مصرف مواد مخدر در ورزش یک مشکل رو به افزایش در جامعه است. فرض بر این است که ورزشکارانی که مواد مخدر مصرف می‌کنند، دوپینگ دارند. درحالی‌که این یک دلیل رایج برای استفاده از مواد مخدر در ورزشکاران است، اما تنها دلیل آن نیست. تقریبا همه انواع مواد مخدر در ورزش‌های مدرن جایگاهی پیدا کرده‌اند. مثلا امروزه مصرف شیشه در بدنسازی به نوعی کلیشه تبدیل شده است. ورزشکاران باید بدانند که از آسیب‌های اعتیاد مصون نیستند و در برخی موارد حتی ممکن است جان خود را به خطر بیاندازند.
چالش مصرف مواد در ورزشکاران
برای برخی از ورزشکاران، انگیزه مصرف مواد، نتیجه فشار برای عملکرد بهتر یا رسیدن پاداش‌های مالی هنگفت است. در حالی‌که ورزشکاران حرفه‌ای نیاز به حفظ تناسب اندام و حفظ سلامتی دارند، اما از مصرف مواد مخدر و اعتیاد مصون نیستند و افراد زیادی از ورزشکاران از عوارضی که مصرف شیشه و الکل به طور همزمان اطلاعی ندارند. متاسفانه علیرغم عشق به ورزش، حتی بازیکنان حرفه‌ای نیز دلایلی برای مصرف مواد دارند:
افزایش عملکرد
داروهای افزایش دهنده موادی هستند که برای بهبود عملکرد و فعالیت در افراد استفاده می‌شوند؛ مانند مصرف شیشه در بدنسازی. این شکل از مصرف مواد در ورزش به دوپینگ معروف است و توسط بسیاری از بازیکنان در تلاش برای افزایش توده بدن و عضله سازی انجام می‌شود.
موادمخدر رایج افزایش‌دهنده عملکرد، استروئیدهای آنابولیک هستند که با تقلید از اثرات هورمون تستوسترون برای افزایش عضلات کار می‌کنند. با وجود تغییرات وعده داده‌شده در این مواد، آن‌ها می‌توانند عوارض جانبی خطرناک و طولانی مدتی مانند موارد زیر را به‌همراه داشته باشند:
- رشد پستان در مردان
- ناباروری
- کوچک شدن بیضه‌ها
- بزرگ شدن غده پروستات
- آکنه شدید
- آسیب و ناهنجاری‌های کبد
- افزایش خطر تاندونیت
- فشار خون بالا
- مشکلات قلبی عروقی
- مشکلات گردش خون
- بیماری روانی مانند افسردگی
- وابستگی به مواد مخدر
کنار آمدن با درد
ورزشکارانی که در ورزش از مواد مخدر استفاده می‌کنند، اغلب این‌کار را برای درمان درد ناشی از صدمات انجام می‌دهند. بسیاری از ورزش‌ها می‌توانند منجر به آسیب‌های جدی شوند که نیاز به داروهای تجویزی دارند. متاسفانه، ورزشکاران اغلب تلاش می‌کنند تا با درد ناشی از یک آسیب دائمی یا آسیبی که نیاز به بهبودی گسترده دارد، بازی کنند. بنابراین به استفاده از موادمخدر روی می‌آروند؛ مصرف شیشه در بدنسازی.
سلامت روان ضعیف
ارتباط بین ورزشکاران و مصرف مواد را نیز می‌توان به سلامت روانی ضعیف نسبت داد. بسیاری از ورزشکاران از بیماری‌های روانی مانند افسردگی یا اضطراب رنج می‌برند که اغلب در اثر فشار شدید مردم و مربیان و مبارزات شخصی ایجاد می‌شود.
با توجه‌به اینکه همه نگاه‌ها به آن‌ها است، غیرمعمول نیست که ورزشکاران با سلامت روان خود دست‌و‌پنجه نرم کنند. آن‌ها در تلاش برای بی‌حس کردن علائم خود به مواد مخدر یا الکل روی می‌آورند.
دلایل تفریحی
غیرعادی نیست که افراد ثروتمند و مشهور، در فضای مهمانی‌ها گرفتار اعتیاد به مواد مخدر شوند. بسیاری از افرادی که در بزرگسالی به مصرف مواد مخدر می‌پردازند، این عادت را در سال‌های نوجوانی یا حتی کودکی شروع کردند.
در حالی‌که مصرف گاه‌به‌گاه مواد مخدر ممکن است بی‌ضرر به‌نظر برسد، اعتیاد اغلب از این طریق شروع می‌شود. بنابراین، درحالی‌که یک ورزشکار حرفه‌ای احتمالا برای اولین بار پس از یک برد بزرگ کوکائین را امتحان کند، به این ماده اعتیاد پیدا خواهد کرد و بعدا رنج می‌کشد.
مضرات مصرف شیشه در بدنسازی
مت یا همان شیشه ماده مخدر ممنوعه در ورزش به‌خصوص ورزش‌های رقابتی است و استفاده از مت برای بهبود عملکرد می‌تواند منجر به ممنوعیت، جریمه و مجازات‌های دیگر شود. در ادامه به مضرات این ماده خطرناک می‌پردازیم:
خطرات فیزیکی
افزایش ضربان قلب و فشار خون ناشی از شیشه با نارسایی قلبی و سایر مشکلات قلبی عروقی مرتبط است. این مسائل می‌تواند منجر به آسیب جدی یا حتی مرگ در طول دوره‌های ورزشی شود. این ماده هم تمرینات متاتولیک و هم ورزش هوازی دمای بدن را افزایش می‌دهند.
هنگامی که با هم ترکیب شوند، دمای بدن می‌تواند به‌طور خطرناکی افزایش پیدا می‌کند و این امر منجر به سمی‌شدن اعصاب در مغز و خطر بالای سکته می‌شود. مصرف شیشه در بدنسازی می‌تواند باعث ناهنجاری در تراکم استخوان شود که عملکرد ورزشی را مختل می‌کند و منجر به آسیب می‌شود.
عملکرد شناختی
استفاده از شیشه می‌تواند باعث اختلال در قشر جلوی مغز، بخشی از مغز که با شناخت و حافظه مرتبط است، شود. ورزش می‌تواند تاثیر مثبتی بر قشر جلوی مغز داشته باشد. مصرف شیشه برای بهبود عملکرد اثرات مثبت ورزش بر مغز را مهار می‌کند.
مطالعات نشان می‌دهد که شیشه سد خونی مغزی (BBB) را در طول زمان بدتر می‌کند و بر توانایی سیستم عصبی برای برقراری ارتباط با بدن تاثیر می‌گذارد. رفتارهای خشونت آمیز و پرخاشگرانه در افراد معتاد به شیشه مشاهده شده است که به‌طور بالقوه به‌دلیل نقص در توانایی مهار خود است.
اعتیاد به مواد مخدر
مصرف شیشه در بدنسازی برای طولانی مدت منجر به اعتیاد می‌شود تا جایی که بدن برای عملکرد طبیعی به آن نیاز دارد. اعتیاد به متامفتامین یا شیشه، نوعی وضعیت روانی به‌وجود می‌آورد که در آن نمی‌توانید مصرف شیشه را متوقف کنید. وابستگی و اعتیاد جنبه‌های اختلال مصرف مواد هستند. در صورت عدم درمان، اعتیاد به شیشه به مسمومیت، نارسایی قلبی و سایر صدمات جدی به سلامتی منجر می‌شود.
روش و راهکارهای درمان مواد در ورزشکاران
علیرغم چالش‌های منحصربه‌فرد، ورزشکاران باید مانند بقیه روند بهبودی را طی کنند. در بسیاری از موارد، این امر شامل مدیریت ترک اعتیاد با استفاده از روش‌های دارویی است. علاوه‌بر خدمات مدیریت ترک، ورزشکاران بسته به سابقه و شدت اعتیاد خود می‌توانند بین برنامه بستری، سرپایی یا نیمه بستری در بیمارستان یکی را برگزینند.
بستری
این شکل از درمان ورزشکاران را با مراقبت ۲۴ ساعته توسط متخصصان واجد شرایط در محیطی خانه‌مانند که در آن غذا می‌خورند، می‌خوابند و زندگی می‌کنند درحالی‌که تحت درمان تمام وقت ترک اعتیاد هستند، احاطه می‌کند. مصرف شیشه در بدنسازی خطرات بالقوه زیادی برای ورزشکاران دارد که شاید حتی از طریق این روش درمانی نیز درمان به‌صورت کامل نتیجه ندهد.
سرپایی
این برنامه‌ها شامل شرکت در جلسات درمانی در به مدت چند بار در هفته است. هیچ اقامتگاهی وجود ندارد و بیماران زمانی‌که تحت درمان نیستند به زندگی مستقل خود ادامه می‌دهند.
بستری جزئی
یک برنامه بستری جزئی شبیه به حضور در محل کار یا مدرسه است که بیماران در خانه زندگی می‌کنند، اما بیشتر روز خود را در محل درمان خود می‌گذرانند.
جمع‌بندی
توجه‌به مصرف شیشه در بدنسازی بسیار مهم است. این عمل نه‌تنها خطرات جدی برای سلامتی به‌همراه دارد، بلکه عاملی نگران‌کننده برای دیگران است. ما باید بر اهمیت ترویج روش های تمرینی ایمن و سالم در جامعه بدنسازی تاکید کنیم.
منبع : آرگا
