دسته ها
پنج شنبه ۹ فروردین ۱۴۰۳

دلایل و نشانه های دررفتگی لگن نوزاد و روش درمان آن

  • ساناز براتی
  • ۹ آذر ۱۳۹۹
  • ۰

دررفتگی لگن نوزاد یک مشکل مادرزادی است که بستگی به نحوه رشد مفصل های لگن نوزاد در زمان جنین بودن دارد، درمان به موقع این مشکل بسیار مهم و پر اهمیت است زیرا در صورت عدم درمان باعث بروز مشکلاتی مثل متفاوت بودن طول پاها، درد کمر و لگن در آینده برای کودک خواهد شد.

یکی از مشکلاتی این که به ندرت در نوزادان که به شکل مادرزادی گرفتار آن می شوند، در رفتگی مفصل لگن در آنها می باشد. در صورت وجود این مشکل در نوزادان این موضوع باید در همان آغاز شروع زندگی درمان شود تا در آینده برای آنها مشکلات جدی تری ایجاد نشود.

بررسی دررفتگی لگن نوزاد

دررفتگی مادرزادی لگن در نوزادن یک نوع بیماری مهم است که بستگی به نحوه رشد مفصل های لگن نوزاد در زمان جنین بودن، در زمان تولد و بعد از آن دارد و موجب ضعف در لگن خواهد شد. این مشکل در موارد شدیدتر باعث خواهد شد تا مفاصل جابه جا شوند و در راه رفتن مشکل ایجاد شود. دررفتگی لگن نوزادان در موارد ضعیف با رشد نوزاد به شکل طبیعی و به تدریج درمان می گردد اما در موارد شدید این مشکل باید درمان شود و به منظور جا انداختن لگن ممکن است، جراحی و استفاده از بریس به کاربرده شود. لگن نوزادان در طی جلسات معاینه توسط پزشک معاینه می شود و هر نوع دررفتگی مادرزادی لگن مورد بررسی و معاینه قرار می گیرد. در صورتی که این مشکل در نوزادان خیلی زود تشخیص داده و درمان شود باعث خواهد شد تا آنها در آینده به انواع بیماری و مشکلات ماهیچه ای، استخوانی و مفصلی مبتلا نشوند.

دررفتگی مادرزادی لگن نوزاد

دررفتگی لگن نوزادان چیست؟

مفصل لگن یک نوع مفصل گوی و کاسه ای می باشد، قسمت گوی مفصل را بخش گرد و مانند توپ استخوان ران تشکیل داده است و قسمت کاسه ای مفصل بخش حفره ای حقه ای یا استابولوم استخوان لگن می باشد که استخوان ران در آن چفت می شود. زمانی که نوادی به دررفتگی لگن به شکل ضعیف مبتلا باشد، ناحیه گوی مانند استخوان ران خیلی آرام در استابولوم به عقب و جلو حرکت کرده و باعث ایجاد بی ثباتی در لگن می گردد ولی در موراد خیلی شدید استخوان کاملا جابخ جا می شود و از استابولوم خارج می گردد. در این موضوع در موارد پیشرفته، استخوان ران حتی ممکن است به محل قرارگیری خود یعنی استابولوم هم نرسد. مشکل دررفتگی لگن مادرزادی در کودکان خیلی زیاد دیده نمی شود و بین هر ۱۰۰۰ کودک تقریبا حدود یک نفر ممکن است به این مشکل مبتلا شود. البته برخی از مشکلات بی ثباتی لگن در نوزادان شایع می باشد و از هر ۳ کودک امکان دارد که یک کودک به این مشکل مبتلا شود.

علل مختلف دررفتگی لگن بچه

دلایل مختلف دررفتگی لگن نوزادان

دلیل اصلی دررفتگی لگن در نوزادان به شکل کامل و واضح مشحص نیست و تا کنون شناخته نشده است، ولی برخی متخصصین عوامل زیادی را در ایجاد این مشکل دخیل می دانند. برخی از این دلایل شامل موارد زیر می شود:

  • انقباض شدید ماهیچه های رحم:

وقتی که جنین در داخل رحم مادر مکان و فضای کافی به منظور حرکت کردن نداشته باشد، خطر مبتلا شدن جنین به دررفتگی لگن بیشتر خواهد شد. این مشکل بیشتر برای نوزادانی اتفاق می افتد که مادرشان در حاملگی اول خود باشد و یا در حاملگی هایی اتفاق می افتد که آب درون کیسه جنین کم باشد، در حاملگی اول دیواره های رحمی هنوز محکم هستند.

  •  آرون گروپس
  •  مبل و میز

دررفتگی لگن در نوزادان

  • حالت بریچ:

زمانی که جنین در حالت بریچ قرار می گیرد اندازه حرکت های او در کیسه آب محدود می شود. این مشکل به ویژه در حالت بریچ فرانک که زانوهای نوزاد به طرفین کشیده شده و پای نوزاد در نزدیکی سرش قرار گرفته باشد.

  • برخی از شرایط دیگر:

در برخی از نوزادان که با داشتن بیماری های ناشی از حالت قرارگیری آنها داخل رحم مثل انحنای کف پا به سمت داخل، کجی گردن و سندروم سر تخت به دنیا می آیند ابتلا به دررفتگی لگن بیشتر می باشد و این نوزادان بیشتر در معرض این مشکل قرار دارند.

دررفتگی لگن کودک

  • هورمون های تولد:

در برخی موارد امکان دارد که جنین به هورمون هایی که در زمان زایمان به منظور آرام نمودن ماهیچه ها و تاندون های بدن مادر ترشح می گردد، واکنش نشان دهد و استخوان های لگن او نرم شوند و در طول زایمان کشیده شوند.

  • سفت و محکم قنداق کردن نوزاد:

اگر کودک بعد از تولد محکم قنداق گردد و اطراف لگن او را سفت بپیچند، ممکن است که به دررفتگی لگن مبتلا شود. در زمان قنداق کردن باید به میزان کافی فضا برای غلتیدن، تکان خوردن پا و خم نمودن زانو و لگن برای نوزاد در نظر گرفته شود و راحتی نوزاد در نظر گرفته شود.

مشکل دررفتگی لگن نوزاد

علائم بروز دررفتگی لگن نوزادان

دررفتگی مادزادی لگن در نوزادان در بیشتر موارد بر روی یک سمت از بدن بخصوص بر سمت چپ بدن تاثیر می گذارد. نوزاد در این شرایط هیچ نوع دردی نداشته و علائم خاصی از خود نشان نخواهد داد. به منظور تشخیص این مشکل پزشک موارد زیر را بررسی خواهد کرد:

  • شنیدن صدای کوتاه مثل تیک در طی معاینات پس از تولد نوزاد.
  • تفاوت در قد پاها.
  • عدم تقارن بین بافت های چربی ران در قسمت بالایی ران و باسن نوزاد.
  • عدم تقارن در حرکت های لگن و همچنین کوتاه بودن پای آسیب دیده بعد از سه ماهگی نوزاد.
  • در کودکان و نوزادان بزرگتر انحنای شدید ستون فقرات ممکن است باعث دررفتگی لگن و تغییر غیر طبیعی آن گردد.
  • لنگ زدن در کودکان بزرگتر.

درمان دررفتگی لگن نوزادان

تشخیص مشکل

پزشک اطفال با لمس کردن و کشیدن آرام استخوان ران در نوزاد میزان تکان خوردن استخوان را بررسی می کند و به این شکل تشخیص خواهد داد که استخوان ران از محل خود خارج شده و یا جا به جا شده است یا خیر. با یک آزمایش بسیار رایج نوزاد را روی سطحی صاف و هموار می خوابانند و به منظور بررسی اندازه حرکت استخوان های ران، آنها را به سمت طرفین می کشانند. در روشی دیگر زانوهای نزاد به هم چسبیده می شود و پزشک تلاش می کند تا قسمت گوی شکل استخوان ران را از جای خود خارج نماید، در طی این روش ها اگر صدایی تیک مانند از استخوان به گوش برسد یعنی استخوان های لگن جا به جا شده اند. پزشک این تمرین ها و ازمایشات را به شکل منظم تا وقتی که کودک به صورت نرمال راه برود در طی معاینات دوره ای نوزاد انجام می دهد. در برخی موارد امکان دارد که پزشک برای تشخیص بهتر برای نوزاد عکس رادیولوژی و اولتراسوند تجویز می نماید، عسک های رادیولوژی که در آنها فقط از استخوان عکس گرفته می شود روی نوزادان بزرگتر صورت می گیرد ولی اولتراسوند که در طی آن علاوه بر استخوان از بافت ها نیز عکسبرداری می گردد برای نوزادان زیر ۳ ماه مناسب تر می باشد زیرا در این نوزادان بافت لگن هنوز نرم است و به استخوان تبدیل نشده است.

دررفتگی مادرزادی لگن نوزادان

روش های درمانی دررفتگی استخوان لگن نوزادان

روش های درمانی دررفتگی لگن نوزاد وابسته به سن و شدت بیماری در آنها می باشد. دررفتگی های ضعیف به شکل طبیعی و در هفته های اولیه بعد از تولد برطرف خواهد شد. اما برای موارد شدیدتر پزشکان از روش های زیر استفاده می کنند:

استفاده از بریس:

در صورتی که دررفتگی لگن در نوزادان پس از گذشت زمان مشخص درمان نشود، با استفاده از یک نوع بریس به نام پاولیک هارنس لگن را در محل اصلی خود قرار می دهند. این نوع بریس زانوهای نوزاد را بالا نگه می دارد و قسمت گوی مانند استخوان ران را در محل خود نگه می دارد. به منظور نگه داشتن زانوها، بندهایی از سرشانه به مچ بندهای بسته شده به دور مچ پا وصل می شوند. استفاده از بریس برای این است که اسخوان رای در جای اصلی خود قرار گیرد. با رشد کودک بریس کمک می نماید که مفصل لگن به شکل طبیعی رشد نماید. درمان دررفتگی لگن به کمک بریس پاولیک هارنس حدود ۶ تا ۱۲ هفته زمان می برد و تا وقتی که نتیجه عکس های اولتراسوند طبیعی شود طول خواهد کشید.

علل دررفتگی لگن کودک

روش جراحی:

روش بریس و استفاده از آن برای کودکانی که بیشتر از ۶ ماه سن داشته باشند نتیجه بخش نیست و کودکان بزرگتر که دررفتگی لگن در آنها درمان نشده باشد امکان دارد به جراحی نیاز داشته باشند، که این جراحی به دور روش انجام می شود:

  • کوتاه نمودن و یا کوچک کردن استخوان به شکل بسته: در این نوع از جراحی بعد از بی هوش نمودن نوزاد به آرامی استخوان لگن را در محل اصلی خود قرار خواهند داد. بعد از آن به منظور ثابت نگهداشتن مفصل ران پای کودک را برای ۳ تا ۴ ماه گچ خواهند گرفت. از این روش جراحی برای کودکان زیر ۱۸ ماه استفاده می شود.

دررفتگی لگن در بچه ها

  • کوتاه نمودن و یا کوچک نمودن استخوان به شکل باز: در این نوع از جراحی، جراح در آغاز کار استخوان لگن را اصلاح می کند و بعد استخوان را در محل اصلی خود قرار خواهد داد. در طی این نوع از جراحی پزشک ماهیچه ها و بافت های اطراف استخوان ران را آزاد نموده و پس از قرار دادن استخوان ران در محل اصلی خود مجددا آن ها را محکم می کند. این روش بهترین نوع روش های درمانی برای کودکانی است که بیش از ۱۸ ماه می باشند و همچنین روشی مناسب برای کودکانی است که به روش جراحی بسته درمان نشده باشند.

دلایل دررفتگی لگن نوزاد

پس از اینکه کودک به سن ۲ تا ۳ رسید و اگر بخش استابولوم لگن او کوچک و کم عمق بود به شکلی که بخش گوی مانند ران به خوبی در آن جای نگرفت، به منظور عمیق شدن این ناحیه کودک مجددا به جراحی نیاز دارد. پس از جراحی قسمت پایین تنه کودک با گچ های مخصوص به اسم اسپیکا گچ گرفته می شود تا از تکان خوردن لگن جلوگیری شود. برحسب شرایط کودک بدن او ممکن است تا چند ماه در گچ بماند.

دررفتگی لگن در نوزاد

آینده نوزادی که به دررفتگی لگن مبتلا بوده

اغلب کودکانی که دررفتگی لگن در آنها خیلی زود و به موقع تشخیص داده شده و درمان خوبی را داشته اند مشکلی ندارند و خیلی خوب رشد می کنند و در اینده مشکلی در رابطه با این بیماری پیدا نمی کنند. مشکل دررفتگی مادرزادی لگن در آغاز برای نوزاد یا کودک تولید درد نخواهد کرد ولی ممکن است شروع کننده یک مشکل و بیماری دیگر در او باشد به همین دلیل درمان این مشکل بسیار پر اهمیت است، کودکانی که مشکل دررفتگی لگن آنها درمان نشود در آینده با مشکلات مختلفی مواجه می شوند و طول پاهای آنها با هم تفاوت دارد، که این موضوع باعث مشکلاتی مثل لنگ زدن، داشتن درد در کمر و لگن و کاهش چابکی و سریع بودن کودک گردد.

منبع : آرگا


مطالب مرتبط
مطالب داغ
همچنین ببینید
مشاهده دیدگاه های این مطلب
دیدگاه های مطلب
۰ دیدگاه برای این نوشته

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *