این پژوهش توسط پژوهشگران دانشگاه بیرمنگام انجام شده و نشان دهنده پیشرفت های زیادی در مسیر توسعه باتری های سدیم-یون است. باتری های سدیم- یون نسبت به باتری های مصرفی اکنون گوشی های همراه (لیتیوم-یونی)دارای ذخیره سازی انرژی تا ۷ برابر می باشند.
این پژوهشگران مقاله ای نیز در این زمینه انجام و با عنوان«باتری های سدیم-یون جدی با ظرفیت بالا می توانند جایگزین باتری های شارژ شونده لیتیومی شوند» به چاپ رساندند. در این مقاله درباره بزرگ ترین مشکل این باتری ها صحبت شده است. در باتری های لیتیوم-یون از لایه های گرافیت کربن استفاده می شود اما مشکل این است که یون های سدیم به اندازه ای بزرگ هستند که نمی توانند در چنین لایه هایی قرار بگیرند.
از راهکارهای عالی در این موارد استفاده از بسترها شیشه ای و … می باشد. این پژوهشگران از فسفر به عنوان بهترین عنصر میانجی یاد کرده اند. این انتخاب بر مبنای چندین مدل کوانتومی پیچیده انجام شده و نشان می دهد که فسفر در زمان شارژ شدن ساختارهایی به شکل پیچه ایجاد می کند و ترکیب نهایی باتری های سدیم-یون از نظر وزنی هفت برابر بیشتر از باتری های فعلی است. ضمن اینکه این باتری ها می توانند مشکلات زیادی چون سرعت شارژ مجدد و در دسترس نبودن مواد اولیه را حل کنند.
فسفر از نظر فراوانی دارای رتبه یازدهم و سدیم کلرید یا همان نمک ششمین عنصر است. بنابراین می توانند برای ذخیره سازی انرژی قابل حمل مورد استفاده قرار بگیرند. لیتیوم برای استخراج دارای سختی فراوانی است و برای فرآوری نیازمند مقدار زیادی آب آشامیدنی است.
ترکیب فسفر و سدیم-یون احتمالاً مشکل مربوط به عدم پایداری باتری های لیتیوم-یون و گرایش آن ها به آتش گرفتن و انفجار را حل خواهد کرد. یعنی ضرر کمی برای طبیعت دارد و ارزان تر است.