وابستگی احساسی است، که همه ما در طی زندگی تجربه کرده ایم. گاهی این وابستگی ها به قدری زیاد می شوند، که زنگی فرد را تحت تاثیر خود قرار می دهند مثب وابستگی کودک به پدر که ریشه در کودکی او دارد. این احساس بخش زیستی و عاطفی دارد. گاهی به طور زیستی کودکان به یکی از والدین خود وابسته می شوند، که در نتیجه رفع نیازهای او است، اما گاهی این نیازها به دلیل محبتی می باشد، که از سوی والدین صورت می گیرد. تجربه نشان داده این روابط موجب شده تا والد دیگر دچار حسادت شود.
بررسی تاثیرات وابستگی کودک به پدر:
کودکان در مقاطع مختلفی می توانند روابط گوناگونی با والدین خود برقرار کنند. بررسی علت های این امر و تاثیراتی که بر روی زندگی کودک خواهد داشت، می تواند به والدین و کودک کمک کند. همانطور که می دانید نوزاد در زمان تولد خود به طور طبیعی وابستگی به مادر پیدا می کند. این وابستگی به دلیل رفع نیازهای اولیه نوزاد ایجاد خواهد شد. روانشناسان می گویند، این وابستگی از سوی نوزاد نوعی احساس امنیت در ایجاد می کند.
کودک در طی دوران مختلف وابستگی کمتری به مارد پیدا می کند، و این امر با جدا کردن نوزاد از مادر صورت می گیرد. زمانی که کودکان به نقش پدری پی می برند، دچار وابستگی به او می شوند. دلبستگی در کودکانی که زیر دو سال هستند، عموما فرایندی طبیعی به شمار می آید. این دلبستگی ها موجب شده تا روابط و مهارت های ارتباطی این کودکان نیز تحت تاثیر قرار بگیرد.
بررس علت های دلبستگی به پدر:
اختلال دلبستگی کودکان چرا به وجود می آید؟ وابستگی در میان این کودکان می تواند نشات گرفته از علل و عوامل گوناگونی باشد. با توجه به اینکه کودکان به مرور زمان به نقش تاثیرگذار پدر پی می برند، با احساس امنیتی که از او دریافت می کنند، دلبستگی بیشتری به او خواهند داشت.
۱- نیازمندی:
یکی از علت های بروز این دلبستگی نیازمندی به پدر می باشد. احساس نیازمندی یکی از علت های مهم نیازمندی کودکان به والدین است. به طور طبیعی والدین باید با آموزش های لازم به کودکان این نیازها را کمتر کرده و این وابستگی را کم رنگ کنند. کودکان با آموزش یاد می گیرند، تا فعالیت های خودشان را انجام دهند. کارهایی مانند غذا خوردن و دستشویی رفتن می تواند این وابستگی ها را کم تر کند.
۲- وابستگی ارثی:
از دیگر علت های وابستگی کودک به پدر می توان به وابستگی های ارثی اشاره نمود. وجود برخی از اختلال ها و یا ژن ها در کودک موجب شده تا دچار دلبستگی شود. گاهی وجود بیماری های روانی نیز در این کودکان می تواند دلبستگی ایجاد کند. این کودکان ممکن است، واکنش های ناهنجاری نیز داشته باشند.
۳- وابستگی والدین:
گاهی از همان ابتدا والدین فرزندان خود را به نحوی پرورش می دهند، که وابستگی شدیدی میان خودشان ایجاد می کنند. این وابستگی اغلب از سوی مادر صورت می گیرد. در واقع این اشتباهات تربیتی موجب شده تا کودکان با استقلال کافی رشد نکنند. گاهی شدت وابستگی مادر به فرزند به قدری است، که خود کودک دوست دارد، از مادر جدا شود. او بعد از جدایی از مادر سعی می کند، خود را به پدر نزدیک کند.
تاثیر اضطراب در وابستگی شدید:
بسیاری از روانشناسان در بررسی این موضوع به تاثیر اضطراب در ایجاد وابستگی اشاره می کنند. کودکان در محدوده های سنی مختلف دچار اضطراب می شوند. زمانی که این وابستگی ها با افزایش سن فرزند کمتر شود، جای نگرانی نیست، اما برخی از کودکان با بزرگ تر شدن دچار وابستگی های بیشتری نیز می شوند. بنابراین برای درمان این کودکان باید راهکارهای مناسبی در نظر گرفته شود.
اضطراب غریبگی، این اضطراب از همان دوران نوزادی در فرد شکل می گیرد. از همان زمانی که کودک با قرار گرفتن در کنار فردی دیگر دچار ترس می شود، و گریه می کند. زمانی که این اضطراب در سنین بالاتر ایجاد می شود، و فرد حتی در کنار والدین خود نیز از دیدن دیگران دچار ترس می شود، می توان گفت با اضطراب غریبگی درگیر است.
اضطراب جدایی، این اضطرب زمانی ایجاد می شود، که کودک در سن ۶ سالگی می خواهد وارد مدرسه شود. این اضطراب تا مدت زمان کمی می تواند طبیعی باشد. اما در صورت طولانی شدن می تواند تاثیرات بدی بر روی فرد داشته باشد. برای کاهش وابستگی کودک به پدر باید به مشاوره مراجعه کنید، شناخت اختلال اضطراب جدایی می تواند در این زمینه موثر باشد.
مقابله با وابستگی شدید:
برای درمان وابستگی شدید در کودکان باید چه کارهایی کرد؟ یکی از گام های موثر در درمان این مشکلات تنهایی های جند دقیقه ای برای کودکان است. بهتر است، به طور مقطعی و به مدت ۲ تا ۵ دقیقه کودک خود را تنها بگذارید. انجام این کار به مرور می تواند از این وابستگی ها کم کند. والدین باید توجه داشته باشند، که با تهدید کردن نمی توانند کاری از پیش ببرند.
هرگز با کودکتان که دچار احساس وابستگی می باشد، رفتار نامناسب و بد نداشته باشید. خشونت و رفتارهای فیزیکی می تواند تاثیرات مخربی بر روی آن ها ایجاد کند. این کارها می تواند موجب افسردگی این افراد نیز باشد. شما باید به مرور زمان کودک را از خودتان دور کنید. برای این منظور می توانید دوست هایی را وارد زندگی کودک کنید. داشتن اسباب بازی ها و بازی های دلچسب با همسالان می تواند تاثیر زیادی در روابط این افراد داشته باشند. بنابراین نقش همسالان در تربیت کودک می تواند موثر باشد.
بازی کردن، می تواند نقش بسزایی در کاهش این وابستگی ها داشته باشد. به عنوان مثال از طریق قایم باشک بازی می توانید به کودک نشان دهید، که جدا شدن چندان ترسناک نیست. زمان طلایی برای اینگونه از آموزش ها سن ۴ سالگی است، که کودک می تواند توانایی درک بیشتری در این زمینه داشته باشد.
وابستگی کودک به پدر باید از همان دوران کودکی درمان شود. با توجه به اینکه در این دوران می تواند به مرور زمان این کار را انجام دهید، از نتایج و تاثیرات منفی آن به مرور زمان کم می کنید. سنین ۳ تا ۴ سالگی می تواند زمان مناسبی برای این امر باشد.
منبع : آرگا
