علل بسیاری برای تاخیر در راه رفتن کودک وجود دارد که باید توسط پزشک بررسی شود ولی می توان برای کمک به راه رفتن کودک در سن مناسب از راهکارهایی که در این مطلب ارائه می شود هم استفاده کرد. معمولا کودکان بین ۸-۱۸ ماهگی راه رفتن را شروع می کنند.
راهکارهای کمک به راه رفتن کودک
سن راه کودکان با یکدیگر تفاوت دارد ولی معمولا بین ۸-۱۸ ماهگی می باشد. علل بسیاری برای تاخیر در راه رفتن کودک وجود دارد که بایستی توسط پزشک بررسی شود. با این وجود راهکارهایی وجود دارد که می توانید به راه رفتن کودک در سن مناسب کمک کنید. در ادامه به این راهکارها اشاره می شود.
همچنین می توانید مقالات آموزش راه رفتن به کودک و اسباب بازی هایی که به راه رفتن کودک کمک می کنند را نیز مطالعه نمایید.
سن مناسب راه رفتن کودکان
زمان راه رفتن کودک و این که از چند ماهگی راه می افتد یکی از سوالات رایج والدین می باشد. والدین برای مشاهده اولین گام برداشتن های کودک خود بسیار مشتاق هستند. اکثر والدین انتظار دارند کودک در یک سالگی خود قادر به راه رفتن باشد.
برخی هم تصور می کنند اگر در روز تولد یک سالگی کودک آن ها راه نرود یعنی جای نگرانی وجود دارد. در حالی که سن راه رفتن کودکان بین ۸-۱۸ ماهگی می باشد. زمان راه رفتن هر کودک به ژنتیک او بستگی دارد بنابراین می توانید زمان راه رفتن او را بر اساس سن راه رفتن خود یا همسرتان حدس بزنید.
کودکانی که به طور نارس متولد شده باشند ممکن است در راه رفتن تاخیر داشته باشند. به هر روی سن راه رفتن کودکان بر اساس وزن، شخصیت و ژنتیک متفاوت می باشد. دقت کنید که عضلات نوزاد فاقد قدرت کافی بوده و کودکان برای راه رفتن به هماهنگی بین اعصاب و عضله نیاز دارند.
همچنین تعادل و اعتماد به نفس کافی برای ایستادن باید ایجاد شود. تمام این موارد به تدریج و طی فعالیت هایی مثل غلت زدن، نشستن، سینه خیز و چهار دست و پا راه رفتن و در نهایت ایستادن رخ می دهد.
چگونه به راه رفتن کودکمان کمک کنیم؟
فعالیت هایی که یک کودک سالم در طول مراحل مختلف خود به خود فرا می گیرد سبب کمک به راه افتادن او می شود. از این رو استفاده از اجبار و تمرینات بسیار و کار درمانی برای راه رفتن کودک ضرورتی ندارد. بهترین کاری که والدین می توانند انجام دهند صبر است و اجازه دهند کودک در زمان خود توانایی هایش را کشف نماید.
ضمنا با تغییر دکوراسیون، پوشاندن گوشه های نوک تیز و دور نگه داشتن اشیای خطرناک می توانند محیط امنی را برای یادگیری و حرکت کودک فراهم سازند. راهکارهای زیر نیز می تواند در این زمینه کمک کننده باشد:
- برای راه رفتن و سرپا ایستادن فرزند به او سخت نگیرید. دقت کنید کودک به فرصتی برای تقویت عضلات تنه و حتی دست ها علیرغم پاها نیاز دارد. در این زمان کودک را بیشتر از ۳۰ دقیقه سرپا نگه ندارید.
- دست کودک را بگیرید و هر بار سعی کنید مسافت بیشتری را همراه او طی نمایید. این کار سبب تعادل کودک در راه رفتن می شود.
- برای کمک به راه رفتن فرزند خود به طور مستقل به مرور کنترل خود را از کودک بردارید. مثلا اگر اول دست های او را محکم می گرفتید اکنون اجازه دهید تنها نوک انگشتان شما را بگیرد.
- کودک را روی صندلی بدون تکیه گاه یا چهارپایه بنشانید. مطمئن شوید شما یا فردی از پشت مراقب او هست. دقت کنید پاهای کودک نسبت به زمین عمود و زاویه بین پاها و ران ۹۰ درجه باشد تا کودک بتواند با پاها به زمین فشار آورد. سپس او را تشویق نموده که اسباب بازی روی زمین را بردارد. این تمرین پای کودک را برای حرکت تقویت می کند.
- همواره مراقب کودک باشید ولی از افتادن مکرر او نگران نشوید. این امری طبیعی است. از سویی تحمل استخوان های کودک در برابر افتادن بیشتر از تصور ما خواهد بود.
- پس از ایستادن کودک احتمالا نشستن برای او سخت می شود. این مسئله سبب نارضایتی و گریه کودک خواهد شد. بنابراین به او کمک کرده با خم کردن زانوها دوباره بنشیند.
- به همراه کودک در امتداد مبل یا تخت کوتاهی بایستید. اجازه دهید با یک دست مبل را گرفته و با دست دیگر دست شما را بگیرد. سپس همراه با هم کنار مبل راه بروید. به مرور و با احتیاط دستش را رها کنید. این حرکت موجب تقویت تعادل و اعتماد به نفس کودک در راه رفتن می شود.
- در حالی که کودک به کمک مبل ایستاده توپی را مقابل راهش قرار دهید. در ابتدا ممکن است به طور تصادفی به توپ لگد بزند ولی در حرکات بعدی به این کار علاقمند می شود. حرکت زدن به توپ موجب حفظ کنترل و تعادل پاها و کمک به راه رفتن کودک می کند.
- برای کمک به راه رفتن فرزند خود وقتی به کمک مبل خود را سرپا نگه داشته او را صدا کرده تا توجهش را جلب نمایید. کودک از روی کنجکاوی از مبل فاصله گرفته و به سوی شما حرکت می کند.
- آرام دست خود را از پشت بازوهای کودک بگیرید و به نرمی شانه هایش را در جهت راه رفتن بچرخانید. در طی این حرکت پاهای کودک هم خودبخود در مسیر حرکت قرار می گیرند. این حرکت با تقویت هماهنگی اعصاب و عضله موجب کمک به راه رفتن فرزند می کند.
- در صورتی که کودک از ایستادن ممانعت می کند یک اسباب بازی بالای سرش بگیرید تا تشویق شده و از جا برخیزد.
- وقتی کودک در راه رفتن مهارت پیدا کرد می توانید از اسباب بازی های هول دادنی با چرخ های امین برای تقویت راه رفتن او استفاده کنید.
- همواره در هر قدم کودک او را تشویق کنید.
- اگر با کودک بیرون از منزل می روید اجازه ندهید طولانی مدت در کالسکه باشد. با او در پارک به راه رفتن را تمرین کنید.
- پوشیدن کفش پس از راه افتادن کودک الزامی نیست. در حقیقت راه رفتن پابرهنه موجب تقویت مچ و پای کودک می شود.
چه زمانی به پزشک مراجعه شود؟
در صورتی که راه افتادن کودک تا بعد از ۱۸ ماهگی به تاخیر افتاد لازم است برای تشخیص دلیل این تاخیر به پزشک مراجعه شود. بررسی نمودار رشد و این که کودک کدام مراحل را پشت سر گذاشته هم برای آنالیز روند طبیعی رشد حرکتی او اهمیت دارد.
دقت کنید یادگیری سایر فعالیت های حرکتی در زمان مشخص اهمیت بسیاری دارد. به طور مثال وضعیت کودکی در یک سالگی هنوز خزیدن و نشستن را بلد نیست نگران کننده تر از وضعیت کودک در ۱۶ ماهگی است که توانایی بقیه فعالیت های حرکتی به جز راه رفتن را دارد.
از این رو هر زمان احساس کردید مهارت های حرکتی کودک در مسیر رشد خوبی نیست به پزشک مراجعه شود.
منبع : آرگا
