اختلال نارسایی توجه یکی از شایع ترین اختلالات روانشناختی می باشد که بر توانایی فرد در تمرکز و مدیریت وظایف او تاثیر می گذارد. این اختلال در هر سنی ممکن است بروز یابد و زندگی فرد را شدیدا تحت تاثیر قرار دهد.
اختلال نارسایی توجه چیست؟
اختلال نارسایی توجه یا ADD یکی از موضوعات روانشناختی می باشد که که می تواند تاثیرات شدیدی بر زندگی فرد مبتلا داشته باشد. این اختلال معمولا با علائم عدم تمرکز، ناتوانی در مدیریت زمان و حواس پرتی همراه است. مشکل نارسایی توجه می تواند بر همه جنبه های زندگی فرد از تحصیل و کار گرفته تا روابط اجتماعی و خانوادگی تاثیر منفی داشته باشد.
با توجه به تاثیرات و پیچیدگی های وسیع این اختلال، شناخت دقیق و جامع آن خیلی ضروری می باشد. اختلال نارسایی توجه نه تنها می تواند زندگی شخصی و حرفه ای فرد را با چالش روبرو کند بلکه می تواند سلامت روان و جسم وی را نیز تهدید کند.
از این رو در این مطلب به بررسی این اختلال از همه نظر می پردازیم تا درک بهتری از این اختلال داشته باشید. همچنین در صورت تمایل برای اطلاع از علائم و درمان اختلال پانیک و انواع اختلالات اضطرابی از این مقالات نیز بازدید نمایید.
تعریف اختلال نارسایی توجه و انواع آن
اختلال ADD ممکن است در هر سنی بروز کند و زندگی فرد را شدیدا تحت تاثیر قرار دهد. این مشکل بر توانایی فرد در تمرکز و مدیریت وظایف تاثیر می گذارد. افراد مبتلا به این اختلال معمولا دچار فراموشی، حواس پرتی، ناتوانی در پیگیری وظایف و اشتباهات مکرر می گردند.
این اختلال به دو نوع ساده و ترکیبی با بیش فعالی بروز می کند. هر یک از انواع اختلال ADD نیز دارای علائم و چالش های خاص خود هستند.
- اختلال ADD ساده بدون بیش فعالی: در این اختلال، فرد با مشکلاتی در تمرکز و توجه روبرو بوده ولی با علائم بیش فعالی همراه نیست. این افراد ممکن است به صورت مدام دچار حواس پرتی، فراموش کاری و ناتوانی در پیگیری وظایف باشند.
- اختلال ADD همراه با بیش فعالی: این اختلال با مشکلات تمرکز و توجه همراه با رفتارهای بیش فعالی و تکانشی همراه است. فرد مبتلا به این اختلال ممکن است بی قرار، ناتوان در نشستن و همواره در حال حرکت باشند.
علت بروز اختلال ADD چیست؟
اختلال ADD یک موضوع چند عاملی است که می تواند به علل مختلفی ایجاد شود. این علل می تواند شامل عوامل ژنتیکی، محیطی و حتی ترکیبی از هر دو باشد. شناخت علل اختلال ADD می تواند به بهبود روش های درمانی و پیشگیری از آن کمک نماید.
۱. ژنتیک
پژوهش ها نشان می دهد ژنتیک نقش مهمی در ابتلا به اختلال ADD دارد. بیشتر افرادی که به این اختلال مبتلا هستند سابقه خانوادگی مشابهی دارند. مطالعات ژنتیکی نشان می دهد جهش های ژنتیکی خاصی می توانند خطر ابتلا به اختلال ADD را افزایش دهند. به طور مثال تغییرات در ژن هایی که وظیفه تنظیم دوپامین دارند می تواند سبب بروز این اختلال گردند.
۲. محیط
عوامل محیطی مثل تغذیه نامناسب، فشارهای روانی و در معرض مواد سمی بودن در کودکی می توانند در بروز اختلال ADD نقش داشته باشند. به طور مثال قرار گرفتن در محیط سرب یا سایر مواد سمی در کودکی می تواند به سیستم عصبی آسیب وارد کنده و ریسک ابتلا به این اختلال را افزایش دهد.
ضمنا تغذیه نامناسب و عدم دریافت مواد مغذی ضروری دوران رشد می تواند اثرات منفی بر گسترش سیستم عصبی داشته باشد.
علائم اختلال ADD
اختلال ADD با مجموعه ای از علائم همراه است که می تواند بر همه جنبه های زندگی فرد تاثیر داشته باشد. این علائم می تواند شامل مشکلات تمرکز، فراموشی و عدم توانایی در مدیریت وظایف باشد. از علائم عمده اختلال ADD اشتباهات مکرر هم می باشد. این افراد ممکن است نتوانند طولانی مدت روی یک موضوع تمرکز نمایند و سریعا حواس آن ها پرت شود.
از نشانه های جانبی اختلال ADD افسردگی، اضطراب و مشکلات خواب است که می تواند بر زندگی فرد تاثیر منفی شدید داشته باشد. این افراد ممکن است به علت مشکلات تمرکز و ناتوانی در انجام وظایف روزانه حس افسردگی و ناکامی داشته باشند.
اختلال ADD چگونه تشخیص داده می شود؟
تشخیص اختلال مذکور فرایند پیچیده ای است که به ارزیابی های جامع پزشکی و روان شناختی نیاز دارد. تشخیص درست می تواند به مدیریت بهتر و درمان این اختلال کمک کند. تشخیص این اختلال معمولا توسط ارزیابی های کلی پزشکی و روان شناختی صورت می گیرد.
این ارزیابی ها شامل مصاحبه بالینی، پرسشنامه و تست های روانشناختی است.
اختلال ADD چه تاثیری بر زندگی فرد دارد؟
اختلال ADD می تواند تاثیرات وسیعی بر زندگی روزانه فرد مبتلا داشته باشد. این تاثیرات شامل مشکلات کاری، تحصیلی و روابط اجتماعی است. فرد مبتلا به این اختلال ممکن است در محیط کاری با چالش هایی مثل عدم تمرکز و ناتوانی در مدیریت وظایف روبرو گردند.
این مشکلات منجر به کاهش بهره وری و ایجاد مشکلاتی در عملکرد کاری بشود. فرد مبتلا احتمالا در مدیریت زمان مشکل پیدا کرده و نمی تواند وظایف خود را به موقع انجام دهد. همچنین دانش آموز مبتلا به اختلال ADD ممکن است در کلاس درس با مشکلاتی مثل فراموشی تکالیف یا عدم تمرکز روبرو شود.
این مشکلات می تواند موجب کاهش نمرات و افت تحصیلی گردد. فرد ممکن است در پیگیری دروس و انجام تکالیف با مشکل مواجه شود و به حمایت بیشتر از سوی معلمان و والدین نیاز داشته باشد. از دیگر تاثیرات اختلال ADD می توان به اثرات منفی بر روابط اجتماعی اشاره کرد.
چرا که فرد مبتلا به ADD در برقراری و حفظ ارتباطات با مشکل روبرو شود. مشکلات تمرکز و حواس پرتی می تواند موجب سوء تفاهم و بروز تنش در روابط اجتماعی گردد. فرد مبتلا ممکن است در ایجاد ارتباط با دوستان و خانواده با مشکل روبرو شده و به حمایت های بیشتری نیاز داشته باشد.
اختلال ADD چگونه درمان می شود؟
اختلال ADD از طریق روش دارویی و غیر دارویی درمان می شود. داروهای مختلفی جهت مدیریت علائم اختلال مذکور وجود دارد که می تواند سبب بهبود تمرکز و کاهش حواس پرتی شود. این داروها شامل محرک هایی مثل ریتالین و آدرال است که منجر به افزایش تمرکز و کاهش تکانش گری کمک نماید.
پزشک معمولا داروها را با توجه به نیازها و شرایط خاص هر فرد تجویز می نماید. درمان غیر دارویی نیز شامل رفتاردرمانی، مشاوره و تکنیک های مدیریت استرس می باشد. این درمان ها به فرد کمک کرده تا راهبرد های بهتری جهت مدیریت علائم یاد گرفته و با مشکلات روزمره بهتر روبرو شوند.
منبع : آرگا
