همه ی کودکان نیازمند به مورد توجه و محبت قرار گرفتن هستند. پدران و مادران بهترین منبع برای برطرف کردن این نیاز کودک خود می باشند. هر انسانی از تولد این نیاز را در خود دارد. اما شاید برای شما هم این سوال در ذهنتان پیش آمده باشد که آیا محبت بیش از حد به فرزند، او را لوس خواهد کرد؟
محبت بیش از حد به فرزند درست است یا غلط
شما به عنوان والدین همیشه باید تعادلی بین محبت به کودک و توجه بیش از حد به آن برقرار سازید. کودکانی که پدر مادر آن ها به علت مشغله های ذهنی زیادشان وقتی برای محبت کردن به فرزندان خود اختصاص نمی دهند، همیشه از این موضوع ناراحت و اذیت هستند و اکثرا هیچ شکایتی از کودکانی که والدین آن ها به آن ها محبت بیش از حد می ورزند شنیده نمی شود.
در واقع اگر کودکی لوس بار می آید، نتیجه ی آن را در محبت بیش از اندازه به او ندانید. لوس شدن فرزند به علت رفتار های غلطی است که به جای محبت کردن، والدین آن ها را انجام می دهند. بهتر است بدانید که ایجاد یک پیوند احساسی و عاطفی بین فرزندتان باعث رشد روانی سالم او خواهد شد.
طبق یک پژوهش انجام شده به این نتیجه رسیده اند که سازکارترین کودکان آن هایی بودند که بالاترین سطح محبت را از والدین خود دریافت کرده اند. در نتیجه اگر احتمال لوس شدن فرزندان به علت محبت بیش از اندازه بود، پس باید سازگارترین کودکان کسانی باشند که پدر مادر آن ها تا حدودی رفتاری خشک دارند. هیچ یک از تحقیقات تاکنون به این نتیجه نرسیده است. حتی بزرگسالانی که از لحاظ احساسات و عواطف نیازمند می باشند، همان هایی هستند که در کودکی محبت کافی و یا خالصانه از والدین خود دریافت نکرده اند. اما آن هایی که در بزرگسالی توانایی این را دارند که احساسات و محبتشان را ابراز دارند آن هایی بودند که در کودکی تحت محبت صریح و بی قید و شرط تربیت شده اند.
رفتارهای اشتباه والدین که محبت تلقی می شود
همانطور که گفتیم لوس شدن نتیجه محبت بیش از حد به فرزند نیست بلکه ریشه در رفتارهایی همانند، چشم پوشی از خطاها، دادن مالکیت های مادی و غیر منطقی به او، سهل گیری بیش از اندازه و یا داشتن انتظارات پایین است. شما به عنوان والدین به جای محبت خالصانه با دادن خوراکی، دادن هدیه های بی دلیل و یا خرید بیش از حد انواع اسباب بازی ها به لوس شدن او کمک می کنید. هم چنین به دلیل حمایت های بی جا غلط از کودک خود کم کم توان استقلال و آزادی را از او سلب خواهید کرد و توان تصمیم گیری را از او خواهید گرفت و این عوامل در بزرگسالی مشکلاتی را در پی خواهد داشت.
قبل از اینکه فرزند از شما برای کاری کمک نخواست با کمک کردن بی جا خود او را تنبل بار می آورید و این رفتاری است که به اشتباه از آن به عنوان محبت کردن استفاده می کنید. هم چنین برآورده کردن خواسته های نا به جا کودک را نمی توان به عنوان محبت نام برد.
محبت خالصانه هیچ آسیبی به کودک شما نخواهد رساند. پس اگر هر روز به او بگویید که بی اندازه دوستش دارید و او علت خوشبختی است نه تنها در تربیت او مشکلی نخواهد گذاشت بلکه اثر مثبتی در رفتار های او خواهد داشت. فرزندانتان را بغل کنید به او محبت کنید و هر زمان که مستحق تشویق است به او پاداش دهید. مطمئن باشید این رفتار کودک شما را لوس نخواهد کرد.
ابراز محبت به فرزندان
محبت کردن به روش های مختلفی صورت می گیرد. اگر کودک شما نوزاد است باید محبت از طریق مستقیم و فیزیکی صورت گیرید. در آغوش گرفتن، صحبت کردن با او، غذا دادن و نوازش کردن از راه های ابراز محبت به نوزاد است.
برای ابراز کردن محبت به کودک نوپا همان رفتارهایی که برای نوزاد صورت می گیرد را باید انجام دهید. علاوه بر آن ها تشویق کردن او به راه رفتن، لباس پوشیدن، غذا خوردن و … نیز باید انجام شود.
در مرحله ای که کودک به سن مدرسه می رسد و یکی از مهم ترین مرحله های رشد او است، برای محبت کردن به او باید به کارهایی که در مدرسه انجام می دهد، توجه نشان داد. در این سن علاوه بر نشان دادن احساسات از طریق الفاظ و کلمات باید محبت خود را از طریق برطرف کردن نیاز های جسمانی و فوری نیز نشان داد. در واقع محبتی واقعی است که کودک را به سمت استقلال بیشتر سوق خواهد داد.
در آخر تحسین کردن و مورد توجه، تایید کلامی قرار دادن فرزند به شکل خالصانه بهترین راه های محبت کردن است. هم چنین بردن فرزندان به گردش های پرهزینه، برآورده کردن غذای دلخواه او، خرید کادو های رویایی تا زمانی که اعتدال در آن رعایت باشد و بیش از حد نباشد و جایگزین محبت خالصانه نشود، نیز در تربیت فرزند تاثیر گذار و خوب خواهد بود.
منبع : آرگا
