمانی و مکانی ممکن است بین ما و دوستان ما فاصله ایجاد شود و این به معنای حقیقی نبودن رابطه دوستی نیست.
گاه نیز به خاطر شرایط یا موقعیت خاصی که داریم با افرادی ارتباط دوستی برقرار می شود و جالب است که این روابط به ظاهر کم اهمیت می توانند بسیار ارزشمند باشند حتی اگر موقتی هستند.
۳. باید دوستان زیادی داشت.
یک باور غلط این است که گاه افراد تصور می کنند اگر دوستان بیشتری داشته باشند، بهتر خواهد بود. ولی واقعیت این است که کیفیت دوستی بیشتر از کمیت آن اهمیت دارد. اگر ۴ دوست خیلی نزدیک و صمیمی داشته باشید به مراتب بهتر از داشتن ۱۰ دوست معمولی می باشد.
هنگامی که استرس داشته و تحت فشار هستید، بدن هورمون کورتیزول ترشح می کند. مطالعات نشان می دهد وقتی دوستان نزدیکی ندارید یا کیفیت دوستی شما ضعیف است، میزان کورتیزول بیشتری ترشح می شود. ضمنا ایراد داشتن دوستان زیاد این است که باید برای حفظ تعداد روابط خیلی تلاش کنید و ممکن است این موضوع حقیقتا خسته کننده گردد.
۴. دوستان حقیقی هرگز یکدیگر را ناراحت نمی کنند.
هر انسانی نقطه ضعف های خاص خود را دارد. این که دوست شما سبب ناراحتی شما شده یا شما را ناامید می کند دلیل نمی شود که او بد است یا رابطه دوستانه تان حقیقی نیست. همه افراد ممکن است گاهی اشتباه نمایند و وقتی متوجه اشتباه خود شوند، از طرف مقابل معذرت خواهی می کنند. از این رو دوست حقیقی را با این چنین موارد نسنجید و به خاطر این مسائل احساسات خود به دوست تان را عوض نکنید.
۵. دوستان باید به نیازهای هم آگاه باشند.
نباید از دوستان خود انتظار داشته باشید که بدون صحبت کردن با شما از نیازهای شما مطلع باشند و ذهن شما را بخوانند. رابطه دوستی صحیح یعنی هنگامی که افراد به کمک نیاز دارند یا به مدتی دور بودن از هم نیاز دارند، این نیاز را مطرح نمایند. حتی دوست ۲۰ ساله شما باشد نیز نباید انتظار داشته باشید بدون این که با او حرفی بزنید او ذهن شما را بخواند که چه خواسته ای دارید.
۶. اگر دوستی نداریم یعنی مشکلی هست.
حقیقت این است که برخی از افراد هیچ دوستی ندارند و به نظر می رسد از این شرایط راضی هستند. برخی افراد حس می کنند اگر دوستان زیادی نداشته باشند، بیهوده و ناکارآمد هستند حتما مشکلی دارند. اما در مقابل برخی افراد هستند که زیاد تمایلی به داشتن روابط دوستانه ندارند. این موضوع به شخصیت، روحیه و طرز فکر افراد بستگی داشته و این موقعیت ها طبیعی هستند.
۷. دوستی واقعی خود بخود شکل می گیرد.
باید بدانید که ایجاد روابط دوستانه پایدار به تلاش هم نیاز دارد. ممکن است گاهی با دیدن فردی با وی ارتباط بگیرید و او هم تمایل نشان داده و دوستان خوبی برای یکدیگر شوید ولی همواره اوضاع به این صورت پیش نخواهد رفت. گاه باید برای ارتباط با دیگران بسیار تلاش نمود. یعنی بایستی قدرت و شجاعت این را داشته باشید که با فردی جدید صحبت کرده و کم کم ارتباط برقرار کنید. به این ترتیب این یک باور اشتباه است که دوستی واقعی خود به خود ایجاد می شود.
۸. تنها یک نوع دوستی ایده آل هست.
رابطه دوستی اشکال مختلفی دارد. بعضی از دوران کودکی شروع شده و ادامه دار می شود و برخی دیگر با توجه به موقعیت یا شرایط خاص افراد ایجاد می شود. بعضی از دوستان به یکدیگر نزدیک بوده در حالی که ممکن است روابط دوستی برخی دیگر صمیمیت زیادی نداشته باشد. برای روابط دوستی هیچ قانون و قواعد مشخصی وجود ندارد و نمی توان نوع خاصی از دوستی را ایده آل تلقی کرد.
۹. پایان دوستی مساوی شکست است.
برخی تصور می کنند اگر رابطه دوستی به پایان رسد یعنی شکست خورده اند. واقعیت این است که یک رابطه هر اندازه هم جدی و واقعی باشد ممکن است روزی به پایان رسد. پایان بخشیدن درست به یک رابطه دوستی نشان دهنده بلوغ فکری افراد است. این تفکر غلط بوده اگر تصور شود که تمام شدن رابطه دوستی به معنای شکست است. در صورتی که رابطه دوستی در شرف خاتمه یافتن است، شرایط را قبول کرده و تلاش کنید منطقی با آن برخورد نمایید.
سخن پایانی
به طور کلی دوستی تا هنگامی که دو طرف مقابل به ادامه آن تمایل داشته باشند، یک اتفاق خیلی شیرین و لذت بخش می باشد و هیچ گاه نباید با این باورهای اشتباه سبب تحت فشار گذاشتن خود یا طرف مقابل تان شوید. همچنین پیشنهاد می شود در صورت تمایل برای اطلاع از نشانه های دوستی اشتباه و ترفندهای صمیمی شدن با دوستان روی لینک ها کلیک کنید.
منبع : آرگا
