آشنایی با انواع ورزش های مناسب زمستان و ورزش های برفی

با آغاز روز های سرد، نوبت به تکرار بازگشت روحیه گرم با ورزش های مناسب زمستان است. بی شک ورزش کردن در هوای به نسبت گرم لذتی بیش از سرد دارد، اما آیا در فصل سرما هم می توان به ورزش پرداخت یا باید از آن دست کشید؟

درست است که با بارش برف، هوا رو به سردی پیش می رود اما ورزش کردن در سرمای زمستان بسیار مفید است. بدن با درصد بالای مقاومت خود به گونه ای باید رفتار کند که آهسته با وضعیت شکل گرفته هماهنگ شود. روند عادی سازی به زمان نیاز دارد، اما اگر درست و بر اساس منطق عمل شود مقاومت بدن افزایش پیدا کرده و از فواید آن بهره می برد.

بررسی انواع ورزش های مناسب زمستان

دویدن:

یکی از ورزش هایی که منجر به ترشح آندروفین می شود، دویدن نام دارد. آندروفین با برقراری احساس آرامش و روحیه شادی به مقابله با افسردگی زمستانانه پرداخته و تنها کافی است برای شروع کمی بدن خود را گرم کنید. پس از گرم کردن بدن، آهسته قدم بردارید و به مدت زمان ۳ دقیقه شدت سرعت را افزایش دهید. با ۲ دقیقه دویدن سرعت اوج به بالا، چند دقیقه به آرامش قدم زنی اولیه برسید و پس از گذشت ۱۰ دقیقه دوباره مراحل را تکرار کنید.

سورتمه سواری:

سورتمه سواری ورزشی هیجان انگیز برای تمام سنین است و همه می توانند به اوج لذت آن برسند. این ورزش جدای از سرگرم کننده بودن به افزایش قدرت بدنی کمک کرده و سلامت قلب را بهبود می بخشد به ویژه اگر به روی تپه انجام شود.

اسکیت روی یخ:

ورزش اسکیت به روی یخ به کمک کفش های مخصوص، ریتمی سرگرم کننده به روی یخ های طبیعی یا یخ های مصنوعی ایجاد می کند که در سالن های سرپوشیده یا فضا های باز انجام می گیرد.

اسنوبرد:

اسنوبرد بر خلاف اسکی که وزن به روی دو پایه قرار می گیرد و باید به تعادل برسد، تنها به یک تخته جدا نیاز دارد. این تمرین همچون اسکی به تقویت اندام های پایین تنه، عضلات مرکزی، صاف نگه داشتن ایستایی کمر و تعادل کمک کرده به این شرط که از تکنیک های مناسب استفاده شود.

تیوب سواری:

سر خوردن از سراشیبی های پر برف تپه ای، اوج هیجان و لذت را به علاقمندان ورزش های زمستانه منتقل می کند. شاید این لذت خطرناک باشد اما باید با رعایت نکات ایمنی، تجربه را برای خود دلنشین کرد. از جمله رعایت نکات مراقبتی می توان به استاندارد بودن تعداد نفرات، سالم بودن تیوب و حجم ارتفاع مناسب شیب اشاره داشت.

یخ نوردی:

بالا رفتن از مسیری یخی با برخورد تبر یخ نوردی به تکه های یخ هیجانی دو چندان به نسبت کوهنوردی معمولی را به افراد منتقل می کند. صعود از آبشار ها و صخره های عظیم یخی به تجهیزات و مهارت بالا، بدنی ورزیده و آشنایی با تکنیک های مخصوص ورزشی نیاز دارد. اما جدای از این بحث ها بدانید که ورزشی پرهزینه بوده و هرگز بدون آموزش و مربی سمت و سویی به آن نداشته باشید.

اسکی:

اسکی شاخه ای دیگر از ورزش های مناسب زمستان است که مفرح و پرهزینه بوده، تک نفره انجام می شود و عموما ورزشکاران بسیاری را به دور هم جمع می کند.

معروف ترین پیست اسکی های ایران:

پیست اسکی دیزین، توچال، آبعلی، دربندسر، خوشاکو، کاکان، بیجار و سهند

کایت سواری:

این ورزش تلفیقی از پرواز و اسکی بوده که به کمک اسنوبورد یا همان چوب های اسکی انجام می گیرد. از جمله تفریحات پر ریسک بوده و به شدت و جهت وزش باد مرتبط است. جدای از شدت و جهت وزش باد، چگونگی کنترل کایت هم توسط هر دو دست ورزشکار بسیار اهمیت برانگیز است.

پرش با اسکی:

ورزش اسکی به همراه پرش لذت دو چندانی را برای روحیه ورزشکار ایجاد می کند. در این ورزش، ورزشکار برای فرود از سطحی پر شیب باید نقطه ای پر برف را انتخاب نماید. چوب اسکی هایی که در این ورزش به کار گرفته می شود به نسبت حالت معمول نیز بزرگتر و پهن تر است.

باندی:

باندی از دسته ورزش هایی است که شباهت بسیاری با هاکی روی یخ دارد. در این ورزش، بازیکنان به کمک چوب باندی توپی را به سوی دروازه هدایت می کنند. قوانینی به شباهت فوتبال داشته و اندازه ای به نسبت زمین فوتبال، اما تفاوتی که دارد در تفاوت جنس برف با چمن است. هر تیم دارای ۱۱ بازیکن بوده و به دو تایم ۴۵ دقیقه ای تقسیم بندی می شود و به این دلیل به آن فوتبال زمستانی می گویند.

بابسلد:

این ورزش زمستانی به وسیله یک سورتمه مخصوص بزرگ دو یا چهار نفره در پیست اسکی هایی مانند ورزش های لژ و اسکلتون انجام می گیرد.

دوچرخه برفی:

این ورزش زمستانی به صورتی است که در آن به جای چرخ از چوب های اسکی استفاده می شود. اسکلت این تیپ دوچرخه به نسبت دوچرخه معمولی متفاوت بوده و به عنوان وسیله نقلیه در زمین های برفی مورد استفاده قرار می گیرد.

رینگت:

ورزشی به روی یخ بوده و شباهت نزدیکی به ورزش هاکی روی یخ دارد. اما تفاوت در این موارد است: توپ بازی حلقه مانند، دسته بازی با وزنی کمتر و با پایانی صاف

رینگت سختی و خشونت کمتری به نسبت هاکی روی یخ داشته و در درجه اول مخصوص بانوان است.

لژ سواری و اسکلتون:

ورزشی زمستانی به وسیله سورتمه یک نفره یا دو نفره است. لژ سوار به پشت سورتمه می نشیند و با عقب اندازی سنگینی خود کنترل سورتمه را برای توقف به دست می گیرد. جدای از آن لژ سوار در زیر کفش های خود دو قطعه فولادی دارد که برای هدایت سورتمه از آن ها استفاده می کند.

اسکی آلپاین:

ورزشی تفریحی به روی تپه ها و شیب های پوشیده از برف است که با کمک اسکی سر می خورند. بر خلاف اسکی شمالی پاشنه این اسکی ثابت است و دو عدد چوب آلپان برای تعادل، اسکیت باز به دست می گیرد.

اسکی تلمارک:

همچون ورزش اسکی صحرانوردی، پاشنه پای این اسکی از نوع ثابت نیست و اسکی باز در حین پیچ زدن می تواند به حالت زانو در آید. این ورزش برای شیب های تند مناسب نبوده و تنها به هنگام گذر از شیب های معمول به کار گرفته می شود.

اسکی صحرانوردی:

مسافت این اسکی ۵۰ کیلومتر است و بر فراز و نشیب های تپه و سطح زمین انجام می شود. چوب اسکی باریکتر و سبک تر از سایر اسکی هااست و به دلیل گذر مسافت طولانی، سبک تر می باشد و از قسمت پنجه پا به اسکی متصل می شود.

در پایان مقاله ورزش های مناسب زمستان پیشنهاد داریم تا با مطالعه مقالات پیشین چون: ورزش زومبا و معرفی ورزش تای چی به دانش بیشتری دست پیدا کنید.

منبع : آرگا