نداشتن میل جنسی و یا لذت نبردن از رابطه جنسی، یک امر بسیار شایع به شمار می آید. عوامل زیادی در زندگی خانم ها وجود دارد که ممکن است با عملکرد جنسی تداخل پیدا کند و سطح کیفیت زندگی یک خانم را پایین بیاورد. مطالعات در این زمینه نشان می دهد تقریبا نیمی از زنان در دوران زندگی خود، حداقل یکی از نشانه های اختلالات را تجربه می کنند. اختلال جنسی، به عنوان یک مشکل در قسمتی از رابطه جنسی وجود دارد و از برانگیختگی تا رسیدن به ارگاسم را شامل می شود. عوامل فیزیکی مثل بیماری، جراحی و تغییرات هورمونی به دنبال یائسگی و آسیب های روانی مثل افسردگی و ترس در بروز اختلالات جنسی زنان نقش مهمی دارند. در این مطلب شما را شایع ترین انواع اختلالات جنسی زنان آشنا خواهیم کرد.
اختلالات جنسی در زنان چیست و چه علائمی دارد؟
اختلالات جنسی به معنای رخ دادن مسائلی است که مانع ایجاد بروز جنسی در شخص می‌شود. اختلالات جنسی نه به سن و سال ارتباطی دارد و نه به جنسیت. یعنی برای زنان و مردان در هر سن و سالی ممکن است رخ دهد. در ادامه به بررسی انواع اختلالات جنسی زنان می پردازیم:
اختلال ارگاسم در زنان
از انواع اختلالات جنسی در زنان می‌توان به اختلال ارگاسم اشاره کرد. احساس رهایی و لذت زیادی که زمان تحریک جنسی به فرد دست می دهد را ارگاسم می نامند. در حقیقت این همان مرحله ای است که یک زن به اوج رسیده و تنش جنسی و شهوانی خود را تخلیه کرده است. تقریبا تعداد بسیاری از خانم ها قادر نیستند به ارگاسم برسند. بیشتر خانم هایی که ارگاسم را تجربه می کنند از لحاظ روحی و جسمی آرامش بیشتری دارند. اختلال در ارگاسم به این معنا است که زنی در رسیدن به مرحله ارگاسم و تجربه آن مشکل داشته باشد. این اختلال چهار نوع مختلف دارد:
- آنورگاسمیا اولیه: فرد به هیچ عنوان ارگاسم را تجربه نکرده است.
- آنورگسمیا ثانویه: ارگاسم را به دشواری تجربه می کند؛ با اینکه پیش از این هم تجربه کرده و برایش اتفاق افتاده است.
- آنورگاسیما عمومی: شخص تحت هیچ شرایطی توانایی تجربه ارگاسم را ندارد؛ حتی زمانی که از لحاظ جنسی تحریک می شود.
- ارگاسم وضعیتی: این ارگاسم شایع ترین نوع است. شخص فقط در وضعیت خاص به ارگاسم می رسد.
واژینسموس
یکی از شایع ترین انواع اختلالات جنسی زنان مربوط به واژینسموس است. در این اختلال به محض اینکه چیزی داخل واژن شود، عضلات واژن کاملا منقبض و سفت می شوند و این انقباض از نزدیکی جنسی جلوگیری می کند و باعث می شود رابطه بسیار دردناک شود. رابطه جنسی و زناشویی از مهم ترین جنبه های زندگی مشترک است. اگر زوجین نتوانند از این روابط احساس رضایت داشته باشند، نتیجه آن سردی رفتاری و عاطفی بین آن ها است. برخی از نشانه های واژینسموس شامل موارد زیر هستند:
- ترس از داخل شدن چیزی به واژن
- ناتوانی از کنترل انقباضات واژن یا متوقف کردن آن
- احساس سوزش به محض وارد شدن چیزی در داخل واژن
- سفت شدن عضلات واژن به طور غیر ارادی
آتروفی واژن
آتروفی واژن به نازک شدن دیواره های واژن مربوط می شود که این اتفاق به دلیل پایین آمدن سطح هورمون استروژن رخ می دهد. ممکن است آتروفی باعث ایجاد ارتباط جنسی دردناک شود. معمولا این مشکل به زمان بعد از یائسگی مربوط می‌شود که اغلب برای رده سنی ۴۵ تا ۵۵ سال رخ می دهد. نشانه های این مشکل در سال های آخر دوران پریودی رخ می دهد و هیچ هشدار خاصی ندارد. برخی از نشانه های آتروفی واژن شامل موارد زیر می شوند:
- عفونت های ادراری مکرر
- سوزش و التهاب واژن
- کمبود رطوبت و خشکی واژن
- لکه بینی بعد از نزدیکی
- درد یا سوزش زمان ادرار
- کوتاه و سفت شدن کانال واژن
- نازک شدن دیواره های واژن
- بی اختیاری ادرار
کاهش و بی میلی جنسی زنان
زنانی که دچار بی میلی جنسی هستند در زمان آمیزش و نزدیکی فقط تا حدی تحت تأثیر قرار می گیرند و درصد کمی از آن ها دچار اختلال ارگاسم زنانه هستند. بر خلاف مردان که عدم توانایی نعوظ شایع ترین مشکل آن ها به شمار می آید. درباره زنان ترکیبی از مسائل فیزیکی و روحی سبب ایجاد اختلال در میل جنسی خواهد شد. تفکیک صحیح بین فقدان میل جنسی از عدم جذابیت جنسی یکی از زوجین اهمیت زیادی دارد. شخصی که واقعا میل جنسی خودش را از دست داده باشد، دیگر به هیچ عنوان تمایلی به همسرش ندارد و به طور معمول تجسم ها و تخیلات جنسی ذهنی او نیز در خصوص رابطه جنسی بسیار کم رنگ است. برای این نوع اختلال جنسی زنان دلایل مختلفی وجود دارد که شامل موارد زیر است:
- عوامل روانشناختی: مثل استرس، مشکلات ارتباطی یا تجربه نامناسب جنسی قبلی که باعث آسیب دیدگی از لحاظ روحی و فیزیکی شده باشد. علاوه بر این تأثیر افسردگی بر رابطه جنسی را نمی توان نادیده گرفت.
- عوامل فیزیکی: مثل علائم یائسگی در زنان، اختلالات هورمونی، خستگی، دیابت و مصرف نوع خاصی از داروها مانند مواد مخدر، مصرف الکل و غیره منجر به کاهش بی میلی می شود.
از شایع ترین نشانه های بی میلی جنسی زنان می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- نداشتن تجربه ارگاسم یا اوج لذت جنسی
- پایین بودن سطح تمایل جنسی
- ناتوانی برای نشان دادن واکنش مناسب در زمان انواع حالت های آمیزشی
- نداشتن تجربه ارگاسم یا اوج لذت جنسی
- احساس درد در زمان ورود آلت جنسی به واژن
رنج و ناراحتی هیجانی
یکی از مشکلات شایع در زنان به رنج و ناراحتی هیجانی در زمان رابطه جنسی مربوط می شود. در برخی موارد رابطه جنسی ممکن است با احساسات منفی شدید مثل حمله اضطرابی یا ترس همراه باشد. در دیگر موارد نیز رابطه جنسی منجر به ناراحتی خفیف می شود. رنج و ناراحتی هیجانی در زمان انجام رابطه جنسی ممکن است تنها مشکل موجود باشد یا ممکن است باعث بروز برخی مشکلات در ارگاسم شود. گاهی اوقات تفکیک کامل مشکل رنج و ناراحتی هیجانی در رابطه هیجانی از مشکل فقدان تمایل برای برقراری ارتباط جنسی سخت تر است.
اختلال علاقه یا برانگیختگی جنسی در زنان
این اختلال باعث دشواری در میل و برانگیختگی جنسی می شود. تشخیص این اختلال هنگامی صورت می گیرد که شخص به مدت دست کم ۶ ماه کاهش چشم گیری در میل و برانگیختگی خود تجربه کرده باشد. شخصی که این اختلال را دارد ممکن است از علاقه یا عدم علاقه به رابطه جنسی رنج ببرد و در حین رابطه جنسی رضایت کمتری داشته باشد. با این حال، تشخیص زمانی صورت می گیرد که فرد از این نشانه ها احساس رنج و ناراحتی داشته باشد و علائم دیگری از جمله یک عارضه سلامت روان، عوارض جانبی داروها و خشونت خانگی نتواند توجیه مناسب تری برای این موقعیت باشد.
منبع : آرگا
