دسته ها
چهارشنبه ۲۴ بهمن ۱۴۰۳

علائم نوزاد سندروم داون و نشانه های فیزیکی و رفتاری آن ها

  • بهجت فلاح
  • ۱۲ بهمن ۱۴۰۳
  • ۰

سندروم داون یک اختلال ژنتیکی است که هنگامی ایجاد می شود که تقسیم سلولی غیر طبیعی باعث اضافه شدن یک کروموزوم دیگر شود. این بیماری شایع ترین اختلال کروموزومی ژنتیکی و دلیل ناتوانی های یادگیری در کودکان محسوب می شود. علاوه بر این اغلب موجب بسیاری از ناهنجاری های پزشکی مانند اختلالات قلبی و گوارشی می شود. درک بهتر این سندروم و مداخلات اولیه، کیفیت زندگی کودکان و بزرگسالان مبتلا به این اختلال را بالا می برد و به آن ها کمک می کند تا زندگی رضایت بخشی را تجربه کنند.

به طور معمول سندروم داون در همان آغاز تولد خود را به طور ظاهری در بدن نوزاد نشان می دهد. در حقیقت این افراد یک کروموزوم اضافه دارند و از لحاظ ذهنی نیز دچار برخی محدودیت ها می شوند. خوشبختانه در سال های اخیر، اکثر مردم نسبت به این بیماری آگاهی پیدا کرده اند و با حمایت های جامعه، این افراد می توانند زندگی آرام و با کیفیتی داشته باشند. با این حال بهتر است والدین با علائم سندروم داون آشنا شوند. این کار باعث می شود آن ها فرصت های بیشتری برای رفع این چالش ها پیدا کنند. در این مقاله شما را با علائم نوزاد سندرم داون آشنا می کنیم.

علائم نوزاد سندروم داون چیست؟

به طور معمول نشانه های فیزیکی مشخص بیماری سندروم داون در آغاز تولد وجود دارد و با رشد کودک بیشتر مشاهده می شود. علائم این بیماری گسترده است و گاهی اوقات شناسایی آن مشکل است. برخی از نوزادان به نوع شدیدتر آن مبتلا شده و باید به طور دائمی مراقبت شوند. نکته مهم دیگر این است که علائم نوزاد سندروم داون را باید سریعا تشخیص دهید تا فرد بتواند زندگی بهتری داشته باشد. به طور کلی این نشانه ها را می توان به دو گروه فیزیکی و ذهنی دسته بندی کرد:

علائم نوزاد سندروم داون و شناسایی آن

نشانه های فیزیکی

این علائم از ابتدای تولد در نوزاد وجود دارند و با رشد کودک بیشتر مشخص می شوند. از جمله این نشانه ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • دست هایی پهن با انگشتان کوتاه
  • توان عضلانی پایین
  • پل بینی صاف
  • قد کوتاه تر از حد متوسط
  • گوش های کوچک و چسبیده به سر
  • کف دست بسیار چروک
  • دست و پاهای کوچک
  • صورت پهن
  • سر کوچک
  • چشمان کج به سمت بالا
  • زبان بیرون زده: این نشانه یک علامت شایع در بین کودکان مبتلا به سندروم داون است. دلیل این مشکل به ترشح و تولید غلط پروتئین در کروموزوم ۲۱ بدن انسان مربوط می شود.
  • شکاف های کف دست: معمولا در هر شخص سالم دو چین در کف دست وجود دارد، اما در نوزادان مبتلا به سندروم داون تنها یک شکاف عمیق در کف دست مشاهده می شود. چین و چروک های کف دست بر اساس خم شدن مفصل کارپومتاکارپ انگشت شست و خم شدن مفاصل متاکارپوفالانژیال در سایر انگشتان متمایز می شوند.
  • گردن کوتاه: این نشانه با مجموعه ای از ناهنجاری های اسکلتی – عضلانی گردن و جمجمه همراه است. ناپایداری آتلانتو محوری به وضعیتی گفته می شود که استخوان های ستون فقرات یا گردن زیر قاعده جمجمه را تحت تأثیر خود قرار می دهد. به همین دلیل مفصل بین ستون فقرات فوقانی و پایه جمجمه، مفصل آتلانتو محوری نامیده می شود. در افراد مبتلا به این سندروم، رباط ها (اتصال بین عضلات) شل هستند.

شیوه های شناخت نشانه های نوزاد سندروم داون

نشانه های رفتاری

نوزادی که دچار بیماری سندروم داون است نمی تواند نیازهای خود را به طور مستقیم برای شما بیان کند. به همین دلیل علائم رفتاری زیر را از خود نشان می دهد:

  • حواس پرتی
  • رفتارهای وسواسی اجباری
  • رفتارهای تکانشی
  • قدرت تجزیه و تحلیل پایین و بسیار ضعیف
  • دامنه توجه کوتاه: این نشانه در نوزادان مبتلا به سندروم داون به وفور دیده می شود.
  • لجبازی و کم خلقی: بیشتر نوزادان با صدای بلند به عنوان راهکاری برای درک و پردازش اطلاعات صحبت می کنند.
  • ظرفیت یادگیری پایین: نوزادان مبتلا به سندروم داون دارای مشخصات یادگیری خاص هستند که اغلب شامل تمرکز کوتاه، مشکلات بینایی، مشکلات گفتاری و زبانی، تمرکز پایین و کاهش شنوایی است.

راه های شناخت نشانه های نوزاد سندروم داون

نشانه های شناختی

برخی از نوزادان به علت داشتن یک کروموزوم اضافی دچار ناتوانی رشدی یا ذهنی می شوند. اغلب آن ها زمان انجام کارها در سنی خاص با دیگر کودکان متفاوت هستند. این رفتارها عبارتند از:

صحبت کردن (مهارت های توسعه زبان)

در نوزادان مبتلا به این سندرم تأخیر در رشد و گفتار وجود دارد. به همین خاطر توسعه مهارت های ارتباطی در آن ها کمی طول می کشد.

یادگیری

یادگیری در نوزادان مبتلا به سندروم داون به آهستگی رخ می دهد. این سندروم توانایی های یادگیری را تحت تأثیر قرار می دهد، اما به طور معمول سبب ایجاد اختلالات ذهنی خفیف تا متوسط می شود.

بازی (مهارت های عاطفی و اجتماعی)

فعالیت هایی مثل بازی کردن با نوزاد مبتلا به سندروم دوان باعث بهبود عملکرد او می شود و می تواند تأثیرگذار باشد. استفاده از تصاویر و فعالیت های بصری درک و ارتباط را راحت تر می کند. اسباب بازی های لمسی و رنگی انتخاب های فوق العاده ای برای این کار هستند. جغجغه های گوناگون، بلوک های ساختمانی بزرگ و اسباب بازی هایی که صداهای ملایمی منتشر می کنند توجه را جلب کرده و به همین خاطر باعث تقویت مهارت های حرکتی ظریف می شوند. همچنین، اسباب بازی های تعاملی با نور و صدا  نیز می توانند محرک های حسی مثبت داشته باشند.

علائم نوزاد سندروم داون و روش های شناخت آن

راه رفتن و حرکت کردن

راه رفتن و حرکت کردن بر مهارت های حرکتی درشت و ظریف تأثیر می گذارند. تأخیر در رسیدن به نقاط عطفی که به نوزادان اجازه می دهد حرکت کنند، راه بروند و از دست ها و دهان خود استفاده کنند، می توانند فرصت های آن ها را برای کشف و آموختن به خصوص در مورد جهان کاهش دهند. عوامل زیر بر رشد حرکتی تأثیرگذارند:

  • کاهش قدرت عضلانی باعث کاهش تحمل فعالیت، استقامت و وضعیت شانه گرد می شود.
  • انعطاف پذیری بیش از اندازه در دامنه حرکتی و مفاصل که کنترل کودک بر حرکات خود را بسیار محدود می کند.
  • توان عضلانی کم که سبب ایجاد مشکل در حفظ وضعیت بدن و خستگی می شود.

به همین دلیل است که نوع رفتار با کودکان سندروم داون اهمیت بسیار زیادی دارد. با مشاهده این علائم می توان نتیجه گرفت انجام حرکات و رفتارهای زیر برای نوزاد مبتلا به این سندروم بیشتر طول می کشد:

  • آموزش توالت
  • برداشتن نخستین گام های مستقلانه
  • مستقل غذا خوردن

منبع : آرگا

مطالب مرتبط
مطالب داغ
همچنین ببینید
مشاهده دیدگاه های این مطلب
دیدگاه های مطلب
۰ دیدگاه برای این نوشته

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *