به طور کلی گودال ماریانا درازترین گودال می باشد که برای نخستین مرتبه در سال ۱۹۵۱ توسط شناور چلنجر از نیروی دریایی ایلات متحده ستوان دان والش و مهندس ژاک بررسی شد و به همین خاطر ژرفترین نقطه آن گودال چلنجر نام گرفته است و تا ۴۲ سال بعد از آن این دو نفر تنها کسانی بودند که موفق به حضور و لمس کردن ژرف ترین جای زمین شده بودند.
آشنایی با گودال ماریانا
بهتر است بدانید که دراز گودال ماریانا در واقع ژرفترین دراز گودال اقیانوس های جهان و ژرفترین مکان پوسته کره زمین محسوب می شود. جایی که این گودال قرار دارد کف بخش شمال غربی اقیانوس غربی است که به صورت متوسط ۲۰۰ کیلومتر در شرق و جنوب جزایر ماریانا در شرق فیلیپین قرار گرفته است. پیشینه ژرفای آن از سطح دریا حدود ۱۰۹۹۴ متر یعنی ۱۱ کیلومتر خواهد بود. دراز گودال ماریانا یک خراش عمیق هلالی شکل در پوسته زمین است و به صورت متوسط حدود ۲.۵۵۰ کیلومتر و دارای ۶۹ کیلومتر گستردگی دارد. بخشی از این دراز گودال که بیشترین ژرفای آن به حداکثر ۱۰.۹۹۴ متر می رسد هر چند که برخی از اندازه گیری ها که قابل تکرار هم نبوده اند ژرف ترین بخش را در ۱۱.۰۳۴ فوت اندازه گرفته اند و یک دره کوچک چاک مانندی به شکل شکاف در کف و در بخش جنوبی آن است که به نام گودال جلنجر شناخته شده است. این دراز گودال برای نخستین بار در سال ۱۹۵۱ توسط شناور جلنجر از نیروی دریایی ایالات متحده ستوان دان والش و مهندس ژاک بیکارد بررسی شده و به همین دلیل ژرف ترین نقطه آن گودال جلنجر نام گرفته است و تا ۴۲ سال پس از آن این ۲ نفر تنها کسانی بودند که موفق به حضور و لمس کردن ژرف ترین جای زمین شده بودند. همچنین در سال ۲۰۱۳ نیز دانشمندان یک زیر دریایی بدون سرنشین را به این تنگه بسیار بزرگ اقیانوس آرام فرستادند تا نمونه هایی از رسوبات بستر آن را جمع آوری کند.
در سال ۲۰۰۹ ایالات متحده آمریکا دراز گودال ماریانا را به عنوان یک اثر ملی ایالات متجده مقرر کرد. ازدید ویکتور از اعماق دراز گودال ماریانا تنها بخشی از پروژه ی اکتشافی فایو دیپس است که این پروژه تلاشی برای کاوش در عمیق ترین نقاط پنج اقیانوس جهان محسوب می شود و سرمایه گذار آن خود ویکتور وسکوو می باشد. در واقع ویکتور پیش از اینکه به دنیای اعماق اقیانوس علاقه مند شود قله های مرتفع هفت قاره جهان را نیز فتح کرده است. البته که بازدید از اعماق اقیانوس تنها به دراز گودال ماریانا محدود نشده است و غواصان در شش ماه گذشته از اعماق دراز گودال پورتوریکو در اقیانوس اطلس در عمق ۷۱۹۲ متر نیز بازدید کرده اند. آخرین چالش کاوشگران این پروژه بررسی اعماق دراز گودال ماوی دیپ در عمق ۵۱۶۹ متری اقیانوس منجمد شمالی است که قرار بود در ماه اوت ۲۰۹ انجام گیرد. توجه داشته باشید که زیر دریایی دیف اس، وی لیمیتینگ فکتور با ۴.۶ متر طول و ۴.۶ متر ارتفاع که شرکت تریتون آن را ساخته و با هدف بازدید مکرر از هر عمق اقیانوس تولید شده است. در هسته این زیر دریایی پوسته ای تیتانیومی با ضخامت ۹ سانتی متر وجود دارد که می تواند میزبان دو نفر باشد و در نتیجه پیشروی آن در داخل آب می تواند انفرادی یا دو نفره صورت گیرد. جالب است بدانید که فشار اعماق اقیانوس مانند زمانی است که ۵۰ جامبو جت بر روی سرتان قرار دارد. بدنه خارجی این زیر دریایی به قدری مقاوم است که می تواند فشار نابودکننده ی اعماق اقیانوس یعنی ۱۰۰ بار را به خوبی تحمل کند. در واقع این فشار مانند زمانی است که ۵۰ جامبو جت بر روی سرتان قرار دارد و همچنین دی. اس لیمیتینگ فکتور نیز می تواند در تاریکی مطلق و دمای انجماد نیز بدون هیچ مشکلی به فعالیت ادامه دهد. در این میان شرایط سخت اقیانوس فیلم برداری را مشکل خواهد کرد و به خاطر گروه فیلم سازی شرکت آتلانتیک پروداکشن جهت تهیه مستندی برای شبکه ی دیسکاوری به همراه کاوشگران پروژه ی فایو دیپس به اعماق اقیانوس ها سفر کرده اند.
بر اساس گفته ی آنتونی جفن که مدیر نوآوری آتلانتیک پروداکشن می باشد این مستند پیچیده ترین پروژه ی شرکت تا به امروزه بوده است و وی در این باره می گوید اعضای ما باید از دوربین هایی استفاده می کرد که امکان نصب آن ها بر روی بدنه زیردریایی و استفاده از آن ها در عمق ۱۰ هزار متری وجود داشته باشد. در ضمن در کنار این دوربین ها بایستی از سطح نشین های رباتیک برای فیلم برداری از زیر دریایی ویکتور هم استفاده می شد و باید سیستمی بسیار پیشرفته برای فیلم برداری از داخل زیر دریایی و تمام لحظات بازدید ویکتور طراحی می شد. جالب است بدانید که دیف اس وی لیمیتینگ فکتور پس از اتمام پروژه ی فایو دیپس در پایان سال میلادی جاری در اختیار موسسه های غلمی قرار می گیرد و سایر پژوهشگران نیز می توانند از ان استفاده کنند. در واقع کاوش در اعماق اقیانوس حتی با استفاده از تجهیزات رباتیک کار بسیار دشواری است و به همین دلیل درازترین گودال آخرین نقاط ناشناخته ی سیاره زمین هستند. زمانی تصور می شد که دسترسی به اعماق اقیانوس ها امکان پذیر نیست اما اعضای تیم فایو دیس این رویا را به واقعیت تبدیل کردند و همچنین به تازگی دانشمندان به شواهدی دسته یافته اند که وجود کربن در اعماق دریا را که باعث تنظیم شیمی و اقلیم زمین می شود ثابت خواهد کرد.
حقایقی در مورد حفره ماریانا:
عمیق ترین نقطه گودال مارینا حدود ۱۰۹۹۴ متر عمق دارد.
در کف گودال ماریانا حفره هایی وجود دارد که از آن موادی مانند هیدروژن سولفید خارج می شود.
فشار اتمسفری در گودال ۱۰۰۰ برابر بیشتر از فشار در سطح دریا است.
جالب است بدانید که دما در گودال ماریانا بین ۱ تا ۳ درجه سانتی گراد است.
جیمز کارون کارگردان فیلم تایتانیک در سال ۲۰۱۲ به گودال ماریانا سفر کرد و از آنجا نمونه، عکس و داده های تحقیقاتی جمع آوری کرد.
اگر کوه اورست را کف گودال قرار دهیم نوک قله حدود ۲ کیلومتر از سطح آب فاصله دارد.
به دلیل دمای پایین و اسیدی بودن محیطف گودال ماریانا محیط سمی محسوب می شود اما در حدود ۲۰۰ میکروارگانیسم در آن زندگی می کنند.
محققان عمر گودال ماریانا را حدود ۱۸۰ میلیون سال اعلام کردند.
همچنین در ادامه پیشنهاد می شود که با کلیک بر روی لینک های مقابل با مطالب کانال پاناما و همچنین تفاوت دریا و اقیانوس نیز به خوبی آشنا شوید.
منبع : آرگا