ابر ها به مجموعه های بزرگی از قطره های آب گفته می شود که می توانند شامل بلور های یخی نیز باشند و این مورد ها به اندازه ای کوچک می باشند که می توانند روی هوا معلق شوند. در نظر داشته باشید که ابر ها انواع متنوعی دارند و شما ممکن است تعداد زیادی از آن ها را دیده باشید و باید در نظر داشته باشید که هر کدام از آن ها می توانند اسم های متفاوتی داشته باشند و علاوه بر این که می توانند تاثیراتی بر روی آی و هوا بگذارند می توانند به زیبا شدن آسمان نیز کمک کنند. در ادامه شما را با نحوه تشکیل ابر آشنا می کنیم و اطلاعاتی بسیار خوب در این زمینه به شما خواهیم داد.
نحوه تشکیل ابر و مراحل آن
فرایندی که در آن قطرات آب به ابر تبدیل می شوند انقباض نامیده می شود و باید بدانید که این مورد معمولا با بالا رفتن بخار آب امکان پذیر می شود. جو زمین دارای انواعی از گاز ها می باشد و بخار آب یکی از این گاز ها می باشد و می تواند در اثر تابش های نور خورشید تغییر شکل دهد. همچنین گیاهان نیز می توانند از طریق فرایندی به نام فراتراوش بخار آب تولید کنند.
در مرحله بعدی با بالا رفتن بخار آب که نوعی هوای گرم محسوب می شود و غلظت کم تری دارد باعث می شود با یک جبهه از هوای سرد و گرم دیگر برخورد نماید و باز هم قدرتش برای بالا رفتن ادامه دار خواهد شد. در واقع بعد از این مورد معمولا بخار آب وارد جو زمین می شود و با گرد و غبار های موجود در فضا ترکیب خواهند شد. ذره های آب با استفاده از باد هایی که به صورت عمودی می وزند نگه داشته می شوند و با بالا تر رفتن ارتفاع ان ها منبسط تر خواهند شد و خنک می شوند.
مرحله سوم رسیدن به نقطه شبنم و تشکیل ابر می باشد و بخار آب می تواند با کاهش دمای دمای محیط به شبنم تبدیل شده و ذرات بسیار ریز و کریستال های یخ نیز با گرد و غبار که برخورد می کند باعث بروز چسبندگی آن ها شده و بعد ابر ها تشکیل می شوند. اندازه قطره هیا آب موجود در این مرحله بین ۱۰ میکرون الی یک میلی متر خواهد بود.
عامل های موثر برای تشکیل ابر
برای این که ابر ها تشکیل شوند یک سری از عوامل باید با یک دیگر همکاری های لازم را داشته باشند و یکی از مهم ترین این موارد گرمایش سطح می باشد و این گرمایش ها معمولا به تولید ابر ها کومولوس مایل می باشند. عامل مهم دیگر در این زمینه توپوگرافی خواهد بود و باید در نظر داشته باشید که این مورد یکی از عوامل بسیار مهم در تشکیل ابر ها می باشد و باید فشار همزمان با بالا رفتن ارتفاع بالا تر برود در غیر این صورت تشکیل ابر ها امکان پذیر نخواهد بود.
جبهه های هوایی و همگرایی نیز در تشکیل ابر بسیار موثر می باشند و باید در نظر داشته باشید که اگر جریان های هوای سیال به همگرایی برسد و وارد جو زمین شود می تواند ابر های کومولوس و شرایط رگباری منجر خواهد شد. عامل مهم آخر نیز می تواند جریان گردابی باشد و باید بدانید که تغییرات ناگهانی در سرعت باد مرتفع باعث بروز جریان های متلاطم گردابی می شود و در نهایت ابر ها تشکیل می شوند.
اسم ابر ها بر اساس ارتفاع
هاوارد برای اولین بار در سال ۱۸۰۲ طبقه بندی ابر ها را انجام داد و امروزه نیز بر همان اساس ابر ها را در سه دسته استراتوس، کومولوس و سیروس دسته بندی می کنند.
ابر های کم ارتفاع شامل موارد زیر می باشند :
- کومولوس
- کومولو نیمبوس
- استراتو کومولوس
- استراتوس
ابر های دارای ارتفاع میانی شامل موارد زیر می باشند :
- آلتو کومولوس
- آلتو استراتوس
- نیمبو استراتوس
ابر های دارای ارتفاع بالا شامل موارد زیر می باشند :
- سیروس
- سیرو استراتوس
نکته : باید بدانید که تمامی ابر هایی که دارای ارتفاع بالا می باشند در ارتفاعات بالای ۲۰۰۰۰ هزار پایی هستند.
ابر های دیگر شامل :
- نوکتیلوسنت
- ابر های شب
- کنتراپل ها
حال که با نحوه تشکیل ابر آشنا شدید در ادامه می توانید اطلاعاتی دیگر در مورد نحوه تشکیل باران و نحوه تشکیل شفق قطبی نیز مشاهده کرده و آگاهی خود را در این زمینه ها نیز افزایش دهید و برای این کار کافی است تا از لینک های داده شده در این میان استفاده نمایید.
منبع : آرگا
