مغز ما بین صحبت کردن ما با خودمان و صحبت کردن ما با دیگران تفاوتی قائل نیست. چنین یافتهای به ما در درک بهتر شرایط ذهنی خاص، مثل شیزوفرنی بیشتر کمک میکند.
با بررسی اسکنهای الکتروآنسفالوگرافی (EEG) صورتگرفته از ۴۲ نفر، اثر کپی وابران مشخص شد. کپی وابران دستورالعمل هایی می باشد که توسط مغز به دهان، لب ها و تارهای صوتی ما فرستاده میشود. مغز با استفاده از کپی وابران می فهمد که ما چه می خواهیم بگوییم و از این اطلاعات برای تشخیص صدای ما از دیگران استفاده میکند. همین روند را در قلقلک دادن نیز می توان دید. وقتی افراد خودشان را قلقلک میدهند، چون انتظار آن را دارند، هیچ عکس العملی رخ نمی دهد.
توماس ویتفرد پژوهشگر ارشد از دانشگاه نیوسوث ولز در سیدنی استرالیا، میگوید:
کپی وابران پاسخ مغز را به صداهایی که توسط خود فرد تولید میشود کم میکند و منابع ذهنی کمی به پردازش آنها اختصاص میدهد زیرا این صداها قابل پیشبینی هستند.
شیزوفرنی فرایندی است که که شخص طی آن صداهایی را در ذهن خود میشنود. پژوهشگران بیان میکنند که در اینگونه موارد احتمالا مغز نمیتواند این فرایند خاموش سازی در مورد گفتگوهای درونی را بهدرستی انجام دهد در نتیجه شخص فکر میکند صدایی که میشنود صدای شخص دیگری می باشد. اگر شما هم زمان زیادی به صحبت با خودتان اختصاص میدهید اصلا نگران نباشید چرا که حدود 25 درصد مردم چنین کاری میکنند.
ویترس میگوید:
این پژوهش با فراهم کردن راهی برای اندازهگیری دقیق و مستقیم تأثیر گفتگوهای درونی بر مغز، به ما امکان میدهد تفاوت گفتگوی درونی در اشخاصی که به بیماریهای ذهنی مانند شیزوفرنی مبتلا هستند را درک کنیم.
منبع : آرگا