قرص های آرامش بخش قرص هایی هستند که اعصاب مرکزی را سرکوب می کنند و موجب به وجود آمدن آرامش, راحتی اعصاب, پایین آوردن استرس و اضطراب, خواب آلودگی, حس سرخوشی, تنفس کند, کم شدن حس تعادل, شل شدن عضله ها می شوند و مصرف دوز بالای قرص خواب آور سبب مرگ نیز می شود.
تاثیرات آرامبخش ها و قرص های خواب آور:
- ضد استرس و ضد اضطراب
- خواب آور
- ضد اسپاسم و گرفتگی
- ضد تشنج
- فراموشی آور
انواع قرص آرامبخش :
یک: بنزودیازپین ها (BENZODIAZEPINES) :
این دسته از انواع قرص خواب آور, آرام بخش, قرص ضد استرس و اضطراب, ضد تشنج, فراموشی آور و شل کننده عضله ها می باشند.
- دیازپام
- اکسازپام
- لورازپام
- کلردیازپوکساید
- آلپرازولام
- برومازپام
- کلوبازام
- کلونازپام
- کلرازپام
- استازولام
- فلونیترازپام
- فلورازپام
- هالازپام
- کتازولام
- لوپرازولام
- لورمتازپام
- مدازپام
- میدازولام
- نیترازپام
- نوردازپام
- پرازپام
- کوازپام
- تمازپام
- تترازپام
- تریازولام
دو: باربیتورات ها (BARBITURATES) :
این دسته از قرص ها, آرامبخش و قرص خواب آور, ضد تشنج و بی هوش کننده می باشند.
- آموباربیتال
- آپروباربیتال
- بوتاباربیتال
- بوتالبیتال
- هگزوباربیتال
- متیل فنو باربیتال
- پنتو باربیتال
- فنوباربیتال
- سکوباربیتال
- سدیم تیوپنتال
- تالبوتال
- تیوباربیتال
سه: داروهای ضد افسردگی (ANTIDEPRESSANT) :
این دسته از داروها ضد استرس و اضطراب و ضد افسردگی می باشند.
- فلوکستین
- سرترالین
- ونلافاکسن
- سیتالوپرام
- پاروکستین
- اسیتالوپرام
- فلووکسامین
- دولوکستین
- بوپروپیون
- آمیتریپتیلین
- دوتیپین
چهار: آنتی هیستامین ها (ANTiHISTAMINES) :
این دسته از قرصها واکنش های آلرژیک و حساسیتی را کم می کنند که خواب آور و آرامبخش هستند.
- دیفن هیدرامین
- دیمن هیدرینات
- دوکسیلامین
پنج: ضد روان پریش ها (ANTIPSYCHOTICSA) :
از این دسته از قرص ها برای درمان اسکیزوفرنی, اختلالات دو قطبی, اختلال هذیانی, جنون و دیگر اختلالات روانی استفاده می کنند.
شش: انواع دیگری از دارو های خواب آور و آرامبخش ها:
- زولپیدم
- آلپیدم
- زالپلون
- اسزوپیکلون
- راملتیون
- متاکوآلون
- اتکلروینول
- کلرال هیدرات
- مپروبامات
- گلوتی تیمید
- متیپریلون
- گاما هیدروکسی بوتیرات
- اتیل الکل
- دی اتیل اتر
- متیل تری کلراید
- زوپیکلون
مواردی که در آنها از قرص خواب آور و آرامبخش استفاده می شود:
- پایین آوردن استرس و اضطراب
- برطرف کردن بی خوابی شبانه
- پایین آوردن و آرام کردن اسپاسم ها و گرفتگی و تنش های عضلانی
- کم کردن علایم دوری و محرومیت از الکل و مواد مخدر
- درمان حمله های وحشت زدگی
- آسان نمودن تشخیص تست های پزشکی مانند آندوسکوپی
- افزایش تاثیر بی حس کننده های موضعی و بیهوشی های عمومی
- درمان روان پریشی
- فراموشی پیش گستر قبل از انجام عمل جراحی
موارد منع مصرف
- استفاده همزمان با الکل و مواد مخدر و روان گردان ها
- عدم هماهنگی و ضعف عضلانی
- پایین بودن اکسیژن خون
- گلوکرم یا آب سیاه
- داشتن وقفه های تنفسی در خواب
- حساسیت داشتن به آرامبخش ها
- نارسایی کلیوی داشتن
- افسردگی های شدید
- بیماری های تنفسی مزمن
- نارسایی های کبدی
- بارداری و شیردهی
- اشخاصی که بیش از ۶۵ سال سن دارند
عارضه های جانبی :
- احساس خستگی و خواب آلودگی در روز بعد از مصرف این دارو
- ناهماهنگی بین عضلات, احساس ضعف و سرگیجه, تاری دید, توهم و بی حالی, عرق, خشک شدن دهان و سر درد
- مشکل پیدا کردن در گفتار و حافظه
- استفراغ, حالت تهوع و سوزش سر دل
- به یاد نیاوردن خاطرات اخیر
- خشونت, بی خوابی, پرخاشگری, تحریک پذیری, اختلال در حفظ تعادل و افسردگی
عارضه های بلند مدت استفاده از داروهای خواب آور
- ایجاد کردن تحمل: در این حالت شخص به دوز بیشتری برای رسیدن به آرامشی که با دوز پایین تر می گرفت نیاز دارد و علایمی همچون: دل درد, بی قراری, سرگیجه, رعشه و لرز, افسردگی, ترس های بیخودی و بی دلیل, پارانوئید دمدمی مزاج شدن, پیدا می کند.
- وابسته شدن: شخص به دارو از لحاظ جسمی و روحی وابسته می شود و در صورت قطع یکباره دارو در حالت محرومیت قرار می گیرد و علایمی همانند: بی قراری, بی خوابی, استرس و اضطراب, تهوع, تپش قلب, لرز و رعشه و درد, اسهال, توهم, افسردگی, هذیان, کم اشتهایی, حمله های وحشت زدگی, پرفشاری خون, گرفتگی عضلات, حساس شدن به نور و صدا, تشنج و مرگ دارد.
- سو مصرف و اور دوز: استفاده بیش از حد از این دارو که اصطلاحا سو مصرف نامیده می شود, می تواند منجر به مرگ شود.
- خودکشی: مصرف همزمان الکل با آرام بخش ها می تواند خطر کما و مرگ را به همراه خود داشته باشد.
تداخلات دارویی:
- الکل, آنتی هیستامین ها, داروهای ضد تشنج و ضد افسردگی
- قرص های ضد بارداری
- سیگار
راهنمای استفاده:
- این دارو ها را با تجویز پزشک بسته به شرایط جسمی خود و با دوز دستوری پزشک مصرف نمایید.
- اگر درگیر تحریکات گوارشی هستید این داروها را با غذا بخورید.
- بدون مشورت پزشک و یک باره مصرف آنها را قطع نکنید.
- از مصرف همزمان این داروها با الکل و مواد مخدر و روانگردان بپرهیزید.
- حدالامکان در درمان بی خوابی از دوز پایین این داروها برای برطرف کردن مشکل خود استفاده کنید.
- بیشترین زمان مجاز استفاده از قرص های آرامبخش دو تا چهار هفته و هفته ای دو تا سه بار می باشد.
- نیم ساعت قبل از خواب، قرص را بخورید و بعد از آن از استعمال سیگار دخانیات بپرهیزید.
- این داروها را هم مانند دیگر داروها از دسترس کودکان دور نگه دارید.
- مصرف مداوم و بیش از اندازه قرص های آرامش بخش خواب را سبک می کند و سبب عدم رویا دیدن و خواب سنگین می شود.
- مصرف این داروها در روز بعد از مصرف باعث خواب آلودگی و عدم هوشیاری می شود, پس در صورت استفاده از انجام کارهایی که نیاز به هوشیاری کامل دارند, اجتناب کنید.
- به جای استفاده از این قرص ها از داروهای گیاهی برای بی خوابی استفاده کنید و اصول خواب را رعایت بفرمایید.
- قبل از مصرف دارو در مورد سوابق پزشکی تان با پزشک مشورت نمایید مانند : مشکلات کبدی، فشار خون بالا، آسم و…
- پیش از مصرف دارو راهنمای نوشته شده روی بسته دارویی را به دقت مطالعه کنید.
- بیش تر از دوز تجویز شده توسط دکتر از این دارو های استفاده کنید.
- اولین قرص را سعی کنید در شبی استفاده کنید که قرار نیست صبح روز بعد جایی بروید.
- در صورت بروز هر گونه مشکل با این دارو با پزشک تان مشورت نمایید.
- این دارو در زمان شیردهی باید برای مدت کوتاهی استفاده شود.
- از مصرف دارو های خواب آور با آب گریپ فروت پرهیز نمایید.
نشانه های اوردوز دارو های خواب آور
استفاده بیش از حد از این دارو ها بسته به نوع دارو با علائم مختلفی همراه است که در ادامه شما را با علایم شایع اوردوز آن آشنا خواهیم کرد.
خواب آلودگی بیش از حد :
برخی از تاثیرات دارو های خواب آور تا صبح برطرف نمی شوند از این رو، زیاده روی در مصرف این دارو ها ممکن است باعث شود که برای بیدار شدن با مشکل رو به رو شوید و در واقع منجر به کاهش سطح هوشیاری و کما می شود.
درد شکم :
از شایع ترین نشانه مصرف زیاد دارو های خواب آور درد شکمی می باشد که شامل : بی اشتهایی، یبوست و… می شود.
اختلال تنفسی :
مصرف بیش از حد دارو های خواب آور سبب بی نظمی در تنفس می شود که در صورت بروز این مشکل باید بلافاصله با اورژانس تماس بگیرید زیرا ممکن است به ایست قلبی و مرگ منجر شود.
کاهش هوشیاری :
مصرف زیاد این دارو در برخی از افراد باعث انجام یک سری رفتارهای خاص می شود که فرد پس از مدتی رفتارهایی که انجام داده است را فراموش می کند.
مشکلات کبدی :
استفاده بیش از حد از داروهایی مانند استامینوفن باعث بروز مشکلاتی مانند : خستگی، بی اشتهایی، استفراغ، حالت تهوع، عرق کردن و رنگ پریدگی می شود که در نهایت به نارسایی کبدی منجر می شود که با علایمی مانند : حساسیت شکمی، درد، تورم کبد و سطوح غیر طبیعی آنزیم های کبدی بروز می کند.
موارد ذکر شده در این مقاله را در استفاده و مصرف داروهای آرامبخش و خواب آور جدی بگیرید و تا جایی که امکان دارد از مصرف این داروها بپرهیزید و به یاد داشته باشید که هیچ موقع نباید سر خود و بدون مشورت پزشک دوز دارو را تغییر بدهید، به منظور آشنایی با دیگر دارو ها می توانید بر روی اطلاعات دارویی کلیک نمابید.
منبع : آرگا
