ترسیدن از دیگر واکنش های عاطفی، هیجانی و فیزیکی به حساب می آید. طبیعی است که هر آدمی در صورت مواجه با خطر های واقعی، در جهت از دست دادن امنیت و اطمینان به ترس مبتلا شود. گفتنی است که این واکنش عاطفی، طبیعی بوده است و از ابتدای تولد در بسیاری از کودکان مشاهده می شود. ادامه مطلب را به علت ایجاد ترس از صدای بلند در کودکان و روش های مقابله با آن پرداخته ایم.
همچنین گفتنی می باشد که در ابتدا باید علت ترس غیر طبیعی در کودکان را شناسایی کرد و سپس به فکر روش هایی برای اقدام به کاهش ترس در کودکان کرد. چرا که برخی از ترس ها برای عدم مواجه با خطری بزرگ است که علاوه بر عدم ضرر به سود می انجامد.
ترس از صدای بلند در کودکان
گفتنی است که ترس همراه با رشد کودک ادامه دارد و بخشی از بزرگ شدن او به حساب می آید. طبیعی است که در کودکان؛ ترس های بسیاری به صورت کوتاه مدت و یا بعضا بلند مدت به وجود آید و در پی آن نیز با کوچک ترین چیز ها به مانند؛ سوپرایز و یا صدا های خیلی بلند ناگهانی دچار ترس شوند و گریه کنند.
در بعضی از گروه کودکان، این ترس ها اموری زود گذر و ملایم هستند و نمی توان از آنان چشم چوشی کرد که به علت بزرگ تر شدن و نگاهی واقع گرایانه تر به زندگی است. از این رو اگر ترس از صدای بلند و یا هر ترس دیگری در کودک شما بیش از ۶ ماه به طول انجامید، باید به فکر روش هایی برای کاهش و درمان آن باشید که در این جهت می توانید از برخی متخصصان و روانشناسان کمک بگیرید.
-
معرفی نشانه های ترسیدن کودک
ترس های دائمی هر چند که به علت اصلی و یا فرعی وابسته باشند، می توانند تاثیرات منفی به روی روان و جسم کودک بر جای بگذارند. چرا که در این صورت کودک خود را از شرایط و زندگی شادی که در این دوران باید تجربه کند، دور می شود و طبیعتا با مرور زمان به فردی گوشه گیر، خجالتی، عدم برخورداری از قدرت تصمیم گیری و وابسته به سایرین تبدیل می شود.
این دسته از افراد، نه تنها که در طی زمان مشکلات شان حل نمی شود، بلکه ممکن است از خیلی چیز های ساده با توجه به سنی که دارند، بترسند. ادامه مطلب را به معرفی مهم ترین علائم بروز ترس در کودکان پرداخته ایم.
نشانه های این دسته از کودکان؛
- عدم توانایی مواجه با وضعیت های ترس آور
- اعلام کمک
- فریاد زدن
- چنگ کشیدن به بدن
- خشکی آب دهان
- لرزیدن بدن
- رنگ پریدگی صورت
- گرفته شدن صدا و تنگی نفس
- بالا رفتن ضربان قلب
- تعریق بیش از حد
- احساس خستگی بیش از حد
- عدم توانایی کنترل ادرار
- ضعیف شدن قدرت فکر و تصمیم گیری
- بریده بریده حرف زدن
- تماس ها چشمی غیر عادی
- گوشه گیری، انزوا طلبی و خجالت
- ایجاد اختلال در نحوه خواب
- عارضه های گوارشی
- جویدن ناخن
- ابتلا به شب ادراری
- بروز خشم و عصبانیت بیش از حد
- حسودی
-
عواملی که در بروز ترس های کودکانه تاثیر گذار هستند
- انتقال الگو های نادرست رفتاری بر اساس ترس از والدین به کودک
- دارا شدن از انتظارات و توقعات غیر عادی و دور از توان کودک
- دارا شدن از برخی ویژگی های شخصیتی، شرایط زندگی و فطری، و عدم آمادگی برای تامین نیاز های اولیه زندگی خود
- عدم رشد کافی عاطفی و مغزی کودک
- سخت گیر بودن بیش از حد والدین و انجام تنبیه های بسیار شدید
- عدم برنامه ریزی های از پیش تعیین شده برای درمان کودک در برخی از بیماری ها
- جدا شدن از مادر، پدر و یا دیگر اعضای وابسته
- ترس بیش از حد برای از دست دادن عضو بدن و آسیب های ناشی از بیماری و ترس
- عدم حمایت و تامین امنیت از سوی والدین
- پیامد های منفی برخی از کتاب و فیلم ها
- عدم اطلاعات کافی در رابطه با برخی از بیماری ها و روند درمان آن
- ترس از گم شدن در مدرسه و مکان های عمومی
- پاسخ دادن های اشتباه به سوالات کودکان
ادامه شرحی از این عوامل بدین صورت است؛
- عدم پرورش کافی قدرت کودک در رابطه با زمان و مکان که به علت و معلولی نا معلوم بستگی دارد.
- مقابله ناگهانی با افراد غریبه، وسایل جدید، صدا های غیر طبیعی و بلند که در موقعیت و مکان های نا آشنا به گوش می رسد.
- دارا شدن از والدین هلیکوپتری که بیش از حد محافظه کار و حمایت گر هستند.
- تجربه برخی از حوادث و و قایع نا گوار که در نهایت به ایجاد ترس در کودک منجر می شود.
- هشدار هایی به کودک برای ایجاد نظم و ترتیب در منزل که در نهایت به ترس های غیر عادی منجر می شود. (به صورتی که اگر قبل از ناهار دست هایت را نشویی، مریض می شوی و خواهی مرد.)
- عدم بازگویی حقایق در رابطه با مکان هایی که به تازگی در آن ها ورود پیدا کرده است.
از جلوگیری تا کاهش ترس کودکان
- هیچ گاه کودک را به علت ترس، مسخره و یا تهدید نکنید. همچنین از به زبان آوردن جملات خجالت آوری به مانند؛ تو دیگر بزرگ شده ای و یا دوستانت را ببین که نمی ترسند، بپرهیزید.
- تا جایی که اطمینان دارد، کودک را از مهر و محبت خود مطمئن کنید. به صورتی که با انجام هر عمل قدرتمندانه از سوی او، به شدت مورد تشویق قرارش دهید.
- توجه داشته باشید که چاره ای جز رو به رو شدن با محرک های ترس آور نیست. از این رو به آرامی محرک های جدید را جایگزین موارد ترس زا کنید تا اقدام به کاهش آن کنید. گفتنی است که از بین بردن ترس کودک با جایگزین کردن محرک ها، امری بسیار گسترده است که مورد استفاده بسیاری از افراد قرار می گیرد. به طور مثال اگر کودک شما نسبت به حیوان گربه ترس دارد، باید شیرینی و یا خوراکی هایی با این طرح به کودک دهید تا به آرامی ترس خود را کنار گذاشته و آن را حیوانی عادی تلقی کند. در پی آن قرار دادن نوع اسباب بازی عامل ترس نیز در اتاق بسیار تاثیر گذار است که ممکن است در ادامه، ترس های کودک به امری جالب مبدل گردد. توجه داشته باشید که برای انجام این کار، باید آمادگی کودک خود را بسنیجد تا خاطره ای بد بر ذهن او به جای نگذارید.
به علت کاهش این امر انجام دهید؛
- سر مشق دهی نیز از دیگر روش های موثر برای کاهش ترس از صدای بلند و یا دیگر عوامل است. به این صورت که با عوامل استرس زای کودک بازی و سرگرمی به راه بیندازید. قرار دادن اسباب بازی و یا عکس از چیز هایی که کودک به موجب آن ها منجر به ترس می شود، بسیار تاثیر گذار است.
- بر روی ویژگی های مثبت رفتاری کودک خود دقت و تمرکز داشته باشید و شهامت و یا قدرت های هر چند کوچک او را مورد تشویق و تحسین قرار دهید. قسمتی از ترس های کودک را با قرار گیری های تدریجی در محیط می توان رفع و درمان کرد که آن نیز به روش های گسترده ای انجام می گرد. به صورتی که اگر کودک از آمپول ترس دارد، می توانید به حین انجام آن با کودک شعر بخوانید تا به طور کلی حواس او را به چیز دیگری معطوف کنید.
- در شرایطی که با به کار بردن هر یک از این شرایط نتیج ای موثر دریافت نشد ،باید موضوع رابا روانشناسیان کودک در میان بگذارید و در این راه نیز اقدامات لازم را زیر نظر این افراد با تجربه و فرهیخته انجام دهید.
-
پیشگیری از ایجاد ترس در کودک نیز چگونه است؟
در این روش چیزی که بسیار تاثیر گذار می باشد؛ آن است که کودک را از قرار گیری در وضعیت های دلهره آور آگاه کنید.
- اگر فکر می کنید که ممکن است، کودک تان از صدای رعد و برق بترسد، او را در یک روز ابری لباس گرم بپوشانید و به حیاط و یا بالکن منزل ببرید. به او گوشزد کنید که امکان دارد در این شرایط صدای رعدی از آسمان بشنوی که بسیار بلند خواهد بود ولی هیچ ترسی ندارد.
- اگر قرار بر این است که کودک در بیمارستان بستری شود، او را از قبل با این موضوع مطلع کنید تا به یک باره در محل مذکور، اقدام به جدا شدن از شما نشود. چرا که ایجاد و بروز ترس در این شرایط بسیار بیشتر است.
- طبیعی است که کودکان از مرگ چندان خوششان نیاید، اما باید توجه داشت که نمی توان این واقعیت را هم از آن ها مخفی نگه داشت. از این رو به سوالات کودکان تان منطقی و یا نهایت درک و شعوری که توانای هضم حرف های شما را داشته باشد، سخن بگویید. در این شرایط خوب است که با کودک از انواع بیماری ها و روش درمان با توجه به سن و شرایط افراد صحبت کنید و او را در این چنین جریانات بگذارید تا احساسات خود را به دست بگیرند.
به منظور جلوگیری انجام دهید؛
- به هنگام شنیدن مرگ فوت شخصی، امکان دارد که کودک به شدت متاسف و ناراحت شود. در این شرایط احساساتی به مانند نا امیدی، ناراحتی به همراه ترس برایش پدیدار می شود که امکان دارد در ذهن خود هزاران فکر به مانند از ست دادن عزیزانش را بکند. از این رو با کودک تان در رابطه با احساساتش حرف بزنید و به اطمینان دهید که همواره مورد حمایت قرار خواهند گرفت.
- در رابطه با همراه کردن کودک با خود به مراسم های تدفین و ختم با توجه به شرایط و احساسات فرزندتان و این که در چه سن و شخصیتی قرار دارد، می توانید خود اقدام به تصمیم گیری کنید. در این رابطه بسیاری از محققین بر این باورند که حضور یافتن کودکان کمتر از ۵ الی ۶ سال و کسانی که روحیه حساسی دارند، در این چنین شرایط به هیچ وجه درست نمی باشد.
- به خواسته کودک احترام بگذارید و در صورت عدم خواستاری اش برای شرکت در این چینین مراسم، به او احترام بگذارید. پس از بازگشت میتوانید قسمت کوتاهی از شرح این مراسم را برای کودک بدهید تا کم کم او را با این موضوعات و مراسمات آشنا کنید.
منبع : آرگا